Niedobór jodu i twoje zdrowie tarczycy

Jod jest pierwiastkiem niezbędnym do wytworzenia hormonów tarczycy, które są wydzielane do krwi, a następnie przenoszone w organizmie w celu regulacji metabolizmu i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania serca, mózgu i innych narządów. Ponieważ organizm sam w sobie nie wytwarza jodu, musi pochodzić ze źródeł dietetycznych - kluczowe znaczenie ma znalezienie właściwej równowagi. Nieodpowiednie poziomy lub nadmierna konsumpcja jodu może prowadzić do pogorszenia lub pogorszenia choroby tarczycy. I chociaż niedobór jodu jest częstszą przyczyną problemów z tarczycą w krajach słabo rozwiniętych, należy to uwzględnić u każdego pacjenta z tarczycą.

Ryzyko niedoboru jodu

Ponieważ jod potrzebny jest do wytworzenia hormonu tarczycy, zmniejszone poziomy mogą prowadzić do niedoczynności tarczycy (niska czynność tarczycy). Niedobór jodu wiąże się również z rozwojem wole (powiększeniem tarczycy), którego stan może powodować kaszel, szybkie tętno, nietolerancję ciepła, duszność, uczucie napięcia w gardle i przyrost masy ciała.

Wpływ zbyt małej ilości jodu sięga dalej. Dzieci urodzone przez matki z ciężkim niedoborem jodu mogą cierpieć na zahamowanie wzrostu, poważne i nieodwracalne upośledzenie umysłowe oraz problemy z poruszaniem się, mową i słyszeniem.

Nawet niewielki niedobór jodu podczas ciąży może prowadzić do subtelnych deficytów intelektualnych, chociaż wiele dzieci poprawia się dzięki suplementacji jodu.

Choroba włóknisto-torbielowata, łagodna postać charakteryzująca się guzowatymi, bolesnymi piersiami głównie u kobiet w wieku rozrodczym, jest również związana z niedoborem jodu.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że dwa miliardy ludzi, w tym 285 milionów dzieci w wieku szkolnym, ma niedobór jodu. Wśród nich zaburzenia niedoboru jodu (IDD) dotykają około 740 milionów.

Ponieważ jodowanie soli rozpoczęło się po raz pierwszy w latach dwudziestych, liczba przypadków IDD w Stanach Zjednoczonych znacznie się zmniejszyła. Aby jeszcze bardziej ograniczyć ryzyko chorób tarczycy, Amerykańskie Towarzystwo Tarczycy (ATA) wezwało do uniwersalnego jodowania soli w 2017 roku.

Ryzyko nadmiaru jodu

Biorąc pod uwagę silny związek między jodem a stanem zdrowia tarczycy, warto pamiętać, że niedobór jodu występuje rzadko w Stanach Zjednoczonych i innych krajach rozwiniętych, w których stosuje się sól jodowaną.

Rzeczywiście, jako Międzynarodowy Czasopismo Nauk Molekularnych badania zgłoszone w 2014 r., nadmiar jodu jest obecnie częstszym zjawiskiem. A jeśli niedobór jodu nie jest przyczyną niedoczynności tarczycy (jak to często nie jest), suplementy jodowe nie będą pomocne.

U niektórych osób z nieprawidłowymi gruczołami tarczycy nadmiar jodu może powodować lub nasilać niedoczynność tarczycy. Chociaż początkowo możesz mieć więcej energii, wysokie dawki mogą spowodować "krach jodowy", który sprawi, że poczujesz się wyczerpany i obolały w ciągu kilku dni.

To dlatego, że wysokie spożycie jodu może inicjować i nasilać infiltrację tarczycy przez limfocyty, białe krwinki, które gromadzą się w wyniku przewlekłego uszkodzenia lub podrażnienia.

Ponadto duże ilości jodu blokują zdolność tarczycy do produkcji hormonów tarczycy. Wnioski z dwóch badań, jeden opublikowany w 2006 r. W New England Journal of Medicine (NEJM), druga w 2014 r. w czasopiśmie Endokrynologia i metabolizm jest to, że więcej niż adekwatne lub nadmierne poziomy jodu są niebezpieczne i mogą prowadzić do niedoczynności tarczycy i autoimmunologicznego zapalenia tarczycy (zapalenie tarczycy Hashimoto, przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy), szczególnie u osób z nawracającymi chorobami tarczycy.

Ludzie predysponowani do Hashimoto (o czym świadczy wysoki poziom przeciwciał autoimmunologicznych) są bardziej narażeni na niedoczynność tarczycy, po prostu zwiększając przyjmowanie jodu poza odpowiedni poziom.

Badanie NEJM wykazało, że ryzyko jest najwyższe u osób z TSH 2 lub wyższym (uznawanym za środek do górnego krańcowego zakresu normy), którzy spożywają średnio 400 mikrogramów (mcg) jodu na dzień.

Co więcej, wykazano, że nadkonsumpcja jodu zwiększa ryzyko raka brodawczaka tarczycy, najczęstszego typu raka tarczycy w Stanach Zjednoczonych.

Ile potrzebujesz jodu?

Według Rady ds. Żywności i Żywienia w Narodowych Akademiach (dawniej National Academy of Science), zalecana dieta (RDA) dla jodu w Stanach Zjednoczonych waha się od 90 mcg dziennie dla małych dzieci do 150 mcg dla nastolatków i dorosłych.

Biorąc pod uwagę, że jedna szklanka zwykłego jogurtu o niskiej zawartości tłuszczu zawiera około 75 mcg, 3 uncje pałeczek rybnych zawierają około 54 mcg, filiżanka ugotowanego makaronu zawiera około 27 mcg, a jedna czwarta łyżeczki soli jodowanej zawiera około 71 mcg, co jest ogólnie łatwa ilość dla większości ludzi do konsumpcji.

