Testy na HIV: zastosowania, efekty uboczne, procedura, wyniki

• Testy kwasów nukleinowych (NAT) są testami krwi, które wykrywają RNA HIV. Choć drogie, NAT może wykryć wirusa HIV wcześniej niż inne formy testowania i może być odpowiednie, jeśli pacjent był ostatnio narażony na wysokie ryzyko lub doświadcza ostrych objawów wczesnego zakażenia. NAT jest również używany do przesiewania krwi oddanej lub badania noworodków podejrzanych o zakażenie HIV. Wyniki są zwykle zwracane w ciągu kilku dni.

Każdy pozytywny wynik - zwany wstępnym wynikiem dodatnim - wymagałby drugiego testu potwierdzającego, aby upewnić się, że diagnoza jest prawidłowa. Jedynym wyjątkiem jest NAT, który wymaga potwierdzenia.

Dokładność testu

Testy na obecność wirusa HIV są bardzo dokładne, jeśli są stosowane prawidłowo. Niektóre metody testowania są jednak bardziej niezawodne niż inne. Niewłaściwe zbieranie lub przechowywanie próbek może również podważyć dokładność testu.

Ogólnie rzecz biorąc, testy punktowe są dokładniejsze niż testy w warunkach domowych (częściowo z powodu błędu użytkownika domowego), podczas gdy badania krwi są bardziej dokładne niż testy na obecność śliny lub moczu (ze względu na wyższe stężenia wirusa HIV we krwi). krew).

Kliniki w Stanach Zjednoczonych zgłaszają wskaźnik dokładności wynoszący 98,5%, gdy stosuje się test przeciwciał i współczynnik dokładności 99,9% w połączeniu z testem potwierdzającym. Przekłada się to na jeden wynik fałszywie dodatni na każde 250 000 testów. Testy nowszej generacji obiecują jeszcze lepsze wyniki.

Testy w domu są znacznie mniej czułe niż testy pod nadzorem i mogą mieć aż jeden fałszywy wynik negatywny na każde 12 testów, co oznacza, że ​​dana osoba ma infekcję HIV, ale test jej nie wykrywa.

Niektóre choroby mogą również wywoływać fałszywie dodatni wynik testu, co oznacza, że ​​test wykazuje pozytywny wpływ na HIV, podczas gdy dana osoba nie jest faktycznie zakażona. Choroby, które mogą wyzwalać fałszywie dodatnie, obejmują kiłę, toczeń i chorobę z Lyme. Testy potwierdzające prawie zawsze wyeliminują te nieprawidłowe wyniki.

Zagrożenia i przeciwwskazania

Nie ma przeciwwskazań do testów na obecność wirusa HIV, a ryzyko jest niewielkie. Jeśli konieczne jest pobranie krwi, może pojawić się ból, obrzęk i siniak w miejscu wstrzyknięcia. Lekkomyślność i infekcja są również możliwe.

Jeśli boisz się igieł lub pijacie na temat krwi, z góry poradź pielęgniarkę lub phlebotomistę. Inne opcje testowania mogą być dostępne. Ponadto, jeśli pacjent ma hemofilię lub stosuje leki rozrzedzające krew, można zastosować igłę motylkową wielkości dziecięcej w celu zmniejszenia ryzyka krwawienia.

Przed testem

Test na HIV nie wymaga przygotowania innego niż gotowość do podjęcia testu. Mając to na uwadze, HIV nadal jest wysoce napiętnowaną chorobą, a ludzie często unikają testów na HIV z obawy przed ujawnieniem.

Jeśli obawiasz się o swoją prywatność, znajdź przychodnię, która oferuje poufne testy (w których Twoje imię i nazwisko jest udostępniane wyłącznie Twojemu lekarzowi, twojej firmie ubezpieczeniowej i rządowej agencji raportującej) lub anonimowe testy (gdzie twoje imię i nazwisko jest udostępniane jeden).

wyczucie czasu

Czas jest ważną częścią testów na HIV. Jeśli zostałeś zarażony wirusem HIV, będzie to okres czasu, zwany okresem okna, kiedy test nie będzie w stanie dostarczyć dokładnych wyników.

