Leczenie raka tarczycy

Leczenie raka tarczycy zależy od rodzaju pacjenta, jego wielkości, ogólnego stanu zdrowia i tego, czy rak rozprzestrzenił się. Możliwe terapie obejmują chirurgię, radioterapię jodem, radioterapię, chemioterapię, aktywny nadzór, ablację alkoholową, terapię hormonalną i celowaną terapię lekową. Większość przypadków raka tarczycy można wyleczyć za pomocą leczenia.

Chirurgia

Większość ludzi kończy operację tarczycy w pewnym momencie, aby usunąć całą lub część tarczycy i być może pobliskie węzły chłonne.

Operacja tarczycy

Chirurgiczne usunięcie gruczołu tarczycy nazywa się tarczycą i jest to najczęstsza operacja stosowana w leczeniu raka tarczycy. Usunięcie całej tarczycy nazywa się totalną tarczycową. W przypadkach, gdy twój chirurg nie jest w stanie usunąć całego tarczycy, ale usuwa prawie wszystko, jest to prawie całkowita wycięcie tarczycy. Jeśli większość tarczycy zostanie usunięta, jest to subtotalna wycięcie tarczycy.

Ta operacja jest wykonywana przez nacięcie, które ma kilka cali długości u podstawy przedniej części szyi.Po wycięciu tarczycy może się zdarzyć radioaktywna terapia jodem (patrz niżej) i będziesz musiał zacząć przyjmować leki hormonalne tarczycy zwane lewotyroksyną, która ma nazwy firmowe Synthroid, Levoxyl, Levothroid i inne - w celu zastąpienia brakujących hormonów tarczycy w twoim ciało teraz, gdy twoja tarczycy zniknęła.

Jeśli jesteś w ciąży i niedawno zdiagnozowano raka rdzeniastego lub anaplastycznego tarczycy, Amerykańskie Towarzystwo Tarczycy (ATA) zaleca zdecydowanie rozważenie wycięcia tarczycy w czasie ciąży, ponieważ oczekiwanie, aż dziecko urodzi się, może doprowadzić do negatywnego wyniku.

Dodatkowo zabieg chirurgiczny może być konieczny, jeśli w ciągu pierwszych 24 do 26 tygodni ciąży rak brodawkowatego tarczycy znacznie się zwiększył (co oznacza 50% objętości i 20% średnicy w dwóch wymiarach). Może być również potrzebny w przypadkach, gdy rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne.

Chirurgia tarczycy i tyroidektomia

Usunięcie węzłów chłonnych

Jeśli rak tarczycy rozprzestrzenił się na węzły chłonne w okolicy szyi, lekarz może usunąć te węzły chłonne w tym samym czasie, gdy zostanie usunięta tarczycy. Twój lekarz może również usunąć węzły chłonne w szyi, które powiększyły się i przetestować je pod kątem raka. Usunięcie węzłów chłonnych jest szczególnie istotne w leczeniu raka tarczycy lub rdzeniastego tarczycy, gdy kandydat jest na zabieg chirurgiczny. Jeśli masz raka brodawkowatego lub grudkowego i masz więcej niż jeden lub dwa powiększone węzły chłonne, możesz mieć oddzielną operację, aby je usunąć.

Lobektomia

W Stanach Zjednoczonych około 80 procent wszystkich nowotworów tarczycy to rak brodawkowaty, który częściej pojawia się tylko po jednej stronie (tarczy) tarczycy i zwykle rośnie bardzo wolno.

American Thyroid Association zaleca lobektomię, operację usunięcia jednego płata tarczycy zamiast całego gruczołu, dla ludzi w stadium I lub II raka brodawkowatego oraz dla bardzo małego i / lub bardzo niskiego ryzyka raka tarczycy.

Pomimo tego zalecenia, tarczycy jest nadal najczęściej stosowanym zabiegiem chirurgicznym w przypadku każdego rodzaju raka tarczycy. Lektura jest również czasami stosowana do diagnozowania raka tarczycy, jeśli biopsja była niejasna i czasami leczenie raka pęcherzykowego tarczycy.

