Jak pomóc nadmiernie emocjonalnemu dziecku

W każdym wieku płacz jest normalną reakcją na bycie przytłoczonym przez silne uczucia, takie jak gniew, strach, stres, a nawet szczęście. Niektóre dzieci płaczą jednak bardziej niż inni.

Te same dzieci częściej się gniewają, mogą czuć się sfrustrowane szybciej i mogą być nadmiernie podekscytowane w porównaniu do swoich rówieśników. Podczas gdy nie ma nic złego w zbyt emocjonalnym dziecku, może to dla nich trochę utrudnić życie.

Jak pomóc dziecku mieć zdrowy związek z ich emocjami

Oto kilka wskazówek, które pomogą Twojemu dziecku mieć świadomość emocjonalną i zdrowe umiejętności radzenia sobie.

Nie mieszaj emocji ze słabością

Czasami rodzice są zawstydzeni nadmiernie emocjonalnymi dziećmi. Ojciec może wzdrygnąć się, widząc, jak jego syn płacze po przegranej grze w baseball lub matka może wyprowadzić swoją córkę z lekcji tańca na pierwszy znak łez.

Ale płacz nie jest złą rzeczą. Dzieciom dobrze jest mieć intensywne uczucia.

Bycie emocjonalnym nie czyni dziecka słabym. Ważne jest jednak, aby dzieci nauczyły się rozpoznawać i rozumieć swoje emocje. W rzeczywistości świadomość emocjonalna może pomóc dzieciom być silnymi psychicznie - nawet wtedy, gdy głęboko odczuwają te emocje.

Unikaj nazywania dziecka mięczakiem lub zakładając, że jego czułość musi zostać naprawiona. Każdy ma inny temperament, a Twoje dziecko mogło urodzić się z większą wrażliwością emocjonalną niż jesteś przyzwyczajony.

Naucz swoje dziecko o emocjach

Ważne jest, aby Twoje dziecko rozpoznało jej uczucia. Zacznij uczyć ją o swoich emocjach, nazywając ją dla niej.

Powiedz: "wyglądasz teraz smutno" lub "Mogę ci powiedzieć, że jesteś szalony". Nazwij także swoje emocje, mówiąc: "Jestem smutny, że nie możemy dziś odwiedzić babci" lub "Jestem zły, że ci chłopcy byli dziś wredni."

Możesz także nawiązać rozmowę o uczuciach, rozmawiając o postaciach w książkach lub programach telewizyjnych. Co jakiś czas zadawaj pytania typu "Jak myślisz, co czuje ta postać?" Z praktyką poprawi się zdolność Twojego dziecka do oznaczania emocji.

Wyjaśnij różnicę między uczuciami a zachowaniami

Ważne jest również, aby dzieci nauczyły się wyrażać swoje emocje w odpowiedni społecznie sposób. Głośne krzyczenie w środku sklepu spożywczego lub rzucanie złego humoru w szkole nie jest w porządku.

Powiedz swojemu dziecku, że może odczuwać emocje, których pragnie - i czuć się naprawdę rozgniewanym lub bardzo przerażonym.

Ale wyjaśnij jej, że ma wybór, w jaki sposób reaguje na te nieprzyjemne uczucia. Więc nawet jeśli czuje się zła, nie jest w porządku, aby trafić. Lub tylko dlatego, że czuje się smutny, nie oznacza, że ​​może tarzać się po podłodze, płacząc, gdy przeszkadza innym ludziom.

Dyscyplinuj jej zachowanie, ale nie emocje. Powiedz: "Przerwasz, bo uderzysz swojego brata" lub "Tracisz zabawkę przez resztę dnia, ponieważ krzyczysz i to rani moje uszy".

Sprawdź uczucia swojego dziecka

Czasami rodzice nieumyślnie minimalizują uczucia dziecka. Ale to wysyła niewłaściwą wiadomość. Mówiąc: "Przestań się tak denerwować. To nic wielkiego "nauczy dziecko, że jego uczucia są złe. Ale uczucia są w porządku - nawet jeśli wydaje ci się, że wydają się nieproporcjonalne.

Niezależnie od tego, czy uważasz, że jest szalona, ​​smutna, sfrustrowana, zawstydzona lub rozczarowana, wpisz nazwę. Następnie pokaż, jak rozumiesz, co czuje i zapewnia empatię.

Więc mówiąc: "Wiem, że jesteś szalona, ​​że ​​nie jedziemy dziś do parku", pokazuje, że rozumiesz, że jest zła, może się to wydawać trochę trudne.

