Przegląd stwardnienia móżdżkowego i Tympanosclerosis

Stwardnienie miążdżycowe i tympanoscleroza są podobnymi stanami, które wpływają na ucho środkowe, powodując, że błona bębenkowa wydaje się biała. Białość jest wynikiem złogów wapnia, które tworzą się na błonie bębenkowej, która jest powszechnie nazywana bębenkiem. Jedyną różnicą między stwardnieniem miążdżycowym a tympanosklerozą jest to, że w stwardnieniu miednicowym złogi wapnia, a jedynie wapń osadzają się na bębenku. Myringosclerosis nie ma żadnych objawów, jak w tympanosclerosis, gdzie osady wapnia nie tylko na błonie bębenkowej, ale również na strukturach ucha środkowego. Tympanioskleroza może powodować objawy, takie jak utrata słuchu. Chociaż blizny mogą mieć podobny wygląd do tych warunków, to nie jest to to samo.

Co powoduje stwardnienie zanikowe kręgosłupa i tęczówki?

W stwardnieniu strzępkowym i tympanosklerozie, uważa się, że złogi wapnia powstają, gdy normalna reakcja zdrowienia ciała idzie nie tak. W rzeczywistości, niektórzy badacze medyczni rozważają stwardnienie zanikowe kręgosłupa i tympanosclerosis choroby autoimmunologiczne. Oprócz tworzenia złogów wapnia, błona bębenkowa, która jest zwykle cienka i półprzezroczysta, może gęstnieć, stwardnieć i stracić swoją przezroczystość i ruchliwość. Uważa się, że jest to spowodowane przewlekłym zapaleniem w uchu środkowym, które produkuje dodatkowe komórki tkanki. Wiadomo, że stany przyczyniają się do rozwoju stwardnienia miazgi i tympanosklerozy obejmują:

• przewlekły płyn w uchu, zwany także zapaleniem ucha środkowego z wysiękiem (OME), surowiczym zapaleniem ucha środkowego (SOM) i klejem
• wydzielnicze zapalenie ucha środkowego
• nieleczone lub przewlekłe infekcje ucha środkowego
• chirurgiczne umieszczenie rur wentylacyjnych (zwanych także rurkami do zabiegu ruptomii lub pierścieniami ucha)
• w rzadkich przypadkach uraz, taki jak ciężkie lub wielokrotne pęknięcie błony bębenkowej

Objawy

Myringosclerosis nie powoduje żadnych objawów. Najczęstszym objawem tympanosklerozy jest przewodzeniowy ubytek słuchu.W zależności od sytuacji, utrata słuchu może być często całkowicie odwrócona lub przynajmniej znacząco poprawi się po leczeniu.

Jak rozpoznaje się miażdżycę i mimowolne zapalenie naczyń?

Te schorzenia najlepiej rozpoznaje lekarz nazywający się otolaryngologiem, który specjalizuje się w diagnozowaniu i leczeniu zaburzeń ucha, nosa i gardła. Twój lekarz rozważy Twoją historię medyczną, w tym historię płynów w uszach, infekcje lub zabiegi chirurgiczne, które mogą przyczynić się do rozwoju stwardnienia tętnic szyjnych lub tympanosklerozy. Następnie lekarz najprawdopodobniej sprawdzi uszy za pomocą otoskopu. Otoskop jest narzędziem umieszczonym w kanale słuchowym i umożliwia lekarzowi przeglądanie błony bębenkowej. To nie jest niewygodne. Jeśli widoczne są białe plamy lub zgrubienie błony bębenkowej, lekarz może zastosować następujące testy w celu potwierdzenia rozpoznania:

• Testy słuchu: przewodzeniowy ubytek słuchu może świadczyć o tympanosklerozie.
• Tympanometria: ten test przeprowadza się przy użyciu urządzenia zwanego tympanometrem. Tympanometr wygląda i wygląda jak otoskop, ale w przeciwieństwie do otoskopu służy do dostarczania fal dźwiękowych do ucha środkowego. Te fale dźwiękowe powinny odbijać się od błony bębenkowej, a ich powrót jest wykreślany jako wykres nazywany tympanogramem. Płaski tympanogram może wskazywać na sztywną, nie mobilną błonę bębenkową. Ten test może dawać fałszywe wyniki, jeśli mówisz, połykasz, ziewasz, kichasz lub otwierasz usta podczas testu.

Leczenie

Ponieważ miażdżyca przebiega bezobjawowo, nie wymaga leczenia. Tympanioskleroza może wymagać leczenia, jeśli utrata słuchu jest znacząca. Jedynym sposobem leczenia tympanosklerozy jest zabieg chirurgiczny polegający na naprawie błony bębenkowej i innych zaangażowanych struktur ucha środkowego. Podczas zabiegu chirurg usunie stwardniałe (sklerotyczne) części błony bębenkowej i może również wykonać zabieg chirurgiczny na dowolnej kości ucha środkowego (łańcuch kosteczek słuchowych).

Potencjalnym problemem są stałe strzępki (trzecia kość w uchu środkowym), które bez ruchu nie mogą tworzyć dźwięku. W takich okolicznościach wykonuje się stapsplastykę lub wkładanie protez. Jeśli ubytek słuchu nie ustępuje całkowicie po zabiegu, pomocne może być takie urządzenie, jak aparat słuchowy.