Ponieważ testy na obecność wirusa HIV na ogół wykrywają przeciwciała i / lub antygeny, musisz poczekać, aż organizm wytworzy wystarczającą ilość z nich, aby uzyskać pozytywny wynik. Jeśli przetestujesz zbyt wcześnie, dostaniesz fałszywie ujemny odczyt. Nawet przy NAT, musisz poczekać, aż wirus zreplikuje na wykrywalne poziomy.

Okres ważności okna może się różnić w zależności od użytego testu i waha się od 55 dni w przypadku testu w domu do 7 do 14 dni w przypadku NAT.

Ponieważ wykrywalne poziomy mogą się różnić w zależności od osoby, większość kliniki doradzi, abyś poczekał na testowanie na HIV po możliwym narażeniu:

• Trzy tygodnie przed uzyskaniem NAT
• Na miesiąc przed uzyskaniem skojarzonego testu HIV Ag / Ab
• Trzy miesiące przed uzyskaniem któregokolwiek z innych testów na HIV

Sama procedura obejmuje trzy etapy: poradnictwo przed testem, test na HIV i poradnictwo po testach. W zależności od przeprowadzanego testu proces może potrwać od 30 minut do 45 minut. Centra walk-in mogą zająć znacznie więcej czasu.

Lokalizacja

Testy na HIV są dostępne w wielu placówkach medycznych i publicznych. Należą do nich szpitale, kliniki, apteki detaliczne, społecznościowe organizacje zajmujące się wirusem HIV, kliniki planowania przedporodowego i planowania rodziny, ośrodki młodzieżowe, ośrodki badania mobilności oraz centra leczenia uzależnień od narkotyków i alkoholu.

Aby znaleźć stronę testową w pobliżu, skorzystaj z lokalizatora internetowego oferowanego przez amerykański Departament Zdrowia i Opieki Społecznej. Wiele witryn oferuje testy typu "wchodzić". Inne wymagają umówionego spotkania.

Jedzenie i picie

Nie ma ograniczeń dotyczących jedzenia i picia w przypadku testu na HIV. Jeśli jednak korzystasz z testu doustnego w domu, unikaj mycia zębów lub korzystania z płynu do płukania ust 30 minut wcześniej, ponieważ może to wpłynąć na wyniki.

Co przynieść

Nawet jeśli przeprowadzasz anonimowe testy, obiekt może wymagać dokumentu tożsamości wydanego przez rząd w celu potwierdzenia pobytu. Zadzwoń z wyprzedzeniem, aby uzyskać szczegółowe informacje. Powinieneś także sprawdzić, czy akceptują twoje ubezpieczenie, jeśli masz plan. Jeśli tak, przynieś kartę ubezpieczeniową.

Możesz również rozważyć zabranie kogoś ze sobą, jeśli nie jesteś pewien, jak możesz zareagować na pozytywną diagnozę HIV. Posiadanie wsparcia może być bardzo ważne.

Ubezpieczenie kosztów i zdrowia

Koszt testu na HIV może wynosić od 20 USD do 40 USD za test niereaktywny (negatywny) i od 90 USD do 150 USD za potwierdzony test reaktywny (pozytywny). Większość planów ubezpieczeniowych, w tym Medicare i Medicaid, pokryje całkowity koszt w ramach podstawowych świadczeń zdrowotnych w ramach Affordable Care Act.

Natomiast test HIV w domu może kosztować od 25 do 50 USD, podczas gdy wersje pocztowe mogą wahać się od 50 do 90 USD. Ważne jest, aby pamiętać, że podczas gdy testy w miejscu opieki są zazwyczaj objęte ubezpieczeniem, zestawy testowe w domu mogą nie być. Skontaktuj się ze swoim ubezpieczycielem, aby lepiej zrozumieć swoje korzyści w tym zakresie.