Jeśli masz raka brodawkowatego tarczycy, który mieści się w zakresie następujących parametrów, możesz porozmawiać z chirurgiem o lobektomii w porównaniu z wycięciem tarczycy:

• Twój brodawkowaty rak tarczycy jest stadium I lub II.
• Guz znajduje się tylko w jednym płacie tarczycy.
• Guz ma wielkość 4 centymetrów lub mniej.

W badaniu pacjentów z wynikami biopsji, które były podejrzane o raka brodawkowatego, naukowcy odkryli, że lobektomia była skuteczniejsza, bezpieczniejsza i tańsza niż wycięcie tarczycy. Ponieważ może być wykonywany w trybie ambulatoryjnym, a operacja jest krótsza, lobektomia wiąże się z mniejszym ryzykiem powikłań i krótszym czasem powrotu do zdrowia, a pacjenci zgłaszają później lepszą jakość życia.

Kolejną potencjalną zaletą jest to, że ponieważ niektóre z twoich tarczyc są zachowane, możesz nie potrzebować później przyjmować hormonów tarczycy.

Co się dzieje podczas zabiegu lobektomii

Procedury sterowane specjalistami

Istnieje kilka różnych procedur leczenia raka tarczycy, w zależności od rodzaju, jaki masz, jak duży jest on i czy się rozprzestrzenił.

Radioaktywna jodowa terapia

Terapia radioaktywnym jodem (RAI) I-131, znana również jako terapia radiojodem, krąży w twoim ciele we krwi. Staje się skoncentrowany w tarczycy, gdzie jod niszczy komórki gruczołów. Jod radioaktywny jest głównie absorbowany przez komórki tarczycy, z niewielkim wpływem na inne komórki. Stosuje się go w leczeniu raka pęcherzykowego i brodawkowatego tarczycy oraz nadczynności tarczycy, choroby znanej jako nadczynność tarczycy.

Radioaktywna terapia jodem może zostać podana po usunięciu tarczycy w celu zniszczenia komórek nowotworowych, które pozostają po operacji, w leczeniu raka tarczycy, który się rozprzestrzenił, lub w leczeniu nawracającego raka tarczycy. Możesz potrzebować leczenia tylko raz, ale w razie potrzeby można je powtarzać co trzy miesiące, dopóki nie będzie śladu raka tarczycy.

Przygotowanie:Przed rozpoczęciem tego leczenia należy wykonać pewne przygotowania.

• Dieta o niskiej zawartości jodu: Twój lekarz prawdopodobnie zacznie dietę o niskiej zawartości jodu od jednego do dwóch tygodni przed rozpoczęciem leczenia RAI; zbyt duża ilość jodu w twoim ciele zakłóci wyniki. Będziesz musiał wyeliminować takie rzeczy jak sól jodowana, czerwony barwnik # 3, lekarstwo na kaszel, owoce morza i ryby, suplementy zawierające jod, produkty mleczne, jaja i soję. Kiedy dostajesz radioaktywny jod, komórki tarczycy z niedoborem jodu absorbują RAI, niszcząc komórki.
• Zatrzymaj leczenie hormonem tarczycy: RAI działa również najlepiej, gdy stężenie hormonu tarczycy (TSH lub tyreotropina) we krwi jest wysokie, ponieważ TSH promuje wchłanianie radioaktywnego jodu do wszelkich resztkowych komórek nowotworowych. Jeśli masz wycięcie tarczycy, być może będziesz musiał tymczasowo przerwać przyjmowanie leków hormonalnych na kilka tygodni zanim pojawi się RAI. To popycha cię do posiadania niskich poziomów hormonów tarczycy (niedoczynność tarczycy), co oznacza, że ​​możesz mieć towarzyszące objawy takie jak zmęczenie, depresja, przyrost masy ciała, bóle mięśni, przerzedzenie włosów, suchość skóry, wahania nastroju, trudności z koncentracją, opóźniony refleks, bóle głowy, zaparcia i bezsenność.
• Thyrogen: Innym sposobem na podniesienie poziomu TSH bez konieczności przerywania leczenia hormonami tarczycy jest wstrzyknięcie preparatu Thyrogen (tyreotropiny alfa), syntetycznego hormonu, który pozwala na utrzymanie prawidłowej czynności tarczycy bez okresu rozliczeniowego, który może spowodować odstawienie leków.Thyrogen jest podawany w serii zdjęć na dwa dni przed RAI. W tym czasie można kontynuować przyjmowanie leków hormonalnych bez przerwy. Może wystąpić kilka działań niepożądanych związanych ze wstrzyknięciami, głównie bólem głowy i nudnościami. Powszechnie wiadomo, że występują pokrzywka, świąd i zaczerwienienie, chociaż uważa się je za rzadkie. Thyrogen nie jest dla wszystkich. Kobiety w ciąży lub karmiące piersią nie powinny go zażywać, a także osoby, które są uczulone na którykolwiek ze składników produktu.

