Jak leczy się raka prostaty

Możliwości leczenia raka prostaty mogą się różnić w zależności od wielu czynników, w tym od agresywności guza, stopnia zaawansowania choroby, osobistych preferencji i innych. Opcje lecznicze mogą obejmować chirurgię lub radioterapię. Przy mniej agresywnych nowotworach, czujne czekanie (aktywny nadzór) z rozpoczęciem leczenia tylko wtedy, gdy postęp raka może być opcją. Istnieje również wiele różnych terapii, które można stosować do kontrolowania wzrostu tych nowotworów, w tym terapii hormonalnych, chemioterapii i nowszych terapii, takich jak immunoterapia. Ponadto w badaniach klinicznych oceniane są liczne alternatywne metody leczenia.

Zrozumienie twoich opcji

Wiele nowotworów prostaty jest nieagresywnych i jeśli pozostawione same sobie nie będą stanowić problemu w dłuższej perspektywie. W przypadku tych nowotworów możliwe jest obserwowanie guza (aktywny nadzór) i leczenie nowotworu tylko wtedy, gdy wykazuje oznaki postępu.

W przypadku wczesnych nowotworów prostaty, które wykazują oznaki agresji, oraz u osób, które są w stanie tolerować takie zabiegi, jak chirurgia, celem terapii jest zwykle lekarstwo. Chirurgię i radioterapię uważa się za standardowe opcje leczenia, chociaż oceniane są alternatywy - takie jak terapia protonowa, krioablacja i ultrasonografia o dużej intensywności.

W przypadku bardziej zaawansowanych nowotworów gruczołu krokowego (w tym nowotworów z przerzutami) lub u osób, które nie są w stanie tolerować kuracji leczniczych, celem jest zazwyczaj kontrolowanie wzrostu nowotworu tak długo, jak to możliwe. Leczenie ogólnoustrojowe może obejmować terapie hormonalne, chemioterapię, immunoterapię lub badanie kliniczne. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do wielu nowotworów, zaawansowany rak prostaty często może być kontrolowany przez długi okres czasu za pomocą tych terapii (często dziesiątki lat).

Wiedza na temat tego, czy twój rak jest niskiej jakości, przerywany, czy o wysokim stopniu złośliwości, ma kluczowe znaczenie przy dokonywaniu najlepszych wyborów dotyczących leczenia. Wielu mężczyzn umiera częściej z rak prostaty niż z rak prostaty, w wielu przypadkach celem jest leczenie choroby przy zachowaniu najlepszej jakości życia.

Aktywny nadzór

Aktywny nadzór jest często nazywany czujnym czekaniem, chociaż niektórzy używają tych terminów do opisania nieco odmiennych podejść.

Z aktywny nadzór, człowiek nie chce aktywnie leczyć swojego raka w obecnym czasie. Poziomy PSA są sprawdzane w określonych odstępach czasu (na przykład co sześć miesięcy), z cyfrowym badaniem odbytnicy wykonywanym co roku, a druga i trzecia biopsja wykonuje się od sześciu do 12 miesięcy i od dwóch do pięciu lat po rozpoczęciu obserwacji. (Czas może się różnić w zależności od charakterystyki nowotworu.) Jeśli w dowolnym momencie wystąpi rak, rozpocznie się aktywne leczenie.

Aktywny nadzór jest najczęściej stosowany we wczesnych etapach, wolno rosnących nowotworów, w przypadku których skutki uboczne leczenia (takie jak zaburzenia erekcji i nietrzymanie moczu) przeważają nad potencjalnymi korzyściami leczenia. Stosuje się go najczęściej w przypadku guzów Gleasona 6, ale można go również stosować u mężczyzn z nowotworami o wyższych punktach Glejona, którzy mogą zdecydować, że skutki uboczne leczenia przewyższają korzyści z powodów osobistych lub z powodu innych schorzeń.

Niezwykle ważne jest, aby zauważyć, że aktywny monitoring jest postrzegany jako standardowa metoda leczenia przez wiele organizacji zajmujących się rakiem. Uważa się, że około 25 procent mężczyzn, którzy są "leczeni" aktywnym nadzorem, będzie wymagało aktywnego leczenia w pewnym momencie w przyszłości, ale czekanie, czy dana osoba mieści się w tej kategorii, niesie ryzyko nagłego przerzutu i spowodowania choroby śmierć.

Kiedy lekarz rozróżnia to i czujne czekanie, zwykle używa tego ostatniego terminu, aby odnosić się do podobnego podejścia bez przeprowadzania testów o mniejszej lub mniejszej częstotliwości. Może to być opcja leczenia dla osób, które na przykład mają żyć mniej niż pięć lat. W takim przypadku badania kontrolne nie są zwykle wykonywane, chyba że pojawią się objawy, a jeśli tak się stanie, leczenie może zostać rozpoczęte w tym czasie. Istnieje również kilka innych powodów, dla których ta opcja może zostać wybrana.

