Znaki, że trener twojego dziecka jest szaleńcem (i bully)

Jedną z trudniejszych sytuacji, z jakimi możesz spotkać się jako rodzic, jest trenowanie syna lub córki, który jest tyranem. Znając statystyki dotyczące znęcania się i zaburzeń osobowości, osoba, która jest odpowiedzialna za rozwój i awans swojego syna lub córki, może równie dobrze być znęcaniem się. Jednak w przeciwieństwie do typowych "łobuzów szkolnych", typ prześladowców, których można znaleźć w coachingu, nauczaniu lub nawet jako rodzicach, jest trudniejszy do rozpoznania.

Niestety, wielu rodziców nawet nie zdaje sobie sprawy, że ich syn lub córka trenera go nękają. Zamiast tego, ufają pozycji trenera i błędnie wierzą, że trener nie jest nawet przeciętny, ale wyróżnia się twardością i popychaniem dzieci do sukcesu. Biorąc pod uwagę ten scenariusz, oczywiste jest, że zastraszanie w sporcie młodzieżowym może mieć poważne konsekwencje.Wyobraźcie sobie dziecko, które nie tylko jest prześladowane, ale wspierające osoby dorosłe w jego życiu wspierają to prześladowanie. Jeśli jesteś rodzicem i trudno to odczytać, przeczytaj dalej. Zastraszanie przez trenera może mieć wpływ na zdrowie twojego syna lub córki, ogólne samopoczucie i jego zainteresowanie sportem. Istnieje wiele negatywnych skutków nękania. W rzeczywistości wiele dzieci przestało uprawiać sport, który kiedyś kochali, ponieważ trener był palantem. Dlatego ważne jest, aby odróżnić trudnego trenera od kogoś, kto jest palantem lub bandytą. Oto sześć znaków, że twoje dziecko jest prześladowane, w tym przypadku, szczególnie przez trenera.

Rozróżnianie pomiędzy trudnymi trenerami i trenerami

Jeśli słuchałeś swoich rozmów z dziećmi, być może zastanawiałeś się, czy jego trener jest bandytą. Jeśli nie słuchałeś, proszę posłuchaj ponownie! Ale jak możesz powiedzieć, czy ten trener jest gnębicielem, czy zamiast tego jest osobą pełną współczucia, która jest zdecydowana, ponieważ chce, aby twoje dziecko odniosło sukces? W naszej obecnej "narcystycznej erze", w której mówi się o milionerach jako "miękkich", zbyt łatwo można odrzucić stanowcze zachowanie ze strony trenera. Rodzice, którzy cieszą się tysiącletnimi filmami na youtube, choć czasami dość dokładnymi, mogą łatwo przeoczyć to, co w rzeczywistości jest poważnym nadużyciem wobec dziecka, niż zadawać mu niezbędne pytania. Jest to tylko jeden ze sposobów, w jaki prześladowanie wpływa na rodzinę.

Chociaż może wydawać się trudne do odróżnienia, istnieją wyraźne oznaki, które mogą odróżnić "twardego" trenera i trenera. Oto sześć wskazówek, które mogą Cię zainteresować.

Werbalne nadużywanie Twojego dziecka

Ustne wypowiedzi z trenera, przed innymi, są wyraźną formą słownych obelg. Na przykład trener zastraszania może upokarzać twojego syna lub córkę przed innymi. Może również krzyczeć, przeklinać lub krzyczeć konsekwentnie lub robić obraźliwe dowcipy na koszt twojego dziecka. Werbalnie trenerzy mogą również wysłuchiwać uwag lub oferować nieuczciwą krytykę na temat umiejętności dziecka lub jego osiągnięć w grze.

Tymczasem twardy trener zaproponuje konstruktywną krytykę i kierunek. Mógł to zrobić z surowym głosem, ale słowa nigdy nie są szkodliwe ani nie zawstydzają. I tak często, jak to możliwe, on lub ona zrobi to w prywatnym otoczeniu, które nie zawstydzi twojego dziecka.