Twój lekarz porozmawia z tobą o tym, czy tymczasowe przerwanie leczenia lub wstrzyknięcie preparatu Thyrogen jest dla ciebie najlepszą opcją.

Czego oczekiwać: Procedura odbędzie się w szpitalu. Zostaniesz odizolowany od innych pacjentów przez kilka dni, ponieważ następstwa leczenia powodują, że stajesz się lekko radioaktywny.

Będziesz przyjmował radioaktywny jod w postaci płynnej lub w postaci kapsułki. Będziesz musiał powstrzymać się od jedzenia, aby twoje ciało mogło wchłonąć jod. Będziesz mógł normalnie jeść i pić, a będziesz musiał pić dużo płynów, aby wypłukać radioaktywny jod z systemu. Kiedy poziom radioaktywności spadnie, będziesz miał skan, aby określić, gdzie w twoim ciele radioaktywność została zaabsorbowana.

Gdy poziom radioaktywności spadnie do bezpiecznego poziomu, zostaniesz wysłany do domu z instrukcjami dotyczącymi pielęgnacji. Będziesz musiał unikać kontaktu z małymi dziećmi i kobietami w ciąży lub karmiącymi piersią przez pewien czas.

Skutki uboczne: W zależności od twojego wieku, ogólnego stanu zdrowia i ilości radioaktywnego jodu, które otrzymałeś, możesz mieć jeden lub więcej następujących krótkoterminowych efektów ubocznych:

• Obrzęk i stan zapalny gruczołów ślinowych
• Suche usta
• Zmiany w smaku i węchu
• Nudności
• Obrzęk szyi
• Zaparcie lub biegunka

Możliwe długoterminowe działania niepożądane mogą obejmować:

• Mniejsza liczba plemników u mężczyzn
• Nieregularne cykle menstruacyjne u kobiet
• Zmniejszony poziom wytwarzanych krwinek
• Ryzyko rozwoju białaczki w przyszłości
• Wyschnięte oko

Zaleca się również, aby przed zajściem w ciążę odczekać co najmniej sześć miesięcy po wykonaniu zabiegu RAI. Badacze nie stwierdzili wzrostu niepłodności, poronienia, urodzenia martwego dziecka, śmiertelności noworodków, wad wrodzonych, porodów przedwczesnych, niskiej masy urodzeniowej lub śmierci w pierwszym roku życia u niemowląt, których matki leczono RAI z powodu raka tarczycy.

Radioterapia zewnętrzna

Promieniowanie z wykorzystaniem wiązki zewnętrznej wykorzystuje maszynę, która emituje wysokoenergetyczne promieniowanie promieniowania, które jest ukierunkowane na określone punkty ciała, które niszczy lub spowalnia wzrost komórek rakowych. Podobnie jak promieniowanie X, promieniowanie jest całkowicie bezbolesne. Zwykle podaje się go przez kilka minut na raz, pięć dni w tygodniu, przez kilka tygodni.