Kobiety w ciąży i karmiące piersią

American Thyroid Association zaleca, aby wszystkie kobiety w ciąży i karmiące piersią w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie przyjmowały prenatalną witaminę zawierającą 150 μg jodu dziennie w ramach ogólnego zalecanego spożycia odpowiednio 220 μg / dobę i 290 mg / dobę.

Powiedział, że nadmiar jodu może być szczególnie niebezpieczny u tych kobiet. W badaniu z 2012 roku opublikowanym w The Journal of Pediatrics kobiety, które pobierały zbyt dużo jodu w czasie ciąży rodziły dzieci cierpiące na wrodzoną niedoczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, która, jeśli nie jest leczona, może prowadzić do problemów umysłowych, wzrostowych i sercowych.

Czy naprawdę potrzebujesz suplementów, jeśli masz chorobę tarczycy?

Pomimo tego, niektórzy praktykujący niemalże odruchowo naciskają, że każdy, kto ma problem z tarczycą, wymaga suplementacji jodem; praktycy alternatywni mogą zalecać zioła zawierające jod, takie jak wodorosty lub wodorosty morskie.

Może to być szczególnie ryzykowne z powodów wymienionych powyżej, ale także dlatego, że suplementy jodu mogą wchodzić w interakcje z kilkoma rodzajami leków, w tym z lekami przeciwtarczycowymi stosowanymi w leczeniu nadczynności tarczycy. Przyjmowanie dużych dawek jodu z lekami przeciwzakrzepowymi może mieć działanie addytywne i może powodować niedoczynność tarczycy.

Będziesz chciał bardzo uważać na przyjmowanie jodu, chyba że ty i twój lekarz macie bardzo mocne dowody na to, że jesteście niedoskonali. Jest to szczególnie ważne, jeśli jesteś w ciąży lub planujesz zajść w ciążę.

Diagnozowanie niedoboru jodu

Rozpoznanie niedoboru jodu jest trudne, ponieważ 90 procent jodu, który spożywasz, jest szybko wydalane z moczem. Jako takie, wykrywalne poziomy zmieniają się stale, sprawiając, że testy oparte na moczu są mniej użyteczne indywidualnie.

Test na obecność jodu w moczu jest używany prawie wyłącznie do celów statystycznych do mierzenia wartości jodu w obrębie społeczności i do wskazywania obszarów o powszechnym niedoborze. W tym kontekście niedobór jodu definiuje się jako średnie stężenie moczu mniejsze niż 50 μg na litr w populacji.

Badania wydane przez National Institutes of Health pokazują, że poziom jodu w Stanach Zjednoczonych jest uważany za wystarczający, chociaż spadły one o około 50 procent między latami 70. i wczesnymi latami 90. XX wieku. Dane z lat 2007-2008 pokazały, że poziomy już wróciły do ​​wystarczającego poziomu.

Z indywidualnego punktu widzenia podejrzewa się niedobór jodu na podstawie rozwoju wole, niedoczynności tarczycy lub wrodzonej niedoczynności tarczycy (niska funkcja tarczycy przy urodzeniu).

Czynnikami ryzyka wystąpienia niedoboru jodu są ciąża, unikanie soli jodowanej i dieta uboga w jod z wysoką zawartością lepotogennej żywności, takiej jak soja, maniok i warzywa kapustne, takie jak kapusta, brokuły i kalafior.

Goitrogeniczne pokarmy, takie jak soja, mogą wpływać na zdolność organizmu do wykorzystywania jodu, czasem znacznie.

Źródła jodu

Ponownie, ważne jest, aby pamiętać, że w Stanach Zjednoczonych ryzyko niedoboru jodu jest stosunkowo niskie. Oprócz jodowanej soli, mamy tendencję do dostawania dużej ilości jodu z jedzenia, które jemy.

Źródła bogate w jod w zrównoważonej diecie to:

• Dorsz (3 uncje): 99 mcg
• Jogurt o niskiej zawartości tłuszczu (1 filiżanka): 75 mcg
• Zmniejszone mleko tłuszczowe (1 filiżanka): 56 mcg
• Biały chleb wzbogacony (2 plastry): 45 mcg
• Krewetki (3 uncje): 35 mcg
• Wzbogacony makaron (1 szklanka): 27 mcg
• Jajko (1 duże): 24 mcg
• Konserwy z tuńczyka w oleju (3 uncje): 17 mcg
• Suszone śliwki suszone (5 śliwek): 13 mcg
• Ser Cheddar (1 uncja): 12 mcg
• Płatki z otrębów zbożowych (1 filiżanka): 11 mcg
• Sok jabłkowy (1 szklanka): 7 mcg
• Zamrożony zielony groszek (1/2 szklanki): 3 mcg
• Banan (1 medium): 3 mcg

Słowo od DipHealth

Po rozmowie z lekarzem powinieneś stosować suplementację jodu. Jest to prawdą, niezależnie od tego, czy masz problemy z tarczycą, czy nie. Podczas gdy zatrucie jodem jest rzadkie, nadmierne spożycie jodu może być problematyczne, ponieważ konsumuje zbyt mało.

Jedyny wyjątek stanowią kobiety w ciąży, karmiące piersią lub prześladujące ciążę, u których prenatalna witamina jest niezbędna. Nawet wtedy powinieneś pracować z OB / GYN, aby upewnić się, że suplementacja jest zawarta w ramach odpowiedniej diety.

Dlaczego niektórzy praktykujący unikają stosowania jodu w czasie ciąży