Osteochondritis Dissecans - OCD of the Knee

Zapalenie osteochondryczne, często zwane w skrócie OCD, jest stanem, który powoduje rozluźnienie chrząstki i kości wspierającej. OCD najczęściej występuje w stawie kolanowym, chociaż może również wystąpić w innych stawach, w tym w kostce i łokciu.

Przyczyna OCD nie jest dobrze znana.Co dzieje się u pacjentów z ZOK, to przepływ krwi do kości wokół stawu staje się nieprawidłowy. Wielu badaczy spekulowało na temat przyczyny tego zaburzenia przepływu krwi i uważa się, że jest ono związane z powtarzającym się stresem, a nawet urazowym uszkodzeniem kości. Ponieważ przepływ krwi do kości jest zmniejszony, przyczepiona chrząstka może oddzielić się od kości.

Chrząstka stawowa

Prawidłowa chrząstka stawu jest ważna dla uzyskania zgięcia, które wygina się gładko i bez bólu. Gdy chrząstka jest uszkodzona, może wystąpić wiele problemów. W normalnym stawie kolanowym warstwa chrząstki o grubości kilku milimetrów równomiernie pokrywa powierzchnię kości. Normalna chrząstka jest gładka i śliska i mocno przytwierdzona do leżącej poniżej kości.

Pacjenci z OCD rozwijają nienormalny przepływ krwi do kości otaczającej staw. Brak prawidłowego przepływu krwi uszkadza kość podtrzymującą warstwę chrząstki. Może to spowodować fragmentację kości i oddzielenie chrząstki od jej zazwyczaj mocnego przywiązania. Zmiana OCD ("uszkodzenie" to chrząstka i jakakolwiek kość przyczepiona do fragmentu chrząstki) może poluzować się i oderwać od powierzchni stawu. Poważniejsze objawy mogą wystąpić, gdy w stawie unosi się fragment chrząstki.

Objawy OCD stawu kolanowego

Objawy OCD obejmują:

• Ból stawu
• Obrzęk kolana
• Blokowanie kolan
• Niestabilność połączenia

Leczenie OCD w kolanie

Istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu najlepszego leczenia OCD.

Wiek pacjenta: Najważniejszym czynnikiem prognostycznym jest wiek pacjenta. Pacjenci z otwartymi płytkami wzrostu (dzieci i młodzież) mają o wiele lepsze rokowanie, aby leczyć OCD przy pomocy zabiegów chirurgicznych i niechirurgicznych.

Rozmiar i lokalizacja: Większe fragmenty i fragmenty w bardziej krytycznych częściach stawu są na ogół traktowane bardziej agresywnie z opcjami chirurgicznymi.

Stopień rozdrobnienia / oderwania: Fragmenty OCD są klasyfikowane jako stabilne lub niestabilne, w zależności od prawdopodobieństwa fragmentu oddzielającego się od kości. Niestabilne fragmenty, które są bardziej podatne na ten podział, są najczęściej naprawiane chirurgicznie. Stabilne fragmenty są bardziej podatne na leczenie przy mniej inwazyjnym leczeniu.

W zależności od kombinacji czynników lekarz ortopeda może zalecić leczenie. Kiedy fragment OCD może się zagoić, leczenie niechirurgiczne może być skuteczne. Podczas gdy twój lekarz może zalecić lód, leki przeciwzapalne i inne leczenie objawowe, najważniejszą częścią niechirurgicznego leczenia jest odpoczynek stawu, aby umożliwić gojenie. Oznacza to ograniczenie aktywności i może oznaczać użycie kul w celu ograniczenia masy stawu.

Celem leczenia chirurgicznego jest uzyskanie stabilnej powierzchni chrząstki stawu. Jeśli uważa się, że fragment może się wyleczyć, lekarz najprawdopodobniej spróbuje naprawić uszkodzenie OCD, zwykle za pomocą śrub lub kołków, aby utrzymać fragment na miejscu. Nowoczesne wkręty i kołki są wykonane z materiału bioabsorbującego (a nie z metalu), dzięki czemu nie spowodują problemów z chrząstką stawową w przyszłości.

Jeśli prawdopodobieństwo gojenia jest niskie, luźna chrząstka zostanie usunięta z kolana, a leczenie będzie skupione na stymulowaniu wzrostu nowych chrząstek w pustce na powierzchni stawu. Istnieje wiele sposobów, aby spróbować stymulować rozwój nowych chrząstek, a każdy z nich ma zalety i wady:

Mikrozłamanie: wykonuje się operację mikrozłamań w celu pobudzenia przepływu krwi do obszaru uszkodzenia, który może umożliwić gojenie się chrząstki. Zabieg ten jest rzadko stosowany w przypadku młodzieńczego OCD, ponieważ nie utrzymuje się z czasem.

OATS / Transfer chrząstki: procedury przenoszenia chrząstki przenoszą chrząstkę i kości z obszarów stawu, które nie potrzebują chrząstki do obszaru uszkodzenia.

Autologiczna implantacja chondrocytów (ACI): ACI to procedura, która rozwija komórki chrząstki w laboratorium, a następnie wprowadza nowo wyrośniętą chrząstkę do uszkodzeń.