Zaburzenia paniki i negatywne myślenie

Ludzie z zaburzeniami lękowymi często mają skłonność do negatywnego myślenia. "Zniżka na pozytywne" to jeden rodzaj negatywnego myślenia, który często dotyka osoby z zaburzeniami lękowymi. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak przezwyciężyć to zniekształcenie poznawcze, które jest zbyt częste dla osób cierpiących na zaburzenia lękowe.

Co to jest zniekształcenie poznawcze?

Dyskryminacja pozytywna to błędny schemat myślenia, który może przyczynić się do negatywnego nastawienia danej osoby. Znane jako zaburzenia poznawcze, negatywne wzorce myślenia, takie jak ten, mogą przyczyniać się do stanów depresyjnych i stanów lękowych, takich jak zaburzenia lękowe i zaburzenie lękowe.

Kiedy dana osoba popada w zaburzenia poznawcze polegające na dyskontowaniu pozytywów, przeocza ich osobiste osiągnięcia i lekceważy ich pozytywne cechy. Mogą zaprzeczać ich sukcesowi, wierząc, że to tylko szczęście lub przypadek. Ludzie, którzy obniżają pozytywy rzadko odczuwają poczucie dumy lub satysfakcji.

Poniżej znajduje się kilka przykładów dyskontowania pozytywnych i sposobów na pokonanie tego nawykowego negatywnego myślenia.

Przykład

Ostatnio Reggie został uznany w pracy za swój wkład w firmę. Otrzymał bon upominkowy i małą tabliczkę jako wyraz wdzięczności i uznania ze strony współpracowników. Reggie czuł się nieswojo z tą nagrodą i odmówił świętowania ze swoimi współpracownikami po pracy. Odrzucił uznanie, stwierdzając, że nie czuł się tak, jakby zrobił coś wyjątkowego na to zasługującego. Reggie ukrył swoją tabliczkę w szufladzie i nigdy nie wspominał o niej swojej rodzinie i przyjaciołom.

U Kate zdiagnozowano ogólne zaburzenie lękowe, które charakteryzuje się częstym uczuciem strachu i niepokoju. Odkąd została przepisana Prozac przez jej lekarza rodzinnego i sama uprawiająca techniki relaksacyjne, Kate zauważyła spadek jej dokuczliwych objawów. Podczas wizyty u lekarza Kate mówi swojemu lekarzowi, że doświadcza mniej porannego lęku i że jest w stanie dobrze odpocząć. Jej lekarz pochwala ją za regularne przyjmowanie leków i ćwiczenie technik radzenia sobie. Kate dyskwalifikuje to, co powiedział jej lekarz, i żałuje, że wspomniała o swoich usprawnieniach. Czuje, że to wszystko musi wynikać z leczenia i ignoruje zachętę jej lekarza.

Przemyśleć to

Niska samoocena Reggiego nie pozwalała mu cieszyć się nagrodą. Zamiast próbować odmówić uznania, Reggie mógł wyrazić wdzięczność za to. Mógł pomyśleć o tym, jak miło było z jego współpracownikami, że dostali mu tabliczkę i grzecznie im dziękował. Reggie może spróbować ponownie rozważyć swoje stanowisko i zdać sobie sprawę, że wykonał dużo dodatkowej pracy, która uzasadniała przyznanie nagrody.

Kate nie była w stanie rozpoznać, w jaki sposób jej ciężka praca przyczyniła się do jej ulepszeń. Ona dyskwalifikuje jej własne pozytywne cechy i osobiste osiągnięcia, takie jak to, jak skutecznie opracowała swoje techniki radzenia sobie.Kate mogłaby uznać pozytywne postępy, jakie poczyniła w zakresie zdrowienia i podziękowała lekarzowi za pochlebne posunięcie naprzód w sprawie jej celów terapeutycznych.

Poczucie dumy z naszych osiągnięć nie jest tym samym, co bycie aroganckim. Każdy z nas ma wyjątkowe talenty i zasługujemy na uznanie za nasze sukcesy. Następnym razem, gdy ktoś pochwala cię za twoje atrybuty lub osiągnięcia, pozwól sobie poczuć wdzięczność i podziękuj osobie za ich uznanie. Z biegiem czasu zaczniesz mieć bardziej zrównoważoną perspektywę, uznając, że masz wiele pozytywnych cech.