Twoje Preemie i ich system oddechowy

Kiedy dziecko rodzi się przedwcześnie, często ma trudności z oddychaniem i potrzebuje pomocy. Rodzaj pomocy w oddychaniu, której dziecko będzie potrzebować, zależy od tego, jak wcześnie urodziło się Twoje dziecko. Być może powiedziano Ci, że Twoje dziecko ma coś, co nazywa się RDS. Zespół RDS lub zespół zaburzeń układu oddechowego jest jednym z częstszych problemów, z którymi dziecko narodzi się przedwcześnie.

Zanim dziecko się rodzi, płuca są zwijane, a dziecko dostarcza je przez łożysko. Łożysko umożliwia przepływ tlenu i składników odżywczych z krwi matki do krwi dziecka poprzez pępowinę. Po urodzeniu dziecka to wszystko się zmienia. Kiedy pępowina jest cięta, linia życia wzbogaconej w tlen krwi łożyskowej zostaje odcięta. Początek głodu powietrza i noworodek zacznie łapać powietrze. Przy tym oddechu płuca rozprężają się po raz pierwszy i przekształcają się ze zwiniętej, stałej masy w worki wypełnione miękkim powietrzem.

Jak działają płuca

Dojrzałe płuca składają się z gąbczastej, elastycznej tkanki, która rozciąga się i zwęża podczas oddychania. Istnieją miliony małych, okrągłych kieszeni zwanych pęcherzykami, które rozszerzają się, gdy powietrze się porusza. Wewnątrz pęcherzyków znajduje się cienka warstwa płynu zwana surfaktantem. Surfaktant jest substancją podobną do mydła, która naturalnie pokrywa wnętrze dojrzałych płuc i zapobiega zapadaniu się tych małych baloników (pęcherzyków płucnych). Surfaktant jest niezbędny do tej wymiany tlenu i dwutlenku węgla pomiędzy płucami i krwią. Wytwarzanie środka powierzchniowo czynnego w komórkach płuc rozpoczyna się w okresie od 24 do 28 tygodnia ciąży, przy czym zwiększona produkcja trwa aż do terminu ciąży.

Gdy dziecko rodzi się zbyt wcześnie, ma niedojrzałe płuca i często nie ma wystarczającej ilości środka powierzchniowo czynnego. Płuca nie mogą otwierać się na tyle dobrze, by pochłaniać tlen, by być skutecznie wchłaniane do krwioobiegu i rozprowadzane do ważnych narządów. Przedwczesne płuca mają również mniej niedojrzałych pęcherzyków płucnych, które wpływają na zdolność wymiany tlenu i dwutlenku węgla. Płuca w dalszym ciągu wytwarzają pęcherzyki do momentu porodu. Im bardziej przedwcześnie dziecko, tym mniej pęcherzyków. Te pęcherzyki płucne są bardzo małe i mają wilgotną powierzchnię. Mokre powierzchnie sklejają się, powodując napięcie powierzchniowe. Środek powierzchniowo czynny zmniejsza to napięcie, umożliwiając rozszerzanie się mokrych powierzchni płuc, umożliwiając wymianę powietrza.

Powietrze, którym oddychamy, składa się z kilku różnych gazów, tlenu, które są najważniejsze, ponieważ komórki potrzebują energii i wzrostu. Bez tlenu komórki ciała zaczynają umierać. Dwutlenek węgla to odpady gazowe wytwarzane przez metabolizm w ramach procesów wytwarzania energii w ciele. Płuca umożliwiają dostęp tlenu do powietrza do organizmu, a także umożliwiają organizmowi pozbycie się dwutlenku węgla w wydychanym powietrzu.

Surfaktant jest niezbędny do tej wymiany tlenu i dwutlenku węgla pomiędzy płucami i krwią. Wytwarzanie środka powierzchniowo czynnego w komórkach płuc rozpoczyna się w okresie od 24 do 28 tygodnia ciąży, przy czym zwiększona produkcja trwa aż do terminu ciąży. Gdy dziecko rodzi się zbyt wcześnie, ma niedojrzałe płuca i często nie ma wystarczającej ilości środka powierzchniowo czynnego.Płuca nie mogą otwierać się na tyle dobrze, by pochłaniać tlen, by być skutecznie wchłaniane do krwioobiegu i rozprowadzane do ważnych narządów. Przedwczesne płuca mają również mniej niedojrzałych pęcherzyków płucnych, które wpływają na zdolność wymiany tlenu i dwutlenku węgla. Płuca w dalszym ciągu wytwarzają pęcherzyki do momentu porodu. Im więcej wcześniaków, tym mniej pęcherzyków.

