Przegląd moczowodu

Ureterocele są wrodzoną nieprawidłowością, która powoduje puchnięcie moczowodu, co zapobiega normalnemu przepływowi moczu z nerek do pęcherza.

Każda nerka ma jeden moczowód, który pozwala moczowi przedostać się do pęcherza. Ureterocele to obrzęk lub "baloniarstwo", które występuje na końcu jednego lub obu moczowodów, co utrudnia przepływ moczu.

Objawy

Ureterocele występują podczas rozwoju embrionalnego, co oznacza, że ​​osoba rodzi się z jednym. Większość z nich jest diagnozowana przy porodzie i zazwyczaj osoba z moczowodem nie odczuwa żadnych objawów. Możliwe, że osoba, która urodziła się z moczowodem może być bardziej podatna na infekcje dróg moczowych (UTI) lub infekcje nerek.

Jeśli dana osoba często ma zakażenia UTI lub infekcje nerek, nawet od dzieciństwa, lub jeśli mają objawy, które wydają się wracać (lub nigdy nie ustąpić), mogą się urodzić z moczowodem. Objawy te mogą obejmować:

• Ból lub pieczenie podczas oddawania moczu (dyzuria)
• Mocz, który pachnie źle
• Częste oddawanie moczu / budzenie w nocy w celu oddania moczu
• Krew w moczu (krwiomocz)
• Ból brzucha, boczny i pleców (który może być cykliczny)
• Tkliwość brzucha
• Problemy z oddawaniem moczu lub bycie całkowicie niezdolnymi do tego
• Gorączka i dreszcze
• Brak zdolności do rozwoju u noworodków
• Starsze dzieci i dorośli mogą być bardziej podatni na kamienie nerkowe

Zazwyczaj osoba ma tylko moczowód z jednej strony (jednostronny), ale mogą wystąpić w obu moczowodach (obustronne). Niektóre badania wskazują, że nieprawidłowości występują częściej po lewej stronie.

Diagnoza

Ureterocele tworzą się podczas rozwoju embrionalnego. Choroba występuje od urodzenia i jest zwykle diagnozowana wkrótce po narodzinach dziecka. W rzeczywistości nawet czasami zdiagnozowano stan, gdy płód nadal znajduje się w macicy, ponieważ "moczowód" moczowodu można zaobserwować na USG podczas badań prenatalnych.

Około jednego na 1000 noworodków zostanie zdiagnozowanych z moczowodem. Stan ten występuje częściej u kobiet.

Ocenia się, że dziewięćdziesiąt procent osób urodzonych z moczowodu ma dwa moczowody w pojedynczej nerce; stan znany jako nerka duplex. Kiedy dana osoba ma zarówno dupleksową nerkę, jak i moczowód, czasami nazywa się to "systemem zbierania dupleksu".

Większość moczowodów rozpoznaje się w okresie niemowlęcym, a najpóźniej w wieku 2 lat. W przypadku zdiagnozowania choroby u starszego dziecka lub dorosłego często odkrywane są podczas rutynowych badań lub skanowania, które szukają czegoś innego. Dzieci lub dorośli z częstymi infekcjami dróg moczowych lub nerek mogą być ostatecznie zdiagnozowani z moczowodem.

Kiedy moczowód powoduje przepływ moczu z nerki do pęcherza, aby został zablokowany, blokada powoduje obrzęk nerki (wodonercza). Niedrożność i obrzęk mogą również powodować cofanie się moczu do nerek; stan zwany odpływem pęcherzowo-moczowodowym (VUR). Zablokowanie i obrzęk można zwykle zaobserwować na ultrasonografii, dzięki czemu technologia obrazowania jest niezawodnym sposobem diagnozowania stanu.

Kiedy dana osoba mówi, że ma moczowód, może zostać poinformowana o jego klasyfikacji. Ureterocele są klasyfikowane przez:

• są po jednej lub obu stronach,
• są częścią systemu pojedynczego lub dupleksowego,
• obrzęk jest łagodny lub ciężki,
• są wewnątrz (dopęcherzowe lub ortotopowe) lub na zewnątrz (zewnątrzoponowo lub ektopowo) w pęcherzu.

Podczas gdy większość moczowodów można zdiagnozować za pomocą ultradźwięków, lekarz może zlecić również kilka innych testów. Seria zdjęć rentgenowskich pęcherza (cystourethrogram mikcji) może pomóc lekarzowi zobaczyć, jak dobrze opróżnia się pęcherz osoby. Jądrowy skan nerkowy pokaże lekarzowi, czy nerki osoby zostały uszkodzone. Jeśli konieczna jest operacja, badanie MRI lub CT może pomóc w ocenie układu moczowego przed zabiegiem.

Czego można się spodziewać w USG nerek

Jeśli dana osoba idzie do lekarza z objawami zakażenia UTI lub nerek, lekarz zazwyczaj zleca testy laboratoryjne w celu zbadania próbki moczu (analiza moczu) i krwi w celu potwierdzenia zakażenia. Jeśli te infekcje są ciężkie lub nie są leczone, mogą prowadzić do poważnego zakażenia krwi. Chociaż nie jest powszechne, potencjalnie zagrażające życiu powikłanie, zwane posocznicą, może się zdarzyć u niemowląt, dzieci lub dorosłych.

Leczenie

Jeśli w badaniu prenatalnym rozpoznano moczowód, antybiotyki można rozpocząć przed porodem, aby zmniejszyć ryzyko infekcji. Gdy noworodek ma moczowód, prostą procedurę nakłucia można często wykonać wkrótce po urodzeniu, co rozwiązuje "rozdęcie" moczowodu przez "przebicie" go.

W przypadku dzieci i dorosłych, u których stwierdzono moczowód, procedurę nakłucia można wykonać w sytuacji nagłej, na przykład w przypadku rozwiniętej posocznicy. W przeciwnym razie leczenie zalecane przez lekarza zależy zazwyczaj od tego, jak ciężki jest stan i czy dana osoba ma jakiekolwiek objawy.

Jeśli moczowód jest łagodny i nie powoduje u pacjenta żadnych objawów, lekarz może zaproponować podejście "obserwuj i czekaj". Jeśli zaburzona jest czynność nerek osoby, nerka została uszkodzona, osoba cierpi na objawy z układu moczowego, nawracające ZUM lub bóle oporne, opcje leczenia obejmują od przyjmowania małej dawki antybiotyków codziennie do operacji rekonstrukcyjnej.

Niezależnie od tego, czy są one leczone zachowawczo czy chirurgicznie, większość moczowodów nie powoduje długotrwałych problemów. Przy właściwej diagnozie, leczeniu i monitorowaniu osoba urodzona z moczowodem może żyć zdrowo i rzadko doświadcza żadnych długotrwałych problemów z układem moczowym.

Słowo od DipHealth

Ureterocele są wysoce uleczalną wadą wrodzoną, która powoduje obrzęk moczowodu i uniemożliwia normalny przepływ moczu z nerek do pęcherza. Większość moczowodów rozpoznaje się w okresie niemowlęcym, czasami nawet w okresie prenatalnym i częściej występują u kobiet. W zależności od nasilenia wady wrodzonej i tego, czy dana osoba ma objawy, zakres leczenia sięga od konserwatywnego podejścia "obserwuj i czekaj" do operacji rekonstrukcyjnej. Dzieci urodzone z moczowodem rzadko doświadczają długotrwałych problemów zdrowotnych związanych z tym schorzeniem.