Jeśli jesteś nieubezpieczony, możesz znaleźć tanie strony testujące za pośrednictwem lokalizatora GetTested oferowanego przez Centers for Disease Control and Prevention.

Przepisy dotyczące ujawniania HIV

Niezależnie od tego, czy Twój test na HIV jest anonimowy czy poufny, wszelkie pozytywne wyniki testu zostaną zgłoszone lokalnemu wydziałowi zdrowia, który z kolei ujawni informacje - bez Twojego imienia - Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) w Atlancie.Informacje nie są udostępniane żadnej innej agencji rządowej.

Pozytywny wynik może również zostać udostępniony firmie ubezpieczeniowej i lekarzowi, który skierował Cię do testów. Nie można go wymieniać z żadnym innym lekarzem lub agencją bez Twojej pisemnej zgody na mocy Ustawa o odpowiedzialności za przenośność ubezpieczeniową zdrowotną (HIPAA) z 1996 r.

W wielu stanach i niektórych miastach obowiązują przepisy dotyczące powiadamiania partnerów, co oznacza, że ​​Twój dostawca usług medycznych może być prawnie zobowiązany do poinformowania o swojej płci partnera lub partnera zajmującego się igłą, jeśli wystawisz test na HIV. Twoje imię i nazwisko lub dane osobowe nie są udostępniane w ujawnieniu.

Jeśli jesteś żonaty i masz pozytywny wynik testu na obecność wirusa HIV, pamiętaj, że wydziały zdrowia finansowane przez rządowy program Ryan White z HIV / AIDS są zobowiązane do wykazania się działaniami w dobrej wierze w powiadamianiu zamężnych partnerów o wyniku. Realizacja tego wymogu jest bardzo różna.

Inne uwagi

Błędem jest myślenie, że nic nie możesz zrobić, jeśli ostatnio jesteś narażony na HIV. Jeśli uprawiałeś seks bez prezerwatywy, wspólnych igieł lub innej formy narażenia na wysokie ryzyko, możesz zapobiec infekcji poprzez rozpoczęcie profilaktyki HIV po ekspozycji (PEP) w ciągu 48 godzin.

PEP obejmuje 28-dniowy cykl dwóch lub trzech leków przeciwretrowirusowych w zależności od stopnia nasilenia ekspozycji. Używana przez pracowników służby zdrowia oraz w przypadkach gwałtu strategia może zmniejszyć ryzyko infekcji o 79 procent.

Podczas testu

W dniu testu, po zarejestrowaniu i potwierdzeniu informacji ubezpieczeniowych, zostaniesz poproszony o podpisanie formularza zgody, potwierdzającego, że twoje wyniki testu mogą być udostępniane odpowiednim agencjom i osobom, zgodnie z instrukcjami HIPAA. Porozmawiaj z administracją biura, jeśli nie rozumiesz żadnej części formularza zgody.

Wiele witryn poprosi również o wypełnienie kwestionariusza, aby uzyskać informacje o Tobie, w tym o pochodzeniu etnicznym, orientacji seksualnej, aktywności seksualnej i używaniu substancji oraz o tym, czy wcześniej przeprowadziłeś test na HIV. Niektóre informacje będą wykorzystywane do poufnych celów sprawozdawczych; niektóre pomagają w doradztwie.

Wstępny test

Poradnictwo przed testem odbywa się w prywatnym pokoju z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia. Podczas poradnictwa możesz zostać zapytany o niedawne narażenie, jeśli takie wystąpiło, jak również praktyki seksualne lub narkotykowe. Pytania nie mają na celu osądzania lub zawstydzania; pomagają raczej doradcy w lepszym zrozumieniu osobistego ryzyka infekcji.