Chirurgia

Zarówno chirurgia, jak i radioterapia są uważane za "lecznicze" terapie raka prostaty. Inne zabiegi chirurgiczne mogą być stosowane z innych powodów, takich jak kontrola objawów.

Prostatektomia

W tradycyjna prostatektomianacięcie wykonuje się w linii środkowej brzucha, pomiędzy pępkiem (pępkiem) a kością łonową. Chirurg używa tego punktu dostępu do ręcznego usuwania gruczołu prostaty, jak również otaczających tkanek, takich jak pęcherzyki nasienne. W radykalna retropubiczna prostatektomiawęzły chłonne miednicy mogą również zostać usunięte.

Chirurdzy mogą osiągnąć ten cel leczenia przy pomocy tzw zrobotyzowana prostatektomia. Instrumenty są wkładane w kilka małych nacięć w podbrzuszu, które są poruszane przez robota sterowanego przez chirurga, a nie same ręce chirurga.

Jest to mniej inwazyjne niż procedura manualna, zapewnia chirurgowi lepszą widoczność i może mieć kilka innych zalet, w tym mniejsze ryzyko utraty krwi, krótszy czas powrotu do zdrowia i szybsze usunięcie cewnika (jeden jest wymagany w przypadku każdej z procedur).

Robotyczna prostatektomia jest wysoce wyspecjalizowaną procedurą, a przy nauce techniki istnieje stroma krzywa uczenia się. Osoby, które wybiorą tę opcję, muszą znaleźć chirurga specjalnie przeszkolonego do wykonywania zabiegu i posiadającego znaczny poziom doświadczenia w tym zakresie.

Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych o charakterze seksualnym oraz nietrzymania moczu jest podobne w przypadku powyższych opcji.

Po wykonaniu operacji tkanka prostaty jest wysyłana do patologa w celu ustalenia, czy usunięto cały guz. W przypadku raka prostaty może to być trudne. Odbytnica i pęcherz znajdują się w milimetrach gruczołu krokowego i nie można ich usunąć chirurgicznie. Oznacza to, że czasami chirurg będzie przecinał guz, a nie wokół guza, pozostawiając komórki raka prostaty.

Kiedy komórki rakowe pozostają w tyle (kiedy marginesy chirurgiczne są pozytywne) ryzyko nawrotu raka wynosi około 50 procent. Dalsze leczenie będzie zależeć od agresywności guza, ale może obejmować staranne monitorowanie, leczenie promieniowaniem do dołu gruczołu krokowego, terapię hormonalną i / lub chemioterapię.

Przezcewkowa resekcja prostaty (TURP)

W tej procedurze rektoskop jest wprowadzany do cewki moczowej, a elektrycznie aktywowana pętla druciana służy do wypalania tkanki gruczołu krokowego.

TURP nie jest leczeniem leczącym raka prostaty. Czasami jest zalecany jako procedura paliatywna (aby pomóc w leczeniu objawów, ale nie wyleczyć choroby) w przypadku 4 stadium. Można również zastosować leczenie łagodnego przerostu gruczołu krokowego z objawami utrzymującymi się pomimo leczenia.

Orchiektomia

Orchiektomia polega na chirurgicznym usunięciu obu jąder. Ponieważ jądra wytwarzają 95 procent testosteronu w organizmie, procedura ta znacznie zmniejsza ilość testosteronu w organizmie. (Tak jak normalne komórki prostaty są napędzane przez testosteron, hormon działa jako paliwo, które napędza wzrost komórek raka prostaty.)

Opieka pooperacyjna

Po prostatektomii (ręcznej lub robotycznej) mężczyźni będą mieli cewnik Foleya. Cewnik będzie zwykle pozostawiony na miejscu przez co najmniej 24 godziny, ale może pozostać w miejscu do dwóch tygodni, podczas gdy obrzęk i stan zapalny ustąpią. W ciągu pierwszych kilku dni normalne jest przekazywanie krwi lub małych skrzepów. Twój chirurg poinstruuje cię o dobrej pooperacyjnej pielęgnacji, która może zmniejszyć ryzyko infekcji lub innych komplikacji.

Ogólnie rzecz biorąc, mężczyźni mogą wrócić do swoich normalnych czynności w ciągu czterech tygodni po operacji, ale mogą to zrobić w zaledwie tydzień po zabiegach ambulatoryjnych.

