Jak leczy się wścieklizny

Ludzkie przypadki wścieklizny występują bardzo rzadko w Stanach Zjednoczonych, a tylko 23 przypadki zgłaszano od 2008 do 2017 roku. Mimo to ważne jest zrozumienie protokołu leczenia wścieklizny, śmiertelnej infekcji wirusowej, która wyzwala zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego. Jak zauważa Światowa Organizacja Zdrowia (WHO), skuteczne leczenie wkrótce po ekspozycji na wściekliznę może zapobiec wystąpieniu objawów, a ostatecznie uratować życie.

Jeśli zostaniesz ugryziony przez zwierzę, natychmiast udaj się do lekarza. Lekarz zapewni leczenie ran i przepisanie leków, jeśli istnieje ryzyko zakażenia.

Leczenie ran

Szybkie działanie jest niezbędne, jeśli chodzi o leczenie wścieklizny. Oprócz zwrócenia się o pomoc lekarską zaraz po ukąszeniu zwierzęcia (zwłaszcza nietoperza, lisa lub skunksa) ranę należy natychmiast i dokładnie oczyścić.

W przypadku pierwszej pomocy po ukąszeniu, WHO zaleca płukanie i mycie rany przez co najmniej 15 minut. To czyszczenie powinno obejmować użycie mydła i wody, detergentu i / lub roztworu powidon-jod.

Według Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) badania na zwierzętach wykazały, że samo dokładne oczyszczenie rany może znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia wścieklizny. Jednak po wystąpieniu objawów śmierć z niewydolności oddechowej pojawia się zwykle w ciągu siedmiu dni - nawet jeśli podano leczenie.

Należy zauważyć, że infekcja nietoperzy jest obecnie najczęstszym źródłem zgonów ludzi wścieklizny w Stanach Zjednoczonych. Wirus wścieklizny może być również rozprzestrzeniony przez takie zwierzęta, jak lisy, skunksy i szopy pracze. Na całym świecie 99 procent przypadków wścieklizny u ludzi wynika z transmisji wirusa przez psy domowe.

Należy pamiętać, że niezależnie od ryzyka wścieklizny ukąszenia zwierząt mogą spowodować poważne uszkodzenie, gdy rana jest ciężka. Na przykład ukąszenia mogą prowadzić do miejscowej i / lub ogólnoustrojowej infekcji, a także do uszkodzenia nerwów lub ścięgien. Dlatego zawsze ważne jest, aby szukać pomocy medycznej po ukąszeniu jakiegokolwiek zwierzęcia.

Profilaktyka po ekspozycji

Profilaktyka po ekspozycji (PEP) jest jedyną strategią leczenia, która zapobiega zgonom wścieklizny. Zabieg ten obejmuje intensywne mycie i miejscowe leczenie rany, a następnie przebieg silnej i skutecznej szczepionki przeciw wściekliźnie.

Podawany w porę PEP może powstrzymać wirusa wścieklizny przed przedostaniem się do centralnego układu nerwowego, co z kolei zapobiega wystąpieniu objawów wścieklizny. Do tej pory, nikt w Stanach Zjednoczonych nie rozwinęła wścieklizny, gdy podano szczepionkę szybko i odpowiednio, zgodnie z National Institutes of Health.

Oprócz PEP lekarz może przepisać antybiotyki. Możesz potrzebować zastrzyku tężca w zależności od daty ostatniego strzału tężca.

Szczepionka przeciw wściekliźnie

Podobnie jak wszystkie szczepionki, szczepionki przeciwko wściekliźnie zawierają osłabioną postać wirusa, który nie jest zdolny do wywoływania choroby lub rozmnażania. W odpowiedzi na szczepionkę Twój organizm wytwarza przeciwciała, które celują i zabijają wirusa wścieklizny.

Ponieważ wszystkie szczepionki przeciwko wściekliźnie ludzkiej są inaktywowane, nie można rozwinąć wścieklizny po otrzymaniu szczepionki. Każda szczepionka przechodzi serię rygorystycznych testów kontroli jakości, które obejmują testy siły działania, toksyczności, bezpieczeństwa i sterylności.

Dawkowanie

Zazwyczaj podaje się w ustalonym harmonogramie pięciu dawek w ciągu 28 dni (rozpoczynając od dnia ekspozycji), szczepionkę przeciw wściekliźnie podaje się we wstrzyknięciu. Ponadto, większość ludzi otrzymuje również leczenie zwane ludzką immunoglobuliną wścieklizną (HRIG), chyba że wcześniej byli zaszczepieni lub otrzymują szczepionki przeciwko wściekliźnie przed ekspozycją. Podawany również w zastrzyku, HRIG podaje się w dniu, w którym nastąpiło ugryzienie zwierzęcia.

Skutki uboczne

Chociaż działania niepożądane szczepionki przeciwko wściekliźnie i HRIG nie są powszechne, mogą wywoływać pewne niewielkie reakcje w miejscu wstrzyknięcia. Obejmują one:

• ból
• czerwień
• obrzęk
• swędzenie

W rzadkich przypadkach u pacjentów mogą wystąpić takie objawy, jak ból głowy, nudności, ból brzucha, bóle mięśni i zawroty głowy.

Przed otrzymaniem szczepionki przeciw wściekliźnie należy powiadomić lekarza, jeśli kiedykolwiek wystąpiła poważna reakcja alergiczna na dawkę szczepionki przeciwko wściekliźnie. Należy również poinformować lekarza o poważnych alergiach lub o osłabionym układzie odpornościowym z powodu przewlekłej choroby lub stosowania pewnych leków (np. Sterydów).

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. "Wścieklizna: Jaką staranność otrzymam?" 29 stycznia 2018 r.
• Narodowy Instytut Alergologii i Chorób Zakaźnych. "Szczepionki." Lipiec 2016.
• Narodowy Instytut Zdrowia. "Wścieklizna Szczepionka." Kwiecień 2018.
• Salve H, Kumar S, Sa R, Rai SK, Kant S, Pandav CS. "Zdolność do zrównoważonej realizacji śródskórnej profilaktyki po ekspozycji na wściekliznę na poziomie podstawowej opieki zdrowotnej - dane z wiejskiej Haryany." BMC Health Serv Res. 2014 czerwiec 25; 14: 278.
• Światowa Organizacja Zdrowia. "Często zadawane pytania na temat wścieklizny." Ostatni dostęp kwiecień 2018.