Znaczenie funkcji wykonawczych

Funkcjonowanie wykonawcze to termin używany przez psychologów do opisania wielu zadań, które wykonuje nasz mózg, niezbędnych do myślenia, działania i rozwiązywania problemów. Funkcje wykonawcze obejmują zadania, które pomagają nam zdobywać nowe informacje, zapamiętywać i odzyskiwać informacje, których nauczyliśmy się w przeszłości, i wykorzystywać te informacje do rozwiązywania problemów dnia codziennego.Umiejętności funkcjonalne sprawiają, że człowiek może żyć, pracować i uczyć się z odpowiednim poziomem niezależności i kompetencji w swoim wieku.

Funkcjonowanie wykonawcze pozwala nam uzyskać dostęp do informacji, myśleć o rozwiązaniach i wdrażać te rozwiązania. Ponieważ funkcjonowanie wykonawcze jest teorią, a nie w pełni zdefiniowanym, udokumentowanym i zweryfikowanym pomysłem, psychologowie mają różne opinie na temat tego, w jakie procesy psychiczne są zaangażowane. Jednak damy mu szansę. Funkcje wykonawcze mogą obejmować zdolności takie jak:

• Szacowanie i wizualizacja wyników;
• Analizowanie widoków, dźwięków i fizycznych informacji zmysłowych;
• Postrzeganie i szacowanie czasu, odległości i siły;
• Przewidywanie konsekwencji;
• Mentalna ocena możliwych rezultatów różnych strategii rozwiązywania problemów;
• Możliwość wyboru działań w oparciu o prawdopodobieństwo pozytywnych wyników;
• Wybór najbardziej odpowiedniego działania opartego na oczekiwaniach i normach społecznych; i
• Wykonywanie zadań niezbędnych do realizacji decyzji.

To imponująca lista, a większość z nas robi to bez wiedzy. U osób bez problemów z funkcjonowaniem wykonawczym mózg wykonuje te zadania szybko w podświadomości, często bez ich świadomości. W pewnym sensie funkcjonowanie wykonawcze jest prawie jak instynkt.

Osoby z zaburzeniami funkcjonowania wykonawczego nie wykonują tych zadań intuicyjnie. Mają trudności z planowaniem, organizowaniem i zarządzaniem czasem i przestrzenią. Wykazują także słabość w pamięci roboczej.

Podobnie jak w przypadku wielu innych rodzajów zaburzeń uczenia się, problemy z funkcjonowaniem wykonawczym mogą występować w rodzinach. Słabości w funkcjonowaniu kierownictwa można zaobserwować w każdym wieku, ale stają się bardziej oczywiste, ponieważ dzieci osiągają średnie lub wyższe poziomy elementarne.

Jak wpływa na uczenie się

W szkole, w domu lub w miejscu pracy, jesteśmy wezwani przez cały dzień do samokontroli zachowania. Jest to wyzwanie dla osób z wyzwaniami związanymi z funkcjonowaniem wykonawczym. Oto kilka znaków, których należy szukać:

• Trudności w planowaniu i realizacji projektów;
• Problemy ze zrozumieniem, jak długo potrwa realizacja projektu;
• Zmagając się z opowiedzeniem historii w odpowiedniej kolejności z ważnymi szczegółami i minimalnymi nieistotnymi szczegółami;
• Trudności w przekazywaniu szczegółów w zorganizowany, sekwencyjny sposób;
• Problemy inicjowania działań lub zadań lub generowania pomysłów niezależnie; i
• Trudność w zachowaniu informacji podczas robienia czegoś z nią, na przykład podczas zapamiętywania numeru telefonu podczas wybierania numeru.

Jak zidentyfikowane są problemy z funkcjami wykonawczymi

Nie ma uzgodnionej oceny, która mierzy wszystkie różne cechy funkcjonowania wykonawczego. Dokładna obserwacja i ścisła współpraca z pedagogiem specjalnym są pomocne w identyfikacji problemów związanych z funkcjonowaniem.

Strategie do pomocy

Istnieje wiele skutecznych strategii, które mogą pomóc. Oto tylko kilka:

• Daj jasne instrukcje krok po kroku dzięki wizualnym pomocą organizacyjną. Dzieci z zaburzeniami funkcjonowania wykonawczego nie mogą logicznie przeskoczyć, aby wiedzieć, co robić. Bądź tak wyraźny, jak to możliwe, z instrukcjami. W miarę możliwości korzystaj z modeli wizualnych i ćwiczeń praktycznych. Dostosuj swój poziom szczegółowości na podstawie sukcesu ucznia.
• Korzystaj z planistów, organizatorów, komputerów lub timerów.
• Podaj wizualne harmonogramy i przejrzyj je co najmniej codziennie rano, po obiedzie i po południu. Sprawdzaj częściej w przypadku osób, które potrzebują tych przypomnień.
• Powiązaj pisemne instrukcje z instrukcjami mówionymi i modelami wizualnymi, gdy tylko jest to możliwe.
• Jeśli to możliwe, używaj codziennej rutyny.
• Twórz listy kontrolne i listy "do zrobienia".
• Użyj pozytywnego wzmocnienia, aby pomóc dzieciom w wykonywaniu zadań.
• Przerwij długie zadania na mniejsze zadania i przydziel mini-linie czasowe do ukończenia każdego z nich. Jeśli dzieci zostaną przytłoczone listami zadań, udostępniaj tylko kilka naraz.
• Użyj wizualnych kalendarzy lub planistów ściennych, aby śledzić długoterminowe zadania, terminy i działania.
• Dorośli i nastolatki mogą znaleźć pomocników planowania czasu lub oprogramowania, takich jak Franklin Day Planner, kalendarz Microsoft Outlook i listy zadań lub Palm Pilot. Jeśli to możliwe, spróbuj przed zakupem, aby zapewnić skuteczność.
• Uporządkuj przestrzeń roboczą i zminimalizuj bałagan raz na tydzień.
• Rozważ oddzielne obszary robocze z kompletnymi zestawami materiałów do różnych czynności. Zmniejsza to czas stracony podczas wyszukiwania w poszukiwaniu odpowiednich materiałów do wykonania zadania.
• Staraj się zachować spójność strategii w klasach, w domu lub w miejscu pracy. Osoby z zaburzeniami funkcjonowania wykonawczego częściej radzą sobie lepiej, gdy ich rutyny są podobne w różnych ustawieniach.

Podobnie jak w przypadku wszystkich interwencji, ważne jest, aby być świadomym tego, jak wpływają one na osobę z zaburzeniem funkcjonowania wykonawczego. Jeśli dana osoba nie ma pomocy w strategii lub nie robi postępów po rozsądnym czasie, szukaj lepszej metody. Starsze dzieci i dorośli mogą być w stanie pomóc w identyfikacji bardziej skutecznych strategii lub sposobów dostosowania strategii w celu zwiększenia skuteczności. Uwzględnienie ich preferencji jest ważną częścią opracowywania odpowiedniego programu interwencyjnego. Jedną z najważniejszych rzeczy do zapamiętania na temat zaburzeń funkcjonowania wykonawczego jest to, że jest to tak samo zaburzenie, jak każde inne. Chociaż jest to niewidoczna niepełnosprawność, może mieć głęboki wpływ na wszystkie aspekty życia danej osoby. Przygotuj się na dzielenie się tymi informacjami z nauczycielami, współpracownikami lub przełożonymi w razie potrzeby, aby upewnić się, że zaburzenie nie jest mylone z lenistwem lub niedbalstwem.