Posiadanie realistycznych oczekiwań dotyczących treningu nocnego

Często rodzice, z frustracją, mówią, że nie rozumieją, dlaczego ich dziecko nie pójdzie do nocnika, ponieważ po prostu wiedzieć że może to zrobić. Na pytanie, skąd o tym wiedzą, mówią:

• Wszedł wcześniej w nocnik.
• Ponieważ jest tak zainteresowany i chce siedzieć cały czas na nocniku.
• Ponieważ idzie do swojej pieluszki, więc co jest takiego innego w nocowaniu?

Wszystkie te odpowiedzi mają wyjaśnienia. Na przykład, wielu rodziców jest podekscytowanych, gdy wprowadzają od razu nocnika i jego dziecko. Potem, kiedy to nigdy się nie powtórzy, pojawia się frustracja. Prawdopodobnie było tak, że te kilka kropli moczu było wynikiem "właściwego czasu i właściwego miejsca" i nie miało to związku z tym, że dziecko jest w pełni gotowe do podbicia wszystkich kroki wymagane do korzystania z łazienki.

Zainteresowanie nocnikiem również nie oznacza, że ​​dziecko jest gotowe do regularnego korzystania z nocnika lub z dużym powodzeniem. Jeśli interesuje Cię nauka gry na pianinie, to świetny pierwszy krok, ale samo kupienie i usiąść na klawiaturze nie sprawi, że będziesz produkować coś w rodzaju piosenki. Trening na nocnika wymaga praktyki. I wymaga praktyki wszystkich części. Jeśli uczyłeś się gry na fortepianie, musisz nauczyć się notatek, poznać czas, nauczyć się, jak korzystać z pedałów i jeszcze więcej, zanim zagrałeś w jedną piosenkę.

Dzięki treningowi nocnemu maluchy muszą nauczyć się rozpoznawać swoje potrzeby i dowiedzieć się, jak reagować na nie w inny sposób niż wcześniej. Proces przechodzenia pieluchy w porównaniu z nocowaniem jest zupełnie inny. Muszą ustalić czas. Muszą nauczyć się manipulować ubraniem. Muszą być na tyle odprężeni, aby uwolnić mocz i stolec do nocnika, a potem martwić się oczyszczeniem. Często obecne są konkurencyjne pragnienia. Czy nadal bawię się tą zabawką lub jem ten posiłek, czy idę na nocnik?

Wszystkie te części wymagają czasu i wymagają praktyki w bezstresowym środowisku, w celu uzyskania najlepszych rezultatów.

Wprowadź ramę umysłu treningu nocnika

Chociaż nie chcemy lekceważyć twojej frustracji, jeśli Twoje dziecko nie chce korzystać z nocnika; to zdecydowanie stresujący czas. Ale jeśli odczuwasz wysoki poziom stresu i frustracji, to nie ma wątpliwości, że Twoje dziecko również je przyjmuje. A te negatywne wibracje nie pomogą mu w ogóle przejść przez to. Jeśli czuje, że wywierasz na niego dużą presję, aby osiągnąć coś, co przekracza jego możliwości, spotkasz się z jeszcze większym oporem. Wszystkie przekupstwa, nagrody, przypomnienia, groźby, restrykcje i stres związany z treningiem na nocniku tylko sabotują twoje wysiłki.

Zrób krok w tył i spróbuj zrozumieć, dlaczego jest to dla ciebie tak wysoki priorytet i dlaczego jesteś tak sfrustrowany. Czy denerwowałeś się, gdy uczył się chodzić? Czy oferowałeś mu nagrody lub odebrano mu przywileje, gdy uczył się sam się żywić? Oczywiście nie. Ponieważ są to etapy rozwojowe, o których wiesz, że Twoje dziecko dotrze do niego we właściwym czasie. Trening nocny nie jest inny i jeśli weźmiesz głęboki oddech i przypominasz sobie, że to tak, jakbyś uczył się chodzić lub mówić, prawdopodobnie będziesz oferował wsparcie i wskazówki zamiast wywierania nacisku i samodzielnego kierowania całą sprawą.

Łatwo jest zapomnieć o rozwojowym aspekcie treningu nocnego, ponieważ pieluchy są bałaganiarskie, drogie, niewygodne i dlatego, że wywieramy tak duży nacisk, aby trenować wcześnie z zewnętrznych źródeł. Jest to również trudne, ponieważ czasami trwa to o wiele dłużej niż inne kamienie milowe i wymaga o wiele więcej zaangażowania rodziców. Ale pamiętaj też, że twoje dziecko nie robi tego celowo. Nie chce rozbić banku kosztami pieluszek. Kiedy odczuwasz presję z zewnątrz, pamiętaj, że twoje dziecko to wyjątkowa osoba z własnym harmonogramem, a twoim obowiązkiem jest to uszanować.