Podobnie jak w przypadku każdej procedury chirurgicznej, istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych i powikłań po prostatektomii. Możliwe powikłania, które mogą być tymczasowe, obejmują następujące. Większość mężczyzn nie doświadcza wszystkiego:

• Trudności z oddawaniem moczu
• Nietrzymanie moczu, chociaż istnieje wiele metod leczenia, które mogą temu zaradzić
• Krwawienie
• Infekcja
• Zaburzenia erekcji
• Erazmacja wsteczna (wytrysk do pęcherza zamiast do penisa)
• Chirurgiczne uszkodzenie struktur otaczających prostatę
• Zespół TURP, rzadkie, ale potencjalnie poważne powikłanie zabiegu TURP, które wynika z poważnego spadku sodu w surowicy spowodowanego płukaniem płynów podczas zabiegu
• Zmiana wielkości penisa (przy radykalnej prostatektomii około 20 procent mężczyzn zauważy zmianę rozmiaru lub obwodu penisa o 15 procent lub więcej).

Radioterapia

Promieniowanie działa za pomocą promieniowania o wysokiej energii w celu uszkodzenia i zabicia komórek rakowych i może być stosowane jako podstawowe leczenie raka prostaty jako alternatywa dla chirurgii (terapia lecznicza); po operacji jako terapia adiuwantowa w leczeniu pozostałych komórek nowotworowych, które pozostają; lub jako leczenie paliatywne, aby złagodzić objawy, ale nie wyleczyć raka. Promieniowanie może być bardzo pomocne w leczeniu obszarów przerzutów kostnych z powodu choroby.

Radioterapię można podawać zewnętrznie lub wewnętrznie, a często obie metody stosuje się łącznie.

Terapia promieniowaniem zewnętrznym

W tej procedurze jesteś ustawiony na stole egzaminacyjnym, a promieniowanie jest dostarczane przez zewnętrzną stronę ciała i skupia się na gruczole krokowym i otaczającej tkance. Żel o nazwie spaceOAR może być umieszczony między odbytnicą a prostatą, aby zmniejszyć ryzyko oparzeń odbytnicy, ale techniki dostarczania promieniowania uległy znacznej poprawie w ostatnich latach i powodują znacznie mniejsze uszkodzenia otaczających tkanek normalnych niż w przeszłości.

Brachyterapia (radioaktywne umieszczanie nasion)

Wewnętrzna radioterapia, znana również jako brachyterapia, radioaktywne umieszczanie nasion lub po prostu "implant nasion", może być stosowana jako leczenie podstawowe w przypadku raka prostaty lub w połączeniu z zewnętrzną radioterapią. W tej procedurze małe nasiona lub peletki promieniowania są wszczepiane do guza. Nasiona promieniotwórcze mogą być tymczasowe lub trwałe.

Tradycyjna brachyterapia stosowana jest głównie w guzach o niskim lub wolnym wzroście. W przypadku mężczyzn z rakiem prostaty niskiego lub średniego ryzyka, brachyterapia niskodawkowa może być stosowana samodzielnie jako podstawowe leczenie raka prostaty zgodnie ze wspólnymi wytycznymi Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej i Onkologii Ontario w 2017 r.

Brachyterapia wysokodawkowa (HDR) jest często stosowana w bardziej zaawansowanych nowotworach. W HDR cewnik umieszcza się w prostacie między moszną a odbytem, ​​a igłę zawierającą radioaktywne nasiona wielkości ryżu umieszcza się następnie wewnątrz cewnika i utrzymuje w miejscu przez pięć do piętnastu minut. Powtarza się to zazwyczaj trzy razy w ciągu dwóch dni.

W przypadku stosowania jako leczenie lecznicze, radioaktywne wszczepienie nasion powoduje wyższe szybkości utwardzania niż standardowe promieniowanie wiązki. W połączeniu te zabiegi wydają się zmniejszać ryzyko nawrotu po dziewięciu latach po leczeniu o 20 procent, w porównaniu z mężczyznami, którzy mają tylko samo promieniowanie wiązki zewnętrznej. Uważa się, że w przypadku mężczyzn z pośrednim lub wysokim ryzykiem raka prostaty, którzy wybierają radioterapię wiązką zewnętrzną, należy zaproponować bradyterapię w niskiej dawce lub w dużej dawce.

Brachyterapia nie jest tak skuteczna u mężczyzn z powiększonym gruczołem prostaty.

Skutki uboczne

Skutki uboczne obu form promieniowania mogą obejmować bolesne oddawanie moczu, częstość i pilność; niemożność utrzymania; luźne stolce; krwawienie lub ból podczas przechodzenia stolca. Objawy te są zwykle łagodne do umiarkowanych i ustępują z czasem. Mogą wystąpić zaburzenia erekcji, ale częściej występuje u starszych mężczyzn z tym wcześniejszym problemem. Kiedy pojawia się w innych, ma tendencję do szybkiego i całkowitego rozwiązania po leczeniu.

