Zespół nocnych sów lub zespół opóźnionej fazy snu u nastolatków

Jeśli walczysz o to, aby spać w łóżku w rozsądnej godzinie i walczyć o poranne wstawanie z łóżka, możesz mieć do czynienia z zespołem opóźnionej fazy snu (DSPS). Ten stosunkowo powszechny stan można uwydatnić w okresie dojrzewania, gdy presja ograniczeń harmonogramu szkolnego koliduje ze zmianami w rytmie dobowym organizmu wśród nastolatków będących naturalnie nocnymi markami. Dowiedz się, jak opóźniona faza snu wpływa na sen nastolatków i jak może to prowadzić zarówno do bezsenności, jak i porannej senności.

Rytm dobowy i adolescencja

Gdy dzieci się starzeją i wchodzą w wiek nastoletni, zmienia się czas ich chęci do snu. Wiele nastolatków rozwija opóźnienia w oczekiwanym rozpoczęciu snu i wyrównaniu, co powoduje przesunięcie do późniejszych okresów snu i okresów snu. W związku z tym nierzadko zdarza się, że nastolatkowie przebywają o godzinie 23.00. i chcesz spać do 9 lub 10 rano (lub nawet później).

Dzieje się tak z powodu zmiany ich rytmu okołodobowego. Rytm okołodobowy jest synchronizacją funkcji organizmu z naturalnym cyklem światło-ciemność. Pomaga skoordynować nasze okresy snu z nocą. Kiedy stanie się to opóźnione, może to skutkować DSPS.

Co powoduje opóźnienie faz snu u nastoletnich sów nocnych?

Nastolatki, które doświadczają DSPS, często zaczynają mieć trudności z początkiem dojrzewania. Mogą występować czynniki genetyczne, które wpływają na jądro suprachiasmatyczne, które jest częścią mózgu zwaną podwzgórzem. Uważa się, że od 5% do 10% nastolatków ma DSPS. Może utrzymywać się w wieku dorosłym u niektórych osób.

Objawy zespołu opóźnionej fazy snu u nastolatków

Ważne jest, aby rozpoznać objawy, które mogą sugerować DSPS. Niektóre z tych objawów, które mogą wystąpić u nastolatka, obejmują:

• Czuć się najlepiej wieczorem
• Trudności z zasypianiem (tzw. Bezsenność)
• Nadmierna senność w ciągu dnia, szczególnie w pierwszych godzinach porannych
• Chroniczne spóźnienie w szkole
• Depresja
• Unikanie szkoły

Inne objawy przypominające zespół opóźnionej fazy snu

Nakładanie się występuje w objawach DSPS i innych schorzeń medycznych i psychiatrycznych. Ponieważ zabiegi będą się różnić, należy rozpoznać rozróżnienia. Wiele nastolatków po prostu nie ma snu, którego potrzebują i może skorzystać z porad, które poprawią sen nastolatków. Niektóre z nich mają zaburzenie snu, które przyczynia się do ich trudności, takich jak bezsenność, zespół niespokojnych nóg, a nawet bezdech senny. Ponadto choroby psychiczne, takie jak lęk i depresja, mogą maskować się jako zaburzenie snu.

Diagnozowanie i leczenie nastolatków z tendencją nocną sową

Oprócz odpowiedzi na kilka pytań pomocne może być przeprowadzenie podstawowych badań. Jedną z opcji jest spojrzenie na wzory snu i czuwania z aktigrafią. To niewielkie urządzenie rejestruje ruch, a dzięki zebranym informacjom lekarz może ustalić, czy DSPS prawdopodobnie będzie obecny. Uzupełnieniem tego może być wykorzystanie pamiętnika sen-czuwanie przy obliczaniu wzorców przez kilka tygodni.

W zależności od konkretnych objawów związanych z zaburzeniem snu mogą być wskazane dodatkowe badania. Leczenie będzie zależało od przyczyny, ale nastolatki z DSPS mogą reagować na terapię behawioralną, fototerapię lekką skrzynką lub po prostu uzyskiwać naturalne poranne światło słoneczne przez 15 do 30 minut po przebudzeniu, a nawet leki takie jak melatonina. Zazwyczaj melatonina musi być przyjmowana kilka godzin przed snem, aby była skuteczna.

Ponieważ DSPS może mieć poważne konsekwencje, w tym zakłócenia w wydajności i aktywności w szkole, ważne jest, aby pomóc nastolatkom, których potrzebują. Prowadzenie regularnego snu (w tym w weekendy), uzyskanie porannego światła słonecznego po przebudzeniu i pójście spać, gdy czuje się śpiąco, może być bardzo skuteczne. Stan zazwyczaj poprawia się w wieku dorosłym, ale może powrócić, jeśli nie jest wymagany regularny harmonogram snu, na przykład na emeryturze.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Durmer, JS et al. "Pediatric Sleep Medicine." Continuum Neurol. 2007;13(3):182-184.