Powiedz: "Wiem, że jesteś zły, że dzisiaj nie jedziemy do parku.Wściekam się, gdy nie mogę robić rzeczy, które chcę robić. "Ten dodatkowy element wzmacnia twoje dziecko, że wszyscy czasami odczuwają te emocje (nawet jeśli nie są tak często lub tak intensywne, jak je czuje).

Jednocześnie pomóż dzieciom zrozumieć, że emocje mogą być ulotne, a sposób, w jaki dziecko czuje się teraz, nie będzie trwać wiecznie - a nawet dłużej niż kilka minut. Zdając sobie sprawę z tego, że ich uczucia, a także łzy, przychodzą i odchodzą, mogą pomóc dziecku zachować spokojniejszą atmosferę pośród emocjonalnego momentu.

Naucz umiejętności regulacji emocji dziecka

Tylko dlatego, że twoje dziecko intensywnie odczuwa jego emocje, nie oznacza to, że musi on kontrolować jego uczucia. Kiedy jest zdenerwowany, może nauczyć się uspokajać.

Kiedy budzi się w zrzędliwym nastroju, może nauczyć się pocieszyć. I potrafi znaleźć sposoby radzenia sobie w niewygodnych sytuacjach w zdrowy sposób. Oto kilka przydatnych umiejętności, aby nauczyć dziecko, aby mógł nauczyć się zarządzać swoimi emocjami:

• Ćwicz głęboki oddech: Naucz dziecko, jak oddychać powoli i cicho przez nos, a następnie przez jego usta. Powtarzaj jeszcze kilka razy, dopóki nie zrozumie łez.
• Policz, żeby się uspokoić: Naucz swoje dziecko, aby odwróciło uwagę od niepokojących myśli, licząc. Liczenie płytek sufitowych, liczenie do 10, lub odliczanie od 100 to tylko kilka zadań umysłowych, które mogą zmniejszyć jego cierpienie.
• Zrób sobie przerwę: Pozwól dziecku dać sobie krótki czas na zwłokę lub zapytaj nauczyciela, czy może poświęcić minutę, aby się samemu zebrać, bez względu na to, czy przez minutę dostanie drinka lub wodę, czy też wejdzie do innego pokoju. Wyjaśnij dziecku, że może stawić się na czas, zanim zostanie posłana tam z powodu niewłaściwego zachowania. Wtedy będzie miała kontrolę nad decyzją, kiedy będzie gotowy do wyjścia.
• Stwórz uspokajający zestaw: Wypełnij pudełko przedmiotami, które pomogą dziecku uspokoić się (lub rozweselić). Kolorowanki i kredki, balsam, który pachnie dobrze, zdjęcia, które dziecko lubi, lub kojąca muzyka to tylko kilka rzeczy, które mogą angażować zmysły i pomagać w radzeniu sobie z emocjami.
• Rozwiązywanie problemów z dzieckiem: Jeśli emocje twojego dziecka przysparzają mu problemów - na przykład nikt nie chce z nim grać, ponieważ płacze przez cały czas lub nie może uczestniczyć w wychowaniu fizycznym, ponieważ płacze, jeśli przegrywa - pracują razem nad rozwiązaniem problemu. Poproś o jego wkład w to, jakie strategie mogą mu pomóc. Może on opracować pewne kreatywne rozwiązania przy wsparciu.
• Zidentyfikuj stymulatory nastroju:Porozmawiaj z dzieckiem o rzeczach, które lubi robić, gdy czuje się szczęśliwa, np. Grając na dworze, czytając książkę o żartach lub śpiewając jej ulubione piosenki. Zapisz te rzeczy i powiedz jej, że to są jej stymulatory nastroju. Kiedy czuje się źle, zachęć ją do zrobienia jednego ze swoich stymulatorów nastroju, aby pomóc jej poradzić sobie ze swoimi uczuciami.

Jak unikać wzmacniania emocjonalnych wybuchów

Sposób, w jaki reagujesz na emocje twojego dziecka, robi wielką różnicę. Czasami rodzice nieumyślnie zachęcają dzieci do emocjonalnych wybuchów.

