Leczenie stawów łokciowych SLAP

Większość pacjentów ze łzami typu SLAP zareaguje na leczenie zachowawcze (czyli niechirurgiczne). Każdy pacjent ze łzą SLAP powinien odpocząć po urazie, aby umożliwić ochłodzeniu uszkodzonej tkanki. Okres odpoczynku pozwoli ustąpić zapalenia i może pomóc złagodzić objawy.

Inne zabiegi, które są często stosowane w przypadku łez SLAP obejmują:

• Fizykoterapia
• Leki przeciwzapalne
• Zastrzyki z kortyzonu

U pacjentów, u których pomimo tych zabiegów utrzymują się objawy, zaleca się artroskopową operację barku. Istnieje kilka szczególnych procedur chirurgicznych, które można wykonać, i ważne jest, aby zrozumieć, że łzy SLAP często występują w połączeniu z innymi problemami barku, takimi jak łzy rotatorów, a nawet zapalenie stawów. W takich przypadkach leczenie chirurgiczne będzie musiało wziąć pod uwagę te czynniki.

Chirurgia łzy SLAP

Głównymi opcjami chirurgicznymi dla łez SLAP są:

• Oczyszczenie łzy SLAP
  • Po rozerwaniu łzy SLAP rozdarta część obrąbka zostaje ogolona, ​​aby pozostawić gładką krawędź. Ta opcja jest odpowiednia tylko dla małych łez, które nie obejmują ścięgna bicepsa. Ścięgno bicepsa w stawie barkowym, zwane kotwicą bicepsa, musi być stabilne, aby chirurgia chirurgiczna mogła być skuteczna. Jeśli kotwica bicepsa nie jest bezpieczna, po prostu oczyszczenie rozdartej części obrąbka prawdopodobnie nie złagodzi objawów dyskomfortu. Odzyskiwanie po wyizolowanym oczyszczeniu jest szybsze niż w przypadku, gdy wymagana jest chirurgiczna naprawa.
• Naprawa SLAP
  • Naprawa SLAP jest zabiegiem artroskopowym, w którym stosuje się szwy, aby ponownie połączyć rozdarte macicę w dół do gniazda barkowego. Naprawa SLAP najlepiej nadaje się dla pacjentów o zdrowym ramieniu, którzy chcą pozostać aktywni sportowo. Podczas zabiegu chirurg użyje implantu chirurgicznego, aby ponownie połączyć uszkodzoną tkankę laboratoryjną z kością w okolicy ramienia. Najczęściej używane urządzenie nazywa się kotwicą zszywającą. Kotwica jest osadzona w kości, a szwy są owinięte wokół obrąbka i przywiązane do kości.
• Biceps Tenodesis
  • Tenodesis bicepsa jest procedurą, która przecina ścięgno mięśnia dwugłowego, od którego przywiązuje się do obrąbka, i ponownie umieszcza je w innym obszarze. Pomysł na tenodesis bicepsa polega na tym, że poprzez zmniejszenie sił naciągających na region SLAP objawy zostaną złagodzone. Tenodesis bicepsa najczęściej wykonuje się u pacjentów w wieku powyżej 40 lat lub u pacjentów ze współistniejącym zapaleniem ścięgien lub rozerwaniem bicepsów. Tenodesis bicepsa można wykonać artroskopowo lub przez małe nacięcie na górnej części barku. Ustalenie, jak najlepiej wykonać tenodis bicepsa, zależy przede wszystkim od innych schorzeń leczonych w obrębie stawu ramiennego.

Wyniki operacji

Wyniki różnych procedur chirurgicznych odnotowano w wielu badaniach naukowych. Najczęściej badaną procedurą chirurgiczną jest naprawa SLAP. U pacjentów po artroskopowej naprawie SLAP z użyciem nowoczesnych kotew zszywanych ponad 90% pacjentów osiąga dobre wyniki, a ponad 85% pacjentów jest w stanie powrócić do konkurencyjnej aktywności sportowej.

Zagrożenia związane z leczeniem chirurgicznym obejmują zwykłe ryzyko artroskopowej operacji barku. Mogą to być infekcje, sztywność i osłabienie barku. Ponadto, oprócz łez SLAP, u niektórych pacjentów stwierdza się inne uszkodzenie stawu barkowego, które może również wymagać leczenia. Te inne problemy mogą wpływać na powrót klatki piersiowej po operacji.

Załącznik

Lepsze łzy boczne ramienia (łzy SLAP) są częstym źródłem dyskomfortu w barkach, szczególnie u sportowców wykonujących czynności napowietrzne. Często łzę SLAP można leczyć za pomocą zabiegów nieleczniczych, szczególnie u osób, które nie uczestniczą w rzucaniu aktywności sportowych. Jednakże, gdy leczenie nieoperacyjne nie jest w stanie odpowiednio złagodzić objawów bólu barku, można rozważyć chirurgiczne leczenie łzy SLAP. Istnieje kilka opcji chirurgicznych do leczenia łzy SLAP, z których każda ma zalety i wady. Przeprowadzenie prawidłowej operacji dla danej osoby może pomóc w zapewnieniu pomyślnego wyniku leczenia.