Jak rozmawiać z dzieckiem o jego lub jej niepełnosprawności

Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko cierpi na epilepsję, dysleksję, porażenie mózgowe lub jakąś inną niepełnosprawność, ważne jest, aby o tym porozmawiać. Prawdopodobnie będziesz musiał często odwiedzać tę rozmowę.

W miarę dojrzewania Twojego dziecka, on lub ona będzie prawdopodobnie rozwijać nowe pytania lub obawy dotyczące ich niepełnosprawności. Sposób, w jaki podchodzisz do tych rozmów, w znacznym stopniu wpłynie na to, jak Twoje dziecko czuje się o sobie i swoim potencjale.

Potwierdź niepełnosprawność swojego dziecka

Czasami rodzice unikają rozmów na temat niepełnosprawności dziecka. Obawiają się, że poruszenie tematu sprawi, że ich dziecko poczuje się źle lub spowoduje, że dziecko pomyśli, że nie może się powieść.

Ale ostatecznie, ignorowanie tematu sprawia, że ​​dzieci są bardzo nieuczciwe. Dziecko, któremu nie powiedziano, że ma autyzm, może nie rozumieć, dlaczego zmaga się ze związkami rówieśniczymi. Może popełnić błędne założenia na swój temat i wierzyć, że jest niepoprawny.

Podobnie dziecko, które nie jest świadome, że został zdiagnozowany z niepełnosprawnością intelektualną może pomyśleć, że jest głupie. Ale uczenie się, że jego zmagania wynikają z niezdolności do uczenia się, która powoduje, że uczy się on trochę inaczej niż większość jego rówieśników, może sprawić, że poczuje ulgę, więc uznawaj niepełnosprawność swojego dziecka i chęć porozmawiania o tym z dzieckiem.

Jeśli chcesz otwarcie porozmawiać o specjalnych potrzebach swojego dziecka, jest mniej prawdopodobne, że poczuje się zawstydzony lub zawstydzony swoją niepełnosprawnością. Będzie również lepiej przygotowany do wyjaśnienia swojej niepełnosprawności innym, gdy porozmawiasz z nim o tym.

Sprawy związane z czasem

Istnieje kilka rodzajów niepełnosprawności - emocjonalne, fizyczne, intelektualne i zmysłowe. Rodzaj niepełnosprawności, jaką ma twoje dziecko, będzie odgrywał dużą rolę w podejściu do tematu.

Czas, w którym Ty i Twoje dziecko dowiedzieliby się o jego niepełnosprawności będzie również czynnikiem w rozmowach. Jeśli dowiedziałeś się o niepełnosprawności twojego dziecka w dniu, w którym się urodził, będziesz miał dużo inne doświadczenia od rodziców, którzy uczą się o dziecięcej niepełnosprawności, gdy ma 10 lat.

Twoja reakcja na niepełnosprawność Twojego dziecka wpłynie na sposób, w jaki twoje dziecko postrzega siebie, więc ważne jest, aby wysłać wiadomość, która potwierdza wyzwania, przed jakimi staje Twoje dziecko, jednocześnie informując ją, że jest zdolnym dzieckiem, które ma wiele do zaoferowania światu.

Bądź faktem w swoich rozmowach

Zbyt dużo emocji w twoich rozmowach wpłynie na to, jak twoje dziecko się czuje. Wyrażanie smutku z powodu jego ograniczeń lub niepokoju o jego przyszłość może spowodować, że twoje dziecko również doświadczy tych emocji.

Przedstaw informacje na temat niepełnosprawności twojego dziecka w sposób faktyczny.Opowiedz o nauce stojącej za niepełnosprawnością Twojego dziecka lub potwierdź, że podczas gdy inne dzieci mogą iść po schodach, musi skorzystać z windy. Ale nie wstawiaj za dużo opinii na temat tych rzeczy.

Unikaj długich wykładów i długich inspirujących przemówień. Twoje dziecko dowie się więcej o swoich zdolnościach i potencjale w przyszłości na podstawie tego, co robisz, a nie tego, co mówisz. Jeśli potraktujesz go jak zdolnego dzieciaka, będzie bardziej skłonny do tego, aby widzieć siebie w ten sposób.

Bądź szczery, ale zachowaj odpowiedni wiek informacji

Kiedy twoje dziecko zadaje pytania o jego stan lub prognozy, bądź uczciwy. Upewnij się, że udostępniane informacje są przyjazne dla dzieci.

4-latek, który pyta o swój stan genetyczny, nie zrozumie neuronauki kryjącej się za jego niepełnosprawnością, a 10-latek nie musi wiedzieć o wszystkich najnowszych badaniach medycznych, dlaczego bierze określone leki.

Daj dziecku proste odpowiedzi na jego pytania. Jeśli chce więcej informacji, zada mu więcej pytań - inaczej zada mu to samo pytanie w inny sposób.

W najprostszy sposób można używać zwrotów takich jak "Twoje mięśnie walczą o pracę z twoimi kośćmi" lub "Ten lek pomaga twoim płucom pracować lepiej".

Poproś swoje dziecko, aby zadawało pytania

Twoje pytania o niepełnosprawność dziecka będą się zmieniały z czasem. Kiedy wkracza w okres dojrzewania lub gdy zaczyna myśleć o możliwościach kariery, najprawdopodobniej będzie miał nowe pytania.

Ale twoje dziecko nie będzie zadawać ci tych pytań, jeśli uzna, że ​​to zbyt nieprzyjemne, abyś na nie odpowiedział, a ona uniknie poruszenia tego tematu, jeśli uzna, że ​​zminimalizujesz jej obawy.

