Ile snu potrzebują 2-letnie maluchy?

Nie ma nic spokojniejszego niż śpiące dziecko - zwłaszcza gdy on lub ona jest rozbudzonym niemowlakiem na jawie - ale ile snu potrzebują 2-latki? Jakie zmiany zachodzą w czasie snu małych dzieci, które mogą przyczyniać się do bitew przed snem? Dowiedz się o ich potrzebach snu, bezsenności oraz o tym, jak ułatwić przejście z konsekwentnym rodzicielstwem.

Jak zmienia się sen w małych dzieciach

Jeśli masz 2-letnie dziecko, masz świadomość, że jest to ekscytujący czas wzrostu i rozwoju w ich młodym życiu. W ten sam sposób sen twojego 2-latka może zacząć się zmieniać. Sen dzieci różni się znacznie od snu małych dzieci i starszych dzieci, a 2-latki są w samym centrum tej przemiany.

Przeciętny 2-latek może spać nawet 12 do 14 godzin snu dziennie, z których większość ma miejsce w nocy. Wiele małych dzieci w tym wieku może przyjąć jedną drzemkę dziennie, trwającą od 1 do 2 godzin. Innym sposobem myślenia o tym jest to, że maluch zacznie spędzać kolejne 1-2 godziny w ciągu dnia. Może się to zdarzyć przy krótszych drzemkach, późniejszych porach snu lub - w dużej mierze przerażeniu rodziców - wczesnych przebudzeniach porannych. Gdy Twoje dziecko jest gotowe do rozpoczęcia nauki w przedszkolu, ilość snu może spaść nawet do 11 do 12 godzin. Większość dzieci nie przyjmuje już drzemek do czasu przedszkola.

Ważne jest, aby pamiętać, że są to średnie i że każde dziecko jest wyjątkowe.Jeśli dostaniesz szansę na odpowiedni odpoczynek, Twoje dziecko z łatwością zaspokoi swoje potrzeby związane ze snem. Dorośli mogą tylko marzyć o spaniu tak dobrze!

Więcej konfliktów wokół snu pojawia się u małych dzieci

W związku z tym przejściem zdarza się coraz więcej konfliktów między rodzicami a dziećmi o silnej woli. Jeśli dziecko później odczuwa senność, może wystąpić większy opór przed pójściem spać. Dziecko może rozpoznać, że odszedłeś, ale nie odszedłeś (idea nazywana stałością obiektu). Ponieważ jesteś w sąsiednim pokoju, dziecko może głośno domagać się uwagi, napoju, innej historii - i rozwiązania litanii innych niespełnionych potrzeb. Kiedy to się utrzymuje, może przyczynić się do stanu zwanego bezsennością behawioralną.

Podczas drzemek w ciągu dnia może dojść do dalszej walki. Kiedy pragnienie snu zanika, czas drzemki staje się czasem gry: wypełnionym gadaniem, śmiechem i (z nieporozumieniem) nawet krzyczeniem i płaczem. Rodzice mogli wcześniej cieszyć się wytchnieniem w ciągu dnia, a gdy nagle znika, pojawia się konflikt. Dzieci mogą również niechętnie rezygnować z zajęć. Na szczęście większość dzieci będzie nadal drzemała co najmniej do wieku 3 lub 4 lat, a pomocna może być spójność z zaplanowanym czasem odpoczynku.

Ponadto niektóre dzieci są płaczliwe i zdenerwowane z powodu lęku separacyjnego. Ten szczyt osiąga około 18 miesięcy i może objawiać się obawą, że zostanie sam, szczególnie w nocy. W ciągu dnia obserwuje się niechęć do interakcji z nieznajomymi. Niepokój może być podwyższony z powodu nocnych lęków. Małe dzieci mogą być dość pomysłowe, a ciemność może zostać zaludniona przez stworzenia, potwory i złych facetów dla kreatywnego dziecka. Rzadko się to objawi z nawracającymi koszmarami.

Inne wpływy na sen u 2-letnich dzieci

Mogą wystąpić inne zmiany w życiu malucha, które mogą wpływać na sen. Zwykle, w wieku około 3 lat, dziecko przechodzi od łóżeczka do "dużego łóżka". Ta nowa przestrzeń jest nieznana i może zająć trochę czasu. Bez ograniczeń bocznych szyn staje się teraz możliwe wyłażenie z łóżka. Wymaga to również szkolenia, aby wzmocnić dobre zachowania. Konieczne może być zabezpieczenie sypialni przez dzieci i zamknięcie drzwi lub bariery bramkowej może być konieczne, aby dziecko zostało zamknięte (przynajmniej początkowo).

Wiele maluchów pracuje również na nocnikach. Chociaż wstrzemięźliwość może nie wystąpić do 3 roku życia (i często później), proces może rozpocząć się u 2-latków. Dzieci mogą się obudzić i muszą korzystać z nocnika, wołając o pomoc. Stają się bardziej świadomi dyskomfortu i negatywnego skojarzenia mokrej lub brudnej pieluszki. Wraz z rosnącą samoświadomością i niezależnością należy wprowadzić korekty.

Często noworodek rodzi nowe dziecko w domu. Może to skomplikować harmonogram wszystkich osób i może prowadzić do niepokoju, ponieważ zmiany i zakłócenia są uwzględniane. Na szczęście małe dzieci korzystają z konsekwentnego rodzicielstwa i oczekiwań.

Konsekwentne oczekiwania i regularna rutyna

Może to być ważny czas na wypracowanie dobrych nawyków związanych ze snem u dzieci, w tym rutyny przed snem. Ze względu na zmieniające się potrzeby snu wśród małych dzieci ważne jest uwzględnienie pewnych zmian w harmonogramie snu. Jednak dzieci (i dorośli) reagują optymalnym snem, gdy czas snu jest bardzo spójny. Powinno to dotyczyć czasu na dobranoc, budzenia i codziennego drzemki. Rutyna na dobranoc pomaga wzmocnić i ułatwić przejście do snu.

Staraj się minimalizować ekspozycję na światło i ekrany (takie jak telewizja, komputery i tablety) w godzinach wieczornych przed snem. To światło może utrudniać zasypianie. Co więcej, aktywność może być zbyt stymulująca. Zamiast tego przejdź do snu z wanną lub czytając książki przed snem.

Poprzez wzmocnienie regularnego harmonogramu i przestrzeganie spójnych oczekiwań, łatwiej jest dzieciom przetrwać przejścia, które zachodzą zarówno w czasie snu, jak i życia. Jeśli masz problem ze snem, porozmawiaj z pediatrą lub specjalistą ds. Snu o interwencjach, które mogą być pomocne w twojej sytuacji.