Leptyna, rT3 i przyrost masy ciała z niedoczynnością tarczycy

Możesz mieć trudności z utratą wagi, jeśli masz niedoczynność tarczycy. Leptyna i rewersja T3 (rT3), dwa hormony uważane za odgrywające rolę w regulacji wagi i metabolizmu, są zmienione w poziomie i funkcjonują w niedoczynności tarczycy. Chociaż nie jest całkowicie jasne, w jaki sposób hormony te mogą wpływać na chorobę tarczycy lub mogą wpływać na nią, mogą przyczyniać się do problemów związanych z wagą, które są często związane z tym schorzeniem.

Ze względu na liczne zmiany hormonalne, które występują w chorobie tarczycy, dieta i ograniczenie kalorii mogą nie wystarczyć do osiągnięcia optymalnej utraty masy ciała, jeśli jesteś niedoczynnością tarczycy. Zrozumienie leptyny i rT3 może pomóc uzyskać szerszy obraz wielu czynników związanych z niedoczynnością tarczycy.

Leptyna

Stwierdzono, że leptyna hormonu jest głównym regulatorem masy ciała i metabolizmu. Leptyna jest wydzielana przez komórki tłuszczowe, a poziom leptyny zwykle wzrasta wraz z gromadzeniem się tłuszczu.

Zwiększone wydzielanie leptyny, które występuje w odpowiedzi na przyrost masy ciała, jest zazwyczaj sygnałem dla organizmu, że zapasy energii (tłuszczu) są odpowiednie.

Skutkuje to szeregiem reakcji fizjologicznych, które powodują spalanie tłuszczu przez organizm, a nie utrzymują nadmiar. Powoduje również hormon uwalniający tarczycę (TRH) w celu zwiększenia produkcji hormonu tyreotropowego (TSH), który pomaga w wykorzystaniu nadmiernej ilości kalorii.

Odporność na leptynę

Większość osób o prawidłowej masie ciała ma poziom leptyny mniejszy niż 10. Niedoczynność tarczycy i cukrzyca są dwoma najczęstszymi schorzeniami związanymi z wysokim stężeniem leptyny i innym stanem opisanym jako oporność na leptynę.

Stężenie leptyny jest zmniejszoną odpowiedzią na leptynę, nawet jeśli jest jej dość krążącej w organizmie. Opór ten opiera się na fałszywym przesłaniu, że ciało głoduje, a zatem aktywowane są liczne mechanizmy hormonalne zwiększać zapas tłuszczu, ponieważ ciało próbuje odwrócić postrzegany stan głodu. Nawet przy umiarkowanym spożyciu kalorii, uważa się, że zwiększa to ryzyko przybrania na wadze lub otyłości.

Otyłość

Często osoby z przewlekłą nadwagą mają różny stopień oporności na leptynę, w której zdolność leptyny do regulowania metabolizmu jest zmniejszona.

Mechanizmy aktywowane opornością na leptynę, z których wszystkie powodują przyrost masy ciała, obejmują:

• Zmniejszone wydzielanie TSH
• Zlikwidowano tyroksynę (T4) do aktywnej konwersji trijodotyroniny (T3)
• Zwiększona produkcja do tyłu T3
• Zwiększony apetyt
• Zwiększona insulinooporność
• Hamowanie lipolizy (rozkład tłuszczu)

Mechanizmy te mogą być częściowo spowodowane regulacją w dół receptorów leptyny, która występuje po długotrwałej ekspozycji na nadmierną leptynę. W rezultacie, jeśli masz nadwagę przez dłuższy czas, coraz trudniej jest schudnąć.

Leczenie

Choroby tarczycy, nadmiar tkanki tłuszczowej, nadmiar leptyny i oporność na leptynę wydają się wzajemnie zaostrzać. Podczas gdy te interakcje utrudniają leczenie i utratę wagi, modyfikowanie diety i uzyskanie odpowiedniej terapii tarczycy może pomóc w odwróceniu niektórych efektów i normalizacji poziomów hormonów.

Obecnie nie ma leku, który specyficznie leczy oporność na leptynę. Zdrowa dieta o niskiej zawartości przetworzonej żywności, regularne ćwiczenia i wystarczająca ilość snu są powiązane z poprawą fizycznej odpowiedzi na leptynę.

Wykazano również, że leczenie niedoczynności tarczycy za pomocą leków zastępujących tarczycy zmniejsza stężenie leptyny i zmniejsza działanie oporności na leptynę.

Odwróć T3 (rT3)

Tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3) są produkowane przez tarczycę. Tarczyca produkuje więcej T4 niż T3, ale T4 jest następnie aktywowana do T3 w tkankach. Jest to forma T3 hormonu, który ma działanie metaboliczne, które zwiększa metabolizm, produkuje energię i stymuluje utratę wagi.

