Otrzymywanie diagnozy niepłodności

Rozpoznanie niepłodności może być zarówno emocjonalnie trudne, jak i ulga. Uzyskanie nazwy tego, przez co przechodzisz, może pomóc ci znaleźć potrzebną pomoc. W tym samym czasie przyznanie, że coś jest nie tak, nie jest łatwe.

Diagnozę niepłodności zwykle podaje się, gdy para, po roku próby zajścia w ciążę, nie zajdzie w ciążę. Jeśli para próbuje mieć swoje pierwsze dziecko, diagnozą jest pierwotna bezpłodność. Jeśli próbują mieć kolejne dziecko, podaje się diagnozę niepłodności wtórnej.

Para, która cierpi na nawracające poronienia (zwykle po trzech kolejnych porażkach), otrzymuje również diagnozę niepłodności.

Pary z niepłodnością mogą mieć lub nie mieć oczywistych objawów poza trudnościami w zajściu w ciążę.

Czy rok jest konieczny na diagnozę niepłodności?

"Spróbuj przez rok, a potem wróć, jeśli nie jesteś w ciąży", jest najczęstszą odpowiedzią udzielaną parom, które próbują zajść w ciążę, zwłaszcza w wieku poniżej 35 lat.

Ale rok to długi czas oczekiwania. Czy musisz próbować przez rok, zanim zwrócisz się o pomoc?

Nie zawsze.

• Poszukaj czynników ryzyka lub czerwonych flag: Jednym ze sposobów przyspieszenia procesu diagnozy jest szukanie czynników ryzyka lub czerwonych flag, które mogą wskazywać na problem z niepłodnością. Nie ma powodu, aby czekać cały rok, jeśli pojawią się znaki ostrzegawcze, objawy lub problemy ze zdrowiem w przeszłości.
• Zastanów się nad wykresami: Innym sposobem na przyspieszenie diagnozy jest rozważenie sporządzenia wykresu swoich cykli. Sporządzanie wykresów cykli obejmuje, na najbardziej podstawowym poziomie, rejestrowanie porannej temperatury i obserwowanie określonych wzorców w cyklu.
• Jeśli sporządzałeś wykresy cykli przez sześć miesięcy i możesz udokumentować swojemu lekarzowi, że odbyłeś stosunek płciowy w czasie owulacji przez te sześć miesięcy, a nadal nie jesteś w ciąży, mogą częściej przeprowadzać testy przed "Rok" czekania dobiegł końca.
• Jeśli masz 35 lat lub więcej, nie czekaj dłużej niż sześć miesięcy: Jeśli masz powyżej 35 lat, nie czekaj dłużej niż sześć miesięcy przed wizytą u lekarza. Ponieważ twoja płodność naturalnie maleje wraz z wiekiem (począwszy od wieku 25 lat dla mężczyzn i wieku 30 lat dla kobiet), czas jest najważniejszy po ukończeniu 35. roku życia.

Kto diagnozuje niepłodność?

Zwykle twój ginekolog przeprowadzi pierwszą diagnozę niepłodności.

Jednak nie zawsze tak jest. Endokrynolog lub Twój lekarz rodzinny może ostrzec Cię o problemach z płodnością, jeśli masz problemy zdrowotne, które mogą prowadzić do niepłodności, takie jak problemy z tarczycą, cukrzyca lub PCOS.

Po wstępnej diagnozie niepłodności, Twój ginekolog może Cię leczyć, lub możesz zostać skierowany do endokrynologa reprodukcyjnego. Reprodukcyjni endokrynolodzy (RE) specjalizują się w leczeniu niepłodności u par.

Przyczyny niepłodności

Rozpoznanie niepłodności często występuje w dwóch etapach, pierwszym etapem jest ogólna diagnoza niepłodności, a drugim etapem jest diagnoza konkretnej przyczyny niepłodności. Niepłodność jest prawie sama w sobie objawem. Aby leczyć niepłodność w najlepszy możliwy sposób, znalezienie przyczyny jest pomocne.

Według Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu, jedna trzecia przypadków niepłodności jest spowodowana problemem ze strony kobiety, jedna trzecia jest ze strony mężczyzny, a pozostała trzecia wiąże się z problemami po obu stronach lub niewyjaśnionych przyczyn. W rzeczywistości, w 20% przypadków niepłodności, przyczyna niepłodności pozostaje nieznana.

Dwie z najczęstszych przyczyn niepłodności czynników kobiecych to:

• Zaburzenia owulacyjne: odpowiada za 18% do 30% niepłodności u kobiet.
• Anatomiczne zaburzenia: jak zablokowane jajowody, często w wyniku infekcji lub stanów zapalnych, takich jak endometrioza lub choroba zapalna miednicy.

Dwie najczęstsze przyczyny niepłodności męskiego czynnika to:

• Niska produkcja spermy: Medycznie określane jako azoospermia (całkowity brak plemników) lub oligospermia (wytwarza się niewiele komórek plemników), jest to najczęstsza przyczyna niepłodności męskiego czynnika.
• Wady plemników: Nawet jeśli ilość nasienia mieści się w normalnym zakresie, zniekształcone plemniki, a także zdolność plemników do przeniesienia się do komórki jajowej przed śmiercią, mogą być przyczyną niepłodności.

Po diagnozie niepłodności

Następnym krokiem jest zwykle testowanie płodności, aby określić przyczynę problemu. Ustalenie, co jest nie tak, może pomóc lekarzowi opracować dla ciebie najlepszy plan leczenia.

W niektórych przypadkach lekarz nie będzie w stanie określić, dlaczego nie można zajść w ciążę. Jest to znane jako niewyjaśniona lub idiopatyczna niepłodność. Występuje do 30% czasu.

W takim przypadku lekarz najprawdopodobniej zaproponuje najpierw leczenie na najniższym poziomie płodności (np. Clomid), a następnie zabierze drabinę, jeśli leczenie zakończy się niepowodzeniem.

Jakakolwiek jest przyczyna niepłodności, powinieneś wiedzieć, że istnieje powód do nadziei.

Według American Society of Reproductive Medicine, 85% do 90% przypadków niepłodności można leczyć za pomocą konwencjonalnych metod leczenia, takich jak leczenie lub naprawa chirurgiczna. Mniej niż 3% pacjentów z niepłodnością wymaga zaawansowanych terapii, takich jak zapłodnienie in vitro.