Historia ukrytych napisów

Rody Iluminatów - Rockefeller - Właściciele Świata i jedzenia - Monsanto? - Spiskowe Teorie (Listopad 2024)

Najwcześniejsze dni napisów w telewizji oznaczały napisy otwarte, a słowa drukowane były bezpośrednio na ekranie. Otwarte napisy zaczęły się od francuskiego szefa kuchni w PBS (1972). Wkrótce nastąpiły inne programy, w tym:

Podpisano dzisiejszą wiadomość ABC World News
Powiększenie
Once Upon a Classic

Te wczesne programy zostały oznaczone przez WGBH Caption Center. Jednak napisy na temat otwartych napisów nie zostały dobrze przyjęte przez społeczność słyszących, co doprowadziło do opracowania napisów kodowanych.Napisy zamknięte są nadawane w linii 21 odstępu wygaszania pionowego i nie są widoczne, chyba że używany jest zespół dekodujący. (Korzystanie z linii 21 dla napisów zamkniętych zostało zatwierdzone w 1976 r. Przez Federalną Komisję ds. Komunikacji).

Początek napisów kodowanych

W lokalnych gazetach pojawiły się małe powiadomienia, że rząd założył non-profit National Captioning Institute, który sprzedawał specjalne dekodery do napisów zamkniętych, a napisy w formacie zamkniętym miały się rozpocząć w 1980 roku. Został utworzony nowy National Captioning Institute, aby uniknąć potencjalnego konfliktu związanego z PBS za pośrednictwem Centrum napisów WGBH udostępniaj usługi tworzenia napisów dla innych sieci.

Podsycane napisy telewizyjne rósł, ale nie na tyle, aby zadowolić głusi. Problem stanowił klasyczny przypadek kurczaków i jaj, podczas gdy nadawcy nie chcieli podpisywać więcej, chyba że sprzedano więcej dekoderów, a wiele osób z ubytkiem słuchu nie chciało kupować dekoderów, dopóki nie pojawi się więcej programów napisów. W rzeczywistości coraz więcej dekoderów było kupowanych przez osoby słyszące, zwłaszcza ludzi uczących się angielskiego jako drugiego języka, którzy stwierdzili, że mogą korzystać z podpisów, niż przez samych niesłyszących.

Kilka czynników wpływało na niski poziom sprzedaży dekoderów: koszty, ograniczoną dostępność, a także niechęć osób niedosłyszących do ujawnienia ubytku słuchu poprzez podłączenie dekodera do telewizora.

Polityka zamkniętych napisów

Wczesna historia zamkniętych napisów była również obarczona politycznymi wydźwiękami. CBS początkowo nie brała udziału, ponieważ CBS chciała użyć technologii telegazety zamiast podpisów linii 21. Spowodowało to aktywny protest przeciwko CBS przez społeczność niesłyszących. W 1984 r. CBS poddał się i zgodził się na nadawanie napisów w linii 21 (a teletekst zmarł wkrótce po).

Bitwa pod tytułem Video Captioning

Pojawiły się domowe kasety wideo z napisami, ale wybór był ograniczony. Pod koniec lat 80. i na początku lat 90. ludzie głusi zaczęli protestować. Przechodzenie do filmu Blockbuster było ciężkim doświadczeniem z frustracji. Ruch rozpoczął Stuart Gopen i Andrea Shettle, aby uzyskać więcej podpisów na taśmach wideo z domu. Ruch Action Caption zdołał uzyskać napisy na wielu filmach, w tym w serialu Star Trek i serii Little Rascals z Republic Home Video. Caption Action ciężko pracowało, aby wysłać wiadomość do rodzimych firm wideo, które chociaż podpisy na wideo w domu są dobrowolne, społeczność głuchych oczekiwała i wymagała podpisów.

Podpisywanie aktów prawnych w bitwie

Pod koniec lat 80-tych rozwój telewizji kablowej oznaczał, że ogromna liczba programów nie była dostępna dla osób niesłyszących i niedosłyszących. W końcu rząd uznał potrzebę przyjęcia przepisów, które przyspieszą sprawę i nakazałby, aby wszystkie ekrany telewizyjne o przekątnej 13 cali lub większej miały wbudowany układ dekodujący z kodowaniem z zamkniętą szyldem. Ustawodawstwo to było historyczną ustawą o kodeksie dekoderów telewizyjnych z 1990 roku. W końcu zostalibyśmy uwolnieni od dekoderów i problem z kurczakiem i jajem zostałby rozwiązany.

Osiągnięcie tego ustawodawstwa nie było dość ryzykownym krokiem, ale blisko. Nie było opozycji ze strony pewnego stowarzyszenia zawodowego. Po otrzymaniu kopii faktycznego zeznania złożonego przez Capitol Hill przez przedstawiciela tego stowarzyszenia, sporządzono list wysadzający zeznanie przedstawiciela i przesłany faksem do stowarzyszenia. Przedstawiciel został szybko zwolniony.

Telewizory zawierające obowiązkowy obwód elektryczny trafiły do sprzedaży w 1993 r., A nie za wcześnie; tylko około 400 000 dekoderów zostało sprzedanych do 1992 roku. Ten wzrost dekodowania dekodowanych telewizorów wciąż nie był wystarczający, aby wygenerować ogromny wzrost dostępności napisów. Jednym z powodów było to, że napisy były nadal działalnością wolontariacką, co często powodowało, że nadawcy postrzegali ją jako coś charytatywnego, które powinno być opłacane przez zewnętrzne źródła, zamiast po prostu traktować to jako inny koszt działalności.

W odpowiedzi, Kongres w 1996 r. Uchwalił ustawę telekomunikacyjną z 1996 r., Która nakazała stosowanie napisów kodowanych w telewizji. Ten akt przyczynił się do szybkiego rozwoju branży zamkniętych napisów. Chociaż nie wszystko w telewizji jest opatrzone podpisem, przeszliśmy długą drogę od pierwszych 15 godzin tygodniowo programowania napisów w 1980 roku.

Przyszłość podpisów

Co przyniesie przyszłość? Jak na razie badania i rozwój technologii rozpoznawania głosu trwają i pewnego dnia mogą zastąpić napisy, jakie znamy dzisiaj. Do tego czasu branża napisów nadal się rozwija, aby zaspokoić popyt napędzany przepisami.