Jeśli pracujesz nad tym, aby Twoje dziecko lepiej regulowało emocje, najlepiej unikać następujących rzeczy:

• Nagradzanie dziecka za uspokojenie: Jeśli zaoferujesz swojemu dziecku wyjątkową ucztę za każdym razem, gdy się złączy, może się nauczyć, że wybuchanie łzami jest dobrym sposobem na zdobycie czegoś, czego pragnie.
• Natryskiwanie dziecka z uwagą: Chociaż ważne jest, aby zapewnić wygodę, upewnij się, że nie przesadzasz. Nie chcesz, aby Twoje dziecko uczyło się, że złość jest najlepszym sposobem na zwrócenie uwagi.
• Ciągłe uspokojenie dziecka: Pomocne jest zapewnienie bezpieczeństwa, ale ważne jest również nauczenie swojego dziecka umiejętności, których potrzebuje, aby się uspokoić, aby poradzić sobie z emocjami, gdy nie ma cię tam, by wejść i pomóc.
• Mówienie dziecku, aby przestało płakać: Powiedzenie dziecku, by przestało płakać, może sprawić, że będzie bardziej zdenerwowana. Jeśli zobaczy, że robisz się przerażony nad jej łzami, pomyśli, że robi coś złego - i to nie sprawi, że łatwiej będzie przestać płakać.
• Ogłoszenie, że Twoje dziecko jest wrażliwe: Jeśli ostrzeżesz nauczyciela, trenera lub rodzica przyjaciela, że ​​twoje dziecko jest wrażliwe, możesz wysłać wiadomość, że nie poradzi sobie z jego uczuciami. Zachowaj to pozytywnie mówiąc: "Moje dziecko odczuwa wielkie emocje".

Jak popchnąć swoje dziecko, ale nie za dużo

Możesz zdecydować, że czasami warto oszczędzić dziecku przykrych wydarzeń. Jeśli szkoła ogląda smutny film, możesz zdecydować się na rezygnację z niego, jeśli wiesz, że będzie się starał zebrać razem po zakończeniu filmu.

Ale nie chcesz usprawiedliwić swojego dziecka od trudnych wyzwań lub wszystkich realiów życia. Twoje dziecko potrzebuje praktyki, aby nauczyć się radzić sobie z emocjami w społecznie akceptowalny sposób. I właśnie dlatego, że jest nadmiernie emocjonalny, nie oznacza, że ​​powinien przegapić życie.

Dość często emocjonalne dzieci doświadczają wszystkich emocji w wielkim stylu. Oznacza to, że Twoje dziecko może cieszyć się pozytywnymi emocjami, takimi jak radość i podekscytowanie, w jak największym stopniu. I nie chcesz zgniatać jego zdolności odczuwania wszystkich tych wielkich uczuć.

Kiedy szukać profesjonalnej pomocy dla emocjonalnego dziecka

Nawet dzieci, które zwykle nie są zbyt emocjonalne, mogą przejść przez okres, w którym wydaje się, że łzy nadchodzą. Chociaż jest mało prawdopodobne, aby pojawił się powód do niepokoju, warto skonsultować się z pediatrą (zwłaszcza jeśli dziecko jest młode i ma trudności z komunikacją), aby upewnić się, że nie wykryto nierozpoznanej infekcji ucha lub problemu językowego, który nie został wykryty.

Gdy problem medyczny zostanie wykluczony, rodzic może podjąć działania, aby pomóc dziecku nauczyć się regulować swoje emocje w kluczowych momentach, więc nie staje się problemem, gdy dorastają.

Jeśli twoje dziecko zawsze było emocjonalne, prawdopodobnie nie ma powodów do niepokoju. Ale jeśli nagle wydaje się, że ma więcej kłopotów z radzeniem sobie z emocjami, porozmawiaj z pediatrą.

Powinieneś także szukać profesjonalnej pomocy dla swojego dziecka, jeśli jej emocje powodują problemy na co dzień. Jeśli płacze tak bardzo podczas dnia szkolnego, że nie może skoncentrować się na zajęciach lub ma problemy z utrzymaniem przyjaźni, ponieważ nie może kontrolować swoich emocji, może potrzebować dodatkowego wsparcia.

Radzenie sobie z nadmiernie emocjonalnym dzieckiem może czasem być frustrujące. Staraj się zachować większy obraz na uwadze. Twoje dziecko może potrzebować trochę dodatkowego wsparcia, podczas gdy ona zdobywa umiejętności, których potrzebuje, by radzić sobie z jej wielkimi uczuciami.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centrum Edukacji Rodzicielskiej: Understanding Temperament: Emotional Sensitivity.
• Wyman PA, Cross W, Brown CH, Yu Q, Tu X, Eberly S. Interwencja mająca na celu wzmocnienie emocjonalnej samoregulacji u dzieci z pojawiającymi się problemami dotyczącymi zdrowia psychicznego: bliższy wpływ na zachowanie w szkole. Journal of Abnormal Child Psychology. 2010;38(5):707-720.