Co robić, gdy Twoje dziecko jest perfekcjonistą

Być może słyszałeś, jak rodzic z dumą mówił coś w rodzaju: "Mój syn nie spał całą noc, robiąc swój projekt Science Fair w porządku. On jest trochę perfekcjonistą! "Ale każdy rodzic, który uważa, że ​​perfekcjonizm jest symbolem statusu, prawdopodobnie nie rozumie, że perfekcjonizm jest poważnym problemem.

Jeśli wychowujesz perfekcjonistę, prawdopodobnie widziałeś z pierwszej ręki, jak trudne może być. Podarte papiery, późne noce i epizody płaczu to tylko niektóre z zachowań, których możesz być świadkiem w początkującym perfekcjonistą.

Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko rozpływa się, gdy popełnia błąd na boisku sportowym, czy też spędza wiele godzin dziennie, próbując zrobić idealne selfie, perfekcjonizm zbiera żniwo w życiu dzieci. A kiedy nie zostanie sprawdzone, może mieć konsekwencje na całe życie.

Co konstytuuje perfekcjonizm?

Dzieciom dobrze jest spełniać wysokie oczekiwania. Ale jeśli oczekują, że wszystko będzie idealne, nigdy nie będą zadowoleni z ich działania.

Perfekcjoniści ustalają nierealne cele dla siebie. Następnie wywierają na siebie ogromną presję, aby spróbować osiągnąć swoje cele. Angażują się w myślenie "wszystko albo nic". Niezależnie od tego, czy jest to 99 na teście matematycznym, czy 9 ​​na 10 nieczystych ujęć, perfekcjoniści deklarują swoją skuteczność jako ponurą porażkę, gdy nie osiągną swoich celów.

Kiedy osiągają sukces, usiłują cieszyć się swoimi osiągnięciami. Często zapisują swoje osiągnięcia na szczęście i obawiają się, że nie będą w stanie powtórzyć wyników lub utrzymać poziomu sukcesu.

Rodzaje perfekcjonizmu

Niektórzy badacze uważają, że możliwe jest bycie adaptacyjnym perfekcjonistą, co oznacza, że ​​nierealistycznie wysokie oczekiwania dziecka mogą mu dobrze służyć w życiu. Inni badacze twierdzą jednak, że prawdziwy perfekcjonizm zawsze jest szkodliwy.

Naukowcy zidentyfikowali trzy różne rodzaje perfekcjonizmu:

• Self-Oriented Perfekcjoniści - Trzymaj nierealistyczne oczekiwania dla siebie
• Perfekcjoniści o innych orientacjach - Ustaw nierealistyczne standardy dla innych ludzi
• Społecznie zalecani perfekcjoniści - Uwierzcie, że inne osoby, takie jak rodzice lub trenerzy, mają nierealistyczne oczekiwania wobec nich

Wszystkie trzy rodzaje doskonałości mogą być szkodliwe dla dobrostanu dziecka.

Objawy

Oznaki perfekcjonizmu będą się różnić w zależności od wieku twojego dziecka i rodzaju perfekcjonizmu, którego doświadcza. Ogólnie jednak symptomy perfekcjonizmu mogą obejmować:

• Wysoka wrażliwość na krytykę
• Trudności z wykonywaniem zadań, ponieważ praca nigdy nie jest wystarczająco dobra
• Powtarzanie w celu uniknięcia trudnych zadań
• Samokrytyczny, samoświadomy i łatwo zawstydzony
• Bardzo krytyczny wobec innych ludzi
• Trudności z podejmowaniem decyzji lub ustalaniem priorytetów zadań
• Niska tolerancja na frustrację w przypadku popełnienia błędu
• Wysoki niepokój wokół niepowodzenia

Czynniki ryzyka

Naukowcy uważają, że istnieje kilka czynników, które mogą przyczyniać się do perfekcjonizmu u dzieci.

