Powiększone węzły chłonne szyjki macicy

✅ Wybarwienie węzła wartowniczego – nowa metoda diagnozowania przerzutów (Grudzień 2024)

Węzły chłonne szyjne są po prostu węzłami chłonnymi zlokalizowanymi w okolicy szyi. Węzły chłonne są małymi strukturami rozmieszczonymi na całym ciele. Są częścią układu limfatycznego i odgrywają ważną rolę w układzie odpornościowym. Występują w nieco regularnych odstępach lub łańcuchach w szyi.

Ludzie mogą łatwiej skojarzyć pojęcie szyjki macicy z szyjką macicy. W kontekście węzłów chłonnych i stanów układu mięśniowo-szkieletowego, szyjki macicy używa się do opisania regionu szyi. Termin limfadenopatia jest używany do opisania obrzęk węzłów chłonnych. Ludzie będą powszechnie określać stan jako "powiększone węzły chłonne".

Objawy

Przez większość czasu ludzie nie zauważają swoich węzłów chłonnych, ponieważ są zbyt małe lub głęboko położone, by można je było poczuć. Ale czasami infekcja może powodować powstawanie obrzęków pod skórą szyi. Tych, które biegną wzdłuż boków i z tyłu szyi są szyjne węzły chłonne.

Limfadenopatia szyjna może, ale nie musi, powodować ból lub tkliwość. Często będzie to odczuwane bardziej, niż to jest widoczne. W zależności od schorzenia, węzły chłonne mogą być tylko nieznacznie powiększone lub wzrastać do oszpecających proporcji.

Może towarzyszyć gorączka i inne objawy zakażenia. Obrzęk zwykle ustępuje po leczeniu pierwotnego stanu. Jednakże powiększenie węzłów chłonnych może utrzymywać się w pewnych przewlekłych stanach, takich jak HIV.

Najczęstsze przyczyny

Zarówno bakterie, jak i wirusy mogą powodować obrzęk węzłów chłonnych szyjnych. Gdy przyczyną jest bakteria, najbardziej prawdopodobnymi sprawcami są paciorkowce lub gronkowce.

U dzieci, infekcje wirusowe (szczególnie wirusowe infekcje górnych dróg oddechowych) są częstymi przyczynami. Inne wirusy, takie jak wirus Epstein-Barr. wirus ospy wietrznej półpaśca (półpasiec) i HIV są związane z obrzękiem węzłów chłonnych szyjki macicy.

Limfadenopatia szyjna jest powszechnie obserwowana w zapaleniu oskrzeli, przeziębieniu, infekcjach ucha, infekcjach skóry głowy, zapaleniu gardła, zapaleniu migdałków lub jakimkolwiek zakażeniu ucha, nosa lub gardła.

Oprócz szyi, węzły chłonne często puchną w pachwinie i pod pachami. Kiedy zaangażuje się więcej niż jeden obszar węzłów chłonnych, nazywa się to uogólnioną limfadenopatią.

Szkieletowe węzły chłonne i rak

Obrzęk węzłów szyjnych rzadko jest oznaką raka. Chłoniak jest jednym z takich nowotworów, na które zwykle wpływają szyjne węzły chłonne. Chłoniak Hodgkina (HL) i chłoniak nieziarniczy (NHL) to dwie główne kategorie chłoniaka.

Bezbolesny obrzęk jednego lub więcej węzłów chłonnych, często węzłów chłonnych szyjnych, jest kluczowym znakiem ostrzegawczym dla chłoniaka. W rzeczywistości może to być jeden z niewielu zewnętrznych objawów chłoniaka wcześnie.

HL często charakteryzuje się obrzękiem węzłów chłonnych szyjnych i zwykle przebiega zgodnie z przewidywalną procesją, przechodząc od jednego węzła chłonnego do następnego. Podczas gdy NHL może powodować limfadenopatię szyjną, jej przypadkowe rozwinięcie będzie bardziej prawdopodobnie powodować uogólniony obrzęk węzłów chłonnych.

Rak płaskonabłonkowy głowy i szyi oraz rak przerzutowy to inne powszechne nowotwory, w których limfadenopatia szyjna jest powszechna.