Jak leki cytotoksyczne leczyją choroby reumatyczne

Leki cytotoksyczne ("komórka cyto" oznaczająca komórki) to te, które zabijają pewne typy komórek, zazwyczaj szybko replikujące się komórki, takie jak rak. Podczas gdy leki cytotoksyczne są stosowane w chemioterapii raka, aby zmniejszyć i zabić guzy, ich rola w leczeniu chorób reumatycznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i toczeń jest różna. W tym celu działają poprzez spowalnianie rozmnażania komórek i zmniejszanie ilości produktów ubocznych produkowanych przez komórki powodujące stan zapalny. Trzy leki cytotoksyczne są powszechnie stosowane w chorobach reumatycznych: cytoksan (cyklofosfamid), imuran (azatiopryna) i metotreksat.

Leki są przepisywane w niższych dawkach niż stosowane w leczeniu raka, więc ich role są głównie przeciwzapalne. Poprzez odpuszczenie reakcji organizmu w ten sposób można zmniejszyć każde zaburzenie spowodowane chorobą.

Używa

Reumatyzm lub choroba reumatyczna to termin określający warunki, które powodują przewlekły ból stawów i / lub tkanek łącznych. Podczas gdy terminy są często używane w związku z zapaleniem stawów, można je stosować w dowolnym stanie, który powoduje przewlekły ból ścięgien, więzadeł, kości lub mięśni stawu.

Istnieje ponad 200 chorób reumatycznych, z których niektóre (jak zapalenie kości i stawów i zapalenie ścięgien) są spowodowane przez infekcję, uszkodzenie ciała lub codzienne zużycie. Natomiast typy, w których stosuje się leki cytotoksyczne, wiążą się z podstawowym zaburzeniem autoimmunologicznym, w którym organizm atakuje własne komórki i wywołuje przewlekłe zapalenie.

Niektóre z bardziej powszechnych z nich to:

• Fibromialgia
• Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
• Toczeń
• Zapalenie wielomięśniowe
• Łuszczycowe zapalenie stawów
• Reumatoidalne zapalenie stawów
• Twardzina
• Spondyloarthritis
• Zapalenie naczyń

Możliwości leczenia

W przypadku stosowania w niższych dawkach leki cytotoksyczne działają jako środki immunosupresyjne i mogą być klasyfikowane jako modyfikujące przebieg choroby leki przeciwreumatyczne (DMARD).

Jednak nie należy ich mylić z biologicznymi DMARD nowej generacji, takimi jak Enbrel (etanercept), Humira (adalimumab) i Remicade (infliksymab), które są ukierunkowane na określone części odpowiedzi immunologicznej. Tradycyjne DMARD, takie jak Cytoxan, Imuran i metotreksat, temperują układ odpornościowy jako całość, oferując zarówno korzyści, jak i ryzyko dla użytkownika.

Cytoksan (cyklofosfamid)

Spośród tych trzech leków, Cytoxan ma największy potencjał działań niepożądanych. Jako taki, zazwyczaj stosuje się go w leczeniu zagrażających życiu chorób autoimmunologicznych, gdy inne DMARD ulegają uszkodzeniu. Obejmuje to choroby reumatyczne, które poważnie wpływają na czynność nerek (nerki) lub płuc (płuc), w tym powikłania tocznia, zapalenie wielomięśniowe i twardzinę. Czasami stosuje się go również w leczeniu ciężkiego reumatoidalnego zapalenia stawów.

Cytoksan jest często przepisywany przez trzy do sześciu miesięcy, aby spowodować remisję choroby. Następnie zostanie użyty mniej skuteczny lek, aby uniknąć nawrotów. Cytoxan można przyjmować jako doustną dawkę raz na dobę lub podawać we wstrzyknięciu w gabinecie lekarskim co tydzień lub co miesiąc. Dawka zmienia się w zależności od masy ciała i leczonego stanu.

Do częstych działań niepożądanych należą nudności, wymioty i utrata włosów (włosy zazwyczaj wracają po zaprzestaniu leczenia). Cytoksan może również powodować supresję szpiku kostnego, co powoduje niskie liczby czerwonych i / lub białych krwinek (niedokrwistość, leukopenia) i niskie płytki krwi (trombocytopenia), co może zwiększać ryzyko krwawienia i zakażenia (zwłaszcza półpaśca).

