Choroba Leśniowskiego-Crohna: poradzenie sobie, wsparcie i dobre życie

Emocjonalny wpływ choroby Leśniowskiego-Crohna często może być tak głęboki, jak objawy fizyczne. Częste ruchy jelit, skurcze brzucha i gaz mogą utrudnić życie, jeśli jesteś publicznie lub próbujesz kontynuować swoje życie zawodowe lub obowiązki społeczne. Na szczęście istnieją kroki, które można podjąć, aby zmniejszyć ryzyko wybuchów i prowadzić pełniejsze, bardziej produktywne życie.Zaczyna się od identyfikacji twoich indywidualnych wyzwoleń, dostosowania diety do normalizacji funkcji jelit i znalezienia emocjonalnego wsparcia, aby pokonać wyzwania, które mogą pojawić się po drodze.

Fizyczny

Oprócz podążania za kuracją lekarską ustaloną przez lekarza, złagodzenie objawów i zapobieganie rakom w dużej mierze sprowadza się do prowadzenia zdrowego trybu życia, który zachęca do zdrowej czynności jelit i nie prowokuje twojego stanu.

Zjedz zrównoważoną dietę

Informacje dotyczące dietetycznego leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna mogą być mylące. Podczas gdy niektórzy ludzie twierdzą, że musisz unikać całych grup żywnościowych, to naprawdę zły pomysł.

Raczej, co musisz zrobić, to zapewnić zdrową dietę ze zbilansowanym spożyciem białka, tłuszczów, węglowodanów i składników odżywczych.

Twój lekarz może również zalecić suplementy witaminowe i odżywcze, jeśli badania krwi ujawnią, że masz niski poziom potasu, magnezu lub innych niezbędnych składników odżywczych.

Nie unikaj światłowodu

W przeszłości lekarze zalecali osobom z chorobą Leśniowskiego-Crohna unikanie błonnika, ponieważ uważano, że sprzyja to biegunce. Dziś rozumiemy, że zdrowe spożywanie błonnika - 25 gramów dziennie dla kobiet i 38 gramów dziennie dla mężczyzn - pomaga utrzymać regularność i zmniejszyć ryzyko wybuchu objawów.

Ale to nie jest tylko błonnik, który musisz skonsumować. Rozpuszczalne błonnik (występujący w owocach, warzywach, orzechach i roślinach strączkowych) to rodzaj rozpuszczający się w wodzie i pomagający zmiękczyć stolce, spowalniając opróżnianie jelit. Natomiast nierozpuszczalny błonnik wyciąga wodę z jelit i może zwiększać ryzyko wzdęć, gazów, biegunki i bólu.

Unikaj wyzwalaczy

Ostatecznie jedynymi produktami, których potrzebujesz, są te, które powodują problemy.

W ten sam sposób, w jaki objawy choroby Leśniowskiego-Crohna mogą różnić się w zależności od osoby, tak też mogą być pokarmy, które powodują zapalenie. Znalezienie listy problematycznej żywności może być procesem prób i błędów, wymagającym metodycznego wyeliminowania i ponownego wprowadzenia żywności, dopóki nie będzie wiadomo, których należy unikać.

Rozpoczynając proces, powinieneś rozważyć kilka częstych sprawców, w tym:

• Alkohol
• Masło i margaryna
• Kawa z kofeiną i herbaty
• Napój gazowany
• Ziarna kukurydzy
• Wędliny i przetworzone mięsa
• Smażone i wysokotłuszczowe produkty spożywcze
• Żywność gazowa
• majonez
• Orzechy i nasiona
• Surowe owoce
• Surowe warzywa
• czerwone mięso
• Pikantne jedzenie
• Całe ziarna i otręby

Uzyskaj pomoc od dietetyka

Aby znaleźć odpowiednią dietę dla siebie, poproś swojego lekarza o skierowanie do dietetyka doświadczonego w chorobie zapalnej jelit (IBD). W niektórych przypadkach dietetyk będzie w stanie zidentyfikować niezdiagnozowaną nietolerancję pokarmową i przełączyć się na dietę bezglutenową lub bez laktozy, aby uzyskać lepszą kontrolę swoich objawów. Inni mogą sugerować dietę FODMAP, która wyklucza pewne węglowodany i cukry, które uważa się za związane z zaostrzeniem choroby.

