Jak blisko mamy funkcjonalne lekarstwo na HIV?

Funkcjonalne lekarstwo jest opartą na dowodach hipotezą, dzięki której HIV można kontrolować bez stosowania leków przewlekłych. W przeciwieństwie do szczepionki sterylizującej, w której wirus HIV zostałby w pełni wykorzeniony z organizmu, funkcjonalne leczenie służy bardziej na linii remisji, w której wirus nie jest w stanie wywołać choroby, nawet jeśli ślady wirusa nadal istnieją.

Pojawiło się wiele entuzjazmu i prawie tyle kontrowersji wokół perspektywy funkcjonalnego wyleczenia. Françoise Barré-Sinoussi, współodkryta wirusem HIV, stwierdziła w 2013 r., Że w pełni wierzy, że takie leczenie można znaleźć "w ciągu najbliższych 30 lat". Natomiast Robert Gallo (również uznany za odkrywającego HIV) uważa tę koncepcję za wadliwą i uważa, że ​​części teorii są "mało prawdopodobne do działania".

Jak działa funkcjonalne lekarstwo

Jednym z największych wyzwań stojących przed naukowcami są komórki i tkanki ciała (zwane zbiornikami ukrytymi), w których HIV może przetrwać nawet twarz całkowitej supresji wirusa. Ukryte w tych komórkowych rezerwuarach jest kod genetyczny HIV, którego układ odpornościowy nie jest w stanie wykryć.

Ponieważ wirus nie aktywnie replikuje - ale jest raczej przenoszony biernie w miarę replikacji komórki gospodarza - w dużej mierze nie ma wpływu na leki przeciwretrowirusowe (ponieważ antyretrowirusy działają poprzez przerwanie etapu cyklu życiowego wirusa, a nie gospodarza).

W celu rozwiązania tego problemu rozważa się kilka modeli:

• Oczyść ukryte zbiorniki. Niektórzy naukowcy wykazali, że poprzez stymulację zbiorników HIV można reaktywować i uwolnić z ukrytych sanktuariów. Dzięki temu ART i inne środki neutralizujące w pełni eliminują nowo oczyszczony wirus, strategię znaną jako "kick-kill". Kilka leków ma zdolność oczyszczenia tych ważnych zbiorników, ale do chwili obecnej, tylko częściowo. Nowsze kombinacje leków mają nadzieję poprawić te wyniki.
• Pobudzaj organizm do wytwarzania przeciwciał "zabójczych". Istnieją rodzaje białek odpornościowych, zwanych przeciwciałami, które są wytwarzane przez organizm w odpowiedzi na zakażenie. Niektóre z nich mają zdolność neutralizowania wirusa HIV. Problem polega na tym, że HIV mutuje tak szybko, że nigdy nie ma wystarczająco dużej różnorodności "zabójczych" przeciwciał, aby zneutralizować wszystkie szczepy. Jednak w ostatnich latach naukowcy odkryli, że pewne, rzadkie osobniki wyspecjalizowały się w szeroko neutralizujących przeciwciałach (BnAbs), które mogą zabijać szerokie spektrum mutacji HIV. Naukowcy badają sposoby stymulowania tych naturalnych czynników, których strategia może pomóc spełnić obietnicę "kick-kill"

Dowody na poparcie działania funkcjonalnego

Podczas gdy badania nad funkcjonalnym lekiem były od kilku lat przedmiotem dyskusji, trzy konkretne wydarzenia stanowiły fundamentalny dowód koncepcji.

Najważniejszym z nich jest jeden pacjent, który został uznany za "wyleczonego" z HIV w 2009 roku. Timothy Brown (pacjent z Berlina) był Amerykaninem żyjącym z HIV, mieszkającym w Berlinie, który otrzymał eksperymentalny przeszczep szpiku kostnego w celu leczenia ostrej białaczki. Lekarze wybrali dawcę komórek macierzystych z dwoma kopiami mutacji genetycznej o nazwie CCR5-delta-32, o których wiadomo, że są odporne na HIV w rzadkiej populacji ludzi.

Rutynowe testy przeprowadzone wkrótce po przeszczepie ujawniły, że przeciwciała HIV w krwi Browna spadły do ​​takiego poziomu, który sugerował całkowite wyniszczenie wirusa. Kolejne biopsje nie potwierdziły żadnych dowodów na obecność wirusa HIV w tkankach Browna, potwierdzając twierdzenie, że człowiek został rzeczywiście wyleczony. Chociaż ryzyko śmierci uważane jest za zbyt wysokie, aby zbadać przeszczepy szpiku kostnego jako opcję leczniczą, sprawa przynajmniej dostarczyła dowodów, że lekarstwo jest w rzeczywistości możliwe.

Tymczasem inni naukowcy badali czynniki eksperymentalne, które mają zdolność do usuwania wirusa HIV z ukrytych rezerwuarów. Jedno z pierwszych badań przeprowadzonych na University of North Carolina w 2009 roku wykazało, że klasa leków zwana inhibitorami deacetylazy histonowej (HDAC) może reaktywować ukryty HIV na poziomie leków uważanych za bezpieczne i tolerowane.

Podczas gdy kolejne badania sugerują, że użycie pojedynczego czynnika HDAC może tylko częściowo się reaktywować, istnieją pewne dowody sugerujące, że skojarzona terapia HDAC lub nowsze klasy leków przeciwnowotworowych (zwanych związkami ingenolu) mogą całkowicie spłukać utajony HIV z ich ukrytych zbiorniki.

Droga do przodu

Obiecujące, jak mogą się wydawać wszystkie badania, budzą tyle samo pytań, co odpowiedzi. Najważniejsze wśród nich:

• Czy pozbycie się wirusa HIV z jego zbiorników wystarczy, aby zapewnić, że wirus nie przywróci zbiorników w tych samych (lub innych) komórkach?
• Jak ważne mogą być przeciwciała neutralizujące w szerokim zakresie dla funkcjonalnego wyleczenia, zważywszy, że stymulacja pojedynczego przeciwciała tego rodzaju jest w najlepszym wypadku teoretyczna?
• Jak możemy być pewni, że wirusowe odbicie nie nastąpi, jak miało to miejsce w przypadku Baby Mississippi i innych nieudanych próbach?

Chociaż wydaje się, że jesteśmy właściwą drogą, ważne jest, aby przeglądać wyniki badań ze strzeżonym optymizmem.Nawet kiedy naukowcy nadal odkrywają tajemnice otaczające HIV, żadne z tych postępów nie sugeruje nawet, że zmieniły się zasady dotyczące zapobiegania i leczenia HIV.

Jeśli cokolwiek, biorąc pod uwagę dowody, że wczesne wykrycie i interwencja są kluczem do wyleczenia, imperatyw zachowania czujności jest, być może, ważniejszy niż kiedykolwiek.