Co to jest osteofita (bodziec kostny)?

Osteofit to gładki wzrost lub depozyt kostny, zwany także ostrogą kostną. Rosną powoli w miarę upływu czasu i często nie mają objawów. Mogą powodować ból, jeśli uderzają w inne struktury lub rosną tak, że ograniczają ruch w stawie. Są one również czasem nazywane guzkami chrzęstno-kostnymi, osteochondrofitami i chondro-osteofitami.

Osteofity w zapaleniu stawów

Osteofity często rozwijają się w stawach, które wykazują oznaki degeneracji. Są one związane z najczęstszym typem zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów. Ich obecność może służyć do odróżnienia choroby zwyrodnieniowej stawów od innych typów zapalenia stawów. Podczas gdy choroba zwyrodnieniowa stawów obejmuje degradację chrząstki, następuje również przebudowa kości podchrzęstnej w stawie, która może obejmować tworzenie ostróg kostnych.

Tworzenie Osteofitów

Mówiąc językiem technicznym, osteofit to przerost kości kostnej z włóknistymi przegrodami, pochodzący z komórek prekursorowych w okostnej, tkanki wyściełającej kości i zawierającej komórki tworzące nową kość. Transformujący czynnik wzrostu β odgrywa rolę w ich rozwoju.

Osteofit rozwija się, gdy pozostała chrząstka w uszkodzonym stawie podejmuje próbę naprawy po utracie chrząstki w innym miejscu stawu.Ma skłonność do tworzenia się we wspólnej przestrzeni, w której nastąpiła utrata chrząstki, co sugeruje, że jest to zdarzenie zlokalizowane. Stworzenie osteofitu stabilizuje uszkodzone połączenie. To powiedziawszy, dokładnie, w jaki sposób formują się i co stymuluje ich powstawanie, nie jest całkowicie zrozumiałe. Osteofity mogą również rozwijać się bez wyraźnego uszkodzenia chrząstki.

Lokalizacja formacji osteofitów

Marginesowe osteofity mogą rozwijać się na obrzeżach lub marginesie każdego stawu. Centralne osteofity są najbardziej widoczne w biodrze i kolanie.

Osteofity mogą również występować w okolicy kręgosłupa, gdzie są związane z bólem pleców lub szyi i są uznawane za powszechny objaw zwyrodnieniowego zapalenia stawów (choroba zwyrodnieniowa stawów). W kręgosłupie osteofita lub bodziec kostny może powodować uderzenie nerwu (ucisk rdzenia kręgowego lub korzenie nerwu) w neuroforamenie (pusta przestrzeń po lewej i prawej stronie każdego kręgu, która pozwala nerwom przejść z rdzenia kręgowego do innych części cielesny). Objawami sensorycznymi w tej sytuacji są ból, drętwienie, pieczenie oraz bolce i igły w kończynie obsługiwanej przez dotknięty korzeń nerwu rdzeniowego. Objawy motoryczne obejmują skurcz mięśni, skurcze, osłabienie lub utratę kontroli mięśni w powiązanej części ciała. Sam osteofit nie jest bolesny, ale jego lokalizacja, a tym samym jego wpływ na inne struktury ciała może powodować ból.

Czynniki ryzyka dla tworzenia się osteofitów

Pewne czynniki i warunki uważa się za przyczynę powstawania osteofitów. Obejmują one:

• Zwiększony wiek
• Zwyrodnienie dysku
• Wspólne zwyrodnienie
• Urazy sportowe lub inne uszkodzenia stawów
• Zła postawa
• Genetyka
• Wrodzone nieprawidłowości szkieletowe

Diagnozowanie osteofitów

Tworzenie się kości w dłoni można zdiagnozować za pomocą fizycznego badania proksymalnego stawu międzypaliczkowego (PIP), dystalnego stawu międzypaliczkowego (DIP) i pierwszego stawu nadtwardówkowo-miednicznego (CMC). Po prostu, w dłoni, guz lub guz może być widoczny podczas badania fizykalnego.

W przypadku innych stawów obecność osteofitu można zdiagnozować za pomocą badań obrazowych, takich jak zdjęcia rentgenowskie lub MRI lub tomografia komputerowa. Jeśli przeprowadzono badanie rentgenowskie u wszystkich powyżej 50. roku życia, większość z nich wykazywałaby pewne oznaki tworzenia się osteofitów. Jednak większość osteofitów nie powoduje żadnych objawów. Tylko około 40 procent osób z osteofitami ma objawy wymagające leczenia.

Leczenie osteofitów

Obecność samego osteofitu nie ma znaczenia klinicznego, chyba że wystąpią podobne objawy. Leczenie może obejmować:

• Fizykoterapia
• NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne)
• Środki przeciwbólowe (leki przeciwbólowe)
• Wstrzyknięcia steroidowe
• Operacja: W kręgosłupie usunięcie osteofitu może być konieczne do bezpośredniej dekompresji udaru nerwowego lub zwiększenia szerokości kanału kręgowego, aby zmniejszyć szczypanie przez osteofit.

Zazwyczaj najpierw podejmuje się leczenie zachowawcze. Chirurgia jest zarezerwowana dla osób z poważnymi objawami. Aktywność ma tendencję do zwiększania bólu związanego z osteofitem, podczas gdy odpoczynek pomaga zmniejszyć ból.