Początki i historia chwastów wdowy

Określenie "wdowia chwasty" odnosi się do czarnego ubrania noszonego (głównie) przez wdowy w epoce wiktoriańskiej, które podyktowały surową "etykietę żałości", która rządziła zarówno ich zachowaniem, jak i wyglądem po śmierci ich mężów.

Wdowate chwasty składają się z ciężkiej, czarnej sukni, która kryje kobiecą sylwetkę, a także czarną "zasłonę płaczącą" noszoną na głowie i twarzy, gdy wyruszają na zewnątrz. W domu kobiety nosiły "czapkę wdowy". Przedmioty te były zwykle wykonane lub ozdobione krepiną, matową (nieodbijającą) tkaniną wykonaną z jedwabiu.

Wpływ Królowej Wiktorii

Chwasty wdów są kojarzone przede wszystkim z epoką wiktoriańską, którą określają królestwo królowej Wiktorii w Anglii w latach 1837-1901. Widziane publicznie jako standard ścisłych zachowań i moralności królowa Wiktoria znacząco wpłynęła na postawy i obyczaje nie tylko jej podmioty w Wielkiej Brytanii, ale także ludzie na całym świecie. Po śmierci męża, księcia Alberta, w 1861 r. Odgrodziła się i weszła w długi okres żałoby. Od tej chwili aż do jej śmierci, 40 lat później, królowa nosiła odzież żałobną: ciemne, ponure stroje, które miały okazywać szacunek zmarłym.

Podczas panowania królowej etap "pierwszej," "pełnej" lub "głębokiej" żałoby w wiktoriańskiej Anglii podyktował, że kobieta powinna nosić wdowi chwasty. Ten okres może trwać dłużej niż rok po śmierci bliskiej osoby. Jeśli wdowa opuściła dom, nawet jej akcesoria, takie jak buty, parasol, torebka itp., Były idealnie czarne i matowe.W okresie pierwszej żałoby po śmierci męża królowa Wiktoria nosiła biżuterię zrobioną z "odrzutowca", formę skamieniałego węgla, podobną do obsydianu i czarnego turmalinu, z których wszystkie przypominają czarne szkło. (Nawiasem mówiąc, stąd pochodzi współczesny termin "jet-black".)

Podczas gdy restrykcje dotyczące zachowania i ubioru po śmierci stopniowo poluzowały się po śmierci królowej Wiktorii w 1901 roku, jej wpływ utrzymuje się do dziś. Większość z nas nadal uważa, że ​​powinniśmy nosić ciemne lub ponure ubranie na pogrzebie lub nabożeństwo żałobne (nawet jeśli ta koncepcja stopniowo wymiera).

Przy okazji, jeśli słowo "chwasty" wydaje się dziwne, zrozum, że termin ten pochodzi od staroangielskiego słowa "szata, ubiór, ubiór, ubranie lub ubiór". To słowo wywodzi się etymologicznie z wcześniejszego, proto-indoeuropejskiego słowa wedh, co oznaczało "tkać", co odnosi się do tkanin.