Zastraszanie dziecka i innych graczy regularnie

Jeśli trener twojego syna lub córki zastrasza twoje dziecko (lub innych graczy) na bieżąco, jest to oznaką nadużycia. Zastraszanie może obejmować grożenie synowi lub córce poważnych konsekwencji jako sposobu utrzymania władzy i kontroli nad nim. Może również zawierać groźne gesty, krzyczeć lub grozić mu fizycznie, gdy popełni błąd.

Jeśli masz córki, nadużycie może nie być oczywiste, ale może być równie szkodliwe lub gorsze. Zastraszanie komentarzy na osobności może być równie sprawne jak te na polu. Podobnie kobiety trenerów mogą mieć mniej oczywiste, ale nie mniej obraźliwe sposoby manipulowania swoimi graczami.

Kwestionowanie umiejętności dziecka lub zaangażowanie w zespole

Trener zastraszania może przejawiać kontrolę, kwestionując zaangażowanie syna lub córki w zespół. Łobuziaki często wyśmiewają lub kwestionują zdolności gracza, umniejszając go. Można to zrobić prywatnie lub przed innymi. Trener bullying może również obwiniać innych za straty lub błędy w grze, chwaląc się, że ich umiejętności jako trenera są odpowiedzialne za dobre wyniki. Jeśli znasz się na przenoszeniu winy, zwróć uwagę na tę praktykę.

Trenerzy mogą zakwestionować zaangażowanie twojego dziecka w zespół, jeśli twój syn straci praktykę z powodu zobowiązań szkolnych lub obowiązków rodzinnych. Możesz współczuć z trenerem, który chce postawić zespół na pierwszym miejscu i wymaga najwyższego zaangażowania. Pamiętaj jednak, że nawet jeśli twoje dziecko poświęca długie godziny i poświęca swój osobisty czas, może to nie wystarczyć dla tego typu trenera. W przypadku trenera zastraszającego, okoliczności nie muszą mieć znaczenia, tylko że trener pozostaje w "jednej pozycji" kontroli.

Podważanie lub ograniczanie sukcesu Twojego dziecka

Trenerzy mogą podważyć lub powstrzymać sukces dziecka. Jest to szczególnie powszechne wśród tyranizujących trenerów, którzy ustalają nierealistyczne cele lub wytyczne dla swoich zespołów. Takie postępowanie zwiększa szansę na niepowodzenie. Co więcej, ten typ trenera może pochwalić twojego syna, jeśli wie, że zwiad ma przyjść go obejrzeć lub jeśli masz dużo rodziny w grze. Trenerzy ci mogą również ukarać twojego syna za błędy, które nie są jego lub przywołać przeszłe błędy, aby zrzucić winę za skrócenie czasu gry. Mogą uniemożliwić Twojemu synowi stworzenie wyższego zespołu w organizacji.

Aby zrozumieć niektóre z tych zachowań, trzeba trochę wiedzieć o zaburzeniach osobowości z grupy B. Uważa się, że może być obecna u 10 do 15 procent osób, a takie schorzenia, jak narcystyczne zaburzenia osobowości, mogą być trudne do zrozumienia. Bez względu na to, ile możesz próbować zrozumieć, co robi trener twojego dziecka, może ci uciec. Dzieje się tak często dlatego, że ludzie bez zaburzeń osobowości myślą inaczej. Z normalną osobowością ludzie doświadczają empatii i współczucia. Brak empatii u innej osoby dorosłej, zwłaszcza u trenera, nie pasuje do mentalności rodzica, który robi doświadczać empatii. Podczas gdy zdrowi ludzie odczuwają poczucie winy i wyrzuty sumienia, ci z niektórymi z tych zaburzeń osobowości nie doświadczają tych uczuć, aw konsekwencji nie czują się źle, gdy nękają dziecko.