Przedwczesne problemy z porodem i układem oddechowym

Ogólnie rzecz biorąc, im wcześniej urodzi się dziecko, tym większe ryzyko wystąpienia niewydolności oddechowej. Jeśli przedwczesne porody mogą zostać odroczone na dzień lub dwa, matka może otrzymać do 2 zastrzyków, w odstępie 24 godzin, steroidów, takich jak betametazon przed porodem. Betametazon stosuje się w celu wspomagania rozwoju płodu płodowego, jeśli oczekuje się przedwczesnego porodu.

Wrogowie z RDS zwykle otrzymują sztuczne dawki środka powierzchniowo czynnego, podawane w rurce oddechowej; bezpośrednio do płuc, gdzie pokrywa worki powietrzne, umożliwiając lepszą wymianę powietrza. Dziecko z RDS może się pogorszyć w ciągu pierwszych kilku dni od urodzenia, ale będzie wykazywać oznaki poprawy, gdy płuca zaczną wytwarzać swój własny środek powierzchniowo czynny, zwykle w ciągu kilku tygodni.

Dzieci z RDS zazwyczaj potrzebują jakiejś formy dodatkowego tlenu. Jednym ze sposobów poprawy wchłaniania tlenu przez dziecko jest zwiększenie stężenia tlenu w powietrzu, które dziecko otrzymuje. Normalne powietrze w pomieszczeniu to około 21 procent tlenu. Dzieci wymagające suplementacji tlenem mogą otrzymać do 100 procent tlenu, w skrajnych przypadkach, jeśli to konieczne. Ustawienia i poziomy tlenu są ściśle monitorowane, ponieważ ważne jest, aby uzyskać odpowiednie stężenie. Zbyt mało może spowodować uszkodzenie układu nerwowego i zbyt wiele może spowodować uszkodzenie samych płuc, a także oczu.

Monitory nasycenia tlenem (często określane jako sonda pulsowa lub sita) są umieszczane na stopie lub nadgarstku dziecka - mierzy to poziom tlenu we krwi niemowlęcia. Ilość tlenu jest rejestrowana jako procent. Ten procent to ilość tlenu, którą przenosi molekuła hemoglobiny we krwi.

Próbka krwi zwana gazem krwi to kolejny sposób mierzenia, w jaki sposób odbywa się ta wymiana w systemie dziecka. Ten test daje więcej informacji niż monitor saturacji i jest zwykle stosowany, gdy dziecko ma wyższe poziomy wspomagania oddechowego. Celem jest uzyskanie jak najmniejszej pomocy w utrzymaniu poziomu tlenu dziecka w pożądanym zakresie. (Ten zakres jest oparty na wieku ciążowym.)

Istnieje kilka różnych poziomów wsparcia dla dziecka z RDS. Gdy płuca dojrzewają, ilość wspomagania oddechowego zostanie zmniejszona w procesie nazywanym odsadzeniem. Proces ten jest bardzo indywidualny dla niemowlęcia i zależy od tego, jak ciężko pracuje dziecko, aby oddychać, nasycenie tlenem i poziomami krwi, a także ogólny stan zdrowia dziecka.

Tu są trochę najczęściej używanych urządzeń do wspomagania oddychania, ogólnie wyjaśnionych:

• Wentylator- Pompuje powietrze i tlen do płuc przez rurkę dotchawiczą. (Zwany także probówką ET lub rurką oddechową). Respirator będzie oddychał dla dziecka i jest nastawiony na dawanie oddechu pewną ilość razy na minutę.
• Oscylator- rodzaj respiratora, który działa poprzez wibrowanie tlenu i dwutlenku węgla przez setki małych wdechowych oddechów na minutę.
• Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych- Znany również jako CPAP. CPAP nie oddycha mechanicznie dla dziecka, ale wydmuchuje stały strumień powietrza do płuc noworodka przy niskim ciśnieniu, utrzymując płuca częściowo napompowane przez cały czas. CPAP jest dostarczany przez zęby nosowe.
• (Bubble) CPAP- działa poprzez dostarczanie stałego ciśnienia do dróg oddechowych niemowlęcia. (Przez zęby nosowe) podobne do CPAP, ale ma obwód oddechowy, który jest umieszczony pod wodą, oraz bąbelki - które generują ciśnienie i zapewniają stałe oscylacje w obrębie pól płucnych.
• Kaniula nosowa- Tlen, który jest dostarczany bezpośrednio do dziecka przez rurkę z tworzywa sztucznego, która ma małe zęby, które są umieszczone w nozdrzach dziecka.

RDS występuje bardzo często u wcześniaków, ponieważ płuca są niedojrzałe. W oparciu o to, jak wcześnie urodziło się Twoje dziecko, będziesz ustalać, w jaki sposób będą one przechodzić przez ten stan. To bardzo przerażające widzieć, jak twój maluch boryka się z prostymi rzeczami, które my, jako dorośli, przyjmujemy za pewnik w każdej sekundzie każdego dnia. Mamy nadzieję, że te informacje pomogły Ci zrozumieć, co i co z RDS i pomagają tobie oddychać trochę łatwiej, tuż obok twojego dziecka.