7 sposobów stawienia czoła prześladowaniom

Bycie prześladowanym nie jest łatwym zadaniem. Zastraszanie często sprawia, że ​​dzieci czują się bezradne, bezbronne i zdezorientowane. W konsekwencji, gdy dzieci są prześladowane, często są tak zszokowane poniżeniem, że nie są pewne, co robić. Ale to niezdecydowanie i brak reakcji może otworzyć drzwi do kolejnego zastraszania.

Jak Twoje dziecko może przestać być znęcaniem się

Aby powstrzymywać łobuzów przed nękaniem swoich dzieci, upewnij się, że wiedzą, co zrobić, jeśli staną w obliczu tyranów. Oprócz rozwijania umiejętności asertywności, budowania poczucia własnej wartości i doskonalenia umiejętności społecznych, potrzebują również praktycznych narzędzi radzenia sobie z sytuacjami zastraszania. Oto siedem pomysłów, które każde dziecko może wdrożyć.

Zignoruj ​​tyrana. Nie reagowanie, gdy ktoś mówi lub robi coś bolesnego, jest często najskuteczniejszą reakcją na zastraszanie. Większość łobuzów szuka reakcji. Chcą, aby cel się złościł lub płakał. A jeśli twoje dziecko reaguje emocjonalnie na zastraszanie, często trwa i może nawet nasilić. I odwrotnie, jeśli twoje dziecko będzie nadal chodzić z wysoko uniesioną głową za każdym razem, gdy ktoś zacznie angażować się w wywoływanie imienia lub innego rodzaju znęcanie się, to w końcu będzie się działo, gdy zorientuje się, że nie otrzyma odpowiedzi od twojego dziecka.

Powiedz tyranowi, żeby przestał. Znowu, znęcający się często nie oczekują, że ktoś im sprosta. W rzeczywistości często atakują dzieci, które ich zdaniem mogą zastraszyć. W związku z tym mówienie osobie, która chce się zatrzymać silnym i pewnym siebie głosem, może być bardzo skuteczne. W rzeczywistości znęcający się często liczą na znalezienie ofiary, która nic nie powie. Ale jeśli twoje dziecko upewni się, że tyran wie, że nie może chodzić po nim, to jest bardziej prawdopodobne, że przestanie to, co robi.

Zrób żart lub zgódź się z tyranem. Niektóre dzieci są oczywiście śmieszne i łatwo się śmiać wraz z tyranem. Kiedy dzieci są w stanie to zrobić, pokazuje to, że są pewni tego, kim są i nie przeszkadza im, jeśli inni ludzie wskazują na ich wady. W rzeczywistości są często wystarczająco bezpieczni, by śmiać się razem z tyranem. Kiedy twoje dziecko śmieje się z tyranem, rozprasza wszelką moc, jaką myśliwy myślał o twoim dziecku, a jego metody bullyingu stają się nieskuteczne.

Unikaj zastraszania gorących miejsc. Czasami, aby uniknąć zastraszania, należy unikać miejsc, w których spotykają się znęcający. Te bullying gorące miejsca obejmują obszary, takie jak odległe zakątki placu zabaw, wolne korytarze, łazienki, szatnie i tył autobusu. Upewnij się, że Twoje dziecko wie, gdzie znajdują się te miejsca i czy unika ich lub podróżuje z kumplem, kiedy tylko może. Czasami najlepszym sposobem na powstrzymanie zastraszania jest unikanie przekraczania dróg z nędznikiem.

Trzymaj się z przyjaciółmi. Łobuzy zazwyczaj szukają dzieci, które są samotne lub odizolowane społecznie. Upewnij się, że Twoje dziecko wie, że spędzanie czasu z przyjaciółmi to świetny sposób na zapobieganie znęcaniu się. Jeśli Twoje dziecko zmaga się z umiejętnościami społecznymi lub ma niewielu przyjaciół, podejmij kroki, aby pomóc mu w nawiązywaniu przyjaźni. Posiadanie tylko jednej zdrowej przyjaźni może w znacznym stopniu przyczynić się do ochrony Twojego dziecka przed prześladowaniami.

Wiesz, jak wyjść z sytuacji zastraszania. Porozmawiaj z dzieckiem o sposobach obrony przed łobuzami, zwłaszcza jeśli prześladowanie jest fizyczne. Na przykład, upewnij się, że twoje dziecko wie, że ma oko na wyjście i używa go, gdy nadarzy się okazja.Inne opcje obejmują hałas, przyciąganie uwagi i umiejętność odchylenia od wszelkiego rodzaju agresji fizycznej. Twoje dziecko nie musi "walczyć" z tyranem, aby się bronić. Po prostu musi wiedzieć, jak rozproszyć sytuację i dotrzeć do bezpieczeństwa.

Zgłoś prześladowanie dorosłemu. Upewnij się, że twoje dziecko wie, że najlepszym sposobem zapobiegania tyranizowaniu jest zgłoszenie tego. Bez interwencji osoby dorosłej prześladowanie często będzie kontynuowane lub nasilane. Porozmawiaj o powodach, dla których dzieci nie mówią innym, że są prześladowane i upewnij się, że twoje dzieci wiedzą, że rozumiesz ich obawy. Podkreśl, że chociaż potrzeba dużo siły i odwagi, aby zgłosić zastraszanie, jest to najmądrzejszy sposób poradzenia sobie z tego typu sytuacją. Uważaj też, aby nie obwinić ofiary, ani nie krytykować swojego dziecka za bycie zastraszanym. Zastraszanie jest wyborem dokonanym przez prześladowcę, a nigdy nie jest odpowiedzialnością ofiary.