Związek między utratą słuchu a ćwiczeniem

W przypadku dorosłych utrata słuchu jest uważana za wyłączenie, gdy doznałeś utraty 40 decybeli (dB) w swoim najlepszym uchu, co jest równoważnym dźwiękiem, który znajduje się w cichym pokoju. Uważa się, że dzieci cierpią z powodu utraty słuchu, gdy doświadczają utraty 30 dB lub odpowiednika szeptania w bibliotece. Normalne słyszenie może rozpoznać dźwięki o natężeniu co najmniej 25 dB, co jest odpowiednikiem mniej niż cichego szeptu. Utratę słuchu odczuwa 360 milionów ludzi na całym świecie, z których prawie 10 procent (lub 32 miliony) to dzieci. Niektóre przypadki utraty słuchu są naturalne, a innym przyczynom można zapobiec. Typowe przyczyny utraty słuchu obejmują:

• czynniki genetyczne
• powikłania porodowe
• przewlekłe infekcje ucha
• choroba zakaźna
• niektóre leki i leki
• nadmierny hałas
• starzenie się

Utrata słuchu u dzieci jest w dużej mierze możliwa do uniknięcia, ponieważ około 60 ze 100 przypadków pochodzi z przyczyn, którym można zapobiec. Utrata słuchu jest ogromnym obciążeniem dla gospodarki, powodując około 750 miliardów dolarów kosztów opieki zdrowotnej na całym świecie. Metody prewencyjne są w dużej mierze skuteczne i mogą zmniejszyć to globalne obciążenie ekonomiczne. Wykazano, że ćwiczenie jest skuteczną metodą prewencyjną. Jednak zdarzają się sytuacje, w których ćwiczenia fizyczne mogą faktycznie zwiększać ryzyko wystąpienia ubytku słuchu.

Negatywne skutki ćwiczeń na słuch

Podczas gdy ćwiczenia są najczęściej związane z korzyściami zdrowotnymi, ćwiczenia mogą być powiązane ze zwiększonym ryzykiem utraty słuchu w połączeniu z głośną muzyką. Twoja sala gimnastyczna może oferować zajęcia z aerobiku, w których muzyka podczas treningu wynosi od 60 dB (zmywarka lub suszarka) do 90 lub 100 dB (metro, przejeżdżający motocykl lub wiertarka ręczna). Każda objętość powyżej 90 dB jest uważana za wyjątkowo głośną. Międzynarodowe Stowarzyszenie Zawodowców Fitness zaleca, aby zapewnić wkładki przeciwhałasowe lub inne środki ochrony słuchu, jeśli ich pojemność przekracza 90 dB.

Chociaż wydaje się to łatwym rozwiązaniem, zalecane interwencje w zakresie ochrony słuchu nie zawsze są honorowane, ponieważ muzykę o wysokiej intensywności można uznać za motywującą. Aby mieć skutecznie motywującą i przyjemną klasę, strategie ochronne są czasami pomijane. Instruktorzy aerobiku są szczególnie zagrożeni, około 30 na 100 instruktorów twierdzi, że doświadczają szumu w uszach przez 50 procent czasu. Możesz skorzystać z poniższych informacji, aby określić ryzyko utraty słuchu podczas 60-minutowej lekcji aerobiku:

• Wysokie ryzyko = 97 dB (wiertarka ręczna lub pneumatyczna)
• Ryzyko = 89 dB (metro lub przejeżdżający motocykl)
• Low risk = 85 dB (blender kuchenny)
• Bardzo niskie ryzyko = 80 dB (suszenie rozdmuchowe)

Zgodnie z CDC (Centers for Disease Control and Prevention), nie należy przekraczać następującej głośności przez więcej niż określoną długość czasu, aby zminimalizować ryzyko utraty słuchu:

• 106 dB - 3,75 minuty
• 103 dB - 7,5 minuty
• 100 dB - 15 minut
• 97 dB - 30 minut
• 94 dB - 1 godzina
• 91 dB - 2 godziny
• 88 dB - 4 godziny
• 85 dB - 8 godzin

Te zalecane limity czasowe dotyczą ogólnej ekspozycji na głośność. Jednak badania wykazały, że Twoje ucho ma tymczasowe przesunięcie progu (TTS), które powoduje, że jesteś bardziej podatny na uszkodzenia słuchu podczas ćwiczeń. Możesz doświadczyć szumu w uszach (dzwonienie w uszach) w ciągu 2 minut ćwiczeń, gdy głośność muzyki przekracza 90 dB.

Niektóre warunki mogą być zaostrzone przez ćwiczenia, takie jak patyczkowa trąbka Eustachiusza i szum w uszach.

Korzyści z ćwiczeń na słuch

Podczas gdy niektóre ćwiczenia mają negatywny wpływ na słuch, w większości przypadków korzyści przeważają nad negatywnymi. Wciąż rosną badania dotyczące korzyści, a niektóre z tych korzyści nie są dobrze zrozumiałe.

Wskaźnik masy ciała (BMI) to stosunek masy ciała (w kilogramach) do wzrostu (w metrach), aby pomóc w określeniu poziomu tkanki tłuszczowej. Można obliczyć własne BMI według następującego równania: waga ÷ (wysokość x wysokość). Jeśli Twoje BMI jest większe lub równe 25, które uważa się za nadwagę, istnieje zwiększone ryzyko rozwoju ubytku słuchu. Regularne ćwiczenia mogą pomóc w zmniejszeniu BMI, a następnie w ryzyku rozwoju ubytku słuchu.

Podobnie jak w przypadku BMI, zwiększony obwód w talii większy niż 88 cm może również narazić na ryzyko utraty słuchu. Powody, dla których zwiększony BMI i obwód talii mogą zwiększać ryzyko utraty słuchu to:

• uszkodzenie spowodowane niskim poziomem tlenu
• wytwarzanie wolnych rodników z komórek tłuszczowych
• zmniejszona produkcja adiponektyny, która ma działanie przeciwzapalne

Wykazano, że chodzenie co najmniej dwie godziny tygodniowo zapewnia korzyści ochronne dla serca i nerek. Regularne ćwiczenia pomagają zmniejszyć ryzyko wystąpienia innych chorób, które zwiększają ryzyko utraty słuchu: cukrzyca, choroby serca i inne choroby związane z naczyniami krwionośnymi. Uważa się, ale nie jest to do końca zrozumiałe, że regularna aktywność będzie miała taki sam korzystny wpływ na Twój ślimak (organ o kształcie ślimaka, związany z procesem słyszenia). Zakładane korzyści dla ślimaka obejmują:

• poprawa krążenia krwi
• zapobieganie utracie neurotransmiterów
• zmniejszenie szkód spowodowanych hałasem

Praktykujący jogę sugerują, że zapobieganie utracie słuchu i redukcja symptomów może nastąpić poprzez kilka praktyk jogi. Sugerowane korzyści pokrywają się z wyżej wymienionymi korzyściami płynącymi z ćwiczeń poprzez poprawę przepływu krwi do ślimaka i zapobieganie uszkodzeniom neurotransmiterów. Ćwiczenia jogi związane z korzyściami związanymi z ubytkiem słuchu obejmują:

• Greeva Chalan - ćwiczenie zginania i rozciągania szyi
• Skandh Chalan - ćwiczenie na ramieniu
• Brahmari Pranayama - oddech pszczoły
• Kumbhak - ćwiczenia oddechowe
• Shankha Naad - dmuchanie rury Shankha lub ślimaka