Promieniowanie może być stosowane, gdy nie jesteś dobrym kandydatem do zabiegu chirurgicznego, a radioaktywna terapia jodem nie zadziałała lub jeśli masz raka rdzeniastego lub anaplastycznego, który nie reaguje na radioaktywne leczenie jodem. Czasami używa się go również po zabiegu chirurgicznym, jeśli lekarz obawia się powrotu raka.

Skutki uboczne: Promieniowanie może niszczyć zdrową tkankę wraz z komórkami nowotworowymi, dlatego lekarz wykona staranne pomiary, aby upewnić się, że wiązki są tak dokładne, jak to możliwe i że otrzymujesz właściwą dawkę. Inne potencjalne skutki uboczne to:

• Zaczerwienienie na skórze podobne do oparzenia słonecznego, które zazwyczaj zanika
• Trudności z połykaniem
• Suche usta
• Chrypka
• Zmęczenie

Chemoterapia

Chemioterapia, powszechnie określana jako chemo, używa silnych leków, które są zwykle wstrzykiwane do żyły (dożylnie) lub do mięśni. Czasami te leki są przyjmowane doustnie. Przemieszczają się po całym ciele, wyszukując i niszcząc komórki rakowe.

Chemo nie jest stosowane w większości typów nowotworów tarczycy i nie jest często potrzebne. Ale jeśli masz anaplastyczny rak tarczycy, prawdopodobnie będziesz mieć zarówno chemię, jak i promieniowanie. Może to być również pomocne, jeśli twój rak osiągnął zaawansowane stadium i inne metody leczenia nie działają.

Skutki uboczne: Efekty uboczne chemioterapii zależą od rodzaju używanego przez lekarza leku, a także od tego, ile przyjmujesz i jak długo go bierzesz. Ogólnie rzecz biorąc, często występujące działania niepożądane obejmują:

• Wypadanie włosów
• Rany w twoich ustach
• Utrata apetytu
• Wymioty
• Nudności
• Biegunka
• Mniejsza odporność na infekcje, ponieważ masz mniej białych krwinek, aby z nimi walczyć
• Siniakowanie i / lub krwawienie z łatwością, ponieważ liczba płytek krwi jest niska
• Zmęczenie

Aktywny nadzór

W przypadku niewielkich, wolno rosnących brodawkowatych typów raka tarczycy eksperci zaczynają zalecać nowe podejście: aktywny nadzór, znany również jako czujne czekanie. Niski poziom ryzyka oznacza, że ​​rak nie rozprzestrzenia się, a guz nie rozszerza się poza tarczycę.

Amerykańskie Towarzystwo Tarczycy (ATA) również zatwierdziło aktywny nadzór jako alternatywę dla operacji od razu u pacjentów z rakiem brodawkowatym o niskim ryzyku, w tym z małym ryzykiem mikrograku brodawkowatego, nowotworem o wielkości poniżej 1 centymetra.

Najlepszymi kandydatami do tego podejścia są osoby, które rozpoznaje się po 50 roku życia, ponieważ ich guzy rozwijają się wolniej.

Korzyści: Takie podejście jest korzystne z wielu powodów. Po pierwsze, dzięki postępowi technologicznemu rak brodawkowaty tarczycy wykrywa się znacznie częściej niż kiedyś. Po drugie, podejście "odejdź i zobacz" odchodzi od tendencji do natychmiastowego przyspieszenia operacji po postawieniu diagnozy raka. Po trzecie, wielu ludzi, u których zdiagnozowano drobnokomórkowego raka tarczycy, nie będzie potrzebowało chirurgii od lat, jeśli w ogóle.

Ciąża: Aktywny nadzór jest zalecany przez ATA dla kobiet w ciąży, u których w początkowej fazie ciąży stwierdzono raka brodawkowatego tarczycy.

Rak powinien być rutynowo monitorowany za pomocą ultradźwięków. Jeśli zacznie rosnąć o 50 procent w objętości i 20 procent średnicy w dwóch wymiarach w okresie 24 do 26 tygodni, lub jeśli rozprzestrzenił się na węzły chłonne, wycięcie tarczycy powinno zostać wykonane w drugim trymestrze - czasie, który ma najmniej ryzyka dla Ciebie i Twojego dziecka. Jeśli jednak rak ustabilizuje się lub zostanie zdiagnozowany w drugiej połowie ciąży, zabieg można odłożyć, aż do momentu urodzenia dziecka.

U kobiet, u których zdiagnozowano mikrokrak raka brodawki (guz o wielkości poniżej 1 centymetra) i którzy są aktywnie obserwowani, monitorowanie ultrasonograficzne powinno być wykonywane co trymestr w celu sprawdzenia wzrostu lub rozprzestrzeniania się.

Badania: W jednym z badań monitorowano grupę pacjentów, którzy mieli bardzo małe - o wielkości mniejszej niż 1,5 mililitra - brodawkowate guzy tarczycy, aby zobaczyć, jak się rozwijają. Rozmiary guza były mierzone za pomocą ultrasonografii trójwymiarowej co sześć miesięcy do każdego roku. Po pięciu latach tylko 12 procent guzów urosło do 3 milimetrów lub więcej, a rak nie rozprzestrzenił się wcale u pacjentów badanych podczas aktywnego nadzoru.

Trójwymiarowe ultradźwięki zostały uznane za kluczowe w uczynieniu aktywnego nadzoru realną opcją. Mierzenie guza za pomocą ultradźwięków 3D co sześć miesięcy w pierwszych dwóch latach aktywnego nadzoru wyznacza tempo wzrostu. Jeśli guz zaczyna szybko rosnąć, można rozpocząć operację. W tym badaniu większość guzów nie rosła ani w ogóle ani w ogóle, co stanowi kolejny dowód na to, że aktywny nadzór powinien być oferowany pacjentom, którzy spełniają niskie ryzyko, małe guzy.

Należy wziąć pod uwagę: Należy pamiętać, że aby korzystać z aktywnego nadzoru, trzeba mieć wyspecjalizowany i wykwalifikowany zespół medyczny, który ma doświadczenie z tą metodą. Twój wynik może nie być tak dobry, jeśli otrzymujesz opiekę poza dostawcami usług medycznych lub ośrodkami, które mają wiedzę na temat aktywnych protokołów nadzoru. Będziesz także potrzebować regularnych trójwymiarowych skanów ultrasonograficznych, a także regularnych badań kontrolnych, aby mieć oko na swój nowotwór.

Ablacja alkoholem

Znana również jako ablacja etanolem i przezskórna iniekcja etanolu (PEI), ablacja alkoholem jest nowszą, opłacalną techniką, która jest czasami stosowana w przypadku drobnego raka brodawkowatego tarczycy. Z maszyną ultradźwiękową jako wizualnym przewodnikiem rakowy guzek jest wstrzykiwany z alkoholem, niszcząc komórki rakowe. Ablacja alkoholowa może być przeprowadzona, gdy twój rak znajduje się w obszarach, do których dostęp jest utrudniony przez chirurgię lub jeśli masz nawrót raka tarczycy w małych obszarach szyi.

Ta procedura nie jest rutynowo stosowana i nadal trwają badania jej ogólnej skuteczności, zwłaszcza, że ​​wiele osób na całym świecie nie ma środków ani dostępu do leczenia chirurgicznego.

Chociaż należy przeprowadzić większe studia o lepszej jakości JAMA Badanie wykazało, że ablacja alkoholowa może stać się szeroko stosowaną, skuteczną i akceptowaną metodą leczenia niektórych osób z rakiem brodawkowatym tarczycy, którzy nie są dobrymi kandydatami do zabiegu chirurgicznego lub którzy chcą uniknąć dalszej operacji.

Recepty

Istnieją dwa rodzaje leków na receptę stosowanych w leczeniu raka tarczycy: terapia hormonami tarczycy, która jest bardzo powszechna, oraz celowana terapia lekowa, stosowane znacznie rzadziej.

Terapia hormonem tarczycy

Po wycięciu tarczycy i często po lobektomii będziesz potrzebował codziennego leczenia hormonem tarczycy przez resztę swojego życia. Synthroid (lewotyroksyna) zastępuje hormon tarczycy, którego organizm już nie produkuje, odkąd usunięto tarczycę i pomaga utrzymać równowagę metaboliczną. Działa również w celu obniżenia poziomu TSH, co z kolei zmniejsza szanse powracającego raka, ponieważ wysokie poziomy TSH mogą wywoływać wzrost w dowolnych komórkach nowotworowych, które mogą pozostać.

Jeśli masz raka brodawkowatego lub pęcherzykowego, a lekarz uważa, że ​​jesteś w grupie wysokiego ryzyka powracającego raka, możesz przepisać więcej leków na hormon tarczycy niż zwykle, ponieważ dzięki temu poziom TSH jest jeszcze niższy. Jednak długotrwałe stosowanie większej dawki niesie ze sobą pewne ryzyko, takie jak nieregularne bicie serca i osteoporoza (osłabienie kości), dlatego trwają badania nad tym, jak długo pacjenci powinni pozostać przy tego rodzaju terapii tłumiącej.

Lekarz będzie uważnie monitorował stężenie hormonu tarczycy we krwi podczas badania krwi, szczególnie jeśli pacjent przyjmuje wyższą dawkę lewotyroksyny do czasu uzyskania właściwej dawki. Potem będziesz miał mniej częste badania krwi.

Skutki uboczne: Lewotyroksyna ma wiele potencjalnych skutków ubocznych, niektóre lub wszystkie mogą ustąpić w czasie, w tym:

• Utrata masy ciała
• Drżenie lub drżenie
• Bół głowy
• Nudności
• Wymioty
• Biegunka
• Skurcze brzucha
• Czuć się zdenerwowanym
• Uczucie drażliwości
• Trudności ze snem
• Pocenie się bardziej niż normalnie
• Zwiększony apetyt
• Gorączka
• Zmiany menstruacyjne
• Uczucie wrażliwości na ciepło
• Tymczasowe wypadanie włosów po rozpoczęciu leczenia lewotyroksyną (częściej u dzieci)

Jeśli wystąpi ból w klatce piersiowej lub szybkie lub nieregularne bicie serca podczas przyjmowania lewotyroksyny, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Docelowa terapia lekowa

Opracowywane są nowsze leki, które działają poprzez atakowanie określonych celów w komórkach nowotworowych, które powodują ich zmianę, wzrost i podział. Ten rodzaj leczenia jest bardziej specyficzny niż chemioterapia, która niszczy wszystkie szybko rosnące komórki, w tym zdrowe, i jest zwykle stosowana u osób z zaawansowanym rakiem tarczycy.

W przypadku raka brodawkowatego i pęcherzykowego: Większość osób z brodawkowatym rakiem brodawkowym lub pęcherzykowym dobrze reaguje na leczenie operacyjne i radioterapię jodem, ale dla tych, którzy tego nie robią, leki celowane Nexavar (sorafenib) lub Lenvima (lenvatinib) mogą pomóc w powstrzymaniu rozwoju raka.

Znane jako inhibitory kinazy tyrozynowej, utrzymują rozwój guzów poprzez blokowanie pewnych białek wzmacniających wzrost, a także czasami odcinają zdolność guzów do tworzenia nowych naczyń krwionośnych.

Częste działania niepożądane mogą obejmować zmęczenie; wysypka; utrata apetytu; nudności; biegunka; wysokie ciśnienie krwi; i zaczerwienienie, obrzęk, ból lub pęcherze na dłoniach lub podeszwach stóp.

