Głuchych i społeczności w Chinach

Język miłości (Listopad 2024)

W chińskim języku migowym (CSL) znaki są jak napisane chińskie znaki. (Nie różni się to zbytnio od sposobu, w jaki alfabet języka migowego przypomina litery pisane po angielsku). Tak jak ASL może mieć regionalne odmiany, chiński język migowy występuje w wielu dialektach, z których najczęściej używanym jest wersja Szanghaju.

Międzynarodowa bibliografia języka migowego zawiera listę artykułów i materiałów na temat języka migowego w Chinach.

Edukacja

Chiny mają wiele szkół dla osób niesłyszących. Mała próbka: czwarta szkoła dla osób niesłyszących (Pekin), szkoła niesłyszących w Nanjing, szkoła dla niesłyszących w Szanghaju, szkoła dla niewidomych i niewidomych w Chengdu, szkoła Kunming dla niewidomych i głuchych dzieci oraz szkoła dla głusów Chefoo. Dodatkowe szkoły głuchoniemych są w Hongkongu, takie jak Luterańska Szkoła dla Głuchych, Chun Tok School (Szkoła dla niesłyszących w Hongkongu) i Szkoła Caritas Magdalene.

W 2001 r. W chińskim dzienniku "People" opublikowano informację, że Zhou Tingting była "pierwszą absolwentką college'u", a także, że została przyjęta na Uniwersytet Gallaudet. Uczęszczając do Liaoning Normal University w Chinach, napisała artykuł "The Way Deaf People", który dostosowuje się do głównego nurtu społeczeństwa.

Dla niesłyszących studentów w Chinach, Tianjin Technical College for the Deaf (TTCD) z Tianjin University of Technology (TUT) jest pierwszą uczelnią techniczną dla głuchych chińskich studentów. Rozpoczęty w 1991 roku, ten college koncentruje się na edukacji technologii komputerowych, a także stopień do projektowania kostiumów.

Tybet jest częścią Chin i ma własną szkołę dla głuchych w Lhasie, stolicy Tybetu.

Historia edukacji głuchych w Chinach

Yale University ma projekt China Records, Different Papers Collection, który zawiera artykuł o życiu Annetty Thompson Mills, która założyła szkołę Chefoo dla osób niesłyszących. Kolekcja Biblioteki Kongresowej AG Bell Papers zawiera list od Williama H. Rose'a do Alexandra Grahama Bella z 27 marca 1903 r. O potrzebie zebrania funduszy na pomoc szkołom dla osób niesłyszących w Chefoo w Chinach.

Baza danych Entrez PubMed dała streszczenie "Studium wywiadu 1758 głuchych dzieci w Chinach" od 1995 roku.

Zasoby dotyczące głuchoty w Chinach

Callaway, Alison. (2000). Głuche dzieci w Chinach Waszyngton, DC: Gallaudet University Press. Książka jest recenzowana online wraz z przykładowym rozdziałem opisującym życie dzieci głuchych, w szczególności sytuacji edukacyjnej w Chinach, około 1994 roku.
Carter, Anita E. (1911). The School for Chinese Deaf: Historia naszych głuchych dziewcząt. ASIN: B00086EC7S. - Wydaje się być wyczerpaną książką o Szkole Chefoo dla Głuchych.
Chan LM, Lui B. (1990). Koncepcja siebie wśród słuchających chińskich dzieci głuchych rodziców. American Annals of the Deaf, 135 (4), 299-305. - Podsumowanie znajduje się na stronie Entrez PubMed.
Martin, David S, Hussey, Leslie, Sicoli, Debbie, Sheng, Zhang Ning. Usuwanie barier i budowanie mostów: amerykańscy stażyści głuchych uczący chińskie głuche dzieci. American Annals of the Deaf, Jul 1999 - artykuł o doświadczeniach stażystów z Gallaudet w zakresie edukacji głuchych w Chinach.
Yang, J.H. (2002): Wprowadzenie do CSL / chińskiej edukacji dwujęzycznej dla osób niesłyszących w Chinach. Chiński Dziennik Edukacji Specjalnej, 1, 33-37.

Ponadto katalog Gallaudet University przynosi wiele bogactw związanych z Chinami. Są to zarówno artykuły archiwalne / historyczne (sprzed 1980 r.), Jak i regularne (nowoczesne) przedmioty oraz czasopisma. Oto wybór z katalogu WRLC:

Archiwalne / historyczne

Akupunktura w leczeniu głuchoniemca / Jedenasta Szpitala Ludowego, Shanghai College of Traditional Chinese Medicine, Szanghaj
Chiny za pośrednictwem okna samochodowego: obserwacje na temat współczesnych Chin, wykonane w ciągu czterech miesięcy w imieniu chińskich głuchych: z pewnym opisem szkoły w Chefoo / przez Annettę T. Mills
Historia szkoły Chifu / autorstwa Sara Entrican

Regular (Modern)

