Jak ustawić zdrowe granice dla dzieci

Każdy rodzic wie, że testowanie swoich ograniczeń leży w naturze dzieci; wydaje się, że wszystkie dzieci rodzą się wiedząc, jak to zrobić, jak oddychanie lub sięganie po coś, co nie powinno być wysoko na kontuarze.Plusem tego trudnego zachowania jest to, że przesuwanie granic jest ważną częścią dorastania i stania się bardziej niezależnym, i pewnego dnia, myśląc dla siebie i (miejmy nadzieję) dokonując dobrych wyborów. Dzieci muszą teraz wygładzać swoje mięśnie, które przepychają granice, i czasami rzucają wyzwanie tobie i nie zgadzają się z tobą, aby mogli coraz bardziej wzmacniać swoją indywidualność. Twoja misja - i jako rodzic, już zdecydowałeś się ją przyjąć - ma nauczyć dzieci, jak z szacunkiem sprawdzać swoje granice, nie będąc złym czy wyzywającym, i wiedzieć, że ostatecznie ty, rodzic, jesteś odpowiedzialny za swoje.

Dlaczego dzieci potrzebują granic

Kto jest szefem? Dzieci czują się niepewnie, gdy nie mają wyraźnych ograniczeń. Tak jak dzieci potrzebują regularnego snu, dużo snu, zdrowej diety i innych przewidywalnych rutyn, aby utrzymać je w zdrowiu i potrzebują zasad - takich jak nie przechodzenie przez ulicę bez osoby dorosłej lub nigdy nie udostępnianie danych osobowych w Internecie - aby zachować są bezpieczne, potrzebują granic, aby zapewnić im poczucie bezpieczeństwa. Kiedy rodzice nie zapewniają jasnych granic lub pozwalają swoim dzieciom mieć kontrolę nad tym, co decyduje ich dom, równowaga sił przesuwa się w kierunku dziecka, co jest szkodliwe zarówno dla rodziców, jak i dzieci. Na przykład, jeśli dziecko ma wrażenie, że zwykle może przekonać rodziców, by robili, co chce, poczuje się, jakby była bardziej potężna niż jej rodzice, i czy zdaje sobie z tego sprawę, czy nie, ta niepewność i poczucie, że potrafią zdominować ludzi, którzy mają za zadanie sprawić, że poczuje się niespokojna i niepewna. Najważniejsze: w walce o władzę rodzic musi być wyraźnym zwycięzcą.

Brak granic przekreśla poczucie własnego dzieci. Oto wyraźna różnica między dobrą samooceną a narcyzmem. Nieograniczenie sieje nasiona narcyzmu i prawa, i zachęca dziecko do myślenia o ludziach i rzeczach dookoła niego jako o rzeczach, które istnieją, aby zaspokoić jego potrzeby i dać mu to, czego chce. Dzieci bez granic i dyscypliny będą miały niegrzeczne przebudzenie, gdy nie zawsze dostaną to, czego chcą.

Ustawienie limitów usuwa - lub przynajmniej znacznie zmniejsza - argumenty, backtalk i dyskusję. Nie oznacza to, że dzieci nie będą starały się zdobyć swojej drogi, ale wiedza o tym, jakie są granice, i przypominanie im o tym, kiedy próbują cię przetestować, pomaga zmniejszyć ilość ruchu w przód iw tył oraz poruszać się w pokoju, który twoje dziecko stworzy. jak próbuje cię przekonać, byś dał mu to, czego chce. Granice są jak konsekwencje - gdy ustalisz, że istnieją zasady i konsekwencje nieprzestrzegania tych zasad, stopniowo zaczną się zmniejszać, gdy dzieci będą uczyć się modyfikować swoje zachowanie zgodnie z oczekiwaniami.

Jak ustanowić granice

Oto kilka sposobów, w jakie rodzice mogą delikatnie kierować dzieci w dobrym kierunku, gdy testują limity:

Naucz je wyrażać swoje opinie i potrzeby w miły i pełen szacunku sposób. Jednym z ważnych sposobów, w jaki możesz to zrobić, jest modelowanie pożądanego zachowania. Porozmawiaj z dzieckiem uprzejmym tonem, bądź stanowczy, ale przyjacielski, gdy dyscyplinujesz, i nigdy nie krzycz na dziecko lub nie umniejszaj go, gdy robi coś złego lub nie zgadzasz się z nim.

Wyjaśnij, co jest w "strefie absolutnie bez wyjścia". Przejrzyj jasne zasady z dzieckiem i daj jej znać, że gdy jesteś otwarty na to, aby usłyszeć ją, jeśli ona uważa, że ​​zasada jest niesprawiedliwa - tak długo, jak mówi do ciebie z szacunkiem - jest kilka rzeczy, jak jazda na rowerze z kaskiem, to jest niezbywalne i zawsze należy go przestrzegać.

Nie rozmawiaj długo ze swoim małym dzieckiem. Tak, ważne jest, aby dziecko czuła, że ​​jej myśli i emocje są słyszalne, a rodzice troszczą się o niego. Ale wdawanie się w długie wyjaśnienia z pięciolatkiem, dlaczego wcześnie powinien iść do łóżka, albo dlaczego nie powinien nagle puścić twojej dłoni i uruchomić na parkingu, nie będzie służyć żadnemu celowi, a Mówiąc językiem rozwojowym, twoje dziecko nie będzie w stanie w pełni słuchać, wchłonąć zasady i zapamiętać te informacje następnym razem. Bardziej skuteczną rzeczą jest dać mu konsekwencję (bieganie na parkingu będzie oznaczało, że nie pomoże ci już dłużej załatwiać sprawunków, lub nie będziesz w stanie zdobyć dla niego ulubionej przekąski, zabawki lub czegoś innego on chce w sklepie, odkąd zrobił to niebezpieczne rzeczy na parkingu, o którym kazałeś mu nie robić). Albo przypomnij mu, że skoro nie przygotowywał się do łóżka na czas, nie będzie miał czasu na swoją ulubioną bajkę na dobranoc ani na dodatkowe przytulanie się z tobą. Te taktyki są znacznie bardziej skuteczne zarówno dla młodszych jak i starszych dzieci w wieku szkolnym.

Bądź konsekwentny. Nie przerzucaj-flop na czym są granice. Jeśli nie powiesz telewizji przed pójściem spać tylko jednej nocy do jaskini następnego wieczoru, wysyłasz dziecku jasny komunikat, że zasady nie mają większego znaczenia, nie muszą być szanowane i mogą łatwo zostać zmienione.

Śledź konsekwencje złego zachowania. Nie bój się dyscypliny lub niepokoju, że twoje dziecko będzie z tobą zdenerwowało. To jest normalne dla kursu, a na dłuższą metę Twoje dziecko skorzysta z granic, które ustanowisz, aby był zdrowy i szczęśliwy.

Nie oczekuj, że dzieci to od razu dostaną. Być może będziesz musiał dać swojemu dziecku kilka przyjaznych przypomnień, zanim się połapie, że złe lub niebezpieczne zachowanie doprowadzi do konsekwencji, której nie chce. Praktyka czyni mistrza, a granice, jak wszystko inne, mogą wymagać kilku prób, zanim twoje dziecko "opanuje" i przypomni sobie, co powinien zrobić, a czego nie powinien robić.