Plusy i minusy glukokortykoidów (kortykosteroidy)

W przypadku POChP lekarz może przepisać glukokortykoidy (zwane również kortykosteroidami lub sterydami) w ramach planu leczenia. Glukokortykoidy mają wiele zalet, ale mają również poważne ryzyko i działania niepożądane, o których powinieneś wiedzieć.

Zgodnie z Globalną Inicjatywą Obstrukcyjnej Choroby Płuc (GOLD) rola glikokortykosteroidów doustnych i wziewnych w leczeniu stabilnej POChP jest raczej kontrowersyjna i ogranicza się do pewnych przypadków.

Jak działają glukokortykoidy?

Jako że odnoszą się do POChP, glukokortykoidy działają poprzez zmniejszenie obrzęku i stanu zapalnego w drogach oddechowych płuc.

Plusy i minusy Glikokortykoidów wziewnych

Wykazano, że regularne leczenie za pomocą wziewnych glikokortykosteroidów zmniejsza częstość zaostrzeń POChP i poprawia stan zdrowia u pacjentów z stadium III (ciężki) do stopnia IV (bardzo ciężki) POChP. Jednak ich stosowanie nie powstrzymuje spadku natężonej objętości wydechowej (FEV1) ani nie zmniejsza śmiertelności związanej z POChP. Ponadto, wycofanie się z wziewnych glikokortykoidów może prowadzić do zaostrzenia POChP u niektórych pacjentów i zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia zapalenia płuc.

W świetle tych informacji leczenie glikokortykoidami wziewnymi nie jest wskazane u pacjentów ze stabilną POChP, ale może być zalecane u pacjentów w bardziej zaawansowanych stadiach POChP i jest standardem w zaostrzeniu POChP.

Powszechnie wziewne glukokortykoidy obejmują:

• Beclomethasone
• Triamcynolon
• Fluticasone
• Flunizolid

Terapia skojarzona

Wykazano, że stosowanie wziewnego glikokortykosteroidu w połączeniu z długo działającym agonistą beta zmniejsza częstość zaostrzeń POChP, poprawia czynność płuc i ogólny stan zdrowia u pacjentów z POChP, ale także może zwiększać prawdopodobieństwo zapalenia płuc.

Doustne glukokortykoidy

Istnieje wiele istniejących wytycznych, które nadal zalecają stosowanie krótko- lub długoterminowych doustnych terapii glikokortykoidami w leczeniu POChP. Według GOLD ta praktyka nie jest jednak zalecana ze względu na brak wystarczających dowodów na korzyści i długą listę niepożądanych skutków ubocznych. Oto niektóre powszechnie znane doustne glukokortykoidy, które możesz znać:

• Prednison
• Deksametazon
• Methylprednisolone
• Kortyzon

Skutki uboczne glukokortykoidów

Podczas gdy działania niepożądane doustnych glikokortykosteroidów są liczne i dobrze udokumentowane, działania niepożądane związane z glikokortykosteroidami wziewnymi są mniej i bardziej nasilone. Poniżej przedstawiono niektóre powszechnie znane działania niepożądane doustnych glikokortykosteroidów:

• Obniżony układ odpornościowy (immunosupresja)
• Wysoki poziom cukru we krwi
• Przybranie na wadze
• Łatwe siniaczenie
• Zmniejszona gęstość kości
• Rozpad mięśni, osłabienie
• Zaćma
• Jaskra
• Niewydolność nadnerczy (jeśli stosowany przez długi czas i nagle zatrzymany)

Glikokortykosteroidy wziewne są częściej związane z:

• Siniaczenie skóry
• Drożdżakowa infekcja jamy ustnej i gardła
• Chrypka głosu

Ostatnie słowa o glukokortykoidach

Najważniejszym aspektem każdego planu leczenia jest chęć jego przestrzegania. Jeśli nie jesteś w stanie przestrzegać swojego planu opieki, Twój pracownik służby zdrowia powinien spróbować ustalić, jakie bariery mogą przeszkadzać. Wszystkie plany leczenia powinny zawierać wyraźne wyjaśnienie ich przeznaczenia i prawdopodobnych rezultatów. Jeśli twój lekarz nie poda Ci tych informacji, powinieneś to wyjaśnić przed opuszczeniem biura.