Istnieją pewne dowody na to, że T3 może być niski u osób cierpiących na zespół chronicznego zmęczenia, co skłoniło niektórych naukowców do rozważenia zespołu przewlekłego zmęczenia odmianą choroby tarczycy.

Normalne zakresy testów tarczycy

T4 może również przekształcić się w odwrotną T3 (rT3), która jest nieaktywną formą T3, która faktycznie blokuje efekty T3. Bilans T3 i rT3 zależy od potrzeb energetycznych twojego organizmu.

RT3 jest produkowany w czasach głodu w celu zmniejszenia metabolizmu i zachowania zapasów energii w ciele. RT3 może być również wytwarzany w czasach stresu lub w odpowiedzi na chroniczną dietę. Ponieważ rT3 jest produktem T4, badano go w kontekście chorób tarczycy, ale z niejasnymi wynikami.

Z mniej niż optymalną T4, niedoczynność tarczycy charakteryzuje się zwykle niskim T3 i niskim rT3. Jednak czasami nieoczekiwanie wysokie stężenie rT3 może się rozwinąć w przypadku niedoczynności tarczycy. Może to powodować przyrost masy ciała i może być również spowodowany przybranie na wadze.

Czynniki, które mogą mieć wpływ na wyniki badań tarczycy

Poziomy rT3 i choroba tarczycy

W niedoczynności tarczycy może nie być wystarczającej ilości T4 na początku, a to często (ale nie zawsze) skutkuje niższymi poziomami rT3. Znaczenie rT3 nie jest dobrze zrozumiałe. Niskie poziomy mogą być odbiciem choroby tarczycy, ale nie jest jasne, czy chronicznie niski rT3 wpływa na organizm, a jeśli tak, jakie są jego skutki.

Niemniej jednak, wysokie poziomy rT3 wydają się być problematyczne w chorobie tarczycy. Czasami, z nieznanych przyczyn, rT3 jest rzeczywiście podwyższone w niedoczynności tarczycy, gdy T4 zamienia się na rT3 zamiast T3. Może to prowadzić do zwiększenia masy ciała, co, co ciekawe, prowadzi do wyższych poziomów rT3 i następuje cykl.

Leczenie

Dla większości zdrowych ludzi rT3 jest zwykle poniżej 250 pg / ml, a stosunek T3 / rT3 powinien być większy niż 1,8, jeśli wolny T3 mierzy się w ng / dl lub 0,018, jeśli wolny T3 mierzy się w pg / ml. Istnieje wiele kontrowersji dotyczących znaczenia rT3 i tego, czy powinno ono być w ogóle mierzone czy leczyć.

Sugeruje się, że diety niskowęglowodanowe mogą tłumić funkcjonowanie tarczycy i zwiększać rT3 bardziej niż porównywalną redukcję kalorii z odpowiednimi węglowodanami.

Podczas gdy dieta niskowęglowodanowa może spowodować utratę wagi, jeśli nie masz niedoczynności tarczycy, możesz odzyskać wagę, jeśli masz taki stan. Może to być związane z nadprodukcją rT3, chociaż nie jest jasne, która jest przyczyna i która jest skutkiem.

Leczenie niedoczynności tarczycy może obejmować zastąpienie T4 lub kombinacje T4 / T3. Uzasadnieniem leczenia skojarzonego jest to, że nadmiar rT3 może przeciwdziałać aktywności T3 lub że konwersja T4-do-T3 może być upośledzona, nawet przy odpowiedniej wymianie T4.

Chociaż leczenie skojarzone może być rozwiązaniem dla niektórych osób z niedoczynnością tarczycy, nie ma silnych dowodów na to, że leczenie skojarzone jest lepsze niż leczenie samym T4. Inną kwestią jest to, że korelacja między leczeniem a normalizacją poziomu rT3 jest słaba.

Słowo od DipHealth

Aktywność hormonów tarczycy jest złożona, a niedoczynność tarczycy powoduje przyrost wagi poprzez szereg mechanizmów. Poziomy T4 i T3 są tradycyjnie akceptowane jako najbardziej wiarygodne wskaźniki chorób tarczycy. Leptyna i rT3 są również związane z chorobą tarczycy, ale wciąż jest wiele do nauczenia się o związku. Wartość pomiarów krwi tych hormonów również pozostaje niejasna.

Kluczowym wyjściem jest to, że badania leptyny i rT3 w kontekście przyrostu masy ciała w niedoczynności tarczycy sugerują, że sama dieta i ćwiczenia fizyczne mogą nie być skuteczne w osiąganiu docelowej masy ciała i że optymalizacja leczenia niedoczynności tarczycy jest konieczna do regulacji metabolizmu.