Mówiąc źle dziecku o innych trenerach

Jeśli trener twojego syna lub córki źle mówi o twoim synu innym trenerom lub szerzy plotki, otwórz oczy. Łobuz często bardzo się stara, aby inni wyglądali źle.W rezultacie mogą plotkować z innymi lub rozpowszechniać plotki na temat wyników twojego dziecka, jego zdolności, rodzicielstwa i jego przyszłości w sporcie. Celem jest podważenie sukcesu syna i utrzymanie kontroli w sytuacji, szczególnie jeśli zgłosiłeś trenera lub rozmawiałeś z nim o jego zachowaniu.

Nie oczekuj zmiany takiego trenera w konfrontacji z jego zachowaniem. Zamiast tego, jeśli ma zaburzenie osobowości, skarga może tylko eskalować jego zachowanie, proces znany jako kampania oszczerstw.

Izolowanie Twojego dziecka lub Twojej rodziny

Tyranizowanie trenerów może również wykluczać twojego syna lub rodzinę społecznie. Zostawiają cię poza listami partyjnymi i nie uwzględniają cię w grupowych wyjazdach, kolacjach czy spotkaniach. Mogą również planować praktyki lub inne zdarzenia, gdy wiedzą, że masz konflikt w swoim harmonogramie. Mogą nawet posunąć się do tego, że nie pozwolą Twojemu synowi uczestniczyć w grach i wydarzeniach.

Rozpoznanie zachowania bullyingowego

Wiele słyszymy o znęcaniu się wśród rówieśników, ale zastraszanie może mieć miejsce u trenerów, nauczycieli, a nawet rodziców. W rzeczywistości zastraszanie ze strony dorosłych na stanowisku autorytetu, takiego jak trenerzy, może mieć znacznie bardziej niszczycielski wpływ. Gdzie jest dziecko do skrętu? Jeśli jego rodzice wierzą swoim trenerom, z kim może rozmawiać?

Jeśli twoje dziecko doświadcza któregokolwiek z tych nadużyć, ważne jest, aby zdać sobie sprawę z tego, że tego typu zastraszanie, mimo że powszechne, nie jest normalną częścią sportu młodzieżowego. Powtarzające się słowne obrażanie, wykorzystywanie, wywoływanie, fizyczne znęcanie się i inne działania, które wielokrotnie poniżają twojego syna lub córkę, lub są nie tylko nieuprzejme i złe, ale także ostatecznie odbierają twoje dziecko.

Naucz swoje dziecko rozpoznawać znęcanie się

Pomóż swojemu dziecku nauczyć się rozpoznawać znęcanie się nad tym, co jest, aby nie obwiniać siebie o czyjeś zachowanie. Przypomnij mu, że zastraszanie nie oznacza, że ​​coś jest z nim nie tak lub że nigdy nie będzie dobrym graczem. Zamiast tego zastraszanie jest wyborem dokonywanym przez tyranów.

Nie możemy przecenić znaczenia tego. Jeśli Twoje dziecko było prześladowane, być może będziesz musiał powiedzieć mu w kółko, że to nie w porządku. Dziecko, które uczono szacunku dla autorytetu, może mieć bardzo trudny czas, aby poradzić sobie z dorosłym w swoim życiu, który nie leży w jego najlepszym interesie. Może to również być emocjonalnie niszczące w inny sposób, ponieważ dzieci, które są narażone na prześladowanie dorosłych, dowiadują się, że świat nie jest bezpiecznym miejscem, nawet wśród tych, którzy są szanowanymi autorytetami.

Poświęć czas, aby nauczyć dziecko różnicy między znęcaniem się a normalnym konfliktem.

Znaczenie rozpoznawania znęcania się przez rodziców

Bardzo ważne jest, aby rodzice mieli otwarte oczy, aby rozpoznali zastraszanie ze strony trenerów lub nauczycieli ich dzieci. Rodzice są zwolennikami dziecka, a bez tego zostają sami, aby bronić się w świecie, w którym mają małą posturę.

Jako rodzic, poświęć trochę czasu na poznanie zaskakujących sposobów, w jakie rodzice nie wiedzą o zastraszaniu.

