Neurologiczne skutki uboczne chemioterapii

Wiele leków stosowanych do zabijania raka także mgłę w naszych umysłach i odrętwia nerwy, które wysyłają informacje do naszego mózgu.

Nie zawsze łatwo jest odróżnić przyjaciela od wroga. Czy jest to szczególny objaw z powodu raka, czy leków zwalczających ten nowotwór? Czy to z powodu czegoś zupełnie innego?

Istnieje wiele różnych sposobów, które chemioterapeutyki mogą uszkodzić system nerwowy. To, co następuje, nie jest wyczerpujące, ale daje przegląd niektórych sposobów, w jakie chemioterapia może uszkodzić system nerwowy.

Komplikacje mogą wystąpić wcześniej lub później

Podczas gdy niektóre neurologiczne konsekwencje chemioterapii pojawiają się natychmiast, inne mogą trwać wiele lat. Na przykład busulfan jest często stosowany do przygotowania pacjentów do przeszczepu komórek macierzystych, ale jest również często związany z napadami padaczkowymi podczas podawania. Z tego powodu leki przeciwpadaczkowe, takie jak fenytoina, mogą być stosowane, gdy są podawane w celu zapobiegania napadom. Jednak ryzyko napadów drgawkowych poprawia się, gdy lek nie jest już podawany.

Cytarabina jest czasami stosowana w leczeniu białaczki i chłoniaków, a także może prowadzić do powikłań wkrótce po podaniu. Na przykład może to prowadzić do zamieszania i encefalopatii, a także do zmian w móżdżku, takich jak niezdarność (ataksja). Jeśli to nastąpi, lek należy natychmiast przerwać. Niektórzy pacjenci wyzdrowieją, ale niektórzy pacjenci nie. Cytarabinę można również wstrzykiwać dooponowo, ale czasami może to prowadzić do poprzecznej mielopatii z paraliżem nogi i dysfunkcją zwieracza. Ponownie, lek należy odstawić natychmiast, jeśli to nastąpi. Uszkodzenie rdzenia kręgowego przez cytarabinę jest zwykle trwałe.

Metotreksat może być stosowany w leczeniu szerokiego zakresu nowotworów, a także powoduje szeroki zakres potencjalnych skutków ubocznych, z których niektóre mogą wystąpić wcześnie, a inne późno. Na przykład może powodować aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, które występuje prawie natychmiast po podaniu leku dooponowo. Aseptyczne zapalenie opon mózgowych zwykle następuje po podaniu dooponowym i występuje u 10 do 50 procent pacjentów przyjmujących lek w ten sposób. Objawy obejmują ból głowy i sztywność karku, a także nudności, wymioty i gorączkę. Leczenie zwykle nie jest wymagane, ponieważ objawy ustępują samoistnie.

W przeciwieństwie do tych bardziej ostrych powikłań, metotreksat powoduje również leukoencefalopatię, co oznacza zaburzenie mózgu spowodowane zmianami w mielinizowanych obszarach mózgu, które mogą wystąpić nawet po latach od zaprzestania przyjmowania leków. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy metotreksat stosuje się w leczeniu chorób młodzieży, takich jak białaczka dziecięca. Skutki uboczne mogą wahać się od łagodnych trudności w uczeniu się do ciężkiej demencji. Na obrazie MRI widoczne są charakterystyczne zmiany.

Zmiany kognitywne

Ciężkie zmiany poznawcze, takie jak leukoencefalopatia metotreksatowa, nie są charakterystyczne tylko dla tego leku. W rzeczywistości zmiany poznawcze są tak powszechne w chemioterapii, że sformułowano nieformalne określenie "chemofog", aby opisać to zjawisko. Chemofog obejmuje szeroki zakres poznawczych skutków ubocznych często związanych z lekami chemoterapeutycznymi, z objawami od łagodnego pomieszania do ciężkiej demencji. Trwałość tych zmian może się również różnić.

Ifosfamid, na przykład, jest środkiem stosowanym do leczenia guzów litych. Lek może czasami wywoływać encefalopatię, ale zwykle ustępuje wkrótce po zatrzymaniu środka. Inne encefalopatie, takie jak leukoencefalopatia metotreksatu, mogą powodować trwały deficyt.