• Czynniki biologiczne - Badania wykazują, że perfekcjonizm jest ściśle związany z pewnymi chorobami psychicznymi, takimi jak zaburzenie obsesyjno-kompulsywne i zaburzenia odżywiania. To prowadzi naukowców do przekonania, że ​​może istnieć biologiczny składnik perfekcjonizmu.
• Rodzicielskie wpływy - Chwalenie dziecka za bycie "najmądrzejszym dzieckiem w całej szkole" lub za "trzymanie każdego lądowania w gimnastyce" może spowodować, że uwierzy, że błędy są złe. Może myśleć, że musi odnieść sukces za wszelką cenę.
• Rodzice, którzy są perfekcjonistami - Rodzice, którzy są perfekcjonistami, częściej wychowują dzieci, które są perfekcjonistami. Może to wynikać z wyuczonego zachowania, jeśli dziecko jest świadkiem dążenia rodzica do doskonałości lub może również odzwierciedlać skłonność genetyczną.
• Naciski akademickie - Dzieci mogą obawiać się mniej niż doskonałej GPA lub mniej niż doskonałe wyniki testów będą sabotować ich wysiłki, aby dostać się do dobrego college'u. Inni starają się być doskonali, aby uzyskać stypendia. Te akademickie naciski mogą sprawić, że poczują się tak, jakby musiały być idealne, aby osiągnąć cel w życiu.
• Sensacja sukcesu i porażki - Od elitarnych sportowców do najnowszej gwiazdy muzyki pop, media często przedstawiają ludzi jako idealnych. Jednocześnie inne historie medialne przekonują, w jaki sposób jeden błąd sprawił, że ktoś stał się całkowitą porażką. Te historie o mediach mogą przekonać młodych ludzi, że muszą być doskonali we wszystkim, co robią.
• Pragnienie proszę - Niektóre dzieci pragną zdobyć podziw i sympatię, pokazując, że mogą być doskonałe pod każdym względem. Może to wynikać z chęci zmniejszenia stresu rodziców lub może być jedynym sposobem, w jaki młody człowiek wie, jak zwrócić na siebie uwagę.
• Niska samoocena - Dziecko, które źle się czuje, może myśleć, że jest tak samo dobre jak jego osiągnięcia. Perfekcjoniści zwykle koncentrują się na swoich błędach i minimalizują swoje osiągnięcia, jednak nie pozwalają im czuć się wystarczająco dobrze.
• Trauma - Traumatyczne doświadczenia mogą sprawiać, że dzieci czują się niekochane lub że nie zostaną zaakceptowane, jeśli nie będą doskonałe.

Potencjalne niebezpieczeństwa perfekcjonizmu

Bycie perfekcjonistą nie sprawi, że Twoje dziecko osiągnie szczyt. W rzeczywistości perfekcjonizm może mieć odwrotny skutek. Oto niektóre z problemów, jakich mogą doświadczyć perfekcjoniści.

• Niepokój związany z popełnieniem błędu uniemożliwia niektórym perfekcjonistom odniesienie sukcesu. Ich lęk przed niepowodzeniem uniemożliwia im próbowanie nowych rzeczy.
• Dzieci, które są perfekcjonistami często maskują swój ból i zamieszanie. Czują się zmuszeni, aby wyglądać idealnie na zewnątrz, a w konsekwencji wielu z nich cierpi w milczeniu, gdy pojawiają się problemy.
• Perfekcjonizm może prowadzić do problemów ze zdrowiem psychicznym. Perfekcjoniści mogą być bardziej narażeni na depresję, lęki i inne problemy ze zdrowiem psychicznym.
• Wyższy poziom stresu. Ponieważ perfekcjoniści czują się zmuszeni do unikania błędów, cały czas cierpią na wysoki poziom stresu. Zbyt duży stres może być szkodliwy dla zdrowia fizycznego i emocjonalnego.

Jak radzić sobie z perfekcjonizmem

Jeśli widzisz znaki ostrzegawcze, że Twoje dziecko jest początkującym perfekcjonistą, możesz zrobić kilka rzeczy, aby pomóc. Oto kilka strategii dotyczących perfekcjonizmu.