Z zewnętrznym promieniowaniem, zaczerwienieniem, wysypką i pęcherzami mogą tworzyć się na skórze pokrywającej prostatę.

Kiedy radioaktywne nasiona pozostaną na miejscu w brachyterapii, należy zachować ostrożność, ponieważ inne osoby znajdujące się w pobliżu mogą zostać dotknięte przez promieniowanie. Mężczyznom zwykle poleca się trzymać z dala od kobiet w ciąży lub małych dzieci, czasem przez znaczny okres czasu. Ważne jest również, aby pamiętać, że promieniowanie może być wystarczająco silne, aby można było je wykryć podczas przesiewania na lotnisku.

Inne lokalne terapie

Oprócz zabiegów chirurgicznych i radioterapii istnieje kilka innych metod leczenia miejscowego, które mogą być stosowane w celach leczniczych.

Proton Beam Therapy

Terapia wiązką protonów jest podobna do konwencjonalnej radioterapii, ponieważ wykorzystuje wysoką energię do niszczenia komórek nowotworowych. Jednakże promienie, które składają się z przyspieszonych protonów lub cząsteczek pozytywnych, przechodzą przez tkankę bezpośrednio do guza i zatrzymują się, w przeciwieństwie do kontynuowania po gruczole prostaty, gdzie mogą uszkodzić normalną tkankę (jak w przypadku regularnego promieniowania).

Terapia protonowa wydaje się być równie skuteczna jak tradycyjne promieniowanie, ale uważa się, że powoduje mniejsze uszkodzenia normalnych, zdrowych komórek.

Terapia protonowa jest stosunkowo nowa w porównaniu z niektórymi innymi terapiami, a jej rola jako podstawowej terapii (monoterapii) w przypadku raka prostaty jest obiecująca, ale wciąż niejasna.

Kriochirurgia

Kriochirurgia lub krioablacja to technika, w której argon i hel są używane do zamrażania prostaty. Jest stosowany w sali operacyjnej, podczas gdy mężczyźni są pod narkozą.

Używane mniej niż inne metody leczenia, krioterapia może być stosowana tylko w przypadku guzów, które są zawarte w gruczole krokowym i obecne tylko w jednym miejscu. Może być również stosowany po nieudanej radioterapii.

Pozytywne korzyści mogą obejmować szybszy powrót do zdrowia i krótszy pobyt w szpitalu niż operacja (prostatektomia), chociaż technika ta wiąże się z większym ryzykiem zaburzeń erekcji.

Ultradźwięki o wysokiej intensywności (HIFU)

Skoncentrowane ultradźwięki o wysokiej intensywności (HIFU) wykorzystują ultradźwięki do generowania ciepła i niszczenia komórek nowotworowych. Uważa się, że HIFU może być mniej skuteczny niż inne typowe metody leczenia, ale operacja lub radioterapia może być później stosowana, jeśli nie zakończy się powodzeniem.

Terapia hormonalna

Leki mogą być stosowane w celu zmniejszenia ilości testosteronu obecnego w ciele (podobnie jak orchiektomia) lub wpływania na zdolność testosteronu do działania na komórki raka prostaty. Terapia hormonalna (terapia deprywacji androgenów) nie leczy raka gruczołu krokowego, ale jest podstawą do kontrolowania jego wzrostu - czasem przez dłuższy czas.

Hormonoterapia może być stosowana u mężczyzn, którzy w innym przypadku nie tolerowaliby innych terapii. Można go również stosować przed promieniowaniem, aby zmniejszyć rozmiar raka gruczołu krokowego i ułatwić jego leczenie (terapia neoadjuwantowa) lub później, aby pomóc "oczyścić" pozostałe komórki nowotworowe, aby zmniejszyć ryzyko nawrotu lub nawrotu (adiuwant terapia). Wreszcie, może być stosowany u mężczyzn, którzy mają raka prostaty, którzy powracają po leczeniu pierwotnym lub którzy mają raka, który miał przerzuty (rozprzestrzenienie) do innych regionów ciała.

Terapia LH-RH

Luteinizujący hormon uwalniający (LH-RH) analogi lub agoniści zablokować sygnał, który mówi jądra, aby testosteron, zmniejszenie ogólnej produkcji. Leki te są medyczną wersją wycięcia sutka, a leczenie jest czasami określane jako kastracja medyczna. W odróżnieniu od orchiektomii leczenie jest jednak odwracalne.

Leki w tej kategorii obejmują:

• Lupron (leuprolid)
• Zoladex (gosrellin)
• Trelstar (triptorelin)
• Vantas (histrelin)

Kiedy agoniści LH-RH są po raz pierwszy wykorzystywani, często powodują zwiększać w poziomach testosteronu. Aby przeciwdziałać temu efektowi, leki antyandrogenowe są często stosowane w pierwszych tygodniach leczenia.

