Przyczyny zespołu hipowentylacji otyłości

Zespół hiperwentylacji otyłości polega na znacznym utrudnieniu oddychania u osób otyłych, ale co go powoduje? Lepsze zrozumienie, dlaczego tak się dzieje, może być w stanie znaleźć odpowiednie leczenie, które może naprawić sytuację. Ważne jest również zrozumienie związku z obturacyjnym bezdechem sennym, częstym schorzeniem z nakładającymi się objawami. Dowiedz się o ważnym związku między otyłością, obturacyjnym bezdechem sennym i zatrzymywaniem dwutlenku węgla podczas snu.

Jak występuje zespół hipowentylacji otyłości

Zespół hiperwentylacji otyłości (BHP) występuje, gdy oddychanie jest niewystarczające, aby uwolnić organizm od dwutlenku węgla u osób otyłych. Może istnieć garść przyczyn, które przyczyniają się do tego wyniku. Ostatecznie wynik jest taki sam, a te problemy z oddychaniem mogą prowadzić do całkowitej niewydolności oddechowej. Można to zidentyfikować mierząc poziomy dwutlenku węgla we krwi, które stają się podwyższone podczas czuwania u osób z zespołem hipowentylacji otyłości.

Dwutlenek węgla jest produktem odpadowym, który jest zwykle usuwany z płuc w zamian za tlen. Kiedy oddychanie staje się niewystarczające, z powodu różnych przyczyn, nie może się to zdarzyć. Zamiast tego dwutlenek węgla pozostaje w naszym obiegu i powoli się buduje. Staje się trucizną o toksycznych skutkach, prowadzącą do senności i (ostatecznie) utraty przytomności, a nawet śmierci.

Termin hipowentylacja odnosi się do niewystarczającego oddechu. Może to wynikać z tego, że oddechy nie mają wystarczającej objętości lub gdy nie występują wystarczająco często. Wyobraź sobie, że możesz napełnić płuca do połowy. Te płytkie oddechy utrudniłyby wyeliminowanie dwutlenku węgla i przyjęcie tlenu, który należy przeżyć. Co więcej, oddychanie rzadziej niż potrzebujesz szybko sprawi, że zaczniesz odczuwać brak tchu. Hipowentylacja, która charakteryzuje ten stan, może wynikać z połączenia tych czynników.

Niestety, ci, którzy cierpią, uważają, że ograniczenia te są poza ich świadomą kontrolą do przezwyciężenia.

Ważna rola obturacyjnego bezdechu sennego

Nie można przecenić tego, jak centralny jest mechanizm obturacyjnego bezdechu sennego w tym stanie. W rzeczywistości bezdech senny występuje u 85 do 92% osób z zespołem hipowentylacji otyłości. To nakładanie się może być spowodowane podobnym podstawowym mechanizmem i predysponującą anatomią. Możliwe jest również, że BHP reprezentuje skrajną formę bezdechu we śnie, w której oddychanie staje się tak zaburzone, że zaczyna mieć inne konsekwencje w ciągu dnia, szczególnie duszność (lub duszność) z wysiłkiem.

Przypominamy, że bezdech senny występuje, gdy górne drogi oddechowe częściowo lub całkowicie blokują się podczas snu. Ta przeszkoda prowadzi do słyszalnych przerw w oddychaniu. To zakłócenie ma dwie konsekwencje: spada poziom tlenu, podczas gdy poziom dwutlenku węgla wzrasta. Jeśli te zdarzenia bezdechu są rzadkie, twoje ciało jest w stanie wyzdrowieć i nie może mieć żadnych znaczących konsekwencji. Jednak w przypadku częstszego występowania bezdechu nie ma czasu, aby wszystko naprawić.Procesy, które normalnie kompensują, w tym zmiany korygujące równowagę chemiczną krwi, nie mogą wystąpić.