Hydrat

Musisz również zapewnić odpowiednie nawodnienie, aby znormalizować pracę jelit. Wymaga to nie mniej niż ośmiu wysokich szklanek wody dziennie. (Osoby w podeszłym wieku lub z nadwagą mogą potrzebować dostosować swoje codzienne spożycie.) Nie zaleca się spożywania alkoholu, kawy i napojów zawierających kofeinę, ponieważ są one moczopędne i częściej sprzyjają odwodnieniu, niż je łagodzą.

Ćwiczenie

Rozważ rutynowe ćwiczenie w ramach swojego planu zarządzania. Ludzie cierpiący na chorobę Leśniowskiego-Crohna często unikają aktywności fizycznej z obawy, że może ona wywołać atak - i to jest błąd.

W rzeczywistości, jeśli wykonywane odpowiednio, codzienny, 30-minutowy trening nie tylko pomoże w normalizacji funkcji jelit, ale także poprawi nastrój i zmniejszy zmęczenie.

Rzucić palenie

Prosta prawda jest taka, że ​​palacze cierpiący na chorobę Leśniowskiego-Crohna mają o wiele większe ryzyko wybuchów i częściej wymagają agresywnej terapii immunosupresyjnej w porównaniu z niepalącymi chorobą. Ostatecznie prawdopodobnie nigdy nie osiągniesz w pełni trwałej remisji, chyba że podejmiesz próbę rzucenia palenia.

Jeśli potrzebujesz pomocy, twój lekarz może ci doradzić w sprawie różnych dostępnych leków i możliwości zaprzestania palenia, z których wiele będzie objętych Medicare, Medicaid i prywatnych planów ubezpieczeniowych.

Emocjonalny

Stres nie powoduje choroby Leśniowskiego-Crohna, ale może wywołać zaostrzenie lub pogorszenie istniejących objawów. Ponieważ życie z przewlekłą chorobą może być wyzwaniem emocjonalnym, trzeba znaleźć strategie radzenia sobie ze stresem na co dzień i "zestroić" swoją odpowiedź w przypadku wystąpienia objawów.

Wiele osób cierpiących na chorobę Leśniowskiego-Crohna zwraca się do terapii umysłowej, które honorują rolę, jaką emocje odgrywają w ogólnym zdrowiu i samopoczuciu. Te terapie mogą być używane zarówno do zapobiegania flarom, jak i do leczenia ostrych.

Opcje obejmują:

• Uważna medytacja, w której chcesz rozpoznać, ale unikaj reagowania na nieprzyjemne doznania
• Ćwiczenia z głębokim oddechem, w których skupiasz się na oddychaniu rytmicznym, aby osiągnąć uspokajający, medytacyjny stan
• Obrazy z przewodnikiem, w których wyczarujesz przyjemne obrazy mentalne, aby się zrelaksować i odprężyć
• Tai chi, który używa kontrolowanych, powolnych ruchów, aby zwiększyć uważność i spokój
• Delikatna joga; uważność jest nieodłączną częścią praktyki fizycznej
• Stopniowe rozluźnienie mięśni (PMR), w którym metodycznie napinasz i zwalniasz mięśnie, stopniowo uwalniając stres
• Biofeedback, który wykorzystuje maszynę do wykrywania stresujących reakcji, dzięki czemu można nauczyć się lepiej je kontrolować

Regularne ćwiczenia i sen mogą również pomóc w regulowaniu nastroju i radzeniu sobie ze stresem.

Społeczny

Choroba Leśniowskiego-Crohna może pozostawiać uczucie odizolowania i niechęci do dzielenia się swoimi odczuciami z innymi, być może ze wstydu lub strachu przed reakcją.

Jeśli to ty, zacznij od kontaktu z innymi dotkniętymi chorobą, którzy wiedzą z pierwszej ręki, przez co przechodzisz. Możesz rozważyć skontaktowanie się z lokalnym oddziałem Fundacji Leśniowskiego-Crohna i Colitis w celu skierowania do grup wsparcia dla rówieśników w tym regionie lub do znalezienia społeczności wsparcia w mediach społecznościowych.