LH-RH antagoniści zmniejszają również produkcję testosteronu przez jądra, ale robią to szybciej niż agoniści LH-RH.

Leki w tej kategorii obejmują:

• Firmagon (degareliks)

Inhibitory CYP17

W przeciwieństwie do agonistów i antagonistów LH-RH, inhibitory CYP17 zakłócają wytwarzanie testosteronu przez nadnercza (małe gruczoły dokrewne znajdujące się na nerkach). Czynią to poprzez blokowanie enzymu CYP17, który jest potrzebny w reakcji, która produkuje androgeny.

W tej kategorii jest jeden lek zatwierdzony do użytku w Stanach Zjednoczonych.

• Zytiga (abiraterone)

Istnieją inne (takie jak orteronel, galeterone, V-464), które są w badaniach klinicznych i więcej w fazie rozwoju. Ketokonazol, lek przeciwgrzybiczy o właściwościach hamujących CYP17, jest czasami stosowany poza wskazaniami do leczenia raka prostaty.

Zytiga (abirateron) stosuje się razem z lekami omówionymi powyżej, aby zablokować wytwarzanie całego testosteronu w organizmie i jest stosowany głównie w zaawansowanym / wysokim ryzyku i przerzutowym raku gruczołu krokowego. Działania niepożądane są zwykle łagodne i obejmują problemy z poziomem potasu we krwi. Czasami podaje się go wraz z prednizonem, aby zmniejszyć te problemy, ale kortykosteroidy, takie jak prednizon. Lek zwiększa również działanie niektórych leków obniżających poziom cholesterolu.

Terapia anty-androgenowa

Niektóre leki przeciwandrogenowe wiążą się z receptorem androgenowym na komórkach raka prostaty, tak aby testosteron nie mógł, zapobiegając podziałowi i wzrostowi komórek.

Obejmują one:

• Eulexin (flutamid)
• Casodex (bikalutamid)
• Nilandron (nilutamid)

Inni blokują sygnał od receptora do jądra komórki, osiągając ten sam wynik.

Obejmują one:

• Xtandi (enzalutamid)
• Earleada (apalutamid)

Łagodna hipertrofia stercza (BPH)

Leki Avodart (dutasteryd) i Proscar (finasteryd) blokują dihydrotestosteron.

Avodart lub Proscar mogą być stosowane w raku prostaty:

• Dla mężczyzn z guzami Gleasona 6, które hamują guzy lub powodują ich cofanie
• Razem z Lupronem lub Casodexem, aby leki te działały lepiej
• Aby pomóc mężczyznom utrzymać aktywny nadzór i zmniejszyć ryzyko, będą potrzebowali operacji lub promieniowania

W przypadku mężczyzn, którzy nie chorują na raka prostaty, wydaje się, że leki te zmniejszają ryzyko rozwoju choroby, chociaż istnieje zwiększona częstość występowania przypadków wysokiego stopnia u osób, u których zdiagnozowano koniec.

Skutki uboczne i rozważania

Większość skutków ubocznych związanych z terapią hormonalną jest wtórna do redukcji testosteronu w organizmie. Ważne jest, aby pamiętać, że wygląd zewnętrzny nie zmienia się z powodu tych zabiegów, ani też nie zmienia się głos. Działania niepożądane mogą obejmować:

• Uderzenia gorąca
• Zaburzenia erekcji
• Zmniejszono popęd seksualny
• Powiększenie piersi (ginekomastia)
• Zmęczenie
• Przybranie na wadze
• Zmniejszona siła mięśni
• Zmniejszona gęstość kości (osteopenia i osteoporoza)

Aby zmniejszyć te skutki uboczne, terapia hormonalna może być czasami stosowana z przerwami, z przerwami na lek w celu poprawy jakości życia.

Ponieważ testosteron "karmi" raka prostaty, niektórzy ludzie zastanawiali się, czy mężczyźni z rakiem prostaty mogą przyjmować testosteron; hormon zastępczy może pomóc w obniżeniu popędu płciowego, problemach z erekcją, zmęczeniu i innych. Wiele osób szybko powiedziałoby "nie", ale są pewne sytuacje, w których jest to możliwe:

• W przypadku nowotworów o niskim lub niezłośliwym nowotworze (rodzajów, które nigdy nie rozprzestrzenią się, takich jak guzy Gleasona 6)
• Dla mężczyzn, którzy przeszli operację lub radioterapię i czują się wyleczeni, po okresie oczekiwania od dwóch do pięciu lat
• Dla mężczyzn, którzy mieli nawroty po zabiegu chirurgicznym lub radioterapii, którzy otrzymują przerywany Lupron, chociaż opinie ekspertów są podzielone
• Dla mężczyzn z rakiem prostaty, którzy mają bardzo poważne osłabienie lub utratę mięśni; ryzyko nieleczenia testosteronem może przewyższać ryzyko rozwoju raka.