Zespół tylnej odwracalnej encefalopatii (PRES) jest kolejnym potencjalnym powikłaniem wielu środków chemioterapeutycznych, w szczególności cyklosporyny i takrolimusu. Leki te są często wykorzystywane do przygotowania osób do przeszczepów narządów. Objawy mogą obejmować ból głowy, splątanie, drgawki lub ogniskowe deficyty neurologiczne.Na skanach MRI widać intensywne chmury, które często występują w pobliżu tylnej części mózgu. Leki powinny być zatrzymane lub zmienione, jeśli występuje PRES.

Uderzenia

Rak często powoduje to, co lekarze nazywają stanem nadkrzepliwości, co oznacza, że ​​skrzepy krwi są bardziej podatne na formatowanie niewłaściwych czasów i lokalizacji. Na przykład skrzep może tworzyć się w mózgu, powodując udar. Niestety, niektóre chemioterapeutyki mogą również powodować udary, takie jak metotreksat, cisplatyna, imatinib i inne.

Niektóre czynniki, takie jak bewacyzumab i sunitynib, celowo atakują naczynia krwionośne, ponieważ guzy często tworzą nowe naczynia, które wysyłają składniki odżywcze do nieprawidłowego wzrostu. Niestety, działania niepożądane mogą obejmować krwotok lub udary niedokrwienne. Jako inny przykład, L-asparaginaza jest często stosowana w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) i czasami powoduje zakrzepicę żył zatokowych nawet u dzieci. Zwykle ustępuje po przerwie w schemacie leczenia. Jeśli zostanie podany rozcieńczalnik krwi, czasami można wznowić leczenie.

Neuropatie obwodowe

Neuropatie obwodowe są częstym działaniem ubocznym chemioterapii, szczególnie w przypadku środków zawierających platynę, takich jak cisplatyna i oksaliplatyna. Neuropatia obwodowa wywołana przez cisplatynę powoduje postępujące drętwienie i parestezje, które zaczynają się od krawędzi palców rąk i nóg i rozprzestrzeniają się do wewnątrz. Podczas gdy czucie ciała w przestrzeni ulega uszkodzeniu, prawie zawsze oszczędza się odczuwania bólu i temperatury, co odróżnia neuropatię cisplatynową od większości neuropatii, które mogą być spowodowane przez sam nowotwór. Ryzyko zmniejszenia dawki lub przejścia na mniej neurotoksyczny czynnik, taki jak karboplatyna, należy zważyć z korzyściami wynikającymi z kontynuacji leczenia cisplatyną. Neuropatia może się pogorszyć, a nawet rozpocząć miesiące po zatrzymaniu cisplatyny.

Oksaliplatyna wiąże się z nagłym pojawieniem się parestezji w dłoniach, stopach i wokół ust, z których wszystkie są pogarszane przez przeziębienie. Może również powodować podobną neuropatię do tej wywołanej przez cisplatynę, chociaż neuropatia oksaliplatyny jest łatwiejsza do odwrócenia.

Inne chemioterapeutyki związane z neuropatią obwodową obejmują między innymi docetaksel, winkrystynę i paklitaksel.

Uszkodzenia nerwowo-mięśniowe

Uszkodzenie nerwowo-mięśniowe występuje rzadziej niż w neuropatii obwodowej, ale może nadal występować w wyniku chemioterapii. Doksorubicyna, cisplatyna, etopozyd i inne mogą w rzeczywistości prowadzić do objawu pokrewnego miastenii. Imatinib stosowany w leczeniu niektórych form białaczki, może powodować skurcze mięśni i mięśniobóle, ale są one zazwyczaj łagodne i reagują na leki, takie jak wapń lub magnez.

Nie jest tajemnicą, że chemioterapia jest bardzo silnym lekiem o wysokim ryzyku wystąpienia działań niepożądanych. To, co tu napisano, to tylko bardzo ogólny zarys. Istnieje powód, że te leki są zwykle przechowywane w rezerwie dla chorób tak groźnych jak rak, w których korzyści z przyjmowania lekarstw powodują nawet znaczne ryzyko. Celem tego artykułu nie jest odwodzenie tych, którzy potrzebują tych leków od ich przyjmowania, ale zapewnienie, że ludzie są świadomi potencjalnych skutków ubocznych, aby lepiej poruszać się w złożoności leczenia raka.