Mając to na uwadze, staraj się nie pomijać znaczenia przyjaciół i rodziny w budowaniu spójnej sieci wsparcia. Wiele osób po prostu nie rozumie, co to jest choroba Leśniowskiego-Crohna i czy będzie lepiej przygotowane, aby wesprzeć i doradzić ci, jeśli pomożesz im uświadomić zarówno chorobę, jak i jej wpływ na ciebie osobiście.

Z drugiej strony, jeśli doświadczasz niepokoju i depresji, których nie możesz wstrząsnąć, poproś swojego lekarza o skierowanie do psychologa lub psychiatry, który może zaoferować ci doradztwo i, jeśli to konieczne, leki, które pomogą ci lepiej sobie z tym poradzić.

Praktyczny

Czasami wystarczy kilka prostych "poprawek", aby codziennie lepiej radzić sobie z chorobą Crohna. Niezależnie od tego, czy próbujesz kontrolować objawy, czy po prostu chcesz zrobić wszystko, aby utrzymać remisję, znajdziesz kilka praktycznych wskazówek, które mogą pomóc:

• Prowadzić pamiętnik.Zachowując codzienny zapis tego, co jadłeś, jak się czujesz i czego doświadczyłeś w ciągu dnia, możesz być w stanie wykryć wyzwalacze, które wcześniej przegapiłeś.
• Czytaj etykiety żywności.Przetworzona i pakowana żywność często zawiera substancje chemiczne i substancje (takie jak MSG, azotany, tłuszcze nasycone, gluten i kofeina), które mogą wywoływać objawy Crohna. Im więcej wiesz, co znajduje się w twoim jedzeniu, tym łatwiej będzie unikać produktów, które mogą cię zranić.
• Nigdy nie pomiń posiłków. Jeśli to zrobisz, będziesz bardziej narażony na przejedzenie i przeciążenie przewodu żołądkowo-jelitowego. Aby utrzymać swój głód na dystans (i utrzymać system trawienny w ruchu), spożywaj trzy zwykłe posiłki wraz z dwoma lub trzema zdrowymi przekąskami dziennie. W końcu lepiej jest jeść pięć do sześciu razy dziennie, niż raz lub dwa razy się przesadzić.
• Pij powoli napoje. Łykanie napoju lub popijanie go słomą wprowadza powietrze do żołądka, prowadząc do zwiększenia odbijania, bólu i gazu.
• Unikanie przegrzania.Zbyt długie przebywanie w słońcu lub intensywne ćwiczenia mogą nadmiernie podnieść temperaturę ciała i wywołać biegunkę.
• Planować naprzód. Planując wycieczkę, dokładaj wszelkich starań, aby zlokalizować najbliższe łazienki, aby nikt Cię nie dopadł. Podobnie, jeśli odwiedzasz restaurację, sprawdź online lub zadzwoń wcześniej, aby zobaczyć, co możesz zjeść. W ten sposób serwer nie spieszy się i nie zamówi niewłaściwego jedzenia.
• Nie wychodź z głodu.Jeśli to zrobisz, możesz skończyć chwytając coś, co wywoła objawy.
• Przynieś własne jedzenie. Jeśli wybierasz się na imprezę, weź ze sobą przedmiot, który możesz zjeść i dzielić się z innymi w grupie. Większość gospodarzy będzie w pełni zrozumiała, jeśli wcześniej poinformujesz ich o swoich ograniczeniach żywieniowych.
• Bądź konsekwentny.Niezależnie od tego, czy jesteś z przyjaciółmi, czy podróżujesz, staraj się nie obciążać swojego ciała ekstremalnymi zmianami w diecie. Twój przewód pokarmowy jest najszczęśliwszy, gdy rzeczy są stabilne i stałe. Rzucenie wyzwania systemowi z czymś egzotycznym lub nadmiernym może skończyć się zakłóceniem równowagi, nad którą pracujesz tak ciężko, aby ją utrzymać.

Pozostając pozytywnym i skoncentrowanym, możesz opanować swoją chorobę, a nie pozwolić jej kontrolować.