Chemoterapia

Leki stosowane w chemioterapii działają poprzez zabijanie szybko dzielących się komórek, takich jak komórki rakowe, chociaż mogą również wpływać na prawidłowe komórki. Chemioterapia może zarówno przedłużyć życie, jak i zmniejszyć objawy u mężczyzn chorych na raka prostaty. Powiedział, że nie może wyleczyć choroby.

Do leków chemioterapeutycznych stosowanych w leczeniu raka prostaty należą:

• Taxotere (docetaksel), zwykle lek pierwszego wyboru chemioterapii
• Jevtana (cabazitaxel), wzmożona postać chemioterapii, która może być stosowana u mężczyzn opornych na Taxotere
• Novantrone (mitoksantron)
• Emcyt (estramustyna)

Chemioterapia jest zwykle stosowana w przypadku raka gruczołu krokowego, który rozprzestrzenił się poza gruczoł krokowy i nie reaguje już na leki hormonalne, ale to się zmienia.

Opublikowane w 2015 r. Opracowanie The New England Journal of Medicine odkryli, że mężczyźni, którzy mieli nowotwory wrażliwe na hormony i byli leczeni przez Taxotere i Lupron, przeżyli znacznie dłużej niż mężczyźni, którzy byli leczeni samym Lupronem. Ze względu na te wyniki, zaleca się obecnie chemioterapię wcześniej, przed rozwojem oporności hormonalnej u mężczyzn ze znacznymi chorobami przerzutowymi.

Skutki uboczne

Niektóre z częstych działań niepożądanych chemioterapii obejmują:

• Wypadanie włosów
• Supresja szpiku kostnego: Może to obejmować niską liczbę krwinek białych (neutropenię wywołaną przez chemioterapię), małą liczbę czerwonych krwinek (niedokrwistość wywołaną chemioterapią) i małą liczbę płytek krwi (trombocytopenię).
• Neuropatia obwodowa: Drętwienie, mrowienie i ból dłoni i stóp są częste, szczególnie w przypadku leków takich jak Taxotere i Jevtana. Podczas gdy większość skutków ubocznych chemioterapii ustępuje wkrótce po zakończeniu leczenia, neuropatia obwodowa może się utrzymywać.
• Nudności i wymioty: Leki mogą teraz kontrolować te objawy, aby wielu mężczyzn nie odczuwało nudności.

Immunoterapia

Terapia biologiczna, zwana także immunoterapią, wykorzystuje system odpornościowy organizmu do zwalczania komórek nowotworowych. Jeden rodzaj, zwany Provenge (sipuleucel-T), został opracowany w celu leczenia zaawansowanego, nawracającego raka prostaty.

Provenge jest terapeutyczną szczepionką przeciwnowotworową, która jest zatwierdzona dla mężczyzn z rakiem prostaty, którzy rozwinęli oporność na terapie hormonalne i nie mają żadnych objawów lub tylko łagodne objawy choroby. Podobnie jak szczepionki, które stymulują organizm do zwalczania bakterii i wirusów, Provenge stymuluje organizm człowieka do walki z komórkami nowotworowymi. Działa poprzez wzmocnienie specyficznego typu komórki odpornościowej znanej jako komórki regulatorowe T (Treg), które działają jak ogary układu odpornościowego. Komórki regulatorowe T rozpoznają najeźdźcę, takiego jak komórka rakowa, a następnie wysyłają sygnały do ​​innych komórek (zabójczych komórek T) w układzie odpornościowym, aby zniszczyć raka.

Za pomocą tej terapii krew człowieka jest najpierw pobierana (w procedurze nazywanej plazmaferezą, która jest podobna do dializy), a jego komórki regulatorowe T są izolowane. Tregi są następnie eksponowane na fosfatazę kwasu prostaty, cząsteczkę znajdującą się na powierzchni komórek gruczołu krokowego, szkoląc Tregi, aby rozpoznawały te komórki rakowe jako najeźdźców. Komórki są wstrzykiwane z powrotem do mężczyzny, aby wykonać swoją pracę.

Monitorowanie postępów może być wyzwaniem dla mężczyzn z Provenge, ponieważ poziomy PSA oraz wielkość i rozmiar guzów się nie zmieniają. Jednak może to przedłużyć przetrwanie o kilka miesięcy przy minimalnych efektach ubocznych. Ma większe korzyści, gdy lek zaczyna się wcześniej, ponieważ efekt kumuluje się w czasie.