A kiedy skonfrontujemy się z kolejną śmierdzącą, brudną zmianą pieluchy, pamiętajcie, to również minie. Możesz zmienić wiele pieluch, tak jak możesz wytrzeć wiele cieknących nosa. Twoje dziecko wciąż cię potrzebuje, ale nie będzie to długo.

Zaparcia mogą powodować poważne niepowodzenia treningu nocnego

Teraz, kiedy jesteś w innym nastroju i uwolniłeś swoją frustrację od otaczającej materii, możesz iść naprzód, aby odkryć, dlaczego jest tak wiele oporu. Jest szansa, że ​​przy mniejszym nacisku na niego, będzie bardziej otwarty na pomysł pójścia do nocnika. Ale tu może być inny problem. Zaparcie to coś, co może spowodować poważne niepowodzenia w treningu na nocnika. W najgorszym razie jest niewygodne, aw skrajnych przypadkach bardzo bolesne.

Pediatra Dr Alan Greene nazywa zaparcia, które często towarzyszy treningu nocnika cykl D3. Oznacza dyskomfort, lęk i opóźnienie. Na początku twój syn odczuwał dyskomfort, gdy próbował wypróżnić się podczas zaparcia. Następnym razem, gdy musiał iść, był pełen lęku, więc próbował opóźnić kupowanie, co pogorszyło całą sytuację. Ten cykl może trwać w nieskończoność. Według dr Greene'a: ​​"Odbytnica wewnętrzna rozciąga się wewnętrznie, aby można było utrzymać więcej stolca, a wkrótce popęd do defekacji nie jest często odczuwany.

Cykl D3 staje się potężną pułapką. Postęp jest wykolejony. Cykl D3 musi zostać przerwany, zanim pójdziemy naprzód z nauką nocnika."

Jeśli twoje dziecko wykazuje oznaki zaparcia lub borykało się z nim w przeszłości, odłóż na bok aspiracje treningowe i po prostu pracuj nad rozwiązaniem problemu kupy u swojego dziecka.W jaki sposób? Wracając do pieluch z pewnością działa dla wielu dzieci i jest dobrym pomysłem, jeśli twoje dziecko nie jest zbytnio na treningu nocnika. Spraw, by dziecko piło dużo płynów i wprowadzaj zmiany dietetyczne, które będą zachęcać do zdrowych wypróżnień. Jeśli to nie działa, porozmawiaj ze swoim lekarzem o wprowadzeniu środka zmiękczającego stolec.

Następnie poczekaj, aż dziecko wytworzy miękką, regularną kupkę w swojej pieluszce, zanim ponownie zacznie ćwiczyć trening nocnika. Kiedy już to zrobisz, upewnij się, że wszystkie znaki gotowości do treningu nocnika są na miejscu i pamiętaj, aby podejść do treningu nocnego w roli pomocniczej, a nie jako dyrektor.

Kara nie ma miejsca w treningu nocnym

Po ponownym wejściu na ślad treningu nocnego zacznij od nowa, eliminując wszelkie środki karne. Nawet rzeczy, które wydają się małe, jak nie pozwalanie maluchowi na czytanie ulubionej książki lub oglądanie ulubionego serialu, jeśli ma wypadek, są nieskutecznymi i niewłaściwymi sposobami wspierania dziecka podczas nocnego treningu. Pamiętaj, że trening nocny obejmuje rozwój Twojego dziecka i nie jest świadomie nieposłuszny, gdy ma wypadek. Jest w trakcie uczenia się umiejętności, a to wymaga czasu, praktyki i cierpliwości.

Niektóre pozytywne sposoby, aby pomóc mu w tym procesie obejmują:

• Dając werbalną zachętę, gdy robi postępy: "Dobra robota, sikałeś w nocniku!"
• Nie zwracając nadmiernej uwagi na przypadki: "Och, widzę, że miałeś wypadek.
• Zwerbowanie jego pomocy w sprzątaniu w razie wypadku: "Możesz wziąć nowe ubrania, a ja je zabrać do pralni, wtedy dostaniemy papierowe ręczniki na podłogę i posprzątamy to razem".
• Mówiąc spokojnym głosem, aby pomóc mu się zrelaksować. "Zaraz wyjdę na zewnątrz, kiedy będziesz gotowa, jeśli potrzebujesz pomocy, by wymazać dno".

W dłuższej perspektywie kara, szczególnie surowa lub obelżywa kara, jak klapsy, krzyki i groźby, może spowodować trwałe uszkodzenie nie tylko procesu uczenia nocnika, ale także ogólnego samopoczucia emocjonalnego dziecka. Jeśli czujesz, że tracisz kontrolę nad sytuacją, przenieś dziecko do bezpiecznego miejsca i zadzwoń do znajomego lub ukochanej osoby, aby uzyskać wsparcie emocjonalne. Istnieją również centra kryzysowe, które mogą pomóc w odzyskaniu kontroli. Możesz zadzwonić pod numer 1-800-4-A-CHILD i porozmawiać z kimś i pozostać całkowicie anonimowy.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy?