Złośliwy zespół neuroleptyczny i leki dopaminowe

Złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS) jest rzadkim i zagrażającym życiu stanem, który może wystąpić po zmianie określonych leków, najczęściej po wzroście leków psychotropowych.

Centralny układ nerwowy zawiera wiele neuronów reagujących na dopaminę neuroprzekaźnikową. Wiele różnych stanów medycznych charakteryzuje się zmianami w układach dopaminowych w mózgu. Na przykład w schizofrenii niektóre obszary mózgu wykazują zmiany w odpowiedzi na dopaminę. Uważa się, że przyczyniają się one do takich problemów, jak halucynacje.

Stany takie jak choroba Parkinsona mają inne, inne problemy z produkcją i stymulacją dopaminy. Oba te schorzenia są czasami leczone lekami, które wpływają na układ dopaminowy. W rzadkich przypadkach nagłe zmiany w lekach blokujących lub stymulujących receptory dopaminy mogą prowadzić do objawów NMS.

Zespół po raz pierwszy scharakteryzowano w latach 60. XX wieku, wkrótce po wprowadzeniu pierwszych leków przeciwpsychotycznych. Na szczęście NMS jest mniej powszechny niż kiedyś. Jest to częściowo spowodowane wprowadzeniem nowszych leków przeciwpsychotycznych "drugiej generacji", które rzadziej powodują zespół.

NMS może występować u osób w każdym wieku i wydaje się, że występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Objawy

Objawy NMS mogą zacząć się stopniowo i nasilać w ciągu kilku dni. Dwa z klasycznych objawów NMS to sztywność mięśni i ekstremalnie podwyższona temperatura ciała. Inne potencjalne objawy to:

• Drżenie
• Skurcze mięśni
• Podniecenie
• Dezorientacja (i inne objawy psychiczne)
• Niestabilne ciśnienie krwi
• Przyspieszone tętno
• Zwiększona szybkość oddychania
• Zwiększona potliwość
• Uderzenie skóry lub bladość
• Niemożność utrzymania
• Niezwykłe ruchy fizyczne
• Niewydolność nerek (z powodu rozpadu tkanki mięśniowej)
• Śpiączka (jeśli stan jest nadal nieleczony)

Jednak nie każdy z NMS będzie miał wszystkie te objawy. Na przykład sztywność mięśni i podwyższona temperatura ciała mogą nie wystąpić u kogoś z NMS z "atypowego" leku przeciwpsychotycznego. NMS może być trudniejsze do zdiagnozowania u kogoś bez tych klasycznych objawów.

Niestety, jeśli nie zostanie zdiagnozowana i leczona szybko, NMS może być śmiertelna (z powodu niewydolności oddechowej, zaburzeń rytmu serca lub innych problemów).

Przyczyny

Złośliwy zespół neuroleptyczny jest niezwykłym efektem ubocznym poszczególnych leków, które wpływają na układ dopaminowy. Badacze nadal nie są pewni, dlaczego tylko niewielki odsetek osób przyjmujących te leki kiedykolwiek opracował NMS.

Najczęściej NMS występuje po tym, jak dana osoba otrzyma lek blokujący receptory dopaminy. Przykładem jest haloperidol, lek stosowany w leczeniu schizofrenii i niektórych innych zaburzeń psychicznych. Leki takie jak haloperidol mogą mieć pozytywne skutki, takie jak zmniejszenie halucynacji. Jednak w NMS coś wyzwala potencjalnie druzgocący efekt uboczny leku.

Rola neurotransmiterów w funkcji mózgu

NMS występuje częściej po nagłych zmianach w tych lekach. Na przykład, osoba, której podano gwałtowny wzrost leku blokującego dopaminę, może być bardziej narażona na NMS. Leki długo działające i leki o wysokiej dawce mogą również wywoływać NMS. NMS może być również bardziej prawdopodobne w przypadku osób przyjmujących więcej niż jeden z tych rodzajów narkotyków. Rzadziej dochodzi do NMS, gdy dana osoba przyjmuje długoterminową, stabilną dawkę leku, takiego jak haloperidol.

NMS występuje częściej w przypadku starszych "typowych" leków przeciwpsychotycznych, takich jak haloperidol. Jednak ostatnio opracowane leki przeciwpsychotyczne (czasami nazywane "atypowymi" lekami przeciwpsychotycznymi) mogą również wyzwalać NMS w określonych sytuacjach.

Inne rodzaje leków, które wpływają na receptory dopaminy, mogą również powodować NMS. Na przykład niektóre leki zapobiegające wymiotom (takie jak metoklopramid) również blokują pewne receptory dopaminy. Czasami zwiększenie tych leków może również prowadzić do NMS.