Połączenie radioterapii z immunoterapią wydaje się usprawniać leczenie poprzez proces zwany efektem abscopala. Umierające komórki z promieniowania pomagają komórkom immunologicznym zidentyfikować specyficzne dla nowotworu cząsteczki, dzięki czemu mogą je upolować w innych częściach ciała.

Badania kliniczne

Istnieje wiele różnych badań klinicznych w toku, poszukujących nowych i lepszych sposobów leczenia raka prostaty (lub sposobów, które mają mniej skutków ubocznych). Badane leki obejmują inne leki immunoterapeutyczne, jak również terapie celowane, terapie ukierunkowane na specyficzne nieprawidłowości genetyczne w komórkach rakowych lub szlak wzrostu komórek nowotworowych. Inhibitory PARP to leki, które zostały ocenione dla osób z rakiem piersi i mogą być pomocne dla mężczyzn z rakiem prostaty, którzy mają mutacje genu BRCA.

Leczenie przerzutów

Rak prostaty może rozprzestrzeniać się na kości i inne regiony ciała. Ogólne leczenie raka gruczołu krokowego może również odnosić się do przerzutów, ale czasami stosowane są również specjalne metody leczenia.

Przerzuty do kości można leczyć na wiele różnych sposobów. Leczenie może zmniejszyć ból, a także zmniejszyć ryzyko powikłań przerzutów do kości, takich jak złamania i kompresja rdzenia kręgowego. Opcje obejmują:

• Radioterapia
• Radiofarmaceutyki: Metastron (stront-89), Quadramet (samar-153) i rad-223 mogą być wstrzykiwane i dostarczają promieniowanie bezpośrednio do kości. Te zabiegi są szczególnie pomocne, jeśli przerzuty do kości są szeroko rozpowszechnione lub występują w różnych częściach ciała.
• Leki modyfikujące kości: leki modyfikujące kości działają poprzez zmianę mikrośrodowiska kości i mogą być stosowane zarówno do leczenia, jak i zapobiegania przerzutom do kości. Czynniki obejmują bisfosfonian leku Zometa (kwas zoledronowy) i Xgeva lub Prolia (denosumab).

Przerzuty do wątroby mogą być również czasami leczone konkretnie. Przerzuty do wątroby mogą być bardzo poważne w przypadku raka prostaty i są najczęściej leczone z zastosowaniem ogólnych metod leczenia raka z przerzutami.Dla niektórych mężczyzn, SIR-Sfery do leczenia przerzutów do wątroby mogą być opcją, gdy inne leczenie nie kontroluje choroby w wątrobie.

Uzupełniające zabiegi

Obecnie nie ma alternatywnych metod leczenia, które mogą wyleczyć raka gruczołu krokowego lub przedłużyć życie, ale badania dotyczące kwestii od diety po leki, które nie są tradycyjnie stosowane w leczeniu raka prostaty, wskazują, że takie opcje mogą odgrywać uzupełniającą rolę w przyszłości.

Dieta

Zdrowa, zbilansowana dieta jest niezbędna do wyleczenia z leczenia raka prostaty. Badanie z 2016 r. Sugerowało, że produkty spożywcze bogate w likopen, takie jak sosy pomidorowe, mogą przynosić korzyści mężczyznom z rakiem prostaty wysokiego ryzyka. Niektórzy sądzą, że dieta bogata w mięso i tłuszcz zwierzęcy może być szkodliwa, ale nie jest to w tej chwili dobrze zrozumiane.

Witaminy

Istnieją pewne dowody na to, że witaminy, takie jak przyjmowanie multiwitaminy, cynku lub wapnia, mogą zwiększać śmiertelność z powodu raka prostaty. Chociaż jest zbyt wcześnie, aby poznać znaczenie witamin z rakiem prostaty, niektóre suplementy witaminowe i mineralne mogą zakłócać leczenie. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem nie tylko o lekach na receptę, ale także o dostępnych bez recepty lekach, witaminach lub suplementach diety, które chcesz przyjmować.

Metformina

Wydaje się, że mężczyźni, którzy mają cukrzycę i raka prostaty, żyją dłużej podczas leczenia metforminą niż innymi lekami przeciwcukrzycowymi, ale lek jest również badany pod kątem jego możliwej roli w leczeniu niektórych nowotworów. Jego rola w leczeniu raka gruczołu krokowego jest nadal niepewna.

Statyny

Statyny to kategoria leków obniżających poziom cholesterolu, takich jak Lipitor (atorwastatyna), o których wielu ludzi zna. W dotychczasowych badaniach wydaje się, że mężczyźni leczeni za pomocą statyn mają zmniejszone ryzyko zgonu i wyższą częstość wyleczeń z raka prostaty.