Oddychanie staje się trudniejsze w otyłości

Ogólnie rzecz biorąc, wysiłek zmierzający do oddychania staje się trudniejszy u osób otyłych. Trudno jest rozszerzyć płuca przeciw dodatkowemu naciskowi, który narzuca nadmierna waga. Wyobraź sobie, jak próbujesz nadmuchać balon słomą. To jest ciężka praca. Teraz połóż ciężką książkę na balonie i spróbuj tego samego. To staje się prawdziwym obowiązkiem. W ten sam sposób, dodatkowy ciężar u osoby otyłej sprawia, że ​​wypełnienie płuc jest trudne.

Płuca są zwykle wypełniane za pomocą przepony i mięśni oddechowych wzdłuż klatki piersiowej. Kiedy te mięśnie się ciągną, płuca wypełniają się jak miechy. Otyli ludzie mają niewielką redukcję siły mięśni. Nie tylko walczą z oporem opisanym powyżej, ale również używane mięśnie nie są tak silne, jak powinny.

Te czynniki w połączeniu prowadzą do zwiększonej pracy oddechowej. To zmęczy osobę, dzięki czemu w końcu zostaną wypuszczone lub mniej częste oddechy. Powoduje to hipowentylację, która charakteryzuje ten zespół.

Adaptacja organizmu pogarsza hipowentylację

W wyniku trudności w oddychaniu organizm próbuje dostosować się do sytuacji. Niestety, niektóre z tych zmian powodują, że hipowentylacja jest gorsza.

Mózg zaczyna ignorować sygnały o niskim poziomie tlenu i wysokim dwutlenku węgla we krwi. Sygnały te normalnie wyzwalają mózg, aby skłonić organizm do szybszego oddychania w celu skorygowania nieprawidłowości. Kiedy stan staje się chroniczny, alarm zostaje zignorowany. Na szczęście leczenie szybko poprawia ten wbudowany system odpowiedzi.

Wiadomo również, że otyłe osoby mają nieprawidłowy poziom hormonu zwanego leptyną. Nie jest jednak jasne, jaką rolę może odegrać leptyna w zmianie wzorców oddychania. Badania na ten temat doprowadziły do ​​sprzecznych dowodów do tego punktu.

W końcu, ponieważ płuca nie są w pełni napompowane, dolne płaty mogą pozostać zwinięte. Utrudnia to napowietrzanie krwi, która krąży do tych części płuc. W rezultacie problemy z wymianą tlenu i dwutlenku węgla są zaostrzone.

Podstawowe przyczyny zespołu hipowentylacji otyłości są wieloczynnikowe. Ostatecznie pojawia się, gdy występuje niewystarczająca wymiana tlenu i dwutlenku węgla. Może to wynikać częściowo z fizycznych ograniczeń nakładanych na płuca przez otyłość. Istnieje również wyraźna rola w obturacyjnym bezdechu sennym, ponieważ zaburzony nocny oddech pogarsza sytuację. Nawet naturalne dostosowania ciała zaczynają zawodzić. Na szczęście istnieją skuteczne opcje leczenia, które mogą poprawić tę sytuację, w tym pozytywną terapię ciśnieniem w drogach oddechowych.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Bickelmann, AG et al. "Ekstremalna otyłość związana z hipowentylacją pęcherzyków płucnych, zespół Pickwickiana". Am J Med 1956;21:811.
• Martin, TJ et al. "Hipowentylacja pęcherzykowa: przegląd dla lekarzy." Sen 1995;18:617.
• Mokhlesi, B et al. "Zespół hipowentylacji otyłości: częstość występowania i czynniki prognostyczne u pacjentów z obturacyjnym bezdechem sennym". Sen Oddech 2007;11:117.
• Mokhlesi, B et al. "Ocena i leczenie pacjentów z zespołem hipowentylacji otyłości." Proc Am Thorac Soc 2008;5:218.
• Piper, AJ et al. "Aktualne perspektywy syndromu hipowentylacji otyłości". Curr Opin Pulm Med 2007;13:490.