Doradca wyjaśni następnie, czym są HIV i AIDS, w jaki sposób przeprowadzany jest test, jaki jest okres okien oraz jaki jest wynik pozytywny i negatywny. Jeśli zostanie stwierdzone, że testujesz zbyt wcześnie, doradca może poprosić o powrót, gdy test będzie bardziej prawdopodobny.

Zapraszam do zadawania pytań, których potrzebujesz. Nie ma czegoś takiego jak złe pytanie.

Przez cały test

Procedura testowa w klinice może się różnić w zależności od tego, czy bierzesz szybką próbkę krwi z HIV, czy test doustny, lub test krwi z śliny HIV. (Test moczu, mimo że został zatwierdzony, jest rzadko stosowany w warunkach klinicznych, częściowo dlatego, że jest mniej dokładny niż jakikolwiek inny test).

Szybki test krwi na HIV wykonuje się w następujący sposób:

1. Twój palec jest czyszczony za pomocą antyseptycznej chusteczki.
2. Za pomocą sprężynowego narzędzia zwanego lancetem pracownik medyczny kłuje palcem, aby pobrać kroplę krwi.
3. Krew jest wciągnięta do małej szklanej rurki zwanej pipetą, która następnie umieszczana jest w odczynniku zwanym buforem.
4. Bufor i dwa inne chemikalia (środek barwiący i roztwór czyszczący) wlewa się do plastikowej studzienki zwanej membraną.
5. Po 15 do 20 minutach sprawdza się membranę. Jeżeli membrana ma jedną kropkę na dnie, test jest niereaktywny (ujemny). Jeżeli membrana ma dwie kropki, test jest reaktywny (wstępny pozytywny).
6. Następnie wykonuje się potwierdzające badanie krwi; wyniki są dostępne kilka dni później.

Szybki test doustny na HIV wykonuje się w następujący sposób:

1. Wymaz z jamy ustnej zwany różdżką przesuwa się między zębami a górną i dolną dziąsłem. Różdżkę należy przesuwać nie więcej niż jeden raz.
2. Różdżkę umieszcza się w roztworze buforowym na 20 minut.
3. Różdżka ma okno wyników podobne do tego na teście ciążowym w domu. Jeśli okno w uchwycie ma jedną linię, test jest niereaktywny (ujemny). Jeśli okno ma dwie linie, test jest reaktywny (wstępny pozytywny).
4. Następnie wykonuje się potwierdzające badanie krwi. Otrzymasz wyniki w tym samym dniu, w którym podejmiesz test.

Uwaga: Jeśli korzystałeś z zestawu domowego, bezpłatna infolinia pomocy podana w instrukcjach testu będzie Ci dalej doradzać.

Test krwi z przeciwciałami HIV wykonuje się w następujący sposób:

1. Elastyczna opaska jest umieszczona na górnej części ramienia, aby spowodować rozdęcie żyły.
2. Skórę wokół planowanego miejsca wstrzyknięcia oczyszcza się za pomocą wacika antyseptycznego.
3. W żyłę wprowadza się urządzenie w kształcie skrzydła zwane motylkową igłą. Igła ta, która jest przymocowana do wąskiego cewnika, jest mniej podatna na poruszanie się podczas pobierania krwi niż inne typy.
4. Od 1 do 4 mililitrów (ml) krwi ekstrahuje się w zamkniętej próŜni probówce zwanej vacutainer.
5. Igła jest następnie usuwana, a twoje ramię obandażowane.
6. Rurka jest wysyłana do laboratorium. Jeżeli próbka jest reaktywna (wstępnie pozytywna), laboratorium natychmiast przeprowadza test potwierdzający z użyciem tej samej próbki krwi.
7. Zostaniesz poinformowany o swoich wynikach za tydzień lub dwa.

Test śliny HIV ELISA wykonuje się w następujący sposób:

1. Wymaz z jamy ustnej zwany różdżką umieszcza się między policzkiem a dziąsłem przez dwie do pięciu minut.
2. Różdżkę umieszcza się w roztworze buforowym.
3. Rękojeść z różdżką jest następnie odrywana.
4. Roztwór buforowy jest uszczelniany i wysyłany do laboratorium.
5. Jeśli próbka jest reaktywna (wstępnie pozytywna), laboratorium natychmiast przeprowadza test potwierdzający z użyciem tej samej próbki.
6. Wrócisz za wyniki testu za tydzień lub dwa.

Po teście

Niektórzy powiedzą, że najtrudniejszą częścią testu na HIV nie jest próba, ale czekanie na wyniki. Jest to szczególnie ważne, jeśli masz wstępny pozytywny wynik i musisz poczekać kilka dni lub dłużej na ostateczne wyniki.

Czekanie często może być męczące; tak bardzo, że aż 1 osoba na 15 osób nie zwróci swoich wyników, wynika z badań opublikowanych w Internecie Międzynarodowy dziennik chorób przenoszonych drogą płciową i AIDS.

Jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby pozostać opanowanym podczas oczekiwania:

• Otocz się przyjaciółmi i rodziną, którzy cię wspierają.
• Rób rzeczy krok po kroku. Nie marnuj czasu na skanowanie w Internecie pod kątem wszystkich "co, jeśli".
• Ćwicz, aby podnieść nastrój i walczyć z depresją.
• Unikaj alkoholu, narkotyków, a nawet kofeiny, aby zachować spokój i teraźniejszość.
• Jeśli zmartwienie zacznie cię konsumować, przypomnij sobie, że istnieje skuteczne leczenie i sposoby na zarabianie, niezależnie od twoich dochodów.

Jeśli nie jesteś w stanie poradzić sobie i nie masz z kim porozmawiać, zadzwoń na 24-godzinny, bezpłatny numer infolinii HIV w twoim stanie, aby skierować się do wykwalifikowanego doradcy w Twojej okolicy.

Interpretacja wyników

Czas potrzebny na uzyskanie wyników może się różnić. Wiele stanów nakazuje, aby wyniki testu były dostarczane osobiście. Podczas gdy niektóre stany pozwolą lekarzom na uzyskanie negatywnych wyników przez telefon, praktyka ta jest niezadowolona przez większość pracowników służby zdrowia, biorąc pod uwagę, że nie pozwala ona na odpowiednie poradnictwo po testach i stwarza możliwość naruszenia poufności, którym byłeś. testowane (coś, czego nie chcesz udostępnić). Wyniki testu na HIV nie są wysyłane pocztą.

Wyniki testu są interpretowane w następujący sposób:

• Jeżeli test wstępny nie jest reaktywnyjesteś nosicielem wirusa HIV, co oznacza, że ​​nie zostałeś zarażony lub przetestowałeś się zbyt wcześnie. Chociaż nie będziesz wymagać dalszych testów (chyba że czas twojego testu nie był optymalny), zostaniesz poinformowany o sposobach na zmniejszenie twojego przyszłego ryzyka i czy rutynowe testy są potrzebne, jeśli jesteś na wysokim ryzyku infekcji.
• Jeśli test wstępny jest reaktywny, wynik jest uważany za wstępny pozytywny. Aby potwierdzić wynik, laboratorium zastosuje bardziej wyrafinowany test zwany testem różnicowania wirusa HIV i prawdopodobnie NAT. Jeśli testy potwierdzające są niereaktywne, możesz być pewny z wysokim poziomem pewności, że jesteś nosicielem wirusa HIV.
• Jeśli twoje wstępne i potwierdzające testy są reaktywnejesteś nosicielem wirusa HIV, co oznacza, że ​​zostałeś zarażony wirusem HIV. Doradztwo powypadkowe będzie ukierunkowane zarówno na potrzeby emocjonalne, jak i medyczne.

