Dogłębne spojrzenie na wewnętrzne monitorowanie płodu

Wewnętrzny monitoring płodu polega na umieszczeniu elektrody bezpośrednio na skórze głowy dziecka, gdy jest jeszcze w macicy. Ten test jest wykonywany w celu oceny częstości akcji serca dziecka, jak również zmienności uderzeń serca w czasie porodu.

Podczas gdy IFM jest najczęściej stosowany podczas porodu wysokiego ryzyka, może być również stosowany w porodzie o małym ryzyku, jeśli zespół opiekuńczy nie jest w stanie uzyskać dokładnego odczytu z zewnętrznych technik monitorowania, takich jak osłuchiwanie i elektroniczny monitor płodowy (EFM).

Jak wykonywane jest wewnętrzne monitorowanie płodu

IFM wkłada się przez szyjkę macicy do części ciała dziecka najbliżej otworu (zazwyczaj głowy). Jeśli matka nie rozbiła wody, zostanie wykonana amniotomia. Następnie umieszcza się elektrodę płodową, wkręcając maleńki drut w górne warstwy skóry głowy dziecka.

W tym samym czasie wewnątrz macicy między ścianą macicy a niemowlęciem można umieścić wewnątrzmaciczny cewnik ciśnieniowy (IUPC). Pozwala to także zespołowi porodowemu mierzyć dokładną siłę skurczów matki, a nie polegać na mniej dokładnych formach monitorowania zewnętrznego. Jest to szczególnie przydatne, gdy wskazana jest poród indukowany.

Zalety wewnętrznego monitorowania płodu

Wewnętrzny monitoring płodu pozwala na bezpośrednie monitorowanie serca dziecka w przeciwieństwie do osłuchiwania, które jest pośrednią formą monitorowania.Osłuchiwanie polega na użyciu urządzenia słuchającego przez żołądek kobiety, w postaci stetoskopu lub ultrasonograficznego fetoskopu. Osłuchiwanie jest najczęstszą techniką stosowaną w ciążach niskiego ryzyka.

IFM pokonuje również jedno z głównych ograniczeń EFM: konieczność pozostania kobiety w absolutnej bezruchu. Przy pomocy EFM urządzenie monitorujące jest mocowane wokół talii kobiety. Każdy ruch może zakłócić sygnał i sugerować nieprawidłowości, które mogą, ale nie muszą.

Wewnętrzny monitoring może również zapobiegać niepotrzebnemu cięciu cesarskim, jeśli w zewnętrznym monitorowaniu wskazane jest zagrożenie płodem, ale nie IFM.

Ryzyka

Pomimo swoich zalet, istnieje wiele zagrożeń związanych z IFM, w tym:

• Stłuczenie lub drapanie skóry głowy dziecka
• Ryzyko zakażenia matki lub dziecka ze źródła zewnętrznego
• Ograniczenie ruchu dla matki, które może sprawić, że praca będzie bardziej bolesna i trudna
• Ryzyko zakażenia od matki do dziecka (IFM jest przeciwwskazany u kobiet zakażonych wirusem HIV, opryszczką i zapaleniem wątroby)

Sama procedura IFM wzbudziła kontrowersje wśród niektórych praktykujących, którzy uważają, że jest niepotrzebnie inwazyjna. Niektóre badania sugerują, że jego stosowanie wiąże się z wyższymi, a nie niższymi wskaźnikami cesarskiego cięcia i podawania kleszczy.

Jedno z badań przeprowadzonych w 2013 r. Wykazało, że spośród 3944 kobiet, u których stosowano IFM, 18,6 procent otrzymało cezar w porównaniu z 9,7 procentami, którzy nie mieli IFM. Wskaźniki gorączki u kobiet były również prawie trzykrotnie wyższe (11,7% w porównaniu z 4,5%).

Nie zaobserwowano różnic w stanie zdrowia u dzieci narażonych na IFM w porównaniu do dzieci, które nie były.