Jak leczy się gruźlicę (TB)

Utajone i aktywne formy gruźlicy wymagają zastosowania antybiotyków, takich jak izoniazyd i rifampina. Dawka i czas trwania twojej recepty będą się różnić w zależności od twojego przypadku i ogólnego stanu zdrowia, ale powinieneś spodziewać się przyjmowania leków przez kilka miesięcy. Gruźlica jest czasami oporna na antybiotyki, więc możliwe jest, że twoja infekcja może nie zostać w pełni wykorzeniona, szczególnie jeśli instrukcje nie są przestrzegane w liście. Na szczęście większość osób zarażonych gruźlicą nigdy nie choruje.

Zawierają bakterie, ale nie mają objawów i nie są zakaźne.

Recepty

Antybiotyki na receptę są jedynym środkiem do leczenia gruźlicy, ale niezbędny kurs nie jest taki, jaki można przepisać z innego powodu. Antybiotykoterapia na gruźlicę jest dostosowana do indywidualnego stanu chorobowego i ogólnego stanu zdrowia, ale zawsze będzie trwała kilka miesięcy. Ponadto może być wymagane jednoczesne przyjmowanie kilku antybiotyków.

Utajona TB

Podczas gdy utajona gruźlica nie może przenosić się na inne osoby, istnieje ryzyko rozwinięcia się aktywnej infekcji, która jest zarówno objawowa, jak i zakaźna. Około 3 procent do 5 procent osób z utajonym TB rozwija aktywną TB w pierwszym roku po pozytywnym teście; około 5 procent do 15 procent rozwijać później.

Przyjmowanie leczenia ukrytej infekcji TB znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo tego. Twój lekarz prawdopodobnie postawi cię na 6- lub 9-miesięczny kurs doustnego antybiotyku izoniazyd. Alternatywnie możesz otrzymać trzymiesięczny kurs kombinacji izoniazydu i ryfampiny lub cztery miesiące samej ryfampicyny.

Aktywna TB

Aktywna TB jest zwykle leczona kombinacją czterech leków przez sześć do ośmiu tygodni, a następnie dwa leki na łączny okres sześciu do dziewięciu miesięcy. Oprócz izoniazydu i ryfampicyny schemat obejmuje ethambutol i pirazynamid.

Dawki tych leków zostaną określone przez wszelkie inne problemy zdrowotne, jakie możesz mieć i inne przyjmowane leki. Pacjenci przyjmujący leki przeciwwirusowe na przykład na HIV mogą potrzebować zmienić leki, aby uniknąć niebezpiecznych skutków ubocznych. Czas trwania leczenia można również zmienić na podstawie tych czynników.

Skutki uboczne

Te terapie gruźlicy mogą wywoływać efekty uboczne, których możesz doświadczyć w zależności od przyjmowanych leków i ich wrażliwości na nie. Według American Lung Association skutki uboczne mogą obejmować następujące działania. Pamiętaj, aby powiedzieć lekarzowi, jeśli wystąpią takie lub jakiekolwiek inne objawy:

• Brak apetytu
• Nudności
• Wymioty
• Żółknięcie skóry lub oczu
• Gorączka przez trzy lub więcej dni
• Ból brzucha
• Mrowienie palców rąk i nóg
• Wysypka na skórze
• Łatwe krwawienie lub siniaczenie
• Bolące stawy
• Zawroty głowy
• Mrowienie lub drętwienie wokół ust
• Niewyraźne lub zmienione widzenie
• Dzwonienie w uszach
• Utrata słuchu

Wyzwania

Prawdopodobnie przeprowadzisz okresowe testy, aby sprawdzić, czy twoje lekarstwo działa. Mogą to być badania krwi, flegmy lub moczu, a także prześwietlenia klatki piersiowej. Potrzeba tego zaskakuje wielu.

Kiedy antybiotyk nie zabije wszystkich bakterii, na które celuje, pozostałe bakterie mogą stać się odporne na ten konkretny lek. Może się to zdarzyć przy leczeniu jakiejkolwiek choroby bakteryjnej, ale jest to szczególnie problem z gruźlicą. Jeśli w wyniku tych testów lekarz zauważy, że twoja infekcja nie poprawia się zgodnie z oczekiwaniami, twoje dawkowanie, czas leczenia, a nawet stosowane leki mogą ulec zmianie.

Oporność jest szczególnie niepokojąca, gdy gruźlica nie reaguje zarówno na izoniazyd, jak i rifampinę, dwa leki najczęściej stosowane w celu kontrolowania choroby. Kiedy tak się dzieje, twoja sprawa jest dubbingowana wielolekooporna TB (MDR TB).

Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawy, niektóre szczepy gruźlicy są nie tylko oporne na antybiotyki pierwszego rzutu, ale także na kolejne opcje stosowane, gdy tak jest, takie jak fluorochinolony i leki do wstrzykiwania amikacyna, kanamycyna i kapreomycyna. Dwa inne leki, bedaquiline i linezolid, są traktowane jako terapia dodana do obecnie stosowanego lekoopornego leczenia skojarzonego.

Kiedy gruźlica jest oporna na wszystkie leki, nazywa się ją wyjątkowo lekooporna TB (XDR TB).

Gruźlica lekooporna może wystąpić, gdy pacjent nie ukończy pełnego leczenia (albo pominięto dawkę lub zbyt wcześnie zahamował), albo gdy lekarze przepisują niewłaściwą dawkę lub czas trwania antybiotyku.Opór jest również powszechny u osób z HIV. MDR TB i XDR TB są szczególnie rozpowszechnione w krajach, w których narkotyki są często niskiej jakości lub w ogóle nie są dostępne.

Jeśli masz problemy z przyjmowaniem leków zgodnie z zaleceniami, powiedz o tym swojemu lekarzowi.

Zapobieganie transmisji

Jeśli masz aktywną TB, będziesz musiał podjąć pewne środki ostrożności podczas leczenia, aby zapobiec przeniesieniu choroby:

• Pozostań w domu do czasu, aż Twój opiekun medyczny powie ci, że możesz wrócić do szkoły lub pracy.
• Unikaj interakcji z innymi ludźmi tak długo, jak to możliwe, dopóki twój lekarz nie powie, że możesz mieć gości. Nosić maskę chirurgiczną podczas wychodzenia z domu lub odwiedzania gości.
• Przed utylizacją wszystkie zużyte chusteczki należy umieścić w zamkniętym worku na śmieci.
• Nie należy dzielić naczyń ani szczoteczki do zębów z nikim innym; często myj ręce.
• Zawsze stosuj się do zaleceń lekarza dotyczących przyjmowania leku na list.

Zostaniesz poproszony o przestrzeganie tych środków ostrożności, dopóki nie będzie jasne, że reagujesz na leczenie i już nie kaszlesz. Po upływie tygodnia lub dwóch od podania prawidłowych antybiotyków większość ludzi ma mniejsze szanse na rozprzestrzenienie choroby. Jeśli mieszkasz lub pracujesz z osobami wysokiego ryzyka (takimi jak małe dzieci lub osoby z AIDS), być może trzeba zbadać plwocinę, aby określić, kiedy minęło niebezpieczeństwo rozprzestrzenienia się zakażenia.

Większość zarażonych osób nie musi być hospitalizowanych na leczenie w tych dniach. Hospitalizacja jest zwykle zalecana tylko osobom, które cierpią na inną poważną chorobę, żyją w bliskich, zatłoczonych sytuacjach lub nie mają odpowiedniego miejsca (na przykład bezdomni).

Pacjenci hospitalizowani z powodu gruźlicy mogą zostać wypisani do domu, chociaż nadal są zaraźliwi, pod warunkiem, że nikt w ich domu nie jest narażony na wysokie ryzyko zachorowania na TB (chorym, starszym lub dzieciom).

Osoby, które mają trudności z pamięcią o zażyciu tabletek, często są kandydatami do bezpośredniej terapii (DOT), w której pracownik opieki zdrowotnej codziennie wydaje leki i patrzy, jak pacjent je przyjmuje.

Jeśli mieszkasz lub pracujesz z osobą z aktywną chorobą lub masz osłabiony układ odpornościowy, porozmawiaj ze swoim lekarzem o uzyskaniu testu skórnego TB.

Wreszcie, chociaż istnieje szczepionka zapobiegająca gruźlicy, zwana Bacille Calmette-Guerin (BCG), jest rzadko stosowana w Stanach Zjednoczonych. Jest czasem zalecane dla osób pracujących w szpitalach lub dla dzieci, które są stale narażone na działanie dorosłych osób z aktywną TB lub wielolekową gruźlicą, ale nie jest to standardowa praktyka.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Podział eliminacji gruźlicy. Gruźlica (TB).
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Lekoodporna TB.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Pozostając na bieżąco z medycyną gruźlicy.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Leczenie choroby TB.
• Biblioteka Zdrowia Johnsa Hopkinsa.
• Merck Manual, wersja konsumencka.
• Światowa Organizacja Zdrowia. Gruźlica.