Rak jądra: przyczyny i czynniki ryzyka

Rak jąder jest rzadką postacią raka, która każdego roku dotyka ponad 9 000 amerykańskich mężczyzn. Chociaż musimy jeszcze odkryć tajemnice, dlaczego choroba występuje, naukowcy uważają, że połączenie czynników genetycznych, fizjologicznych i środowiskowych odgrywa rolę. W ostatnich latach nie mniej niż 19 mutacji chromosomowych zostało związanych z nowotworami jąder. Młodszy wiek, rasa, niezstąpiony jądro i problemy z rozwojem jąder są również często związane z chorobą.

Inne czynniki ryzyka - w tym jazda konna, jazda na rowerze, palenie, waga i wazektomia - od dawna są uważane za powodujące raka jądra lub przyczyniające się do niego. Podczas gdy niektóre z tych skojarzeń są wiarygodne, inne są kontrowersyjne i nieudowodnione.

Genetyka

Istnieje kilka różnych rodzajów raka jąder. Zdecydowana większość jest klasyfikowana jako nowotwory zarodkowe. Są to nowotwory złośliwe, które powstają w wyniku komórek, które produkują plemniki (niedojrzałe plemniki).

Ogólnie mówiąc, istnieją dwa rodzaje raka zarodkowego:

• Seminomy są typem, który rośnie i rozprzestrzenia się stosunkowo wolno i dotyka przede wszystkim mężczyzn w wieku od 25 do 45 lat.
• Non-nasieniaki zazwyczaj dotykają mężczyzn w późnym wieku do wczesnych lat 30. XX wieku. Nienasycaki są często agresywne i bardziej podatne na rozprzestrzenianie się (przerzuty).

Bakterie zarodkowe mają specyficzne zmiany genetyczne. W normalnych warunkach komórki naszego ciała mają dwa zestawy 23 chromosomów - jeden zestaw od każdego biologicznego rodzica. Niektóre z raków komórek rozrodczych mogą mieć trzy zestawy chromosomów (triploidalne), a nawet cztery (tetraploidalne).

Charakterystyczną zmianą genetyczną, którą dzielą się prawie wszystkie raki komórek rozrodczych, jest dodatkowa kopia fragmentu chromosomu 12 (izochromosomu 12p), anomalii chromosomalnych związanych z nowotworami zarówno jąder, jak i jajników.

Bardziej niż w przypadku innych typów nowotworów, mutacje te działają silnie w rodzinach. W rzeczywistości, według naukowców z Institute of Cancer Research w Londynie, wskaźnik dziedziczenia raka jąder wynosi 48,9 procent. To uderzająca liczba, biorąc pod uwagę, że genetyka zazwyczaj stanowi mniej niż 20 procent ryzyka w przypadku innych form raka.

Ryzyko wydaje się największe, jeśli masz brata z rakiem jądra, co zwiększa ryzyko o ponad 800 procent. Posiadanie ojca z rakiem jądra zwiększa czterokrotnie ryzyko.

Wspólne czynniki

Ogólnie rzecz biorąc, najczęstsze czynniki ryzyka raka jąder są niemodyfikowalne, co oznacza, że ​​albo się z nimi rodzisz, albo nie możesz ich zmienić. Podczas gdy genetyka odgrywa dużą rolę w wielu z tych czynników, istnieją inne związane z warunkami, które występują po urodzeniu.

Wiek

Wiek odgrywa główną rolę w ryzyku zachorowania na raka jądra, o ile choroba dotyka głównie mężczyzn w wieku od 15 do 35 lat. Choroba występuje rzadko przed okresem dojrzewania lub po 50, ale czasami występuje. Według American Cancer Society średni wiek w momencie rozpoznania wynosi 33. Tylko około 6 procent przypadków dotyczy młodych chłopców lub nastolatków, a 8 procent występuje u mężczyzn w wieku powyżej 55 lat.