Niewidomy i głuchoniemych w Szanghaju / opracowany przez Shanghai BDM Association
Ślepe i głuchy Chińsko-Chiny Stowarzyszenie na rzecz osób niewidomych i głuchoniemych
Historia i rozwój edukacji głuchych i języka migowego na Tajwanie
Historia i rozwój edukacji głuchych i języka migowego na Tajwanie
Lista szkół i programów dla osób niesłyszących w Chińskiej Republice Ludowej / przygotowana przez: Wayne H. Smith
Omówienie aktualnych sytuacji głuchych w Chinach i zalecenia dla ELI / autorstwa Williama J. Laucka
Mówiąc o znakach; podręcznik języka migowego dla głuchych w Hongkongu Ilustracje autor Patrick Wong Pak-chuen i Fung Kin-kwok
Teatr głuchych w Taipei
Dobrostan niewidomych w Chinach / Wu Houde i Tian Sansong

Periodyki

W bibliotece Gallaudeta znajdują się cztery głuche chińskie czasopisma.

Chung kuo lung jen
Long ren zhuan kan
Mang lung chih ying / Chung Kuo Mang Jeng Lung Ya Jeng Hsieh Hsui
Te 'shu chiao yu / Te' Shu Chiao Yu Pien Chi Pu

Liczba Głuchych w Chinach

Według strony internetowej Chińskiej Federacji Osób Niepełnosprawnych, Chiny mają około 21 milionów osób z ubytkiem słuchu na 60 milionów osób niepełnosprawnych.

Chiny prowadzą własne badania nad ubytkiem słuchu. W bazie danych Entrez PubMed pojawiły się przykładowe wyniki wyszukiwania głuchych Chin (niektóre artykuły są w języku chińskim):

Mutacje w genie koneksyny 26 u pacjentów z zaburzeniami słuchu niesympatycznymi - badania wykonane na Uniwersytecie Hunan w Changsha.
Rehabilitacja chińskiego języka tonalnego po implantacji ślimaka u dzieci - badanie w Hong Kongu z dziećmi nieuleczalnie wszczepionymi wcześnie.
Implanty ślimakowe w Chinach - 1995 badanie przeprowadzone przez House Ear Institute of Los Angeles.
Występowanie i genetyczne aspekty mutacji głuchych w Szanghaju - artykuł z 1987 roku.
Badanie stanu rozwoju i stanu zdrowia głuchoniemych uczniów - artykuł z 1985 roku.

Organizacje

Emigranci niesłyszący Chińczycy mają własną organizację, Chińskie Narodowe Stowarzyszenie Głuchych, ROC.

W samych Chinach istnieje Chińskie Stowarzyszenie Głuchych.

Dodatkowe niesłyszące chińskie organizacje to China Sports Association of the Deaf oraz China Deaf and Blind Association.

Hongkong, część Chin, ma również organizacje niesłyszące, takie jak Stowarzyszenie Głuchych w Hongkongu. Wydaje się również, że istnieje podobna organizacja - Stowarzyszenie Głuchych w Hongkongu (strona jest w języku chińskim). Różnica polega na tym, że Towarzystwo jest bardziej zorientowane na usługi społeczne, a Stowarzyszenie jest bardziej zorientowane na społeczeństwo.

Usługi socjalne i rehabilitacyjne dla osób niesłyszących

Chiny odnotowały wzrost liczby usług dla osób niesłyszących, w szczególności dzieci. Istnieje centrum medyczne koncentrujące się na ubytku słuchu i komunikacji ustnej wspólnie prowadzone przez Shanghai Health Bureau i Fudan University. Oddział Instytutu Edukacji Specjalnej ds. Osób Niepełnosprawnych w ramach Uniwersytetu Pekińskiego to Kolegium Rehabilitacji Umiejętności Językowych. Ta uczelnia współpracuje z China Rehabilitation Research Center dla dzieci niesłyszących.

Istnieją również przedsięwzięcia charytatywne pomagające osobom niesłyszącym w Chinach. Jednym z takich przedsięwzięć jest chińska fundacja zajmująca się aparatami słuchowymi dla dzieci, która stara się zapewnić aparatom słuchowym chińskie dzieci. Ponadto Fundacja Amity zapewnia stypendia dla głuchych studentów w Chinach i ma program wspierania niesłyszących bibliotek szkolnych.

Głupie postacie w chińskich filmach

Istnieje co najmniej pięć chińskich filmów, które zawierały głuche znaki:

Breaking the Silence (2001) - o głuchym chłopaku i jego słuchającej matce
To Live (1994) - rodzina z głuchą córką
Silent River (2000) - przesłuchanie nauczyciela w szkole dla osób niesłyszących
Sky Lovers (2002) - filmowa adaptacja powieści Dong Xi "Living Without Words" przedstawia młodego głuchego w historii miłosnej

Deaf Tours of China

The Adaf Counselling Advocacy & Referral Agency oferował wycieczkę po Chinach w czasie pisania tego artykułu.

Chińska kultura niesłyszących

Gdybyś był na Głuchym Szlaku II, mógłbyś zobaczyć wystawę "Mistrzowie chińskiej akwareli" czterech chińskich artystów. A może oglądałeś chińskich tancerzy "My Dream" podczas Festiwalu Folk Life w Waszyngtonie.