Konsultacje po testach są zawsze wykonywane bez względu na wyniki testu. Cel poradnictwa jest dwojaki: pomóc ci zrozumieć, co oznaczają wyniki i dostarczyć ci informacji "co dalej", aby zachować bezpieczeństwo i zdrowie.

Pozytywny wynik testu na HIV może być udostępniony CDC, twojemu towarzystwu ubezpieczeniowemu lub lekarzowi, lub niektórym osobom zgodnie z zasadami, które zgodziłeś się przed testem. Jeśli naruszona zostanie Twoja poufność, możesz złożyć skargę do Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej i uzyskać odszkodowanie zgodnie z prawem obowiązującym w Twoim stanie.

Kontynuacja

Po otrzymaniu diagnozy dotyczącej HIV, zostaniesz poinformowany, że istnieją opcje leczenia i systemy wsparcia, które łączą Cię z opieką medyczną. Możesz również zostać skierowany do opiekuna pomocy, który może pomóc ci w poleceniach i wszelkich usługach finansowych, emocjonalnych, rodzinnych, prawnych lub w zakresie leczenia uzależnień od narkotyków, których potrzebujesz.

Jeśli czujesz się przytłoczony, możesz poprosić o omówienie tych kwestii w innym dniu lub wykorzystać czas, aby zadać tyle pytań, ile potrzebujesz. Pogodzenie się z diagnozą HIV jest procesem. Nie czuj się pośpiesznie.

Jednakże, jeśli jesteś gotowy, aby kontynuować, a test został wykonany w klinice lub szpitalu, możesz zostać poproszony o poddanie się dodatkowym testom zwanym liczbą CD4 i wiremią HIV. Liczba CD4 mierzy liczbę komórek odpornościowych (zwanych komórkami T CD4) we krwi i pomaga ustalić, jak silny jest twój układ odpornościowy. Obciążenie wirusem wykorzystuje technologię podobną do translacji NAT i liczy, ile wirusów znajduje się w mikrolitrze (μL) krwi.

Oba te testy pomagają ustalić stan wyjściowy przed leczeniem i będą rutynowo powtarzane w celu oceny odpowiedzi na leczenie.

Leczenie HIV powinno rozpocząć się w momencie postawienia diagnozy. Testy genetyczne mogą być wykorzystywane do identyfikacji leków najlepiej dla Ciebie. Sama terapia lekiem zazwyczaj obejmuje dawkę raz na dobę i, jeśli jest przyjmowana zgodnie z zaleceniami, może zapewnić normalną jakość życia i prawie normalną oczekiwaną długość życia.

Będziesz mieć bieżące oceny medyczne, aby monitorować twój stan przez resztę życia, harmonogram, który zostanie ustalony przez twojego lekarza.

Pozytywna diagnoza HIV nie oznacza tego samego, co kiedyś. Postępy w leczeniu HIV są takie, że możesz teraz żyć długo i zdrowo i nigdy nie spotkasz się z perspektywą poważnej choroby związanej z HIV lub AIDS.

Słowo od DipHealth

Odbieranie diagnozy HIV może być wydarzeniem zmieniającym życie i często nie ma sposobu, aby wiedzieć, jak zareagujesz na wiadomości. Niezależnie od odpowiedzi, zaakceptuj, że jest to normalne. Niektórzy ludzie mogą poczuć ulgę, gdy nie będą już musieli się zastanawiać nad swoim statusem. Znając swój status zakażenia HIV, możesz podjąć świadomą decyzję, w jaki sposób chronić innych przed infekcją i przed ponownym zakażeniem.

To nie sugeruje, że życie z HIV jest bez wyzwań.Jeśli masz problemy z radzeniem sobie z problemem, rozważ dołączenie do grupy wsparcia lub skorzystaj z indywidualnej porady wykwalifikowanego terapeuty.

Z drugiej strony, jeśli doświadczasz skrajnej depresji lub lęku, poproś o skierowanie do psychiatry, który może zaoferować leki i terapię, które pomogą ci lepiej sobie z tym poradzić.