Wyjaśnij, że z przyjemnością odpowiesz na pytania w dowolnym momencie i upewnisz się, że Twoje dziecko wie, że może zadawać także inne pytania - na przykład lekarzowi lub innym członkom zespołu terapeutycznego. Pomóż dziecku zidentyfikować zaufanych dorosłych, którzy będą gotowi odpowiedzieć na jego pytania.

Rozmawiaj o tym, kto pomaga Twojemu dziecku

Zamiast skupiać się na wszystkich złych rzeczach dotyczących niepełnosprawności dziecka, porozmawiaj o wszystkich ludziach, którzy podejmują ogromny wysiłek, aby mu pomóc. Porozmawiaj o tym, jak naukowcy badają ten stan i co mają nadzieję odkryć.

Porozmawiaj także o tym, jak jego lekarze, terapeuci, nauczyciele i trenerzy są inwestowani w pomoc w osiągnięciu jego największego potencjału. Przypomnij mu, że w jego zespole jest wielu ludzi wspierających jego wysiłki.

Pomóż dziecku Zidentyfikuj to, co możesz powiedzieć innym

Inne dzieci w szkole - a może nawet dorośli w społeczności - mogą zadawać dziecku pytania na temat jego niepełnosprawności. Chociaż twoje dziecko nie jest nikomu winne żadnych wyjaśnień, pomoc w opracowaniu scenariusza odpowiedzi na pytania może pomóc jej czuć się bardziej komfortowo, jeśli zdecyduje się odpowiedzieć.

Zapytaj swoje dziecko, co chciałaby, aby inni ludzie wiedzieli. Dziecko, które może powiedzieć: "Mam zespół Tourette'a. Dlatego czasami drżę, "może być w stanie powstrzymać łobuza w jego ślady i może być w stanie położyć kres plotkom, które rozprzestrzeniają się wokół niej.

Odgrywanie ról na różne sposoby może odpowiadać na różne pytania lub komentarze. Jeśli stara się znaleźć te słowa, daj jej prosty scenariusz. Pomóż jej ćwiczyć z tobą i porozmawiać o tym, czy działa ona dla niej, gdy używa jej z innymi ludźmi.

Skoncentruj się na mocnych stronach Twojego dziecka

Nie pozwól, aby wszystkie twoje rozmowy dotyczyły niepełnosprawności twojego dziecka. Zainwestuj też dużo czasu w mówienie o mocnych stronach.

Powiedz ludziom, czy jest dobry w matematyce, czy utalentowanym artystą. Wyjaśnij, że jego niepełnosprawność go nie definiuje.

Upewnij się, że wie, że niepełnosprawność fizyczna nie musi przeszkadzać mu w osiągnięciu sukcesu szkolnego, a niepełnosprawność intelektualna nie oznacza, że ​​nie może on osiągać sukcesów akademickich. Może potrzebować dodatkowej pomocy w osiąganiu celów.

Mów o wszystkich rzeczach, w których jest dobry i przypominaj mu o wszystkim, co kochasz w sobie. Dziecko, które potrafi rozpoznać umiejętności i talenty, czuje się znacznie bardziej kompetentnie i pewnie.

Zidentyfikuj zdrowe modele ról, które może odnieść Twoje dziecko

Wszystkie dzieci czasami czują się zniechęcone i sfrustrowane. Ale dla dzieci niepełnosprawnych te uczucia mogą stać się wszechobecne. Identyfikacja zdrowych modeli do naśladowania z podobną niepełnosprawnością może pomóc Twojemu dziecku poczuć się zainspirowanym.

Niezależnie od tego, czy znasz osobę dorosłą w ​​społeczności, która ma taką samą niepełnosprawność jak twoje dziecko, czy są sportowcy, muzycy lub odnoszący sukcesy przedsiębiorcy z podobną niepełnosprawnością, porozmawiaj o innych ludziach, którzy wytrwają.

Poszukaj wsparcia dla siebie i swojego dziecka

Rozmowa z innymi rodzicami, którzy rozumieją, co przeżywa twoja rodzina, może pomóc ci poczuć się pewniej w rozmowach, które prowadzisz z dzieckiem. Rozważ dołączenie do grupy wsparcia - osobiście lub przez Internet - gdzie możesz porozmawiać z innymi rodzicami dzieci z podobnymi niepełnosprawnościami.

Poszukaj porady od profesjonalistów, którzy pracują z Twoim dzieckiem. Pediatra Twojego dziecka, terapeuta mowy, fizjoterapeuta lub nauczyciel edukacji specjalnej może zaoferować bardziej szczegółowy wgląd w sposób mówienia dziecku o swojej niepełnosprawności.

Znalezienie wsparcia dla Twojego dziecka jest również ważne. Bez względu na to, czy jest to tygodniowy obóz letni, czy też comiesięczna grupa wsparcia dla dzieci z podobnymi niepełnosprawnościami, Twoje dziecko może docenić poznanie innych dzieci z dzielonymi doświadczeniami. Więc porozmawiaj z dzieckiem, czy jest zainteresowany spotkaniem z innymi dziećmi o podobnej niepełnosprawności.

Jeśli jest zainteresowany, popracuj nad tymi interakcjami. Spędzanie czasu z innymi dziećmi, które doświadczyły podobnych przeszkód, może być pomocne w osiągnięciu przez dziecko największego potencjału.