Podczas przyjmowania leku należy regularnie monitorować czynność nerek, aby sprawdzić, czy nie występują oznaki upośledzenia lub krwawienia. Stosowanie Cytoxanu wiąże się z niewielkim, ale istotnym ryzykiem wystąpienia chłoniaka, raka skóry i raka pęcherza moczowego.

Cytoxan może powodować wady wrodzone i jest przeciwwskazany w czasie ciąży lub w parach próbujących zajść w ciążę.

Imuran (azathioprine)

Imuran jest zatwierdzony do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia, zapalenia wielomięśniowego i zapalenia naczyń. Jest przepisywany w dawkach doustnych od 50 do 100 miligramów na dobę. Zazwyczaj rozpoczyna się od niższej dawki w zależności od masy ciała i zwiększa się od jednego do dwóch miesięcy, aż do osiągnięcia docelowej dawki. Może to potrwać do 12 tygodni, zanim efekty działania leku będą w pełni odczuwalne.

Działania niepożądane obejmują niestrawność żołądka, nudności i inne objawy żołądkowo-jelitowe. Można je złagodzić, dzieląc dawkę dzienną na dwie oddzielne dawki, jedną rano, a drugą na noc. Powszechne jest również zahamowanie czynności szpiku kostnego z wyżej wymienionymi związanymi z tym ryzykiem.

Rzadziej stosowanie Imuranu może prowadzić do uszkodzenia wątroby lub trzustki. Można tego uniknąć, regularnie monitorując aktywność enzymów wątrobowych. Imuran może nieznacznie zwiększać ryzyko niektórych nowotworów.

Metotreksat

Metotreksat od dawna jest kręgosłupem terapii reumatycznej. Jest powszechnie stosowany w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, tocznia, zapalenia naczyń, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów i innych postaci zapalnych artretycznych.

Spośród tych trzech leków metotreksat jest najbardziej tolerowany i ma najmniej skutków ubocznych. Jest dostępny w formie tabletek lub jako zastrzyk. Zazwyczaj przyjmuje się go jako pojedynczą dawkę raz w tygodniu, ale można ją podzielić na kilka dawek w celu zmniejszenia działań niepożądanych lub zwiększenia wchłaniania. Lekarz często zaleci suplementację kwasu foliowego, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Poprawa jest zazwyczaj odczuwana w ciągu sześciu tygodni, ale może trwać do 12 tygodni.

Od 1 proc. Do 3 proc. Użytkowników odczuwają odleżyny, zaburzenia żołądkowe, wypadanie włosów, wysypkę, nudności lub biegunkę. Metotreksat może powodować zaburzenia czynności wątroby i dlatego wymaga częstego monitorowania aktywności enzymów wątrobowych i unikania alkoholu we wszystkich formach. Podobnie jak w przypadku innych leków cytotoksycznych, metotreksat może powodować supresję szpiku kostnego i zwiększać ryzyko infekcji, w tym zapalenia płuc.

Metotreksat jest także przeciwwskazany w ciąży ze względu na zwiększone ryzyko wad wrodzonych. Leczenie metotreksatem należy przerwać na co najmniej trzy miesiące przed próbą zajścia w ciążę. W tym czasie należy stosować prezerwatywy i inne metody antykoncepcji, aby uniknąć ciąży.

Słowo od DipHealth

Cytoxan, Imuran i metotreksat mają swoje miejsce w leczeniu chorób reumatycznych. Ponieważ działają one przez tłumienie całego układu odpornościowego - co oznacza, że ​​masz mniej mechanizmów obronnych do walki z chorobą - musisz natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli kiedykolwiek wystąpi gorączka, kaszel, dreszcze, duszność, wysypka, krwawienie lub inne objawy. infekcji. Nawet proste infekcje mogą okazać się poważne, jeśli nie są leczone.

Jeśli leki są stosowane zgodnie z zaleceniami, objawy reumatoidalnego zapalenia stawów i innych chorób reumatycznych mogą być znacznie zmniejszone, co pozwala zachować zdrowszy i bardziej aktywny tryb życia.