Rasa i pochodzenie etniczne

Rasa jest również potencjalnym czynnikiem ryzyka. Statystycznie rzecz biorąc, biali mężczyźni mają czterokrotnie wyższe ryzyko zachorowania na raka jąder niż mężczyźni czarni i azjatyccy. Hiszpanie mają tylko nieco mniejsze ryzyko niż biali mężczyźni. Native American mężczyzn, w międzyczasie, gdzieś między białymi i czarnymi w tym zakresie.

Globalnie ryzyko raka jąder jest najwyższe wśród mężczyzn w Stanach Zjednoczonych i Europie, a najniższe wśród mężczyzn żyjących w Azji i Afryce.

Undescended Testicle (Cryptorchidism)

Jednym z ustalonych czynników ryzyka dla raka jąder jest niezstąpione jądro. W trakcie normalnego rozwoju męskiego jądra zwykle schodzą w dół kanału pachwinowego do moszny w momencie urodzenia. Jeśli nie zrobią tego w czwartym miesiącu, stan zostanie zdiagnozowany jako wnętrostwo.

Chociaż związek ten jest słabo poznany, uważa się, że przerwanie spermatogenezy (rozwój plemników z komórek rozrodczych) może w jakiś sposób powodować zmiany genetyczne, które przekładają się na zwiększone ryzyko raka.

Ze statystycznego punktu widzenia mężczyźni z wnętrostwem mają ośmiokrotnie zwiększone ryzyko raka jąder w porównaniu z mężczyznami bez. Co więcej, mężczyźni z częściowo zstępującym jądrem mają mniejszą skłonność do zachorowania na raka niż mężczyźni z jądrem, które pozostaje w jamie brzusznej.

O dziwo, rak zazwyczaj, ale nie zawsze, wpływa na niezstąpione jądro.

Rak in situ

Rak in situ (CIS) to nieprawidłowy wzrost tkanki często nazywany przedrakiem (chociaż nie wszystkie przypadki CIS staną się złośliwe). Według badania z 2015 r. Opublikowanego w Roczniki onkologii, mężczyźni z rozpoznaniem CIS w obrębie jąder mają nie mniej niż 50% ryzyko zachorowania na raka jąder w ciągu pięciu lat.

Pomimo zwiększonego prawdopodobieństwa wystąpienia nowotworu, nadal istnieją kontrowersje co do tego, czy lekarze powinni zapobiegawczo leczyć CIS, aby zapobiec jego zachorowaniu na raka.Do tej pory nadal nie ma zgody co do tego, kiedy należy leczyć CIS jąder lub jaki poziom radioterapii jest odpowiedni.

W związku z tym większość lekarzy stosuje podejście polegające na czuwaniu i czekaniu, zamiast narażać człowieka na potencjalnie niepotrzebne promieniowanie lub operację.

Jądrowa Microlithisis

Osad wapnia w jądrach, znany jako kamica jądrowa jądra, jest stanem obserwowanym u około 20 procent mężczyzn, którzy mają trudności z poczęciem. Podczas gdy kamica moczowa sama w sobie nie jest związana z rakiem jąder, u mężczyzn z CIS z udziałem jąder ryzyko wystąpienia nowotworu wzrośnie prawie 10-krotnie.

Inne możliwe przyczyny

Istnieją inne warunki, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na raka jąder. Niektóre z nich są silnie wspierane przez badania, podczas gdy inne przynoszą stosunkowo niewielki wzrost ryzyka.

Pomiędzy nimi:

• Wcześniejsza historia raka jąder jest związany z nawrotem u około 10 procent mężczyzn, a jest to zwykle wynikiem albo leczenia niedostatecznego, albo braku rutynowego monitorowania po leczeniu.
• HIV może zwiększyć ryzyko zachorowania na raka jąder z powodu trwałego zapalenia związanego z zakażeniem. Jednak dotychczasowe dowody były mieszane, a niektóre badania sugerowały 10-krotne zwiększenie ryzyka, a inne nie wykazały żadnego związku.
• Zespół Klinefeltera, zaburzenie genetyczne, w którym człowiek ma dodatkowy chromosom X, zostało zidentyfikowane jako czynnik ryzyka w latach 80-tych. Ostatnie badania sugerują, że chociaż choroba może powodować mikro-zwapnienie w jądrach, ryzyko raka jąder jest znacznie mniejsze niż wcześniej sądzono.
• Wysoka wysokość został uznany za czynnik ryzyka, prawdopodobnie ze względu na zwiększoną produkcję hormonów płciowych w okresie dojrzewania. Podczas gdy dotychczasowe badania były ograniczone, badanie z Yale University z 2014 r. Wykazało, że za każde dwa cale jesteś powyżej średniej wysokości 5 stóp, 9 cali, twoje ryzyko zachorowania na raka wzrośnie o 13 procent.

Natomiast wczesne dojrzewanie płciowe, od dawna uważane za czynnik ryzyka, okazało się nie mieć wpływu na osobiste ryzyko zachorowania na raka jąder.

Czynniki ryzyka związane ze stylem życia

Czynniki stylu życia wydają się nie odgrywać tak dużej roli w przypadku raka jądra, jak w przypadku innych postaci choroby. Mimo to są tacy, którzy przyczyniają się.

Palenie

Podczas gdy palenie tytoniu wiąże się z nie mniej niż 16 typami nowotworów - w tym z chorobami płuc, jamy ustnej, gardła, pęcherza moczowego, nerek, trzustki, żołądka, wątroby, jelit, szyjki macicy i jajników - jego rola w nowotworze jąder jest znacznie mniej wyraźna. Chociaż z pewnością jest prawdopodobne, że papierosy mogą się przyczyniać, biorąc pod uwagę ich działanie rakotwórcze i wpływ na hormony płciowe, badania muszą jeszcze potwierdzać założenie.

Chociaż nie powinno to sugerować, że palenie jest "bezpieczne", rzucenie palenia papierosów nie zmniejsza ryzyka wystąpienia raka jąder (chociaż może radykalnie zmniejszyć ryzyko wystąpienia innych problemów zdrowotnych). Ponadto nie ma związku między ryzykiem raka jąder a tym, czy zacząłeś palić w okresie dojrzewania czy w późniejszym życiu.

Marihuana

Interesujące, tego samego nie można powiedzieć o marihuanie. Wiele ostatnich badań (w tym obszerny systematyczny przegląd badań przeprowadzonych w 2015 r.) Wykazało, że cotygodniowe używanie marihuany nie tylko zwiększa ryzyko raka jąder o 250 procent, ale prawdopodobnie spowoduje bardziej agresywne formy choroby.

Według badań ekspozycja na delta-9-tetrahydrokannabinol (THC), psychoaktywna substancja chemiczna w konopiach indyjskich, może zakłócać spermatogenezę w taki sam sposób, w jaki może zachodzić niezstąpione jądro.

Otyłość

Waga to kolejny czynnik, który może, ale nie musi, wpływać na ryzyko zachorowania na raka jąder. Niektóre badania faktycznie wykazały odwrotny efekt, w którym zwiększony wskaźnik masy ciała (BMI) może zmniejszyć względne ryzyko choroby.

Prawdopodobnym wytłumaczeniem tego jest wpływ otyłości na hormony płciowe. Weźmy pod uwagę, że na przykład wzrost jest w dużej mierze determinowany przez genetykę, która wyzwala wyższe lub niższe poziomy hormonów płciowych w okresie dojrzewania. Natomiast otyłość jest związana ze zmniejszeniem poziomów hormonów męskich, które mogą mieć dziwny efekt ochronny. Potwierdzają to dowody, które wykazały, że nadwaga nie zwiększa ryzyka zachorowania na raka jądra ani szans na nawrót choroby po leczeniu.

To znowu nie powinno sugerować, że włożenie kilku dodatkowych kilogramów jest dobrą rzeczą. W rzeczywistości, jeśli masz nadwagę i poddajesz się leczeniu raka jąder, ryzyko wystąpienia ryzyka sercowo-naczyniowego może gwałtownie wzrosnąć. Wynika to z faktu, że leczenie raka jąder często powoduje hipogonadyzm (niskie wytwarzanie testosteronu), stan ściśle związany z zespołem metabolicznym.