W innych przypadkach NMS może wystąpić po zatrzymaniu leku lub znacznym zmniejszeniu. Leki takie jak lewodopa mogą być pomocne zwiększać stymulacja dopaminy. Na przykład lewodopę można stosować w leczeniu osób z chorobą Parkinsona. Jeśli dana osoba się zatrzyma, zejdzie lub zmieni te leki, może wystąpić NMS.

Innymi słowy, NMS ma największe potencjalne ryzyko, kiedy wzrastający dawka leku blokującego dopaminę (takiego jak haloperidol) lub malejący dawka leku stymulującego dopaminę. W obu przypadkach osoba otrzymuje mniej stymulacji dopaminy niż wcześniej.

Dokładnie dlaczego to może wyzwalać NMS nadal nie jest całkowicie jasne. Prawdopodobnie wiąże się ze złożoną serią zdarzeń fizjologicznych. Nagła zmiana stymulacji receptorów dopaminy wydaje się rozregulować autonomiczny układ nerwowy (część ciała, która reguluje wiele nieświadomych funkcji organizmu). To prowadzi do problemów, takich jak zwiększony puls i częstość oddechów. Zmiany w dopaminie mogą również prowadzić do nieoczekiwanego wpływu na komórki mięśniowe, powodując sztywność mięśni.

Oto niektóre z innych leków, które mogą powodować NMS, kiedy zwiększony:

• Inne "typowe" leki przeciwpsychotyczne (np. Flufenazyna i chloropromazyna)
• "Nietypowe" leki przeciwpsychotyczne (np. Olanzapina i risperidon)
• Inne leki przeciwwymiotne (np. Prometazyna)
• Niektóre leki przeciwdepresyjne (np. Citalopram i dezypramina)
• Sole litu (do stabilizacji nastroju)
• Walproinian (lek przeciwdrgawkowy)

Inne leki stymulujące dopaminę (np. Amantadyna) mogą również wyzwalać NMS, gdy zmniejszony lub usunięte.

Diagnoza

Rozpoznanie NMS jest czasami trudne, ponieważ może przypominać inne warunki. Na przykład lekarze muszą wykluczyć problemy medyczne, które mogą mieć podobne objawy, takie jak udar cieplny, infekcja ośrodkowego układu nerwowego lub zatrucie lekami. Inne zespoły wywołane lekami, takie jak zespół serotoninowy, również muszą zostać wyeliminowane jako możliwości. Zespół serotoninowy może powodować objawy podobne do NMS. Wywołuje go jednak inny rodzaj leku: selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny.

Badanie kliniczne i historia medyczna stanowią ważne punkty wyjścia. Krytycznie, NMS jest tylko możliwe, jeśli osoba brała jeden z leków, które mogą prowadzić do NMS.

Wiele testów laboratoryjnych może pomóc w diagnozie, częściowo poprzez wyeliminowanie innych możliwości diagnostycznych. Testy te mogą również pomóc w monitorowaniu potencjalnych powikłań. Niektóre potencjalnie pomocne testy mogą obejmować:

• Nakłucie lędźwiowe (w celu sprawdzenia infekcji)
• Badania krwi fosfokinazy kreatyniny (produkt rozpadu mięśni często podwyższonego w NMS)
• Obrazowanie mózgu (w celu oceny innych potencjalnych przyczyn)
• Podstawowa praca krwi w celu oceny elektrolitów, poziomów kwasów krwi, odpowiedzi immunologicznej, funkcjonowania narządów itp.
• Elektroencefalogram (EEG, w celu oceny drgawek)

Na szczęście, ze względu na większą świadomość stanu, ludzie są diagnozowani szybciej niż byli w przeszłości. Zmniejszyło to długotrwałe problemy i śmiertelność z powodu zespołu.

Leczenie

Złośliwy zespół neuroleptyczny jest nagłym przypadkiem medycznym i należy go leczyć tak szybko, jak to możliwe. Osoby dotknięte chorobą wymagają ścisłego monitorowania na oddziale intensywnej terapii.

