Wskaźnik desaturacji tlenowej (ODI) w stanie uśpienia

Jeśli przeprowadzono badanie snu w celu oceny obturacyjnego bezdechu sennego, na pewno masz pytania dotyczące niektórych terminów użytych w raporcie opisującym wyniki testu. Jeden możliwy pomiar, który można uwzględnić, nazywany wskaźnikiem desaturacji tlenu (ODI), może być szczególnie kłopotliwy. Jaki jest wskaźnik desaturacji tlenu?

Dowiedz się, jak ten pomiar może być pomocny w zidentyfikowaniu cięższego bezdechu we śnie, który może być związany z spadkami poziomu tlenu i innymi długofalowymi konsekwencjami zdrowotnymi, takimi jak choroba serca i otępienie.

Czym jest wskaźnik desaturacji tlenowej (ODI)?

Wskaźnik desaturacji tlenu (ODI) to liczba razy na godzinę snu, w której poziom tlenu we krwi spada o pewien stopień w stosunku do wartości wyjściowej. ODI mierzy się zwykle jako część standardowych badań snu, takich jak diagnostyczny polisomnogram, badanie bezdechu we śnie w domu lub z użyciem oksymetrii nocnej. Może to nie być tak dokładne, jeśli etapy uśpienia nie są mierzone podczas testów, ponieważ indeks może być uśredniony w stosunku do całkowitego czasu nagrywania, co może obejmować czas spędzony na przebudzeniu.

Stopień zmiany w stosunku do wartości wyjściowych można zmierzyć na dwa różne sposoby. Kryteria stosowane do ustalenia indeksu mogą się różnić w zależności od zastosowanych reguł punktacji. Zgodnie z wytycznymi Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu z 2007 r. Każde wydarzenie oddechowe podczas snu z 3-procentowym spadkiem stężenia tlenu we krwi jest liczone w stosunku do całości. Na przykład zmiana z 95 procent na 92 ​​procent byłaby wydarzeniem liczonym w stosunku do sumy indeksu. Jednak Medicare i niektóre inne ubezpieczenia nadal opierają się na zasadach starszej punktacji i wymagają 4 procentowej zmiany, aby zdarzenie zostało zliczone w kierunku indeksu.

Te spadki poziomów tlenu nazywane są desaturacjami.ODI mierzy się za pomocą pulsoksymetru, który jest urządzeniem zwykle umieszczonym na czubku palca, które świeci czerwonym światłem na skórze i może oszacować ilość tlenu we krwi obwodowej. Nowsza technologia może umożliwić mierzenie tego na różne sposoby przez powierzchnię skóry.

Kiedy oddychanie zostanie zakłócone podczas snu, co może wystąpić w obturacyjnym bezdechu sennym, poziomy tlenu we krwi mogą wielokrotnie spadać. Krople te są typowo związane z zapadnięciem górnych dróg oddechowych, zdarzeniami nazywanymi albo bezdechem lub hipopneją. (Niedorostek oznacza częściowe zapadnięcie się dróg oddechowych.) Krople tlenu występują rzadziej w chrapaniu lub zespole oporu górnych dróg oddechowych (UARS), dwóch stanach, w których oddychanie jest zaburzone, ale w mniejszym stopniu. Może dojść do fragmentacji snu bez związanych z nią desaturacji.

Ważne jest, aby zrozumieć, że ODI różni się od innego pomiaru zwanego wskaźnikiem bezdechu (AHI). AHI obejmuje również zdarzenia, które mogą powodować pobudzenie lub przebudzenie ze snu bez wpływu na poziom tlenu. ODI również nie odzwierciedla bezwzględnego minimalnego poziomu tlenu we krwi, który można nazwać minimalnym nasyceniem tlenem lub nadir tlenem w badaniu. Jeśli poziomy tlenu są wystarczająco niskie (często mniej niż 88 procent jest progiem) i utrzymują się przez ponad 5 minut, można zdiagnozować hipoksemię.

Jakie przyczyny pogorszyły ODI?

ODI może ulec pogorszeniu u osób z pierwotną chorobą płuc, w tym z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc (POChP) i zastoinową niewydolnością serca. Przy zmniejszonych rezerwach, zapadnięcie się górnych dróg oddechowych może doprowadzić do szybszego spadku stężenia tlenu we krwi. Może to również być związane ze zwiększonym poziomem dwutlenku węgla, na przykład w zespole hipowentylacji otyłości.

Konsekwencje zdrowotne

Uważa się, że zwiększenie ODI może prowadzić do zwiększonego stresu oksydacyjnego i wolnych rodników w organizmie, które mogą predysponować ludzi do długotrwałego ryzyka sercowo-naczyniowego, w tym wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienie), ataku serca, udaru, arytmii takich jak migotanie przedsionków, i utrata pamięci związana z demencją. Związane z tym wybuchy kortyzolu mogą prowadzić do oporności na insulinę i zwiększać ryzyko i nasilenie cukrzycy. Te konsekwencje są aktywnym obszarem badań nad snem.

Słowo od DipHealth

Na szczęście skuteczne leczenie obturacyjnego bezdechu sennego z ciągłym dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP) może normalizować oddychanie i zmniejszać długoterminowe ryzyko związane z nieleczonym bezdechem sennym. W ramach przeglądu wyników badania snu porozmawiaj ze swoim certyfikowanym na pokładzie lekarzem snu o najlepszych metodach leczenia danego schorzenia. Rozwiązywanie zaburzeń oddychania w czasie snu może przynieść korzyści zarówno jakości snu, jak i długotrwałego zdrowia.