Rodzaje i cele zwolnień Medicaid

Medicaid jest finansowany wspólnie przez rząd federalny i rząd stanowy, aby zapewnić pomoc osobom i rodzinom o niskich dochodach, którzy nie mają ubezpieczenia zdrowotnego i dla których opieka zdrowotna byłaby w przeciwnym razie znaczącym obciążeniem finansowym. Medicaid jest zarządzany przez poszczególne państwa, a zasady kwalifikowalności różnią się w zależności od stanu.

Zrzeczenie się Medicaid umożliwia państwom testowanie i opracowywanie sposobów dostarczania własnych programów finansowanych przez Medicaid, które różnią się od standardowego programu federalnego. Programy te mogą mieć unikalne wymagania kwalifikacyjne lub programy mogą działać jak zarządzane organizacje opiekuńcze. Na przykład programy Medicaid mogą być zaprojektowane dla konkretnych potrzebujących osób, takich jak osoby starsze lub kobiety w ciąży.

W Stanach Zjednoczonych Medicaid jest największą finansowaną usługą socjalną, przeznaczoną na potrzeby medyczne i zdrowotne populacji o niskich dochodach. Chociaż wszystkie państwa obecnie akceptują finansowanie Medicaid i mają własne programy Medicaid, programy te różnią się. Oprócz możliwości złożenia wniosku o zwolnienie w ramach programu Medicaid, państwa mogą również "zrezygnować" z akceptowania nowego finansowania i wymogów Medicaid.

Zrzeczenia mogą być również stosowane do Programu Ubezpieczeń Zdrowotnych dla Dzieci (CHIP), który zapewnia fundusze federalne w celu dopasowania funduszy państwowych na programy dla nieubezpieczonych dzieci i rodzin, które mają niskie dochody, ale mogą nie spełniać wymagań Medicaid.

Zniesienie opieki medycznej

Zrzeczenia się pomocy medycznej mogą mieć różne nazwy. Nazwy te obejmują 1115 zwolnień (upoważnionych przez Sekcję 1115 Ustawy o ubezpieczeniach społecznych), 1915 zwolnień (autoryzowanych przez Sekcję 1915 Ustawy o Ubezpieczeniach Społecznych), zwolnień, programów zwolnień, odstąpień od Domu i Społeczności (HCBS), jak również nazwy unikalne dla określonych stanów.

Istnieje kilka rodzajów zwolnień Medicaid, choć podlegają one postanowieniom sekcji 1115 i 1915 ustawy o ubezpieczeniach społecznych:

• Sekcja 1115 zwolnień pozwalają na projekty badawcze i demonstracyjne mające na celu tymczasowe przetestowanie rozszerzonych kryteriów kwalifikowalności lub zasięgu, a także metod finansowania i dostarczania Medicaid. Zwolnienia z sekcji 1115 zasadniczo umożliwiają programy "pilotażowe" lub "demonstracyjne", które mają poprawić lub zwiększyć zasięg i wydajność. Wraz z ekspansją Medicaid na podstawie ustawy Affordable Care Act, 1115 zwolnień stało się coraz bardziej popularne, ponieważ państwa szukają unikalnych sposobów wdrożenia rozszerzenia Medicaid i wykorzystania dodatkowych funduszy federalnych, które wpłynęły do ​​stanów, aby rozszerzyć dostęp do zasięgu. Aby uzyskać zatwierdzenie, propozycja zrzeczenia się Sekcji 1115 musi być neutralna z punktu widzenia budżetu dla rządu federalnego (tzn. Rząd federalny nie może wydać więcej z obowiązującym zwolnieniem, niż bez niego).
• Sekcja 1915 (b) zrzeczenia się pozwalają państwom opracować plany opieki zarządzane przez Medicaid. Agencje zrzeszone w agencji Medicaid mogą zawierać umowy z zarządzanymi organizacjami opieki (MCO), aby pomóc w zarządzaniu jakością, wykorzystaniem i kosztami, jednocześnie pracując nad poprawą wydajności planu i wyników pacjenta. MCO zapewniają opiekę zdrowotną beneficjentom Medicaid i otrzymują płatności za te usługi z państwowego funduszu Medicaid.