Jeśli Twoje dziecko zostało prześladowane

Jeśli Twoje dziecko było prześladowane przez trenera, możesz wahać się, czy coś zrobić. Możesz martwić się, że robienie czegoś sprawia, że ​​życie staje się trudniejsze dla twojego dziecka. Jednak twoje dziecko zależy od ciebie, abyś bronił tego, co jest słuszne. Jeśli jesteś zaniepokojony, spróbuj znaleźć innych, którzy są podobnie zaniepokojeni. Nawet jeśli jesteś sam, istnieją opcje. Rozważ złożenie skargi do organizatorów lub dyrektorów sportowych. Nawet jeśli Twoje dziecko opuściło ten sport (z oczywistych powodów), pamiętaj, że złożenie skargi może uniemożliwić drugiemu dziecku bycie zastraszanym przez tego trenera.

Ponadto, utrzymuj sytuację w odpowiedniej perspektywie, ale podejmuj kroki, aby chronić poczucie własnej wartości swojego syna (aby zapobiegać znęcaniu się) i zdrowie.

Dla profesjonalistów ochrony zdrowia

Wiemy, że wiele wizyt w placówkach podstawowej opieki zdrowotnej nie ma nic wspólnego z objawami przyjmowanymi przez recepcjonistę i jest dobrą okazją do poznania stresorów psychospołecznych w życiu dziecka. Według jednego z badań, które dotyczyły roli lekarzy pierwszego kontaktu w ocenie zjawiska nękania, młodzi ludzie chcieliby, aby ich lekarze prowadzący praktykę rodzinną angażowali się w walkę z prześladowaniem. Dla rodziców oznacza to, że czasami dziecko może skorzystać z możliwości porozmawiania z lekarzem rodzinnym, a spotkanie z lekarzem rodzinnym może być pomocne, jeśli nie chcą rozmawiać w domu.

Dolna linia

Ważne jest, aby rodzice mieli otwarte oczy na zastraszanie przez trenerów ich synów i córek. W niektórych przypadkach trudno jest rozróżnić między trudnym trenerem (który ma na uwadze dobro twojego dziecka) a trenerem zastraszania. Niestety, bullying autokary są zbyt powszechne, i bez otwartych oczu, można łatwo przeoczyć.

Upewnij się, że znasz objawy zastraszania przez trenerów i innych dorosłych. Naucz także swoje dziecko, aby je rozpoznawał. Co najważniejsze, słuchaj dziecka, jeśli skarży się na trenera, nawet jeśli uważasz, że to tylko dramat. W rzeczywistości bardzo trudno jest dzieciom poruszać te kwestie, a jeśli twoje dziecko ma, to jest to coś, na co warto przyjrzeć się uważnie.

Jeśli zidentyfikowałeś trenera zastraszającego, uważnie przemyśl swoje wybory. Możesz wahać się, czy wywoływać fale, ale uważnie zważyć konsekwencje rozwiązania problemu w odniesieniu do bardzo prawdziwego problemu rodzinnego; Twoje dziecko może trwale stracić zainteresowanie sportem, którym kiedyś się cieszył.

Zrób trochę badań. Jeśli inne rodziny mają podobne obawy, tym lepiej. Jednak nawet jeśli jesteś jedyny, postawienie się za dzieckiem nie tylko pozwoli dziecku wiedzieć, że jego rodzice pójdą za nim, ale mogą oszczędzić innym dzieciom podobnych nadużyć. Pamiętaj, że nadużywanie psychiczne i emocjonalne jest tak samo złe, jak nadużywanie fizyczne, a w niektórych przypadkach trudniejsze.Siniaki i złamane kości leczyć, ale psychika dziecka może wymagać wielu lat lub dziesięcioleci. Jako ostatnia uwaga, poświęć chwilę, aby dowiedzieć się, jak zapobiegać zastraszaniu, bez względu na to, w jakim miejscu się ono pojawia.