Węzły Boucharda: przyczyny i leczenie

GUZKI Heberdena i Boucharda to zmiany zwyrodnieniowe na palcach rąk (Listopad 2024)

Węzły Boucharda są klasyczną oznaką choroby zwyrodnieniowej stawów (OA) ręki. Zostały nazwane na cześć francuskiego patologa Charlesa-Josepha Boucharda, który badał pacjentów z zapaleniem stawów w XIX wieku. Węzły Boucharda to kościste powiększenia środkowych stawów palców, zwane również proksymalnymi stawami międzypaliczkowymi (PIP). Są to pierwsze stawy bezpośrednio powyżej kostek, gdzie nosisz pierścień.

Węzły Heberdena są podobnymi obrzękami kostnymi, które rozwijają się w dalszym stawie międzypaliczkowym (DIP) najbliżej koniuszków palców. Węzły Boucharda są mniej powszechne niż węzły Heberdena.

Objawy

Węzły Boucharda, takie jak węzły Heberdena, mogą, ale nie muszą, być bolesne, ale zazwyczaj wpływają na zakres ruchu stawu. Z biegiem czasu nagromadzenie nadmiaru tkanki kostnej może spowodować, że kości się wyprostują i staną się krzywe.

Kiedy tak się dzieje, często trudno jest wykonywać codzienne czynności, takie jak otwieranie słoika, otwieranie puszek, a nawet obracanie kluczykiem samochodowym.

Przyczyny

Stawy ręki są trzecią najbardziej powszechną strukturą dotkniętą OA, tuż po kolanach i biodrach. W OA dłoni, chrząstka stawowa w stawach zaczęła się ścierać, usuwając tkanki, które normalnie wyścielają przestrzeń stawową. Gdy tak się stanie, osoba zacznie odczuwać ból, sztywność, a nawet widoczne powiększenie stawu.

Ponadto chrząstka stanie się chropowata, co utrudni przesuwanie się kości stawowych. Kiedy zużyje się wystarczającą ilość chrząstki, kości zaczną się ocierać o siebie, powodując często ogromny ból i stan zapalny.

Wspólne uszkodzenie i stan zapalny mogą prowadzić do nadmiernej przebudowy tkanki kostnej, znanej jako kostnienie. Ponieważ kostnienie nadal jest chaotyczne i niekontrolowane, mogą rozwijać się brzydkie guzki. Te, które mają wpływ na połączenie PIP, nazywane są węzłami Boucharda.

Genetyka wydaje się odgrywać rolę, o ile węzły są powszechnie widywane w rodzinach. Kobiety są również 10 razy bardziej narażone na porażenie niż mężczyźni.

Biorąc to pod uwagę, główny czynnik wyzwalający ich rozwój jest taki sam, jak każda inna forma OA: długotrwałe zużycie tkanek stawów.

Diagnoza

Węzeł Boucharda jest uważany za charakterystyczny znak OA, pomagając odróżnić go od innych typów zapalenia stawów, takich jak dna moczanowa lub reumatoidalne zapalenie stawów (RZS). Testy laboratoryjne będą również wykorzystywane do potwierdzenia diagnozy.

W związku z tym istnieją również guzy zwykle związane z RZS i dną moczanową. Gumopodobne guzki, zwane guzkami reumatoidalnymi, mogą być widoczne na kciuku i kostkach u osób z RZS. Podobnie, osoby z częstymi atakami dny moczanowej mogą rozwijać skrystalizowane grudki we wspólnej przestrzeni zwanej tophi.

Proste badania krwi, laboratorium i obrazowania mogą pomóc w odróżnieniu różnych typów zapalenia stawów.

Pełną morfologię krwi (CBC) można wykorzystać do wykrycia wysokiej liczby białych krwinek (WBC), zgodnej z zapaleniem. Ponieważ OA nie jest związany z przewlekłym stanem zapalnym, WBC będzie zwykle niższy niż dna i RZS, z których oba są zapalne.

Na wynos:

Testy obrazowania mogą pomóc odróżnić guzy reumatoidalne i węzły Boucharda, podczas gdy próbki krwi i tkanki mogą pomóc w identyfikacji kryształów kwasu moczowego związanych z dną moczanową i dną moczanową.

Leczenie

Leczenie węzłów Boucharda jest podobne dla OA rąk bez węzłów. To zawiera:

Odpoczynek stawu
Środki przeciwbólowe, takie jak Tylenol (acetaminofen) lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)
Terapia ciepłem i lodem

Immobilizacja stawów może być również stosowana w przypadku nagłego zaostrzenia, aby zminimalizować ruch stawów.

Po uformowaniu się węzła nie jest on z natury bolesny, ale prawdopodobnie zaostrzy każdy ból związany z ruchem.Na tym etapie może być potrzebna terapia fizyczna lub zajęciowa, aby lepiej zapewnić ruchomość stawów i zapobiec niepełnosprawności

Chirurgia jest rzadko, jeśli w ogóle, używana do celów kosmetycznych.