• Sekcja 1915 (c) Odstąpienie od usług macierzystych i społeczności lokalnych (HCBS) umożliwiać beneficjentom otrzymywanie długoterminowych świadczeń opieki zdrowotnej w domu lub w miejscach publicznych poza instytucjami, takimi jak domy opieki. Plemiona Native American mogą zawierać umowy z państwami w celu zarządzania zwolnieniami w 1915 (c) za pośrednictwem Indian Health Services. W ramach HCBS państwa mogą również zaproponować odstąpienie od 1915 (i) i 1915 (j) oraz odstąpienie od 1915 (k), z których wszystkie zapewniają dodatkową elastyczność w zapewnieniu HCBS kwalifikującym się mieszkańcom.
• Łączone lub współbieżne § 1915 (b) i 1915 (c) zrzeczenia się zezwolić państwu na świadczenie usług określonych w sekcji 1915 (c) na podstawie umowy z zarządzanymi organizacjami opieki zdefiniowanymi w sekcji 1915 (b). Zakontraktowane zarządzane organizacje opiekuńcze świadczą usługi opieki zdrowotnej w domu i społeczności.

Reguły i proces zatwierdzania rezygnacji

Każdy rodzaj zwolnienia Medicaid ma różne zasady, które go dotyczą. Ta strona zawiera dobre podsumowanie różnych zwolnień, sposobu ich używania i wymagań, które mają zastosowanie do każdego z nich.

Lista wszystkich zatwierdzonych i oczekujących zwolnień Medicaid jest dostępna na stronie internetowej Medicaid. Wnioski o odstąpienie od stanu są oceniane i zatwierdzane (lub odrzucane) w każdym indywidualnym przypadku. Odstępstwa od sekcji 1115 są początkowo zatwierdzane na okres do pięciu lat, z odnowieniami na trzy lata. Odstępstwa od sekcji 1915 były zatwierdzane na okresy dwuletnie, ale w niektórych okolicznościach można je również zatwierdzić na pięć lat.

Czym jest opieka instytucjonalna oraz usługi domowe i społecznościowe?

W przypadku osób wymagających opieki długoterminowej, takich jak osoby starsze, Medicaid pomaga płacić za tę opiekę w instytucjach, takich jak domy opieki.Jednak nie zawsze jest to możliwe lub pomocne dla beneficjenta. Sekcja Medicaid 1915 (c) Zwolnienia od usług domowych i społecznościowych zapewniają usługi tym, którzy nie mieszkają w domach opieki. Beneficjenci mogą zamiast tego rezydować w swoich własnych domach lub mogą mieszkać z członkami rodziny lub innymi opiekunami, lub w specjalnych mieszkaniach z opieką lub starszymi mieszkaniami i wspólnotami innymi niż ich domy lub domy opieki.

Medicaid "Rezygnacja"

Oprócz zwolnień w celu stworzenia unikalnych programów Medicaid, państwa mogą również wybrać opcję "rezygnacji" z niektórych funduszy Medicaid, ale nadal zachowują wcześniej ustalone finansowanie.

Ustawa o przystępnej cenie zapewnia fundusze na rozbudowę Medicaid dla rodzin o niskich dochodach, a ustawodawcy zamierzali zaakceptować to finansowanie jako obowiązkowe, przy czym państwa nie były w stanie utrzymać swojego dotychczasowego federalnego finansowania Medicaid, gdyby nie zaakceptowały środków na rozszerzenie ekspansji Medicaid. Ale Sąd Najwyższy orzeka w 2012 roku, że państwa nie mogą być zobowiązane do zaakceptowania nowego finansowania (i z kolei pokryć część kosztów ekspansji Medicaid, która docelowo wyniesie 10 procent), a to odrzuca Medicaid. finansowanie ekspansji nie może doprowadzić do utraty przez państwo istniejącego finansowania w ramach programu Medicaid.

W rezultacie istnieje 19 stanów, które nie rozszerzyły Medicaid, ale nadal otrzymują federalne finansowanie Medicaid sprzed ACA.