Mity i błędne przekonania

Kiedy w 1996 roku były kolarz Tour de France, Lance Armstong, zdiagnozowano raka jąder, w dużej mierze przypuszczano, że winę ponosiły lata jazdy na siodełku rowerowym. Jest to pycha, która utrzymuje się do dziś, co sugeruje, że powtarzające się działania, takie jak jazda na rowerze, jazda konna lub motocykl, są głównymi czynnikami, jeśli nie główną przyczyną raka jąder.

To nieprawda. Lata badań nie wykazały jeszcze żadnego powiązania między tymi lub innymi intensywnymi aktywnościami fizycznymi a ryzykiem raka jąder.

Nie są to jedyne czynniki błędnie związane z rakiem jąder. Pomimo tego, co niektórzy ludzie mogą ci powiedzieć, nie możesz zachorować na raka jąder w wyniku:

• Uszkodzenie jąder
• Wazektomia
• Noszenie obcisłych spodni
• Niosący telefon komórkowy w kieszeni
• Infekcja dróg moczowych
• Powiększona prostata

Co ciekawe, podczas gdy rak gruczołu krokowego również nie ma związku ze zwiększonym ryzykiem raka jądra, przeciwieństwo nie wydaje się być prawdziwe.Aktualne dowody sugerują, że posiadanie raka jąder może zwiększyć ryzyko zachorowania na raka prostaty o pośrednim lub wysokim ryzyku o nie mniej niż 500 procent, co sugeruje większą potrzebę nadzoru po leczeniu.

Jakie testy są używane do diagnozowania raka jądra? Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Accardo, G.; Vallone, G.; Esposito, D. i in. Niewydolność miąższu jąder w zespole Klinefeltera: kwestia raka? Badanie 40 kolejnych pacjentów. Asi na J Androl. 2015; 17 (1): 154-8. DOI: 10,4103 / 1008-682X.128514.
• Akers, O.; Ekbom, A.; Sparen, P. i in. Rozmiar ciała i rak jądra. J Nat Cancer Institute. 2000; 92 (13): 1093-96. DOI: 10.1093 / jnci / 92.13.1093.
• Gurney, J.; Shaw, C.; Stanley, J. i in. Konopie indyjskie i ryzyko raka jąder: przegląd systematyczny i metaanaliza. BMC Cancer. 2015; 15: 897. DOI: 10,1186 / s12885-015-1905-6.
• Kier, M.; Lauritson, J.; Almstrup, K. i in. Badanie przesiewowe pod kątem raka in situ w jądrze przeciwległym u pacjentów z rakiem jąder: badanie populacyjne. Annal Oncology. 2015; 26 (4): 737-42. DOI: 10,093 / annonc / mdu585.
• Lerro, A.; McGlynn, K.; i Cook, M. Systematyczny przegląd i metaanaliza zależności między wielkością ciała a rakiem jąder. Brit J Cancer. 2010; 103: 1467-74. DOI: 10,1039 / sj.bjc.6605934.
• Litchfield, K.; Thomson, H.; Mitchell, J. i in. Ilościowe określanie odziedziczalności guza zarodkowego jądra przy użyciu podejść populacyjnych i genomicznych. Raporty naukowe. 2015; 5: 13889. DOI: 10,1038 / srep13889.
• Markt, S.; Miller, R.; O'Donnell, E. BMI w rozpoznaniu i niepowodzeniach u mężczyzn ze złośliwymi guzami zarodkowymi jądra. J Clin Oncology. 2015; 33 (Suppl 7): 400. DOI: 10,1200 / jco.2015.33.7-suppl.400.
• Riggins, A. and Siddiqui, M. Rozwój pośredniego i wysokiego ryzyka raka prostaty po raku jąder. J Clin Oncology. 2015; 33 (Suppl 7): 177. DOI: 10.1200 / jco.2015: 33,7_suppl.177.