W przypadku rdzeniastego raka tarczycy: Ponieważ typowe metody leczenia raka tarczycy, takie jak radioterapia jodem radioaktywnym, nie działają dobrze w przypadku rdzeniastego raka tarczycy, celowe leczenie farmakologiczne może być szczególnie pomocne.

Leki leczące tego typu nowotwory to Caprelsa (wandetanib) i Cometriq (cabozantinib), z których oba wykazały, że pomagają powstrzymać rozwój guzów odpowiednio przez około sześć i siedem miesięcy. Oba są pigułkami przyjmowanymi doustnie raz dziennie. Wciąż nie jest jasne, czy leki te pomagają ludziom z rakiem tarczycy żyć dłużej.

Efekty uboczne Caprelsa

• Biegunka

• Nudności

• Zmęczenie

• Wysokie ciśnienie krwi

• Ból brzucha

• Utrata apetytu

• Bół głowy

• Wysypka

• RZADKI: Poważne zaburzenia rytmu serca i zakażenia, które mogą powodować śmierć

Efekty uboczne Cometriq

• Biegunka

• Nudności

• Zmęczenie

• Wysokie ciśnienie krwi

• Ból brzucha

• Apetyt i utrata masy ciała

• Zaparcie

• Rany w twoich ustach

• Utrata koloru włosów

• Zaczerwienienie, obrzęk, ból lub pęcherze na dłoniach lub podeszwach stóp

• RZADKI: Ciężkie krwawienie i rozwijające się dziury w jelicie

Ze względu na rzadkie, ale poważne działania niepożądane, lekarze muszą być specjalnie przeszkoleni w celu przepisania leku.

Radzenie sobie z rakiem tarczycy

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Al-Qurayshi Z, Noureldine SI, Tufano RP, Kandil E. Całkowite wycięcie tarczycy w porównaniu z lobektomią u pacjenta z podejrzeniem o raka brodawkowatego tarczycy. Guzek o drobnym aspirowaniu: analiza opłacalności. Journal of American College of Surgeons. Październik 2016 r.; 223 (4): S46. DOI: 10.1016 / j.jamcollsurg.2016.06.115.

• Alexander EK, Pearce EN, Brent GA, i in. 2017 Wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa ds. Tarczycy w diagnostyce i leczeniu chorób tarczycy w okresie ciąży i po porodzie. Tarczyca. Marzec 2017 r.; 27 (3). DOI: 10.1089 / thy.2016.0457.

• Amerykańskie Towarzystwo Onkologiczne. Leczenie raka tarczycy. Zaktualizowano 15 kwietnia 2016 r.

• The American Society of Health-System Pharmacists, Inc. Lewotyroksyna. MedlinePlus. U.S. National Library of Medicine. Narodowy Instytut Zdrowia. Departament Zdrowia i Opieki Społecznej USA. Zaktualizowano 21 maja 2018 r.

• Fontenot TE, Deniwar A, Bhatia P, Al-Qurayshi Z, Randolph GW, Kandil E. Przezskórna iniekcja etanolowa a reoperacja miejscowego nawracającego raka brodawkowatego tarczycy: systematyczny przegląd i łączona analiza. JAMA Otolaryngologia - chirurgia głowy i szyi. Czerwiec 2015 r.; 141 (6): 512-8. DOI: 10,1001 / jamaoto.2015.0596.

• Personel kliniki Mayo. Rak tarczycy. Klinika majonezu. Zaktualizowano 13 marca 2018 r.

• Tuttle RM, Fagin JA, Minkowitz G, i in. Historia naturalna i kinetyka objętościowa nowotworów brodawkowatych tarczycy podczas aktywnego nadzoru. JAMA Otolaryngologia - chirurgia głowy i szyi. 2017; 143 (10): 1015-1020. DOI: 10,1001 / jamaoto.2017.1442.