• Pochwalić wysiłki dziecka, a nie wynik. Unikaj chwalenia dziecka za otrzymanie 100 punktów za test pisowni. Zamiast tego chwal jej za ciężką naukę. Chwal jej też, że traktujesz innych z życzliwością lub bycia dobrym przyjacielem. Wyjaśnij, że osiągnięcia nie są jedyną ważną rzeczą w życiu.
• Dziel się historiami własnych niepowodzeń. Wyjaśnij dziecku, że nie jesteś doskonały. Powiedz mu o czasie, w którym nie dostałeś pracy lub o czasie, w którym nie zdałeś testu. Wyjaśnij, jak poradziłeś sobie z porażką.
• Naucz zdrowych umiejętności radzenia sobie. Chociaż niepowodzenie jest niewygodne, nie jest nie do zniesienia. Naucz dziecko, jak radzić sobie z rozczarowaniem, odrzuceniem i błędami w zdrowy sposób. Rozmowa z przyjacielem, pisanie w dzienniku lub rysowanie obrazu to tylko kilka umiejętności radzenia sobie ze stresem, które mogą pomóc jej poradzić sobie z jej uczuciami.
• Modeluj zdrową rozmowę. Naucz swoje dziecko, aby używało samo-współczucia w przeciwieństwie do samokrytyki. Rozmawiaj z sobą głośno, aby pokazać dziecku, że traktujesz siebie życzliwie, nawet gdy popełnisz błąd. Powiedz rzeczy takie jak: "Zapomniałem iść do banku dzisiaj, zanim się zamknęli. Spróbuję zrobić lepiej jutro "lub" Nie zwracałem uwagi na piec i spaliłem obiad. Znajdę dla nas coś innego do jedzenia, a ja będę uważał, kiedy go gotuję. "
• Monitoruj swoje oczekiwania. Upewnij się, że nie wywierasz presji na swoje dziecko, aby było idealne. Twórz wysokie, ale uzasadnione oczekiwania. I monitoruj swoje oczekiwania z biegiem czasu, aby upewnić się, że nie spodziewasz się zbyt wiele od swojego dziecka. Jeśli nie uda mu się spełnić twoich celów lub twoje dziecko chce zrezygnować z prób osiągnięcia swoich celów, możesz oczekiwać od niego zbyt wiele.
• Pomóż dziecku określić, co może kontrolować, a czego nie. Niezależnie od tego, czy Twoje dziecko chce być najlepszym koszykarzem w całej szkole, czy chce ukończyć każdy egzamin z biologii, wyjaśnij, że nie może kontrolować wielu okoliczności, które wpływają na jej sukces. Nie potrafi kontrolować, jak ciężko nauczyciel wykonuje testy i nie może kontrolować, jak dobrze radzą jej rówieśnicy, ale może kontrolować jej wysiłek.
• Ustaw realistyczne cele z dzieckiem. Porozmawiaj z dzieckiem o celach, które chce osiągnąć. Jeśli jej cele wymagają doskonałości, porozmawiaj z nią o niebezpieczeństwie związania się z nierealistycznie wysokimi celami dla siebie i pomóż jej ustalić bardziej realistyczne cele.
• Pomóż dziecku rozwinąć zdrowe poczucie własnej wartości. Zaangażuj się w działania, które pomagają Twojemu dziecku dobrze się czuć, kim jest, a nie tylko temu, co osiąga. Wolontariat, uczenie się nowych rzeczy i angażowanie się w działania artystyczne to tylko kilka sposobów, aby pomóc dziecku w rozwijaniu zdrowszego spojrzenia na siebie.

Kiedy szukać profesjonalnej pomocy

Szukaj znaków, że perfekcjonizm twojego dziecka powoduje problemy społeczne. Na przykład, jeśli twoje dziecko nie chce się spotkać, ponieważ jest w trakcie dążenia do uzyskania doskonałej oceny lub płacze, gdy nie dostaje A w klasie, jego życie towarzyskie prawdopodobnie ucierpi i może potrzebować profesjonalnej pomocy.

Trudności edukacyjne są kolejnym sygnałem ostrzegawczym, że Twoje dziecko może skorzystać na rozmowie z lekarzem psychiatrą. Na przykład, jeśli Twoje dziecko nie może ukończyć projektów, ponieważ uważa, że ​​jej praca nie jest wystarczająco dobra lub zgłasza papiery, gdy popełni błąd, może być konieczna profesjonalna pomoc.

Jeśli obawiasz się, że Twoje dziecko jest perfekcjonistą, porozmawiaj z lekarzem pierwszego kontaktu swojego dziecka. Omów znaki, które widzisz i podziel się tym, jak te problemy wpływają na życie Twojego dziecka.

Lekarz może skierować twoje dziecko do specjalisty zdrowia psychicznego w celu oceny. Jeśli leczenie jest uzasadnione, twoje dziecko może skorzystać z terapii, aby zmniejszyć jej perfekcjonizm.