Aspiryna

W badaniach przyjrzano się roli, jaką aspiryna może mieć w przeżyciu z wielu nowotworów. Duże badanie z 2014 r. Opublikowane w Internecie Journal of Clinical Oncology Okazało się, że aspiryna w małych dawkach wiązała się z mniejszym ryzykiem zgonu z powodu raka prostaty, ale tylko u osób z guzami wysokiego ryzyka. Korzyści z leczenia należy porównać z możliwymi zagrożeniami (takimi jak krwawiące wrzody) i ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, jeśli rozważasz zastosowanie aspiryny.

Powyższe leczenie

Są ludzie, którzy mogą zrezygnować z leczenia, nawet jeśli są kandydatami na to. Dla niektórych mężczyzn, krótka oczekiwana długość życia lub inne poważne problemy medyczne mogą spowodować taki wybór. W takim przypadku mężczyzna może czuć, że ryzyko lub skutki uboczne terapii przewyższają potencjalne korzyści.

Ponieważ to, co się stanie, jeśli rak prostaty nie zostanie poddany leczeniu, będzie się różnić w zależności od wielu czynników, ważne jest, aby wyraźnie zapytać lekarza o twoją sprawę. Zrozumienie możliwego przebiegu twojego raka i prawdopodobieństwa wystąpienia progresji może pomóc ci w podjęciu świadomej decyzji o twojej opiece. Decyzja o rezygnacji z leczenia jest z pewnością uzasadniona w odpowiednich okolicznościach, ale wymaga starannej i przemyślanej rozmowy z lekarzem i rodziną.

Podejmować decyzje

Istnieje wielu różnych lekarzy, którzy leczą raka prostaty, w tym urologów, onkologów, onkologów medycznych i lekarzy pierwszego kontaktu, takich jak interniści i lekarze rodzinni. Możesz uzyskać różne opinie na temat najlepszego leczenia dla ciebie w zależności od skupienia się na praktyce lekarza. Dowiadując się o swojej chorobie i konsultacjach z więcej niż jednym lekarzem, możesz zważyć różne opcje dla siebie i stać się aktywnym głosem w twojej opiece.

Wiele osób uważa, że ​​pomocne jest uzyskanie drugiej opinii w jednym z wyznaczonych ośrodków onkologicznych Narodowego Instytutu Raka. Ośrodki te są znane nie tylko ze swoich najwyższej klasy specjalistów w dziedzinie raka, ale często oferują więcej badań klinicznych niż szpitale gminne. Niektórzy specjaliści mogą zaprojektować plan leczenia, który następnie może zostać podjty przez lekarza środowiskowego.

Jak radzić sobie z rakiem prostaty? Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Amerykańskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej. Rak prostaty: opcje leczenia. Zaktualizowano 03/2018.

• Arimura, T., Kondo, N., Matsukawa, K. i in. Terapia protonowa sama w przypadku zaawansowanego raka prostaty średnio-lub wysokiego ryzyka: instytucjonalne prospektywne badanie kohortowe. Journal of Clinical Oncology. 2018. 10(14):116.

• Chin, J., Rumble, R., Kollmeier, M. i in. Brachyterapia dla pacjentów z rakiem prostaty: American Society of Clinical Oncology / Cancer Care Ontario Joint Guidelines. Journal of Clinical Oncology. 2017. 35(15):1737-1743.

• Cooperberg, M. Długoterminowa aktywna obserwacja raka prostaty: odpowiedzi i pytania. Journal of Clinical Oncology. 2015. 33(3):238-240.

• Frank, S., Pugh, T., Blanchard, P. i in. Prospektywna faza 2 Próba trwałej implantacji nasion Prosta brachyterapia w pośrednim raku prostaty - ryzyko: Skuteczność, toksyczność i jakość życia. International Journal of Radiation Oncology, Biology and Physics. 2018. 100(2):374-382.

• Jacobs, E., Newton, C., Stevens, V. i in. Codzienne przyjmowanie aspiryny i śmiertelność specyficzna dla raka prostaty w dużej kohorcie mężczyzn z nierozciętym rakiem prostaty. Journal of Clinical Oncology. 2014. 32(33):3716-22.

• Sweeney, C., Chen, Y., Carducci, M. i in. Chemotormonalna terapia w przerzutowym raku prostaty wrażliwym na hormony. The New England Journal of Medicine. 2015. 373:737-746.

• Wang, Y., Jacobs, E., Newton, C. i M. McCullough. Likopen, produkty z pomidorów i śmiertelność specyficzna dla raka prostaty wśród mężczyzn z rozpoznaniem raka bez przerzutów raka prostaty w badaniu profilaktyki raka II kohorty żywieniowej. International Journal of Cancer. 2016. 138(12):2846-55.