Przegląd Pseudodementia

Pseudodementia to termin - nie oficjalna diagnoza - która czasami jest używana do opisania objawów przypominających demencję, ale w rzeczywistości wynikają one z innych schorzeń, najczęściej depresji. Tak więc depresyjne pseudodementie ma objawy demencji, ale w przeciwieństwie do prawdziwej demencji objawy te mogą być odwracalne w leczeniu depresji.

W rzadkich przypadkach pseudodementię zidentyfikowano jako możliwość w schizofrenii, manii, zaburzeniach dysocjacyjnych, zespole Gansera, reakcji konwersji i lekach psychoaktywnych.

Historia

Chociaż termin ten był używany wcześniej, dopiero gdy psychiatra Leslie Kiloh opublikował artykuł "Pseudo-demencja" w 1961 roku, inni dostali bodźca do próby odwrócenia zaburzeń poznawczych, które mogły być spowodowane innymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak depresja..

Dokładniej, artykuł Kiloha, opublikowany w czasopiśmie naukowym Acta Psychiatrica Scandinavica, prezentowane winiety 10 pacjentów, z których większość wyrażała cechy depresyjne. To, co się stało, otworzyło cały obszar badań i badań naukowych, które badały, czy deficyty poznawcze w przypadkach depresji można odwrócić i czy istnieją podstawowe przyczyny demencji.

Objawy

Pseudodementia może być uważana za upośledzenie poznawcze, które wygląda na demencję, ale w rzeczywistości z powodu depresji. Typowe symptomy pseudodementii brzmią podobnie jak objawy demencji i obejmują utratę pamięci i zaburzenia czynności wykonawczych. Funkcjonowanie wykonawcze wpływa na zdolność podejmowania decyzji, a także na planowanie i organizowanie pomysłów.

Pseudodementia vs. demencja

Podczas gdy pseudodementia nie jest uwzględniona w Diagnostic and Statistical Manual-5, nadal może być cenna próba odróżnienia go od demencji. Jedno z badań wykazało, że osoby, które doświadczały deficytów poznawczych pseudodementii, miały następujące cechy:

• Wykazali równą utratę pamięci w przypadku ostatnich i przeszłych zdarzeń, w których typowo krótkotrwała utrata pamięci byłaby częstszym objawem demencji na wczesnym etapie.
• Ich utrata pamięci została opisana jako "niejednolita" i specyficzna.
• Często odpowiadali, że "nie wiedzieli", gdy zadawali pytania.
• Ich zdolności poznawcze różniły się znacznie, gdy otrzymywały różne zadania neuropsychologiczne, które miały mniej więcej taki sam poziom trudności.

Chociaż inni sprawili, że ta lista była bardziej specyficzna klinicznie, powyższe było dobrym punktem odniesienia do rozpoczęcia.

Czy mógłbyś mieć jedno i drugie?

Starsi dorośli są narażeni na zwiększone ryzyko wystąpienia demencji i depresji. Aby komplikować rzeczy, mogą także doświadczać połączenia demencji i depresji. To wyzwanie może być jednym z powodów, dla których odnotowano wysokie wskaźniki fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych błędów w diagnozie otępienia.

Jak zatem odróżnić depresję od otępienia? Jednym z ważnych czynników jest to, że ludzie z depresją mogą narzekać na ich pamięć, ale często robią to dobrze na egzaminie stanu psychicznego i innych testach oceniających funkcje poznawcze.

Z drugiej strony osoby z demencją często zaprzeczają wszelkim problemom z pamięcią, ale nie radzą sobie dobrze z testami kognitywnymi. Ponadto osoba z depresją jest mniej skłonna do wykazywania silnych wahań nastroju, podczas gdy osoba z demencją wykazuje szerszy zakres emocji i czasami czyni niewłaściwe reakcje emocjonalne (np. Śmiech, podczas gdy inni są smutni).

Badanie przesiewowe i diagnostyka

Istnieje wiele różnych opinii na temat pseudodementii. Niektórzy klinicyści używają tego terminu regularnie i opisują wielu pacjentów, u których nieprawidłowo zdiagnozowano demencję i których funkcjonowanie poznawcze uległo później poprawie z powodu leczenia depresji.

Jednak inni lekarze kwestionują tę koncepcję pseudodementii i odnoszą się do przypadków, w których utrata pamięci, która mogła być początkowo obwiniana przez depresję, doprowadziła do prawdziwej demencji. Ich perspektywa jest taka, że ​​upośledzenie poznawcze wraz z oznakami depresji były jedynie wczesnymi oznakami demencji danej osoby.

Geriatric Depression Scale (GDS) jest narzędziem przesiewowym stosowanym do wykrywania depresji wśród osób starszych. GDS powinien być jedną z kilku metod stosowanych w ocenie.

Starsi dorośli mogą mieć depresję, która wygląda jak choroba Alzheimera lub mogą mieć zarówno depresję, jak i chorobę Alzheimera lub inną demencję. Jeśli wykryje się depresję, można ją leczyć wraz z innymi zaburzeniami, takimi jak choroba Alzheimera.

Skala Cornell dla depresji w otępieniu jest kolejnym przydatnym testem przesiewowym, który może być wykorzystany, ponieważ pomaga określić, czy występują depresja i demencja.

Leczenie

Idea pseudodementia polega na tym, że przyczyną utraty pamięci jest na przykład nieleczona depresja. Leczenie pseudodementii byłoby zatem zasadniczo takie samo jak leczenie depresji, takiej jak lek przeciwdepresyjny.

Słowo od DipHealth

Niezależnie od tego, czy zgadzasz się, czy nie, z użyciem terminu "pseudodementia", stało się ważnym pomysłem do rozważenia w opiece i leczeniu osób starszych. Terminowe rozpoznawanie depresji, otępienia i depresji w otępieniu może pomóc poprawić jakość życia i funkcjonowanie życia osób starszych.