Pierwszym krokiem jest zatrzymanie leku blokującego dopaminę, który spowodował problem. Jeśli NMS został wywołany przez zatrzymanie leku stymulującego dopaminę (jak w przypadku choroby Parkinsona), leki należy wznowić. Inne leczenie wspomagające może obejmować:

• Dożylne płyny i elektrolity
• Zabiegi chłodzące (takie jak koce chłodzące) w celu obniżenia temperatury ciała
• Leki pobudzające dopaminę (np. Mesylan bromokryptyny)
• Leki zwiotczające mięśnie (takie jak dantrolen sodu)
• Leki benzodiazepinowe (do kontrolowania pobudzenia)
• Leki przeciwarytmiczne (w razie problemów z rytmem serca)
• W razie potrzeby wentylacja mechaniczna

W znacznej większości przypadków NMS można skutecznie zarządzać, a osoba dotknięta chorobą odzyska zdrowie w ciągu kilku tygodni bez długotrwałych konsekwencji. Czasami jednak występują stałe problemy związane z NMS, takie jak niewydolność nerek.

NMS jest śmiertelny w około 10 procentach przypadków (z wyższymi odsetkami u osób w podeszłym wieku iu osób z innymi znaczącymi stanami medycznymi, takimi jak zastoinowa niewydolność serca).

Monitorowanie dla NMS

Niestety, nie ma obecnie sposobu, aby przewidzieć, którzy ludzie, którzy rozpoczynają tego typu leki, doświadczą NMS. Czynniki genetyczne mogą odgrywać pewną rolę, ale nie są jeszcze znane.

Ważne jest, aby być świadomym tego stanu, jeśli Ty lub ktoś, kogo obchodzi, przyjmuje leki, które mogą wywołać NMS. Ważne jest, aby monitorować osoby, które niedawno rozpoczęły stosowanie leków blokujących dopaminę w celu wczesnych objawów. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób, które rozpoczęły przyjmowanie wstrzykiwanych leków o przedłużonym działaniu.

Ważne jest również monitorowanie osób cierpiących na chorobę Parkinsona, które zaprzestają przyjmowania leków lub zmieniają schemat leczenia. Dokładne monitorowanie może prowadzić do wczesnej diagnozy i leczenia.

Po Neuroleptic Malignant Syndrome

Chociaż większość osób, które doświadczają NMS, nigdy nie ma kolejnego epizodu, niektóre osoby mogą, zwłaszcza jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki ostrożności.

Jeśli osoba doświadcza NMS, ważne jest, aby nie wznowić zbyt szybko podobnego leku. Ogólnie mówiąc, przed wznowieniem leczenia należy odczekać co najmniej kilka tygodni. Wtedy twój lekarz może powoli przywrócić lek za pomocą uważnego monitorowania. Zazwyczaj ludzie zaczynają od powiązanego leku, który nie jest tym samym, który pierwotnie wiązał się z wyzwalaniem NMS.

Co robić

Jeśli niepokoi Cię NMS lub nawrót NMS, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Nie przestawaj przyjmować leków bez konsultacji z zespołem terapeutycznym, co może prowadzić do innych poważnych problemów. Ale możesz być w stanie użyć innego leku o niższym ryzyku NMS.Na przykład, możesz być w stanie przejść ze starszego leku na nowszy "atypowy" lek przeciwpsychotyczny. Lub możesz skorzystać z niższej dawki przyjmowanego leku, zmniejszając ryzyko NMS. Nie zwlekaj, aby zgłosić wszystkie swoje problemy z zespołem opieki zdrowotnej.

Słowo od DipHealth

Złośliwy zespół neuroleptyczny jest rzadkim, ale bardzo poważnym potencjalnym zespołem, który może wynikać z pewnych leków - w szczególności niektórych leków psychiatrycznych. Porozmawiaj z lekarzem na temat tego, czy NMS jest potencjalnym ryzykiem w twojej sytuacji. Dowiedz się o tym stanie, aby wiedzieć, jak najlepiej go poznać. Obserwuj wczesne oznaki i objawy i natychmiast uzyskaj pomoc, jeśli masz obawy. Jeśli Ty lub ktoś bliski doświadczasz NMS, wiedz, że istnieje zespół pracowników służby zdrowia, którzy pomogą ci przetrwać ten kryzys.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Berman BD. Złośliwy zespół neuroleptyczny: przegląd neurochirurgii. Neurohospitalist. 2011; 1 (1): 41-47. DOI: 10,1177 / 1941875210386491.

• Oruch R, Pryme IF, Engelsen BA, Lund A. Neuroleptic malignant syndrome: łatwo przeoczona sytuacja neurologiczna. Choroby neuropsychiatryczne i leczenie. 2017; 13: 161-175. DOI: 10,2147 / NDT.S118438.

• Simon LV, Callahan AL. Złośliwy zespół neuroleptyczny. W: StatPearls Internet. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing. Zaktualizowano 4 stycznia 2018.