Jak leczy się raka jądra

Jeśli zdiagnozowano raka jąder, istnieją trzy rodzaje terapii, które mogą być stosowane: chirurgia, chemioterapia i promieniowanie. Który jest zalecany dla ciebie będzie oparty w dużej mierze na etapie (rozległości) raka i komórkowej charakterystyce guza.

Dzięki postępom w zakresie leków chemioterapeutycznych, w stadium 1 raka jądra osiągamy obecnie wskaźnik przeżycia pięcioletniego wynoszący 99 procent. Co więcej, pięcioletni wskaźnik przeżywalności dla raka jąder trzeciego stopnia wynosi w przybliżeniu 73 procent.

Chirurgia

Jeśli zostanie zdiagnozowany rak jądra, operacja zawsze będzie aspektem leczenia. Operacja rutynowo obejmuje usunięcie jądra i guza w procedurze zwanej radykalną orchiektomią. W zależności od tego, czy (i ile) rak rozprzestrzenił się poza miejsce pierwotnego guza, konieczne mogą być dodatkowe zabiegi chirurgiczne w celu usunięcia dotkniętych węzłów chłonnych.

Usuwanie jąder (radykalna orchiektomia)

Rak jądra jest wyjątkowy, prawie zawsze diagnozuje się go przez trwałe usunięcie jądra w procedurze chirurgicznej znanej jako radykalna orchiektomia pachwinowa. Chociaż może się to wydawać skrajnie trudne - usunięcie narządu w celu zdiagnozowania stanu - można to zrobić tylko wtedy, gdy wszystkie inne testy (w tym badania ultrasonograficzne i testy markerów nowotworu krwi) są silnie pozytywne w przypadku raka.

Radykalna orchiektomia może być zarówno ostatnim etapem diagnozy raka, jak i pierwszym krokiem w leczeniu.

Nawet jeśli twoje jądro musi zostać usunięte, pozostały może wykonać pracę dla obu. Operacja nie spowoduje, że nie będziesz sterylny ani nie będzie przeszkadzał ci w uprawianiu seksu lub osiągnięciu erekcji. W razie potrzeby można przywrócić wygląd moszny poprzez pobranie implantu silikonowego dla jąder wykonanego przez chirurga kosmetycznego.

Jak to się odbywa: Sama operacja trwa od trzech do sześciu godzin. Jest wykonywany w szpitalu przez urologa i często wykonywany jako chirurg jednodniowy.

Zaczyna się od nacięcia od trzech do sześciu cali w okolicy łonowej tuż nad dotkniętym jądrem. Jądro zostaje następnie wyekstrahowane i usunięte chirurgicznie wraz ze spermą nasienną (która zawiera nasieniowód, który przenosi plemniki z jądra). Rury i naczynia są następnie wiązane za pomocą ciągłych szwów z jedwabiu lub polipropylenu. Szwy działają jak markery na wypadek, gdyby urolog musiał wykonać dodatkową operację.

Poprawa: Odzyskiwanie po orchidektomii zajmuje zwykle około dwóch do trzech tygodni. Reszta łóżka jest zwykle zalecana przez pierwsze 24 godziny. W ciągu pierwszych kilku dni może być potrzebna dodatkowa bielizna, taka jak pasek do spodni. Powikłania orchiektomii są niezbyt częste, ale mogą obejmować krwawienie, infekcję, miejscowe odrętwienie lub przewlekły ból pachwinowy lub moszny.

Inscenizacja i decyzje dotyczące leczenia: Na podstawie wyników analizy tkanek i innych testów patolog przeprowadzi chorobę. Każdy z tych etapów choroby - od etapu 1 do etapu 3 - opisuje rozprzestrzenianie się i nasilenie raka:

• Scena 1 oznacza, że ​​rak jest zawarty w jądrze.
• Etap 2 oznacza, że ​​rak rozprzestrzenił się na pobliskie węzły chłonne.
• Etap 3 oznacza, że ​​rak ma przerzuty na odległość.

Ponadto lekarz będzie chciał wiedzieć, jaki rodzaj nowotworu masz. Rak jąder klasyfikowany jest jakonasieniaki, rodzaj, który rośnie powoli i jest mniej podatny na przerzuty, oraz nie-nasieniaki, które wydają się agresywne i bardziej prawdopodobne, że się rozprzestrzenią.

Na podstawie przeglądu zgromadzonych informacji lekarz zadecyduje o odpowiednim przebiegu leczenia.

Rzadziej, aczęściowa orchiektomia można wykonać, w której usuwana jest tylko rakowa część jądra. Można to zbadać jako środek do zachowania płodności, jeśli masz tylko jedno jądro lub oba jądra są dotknięte.

Rozwiń węzeł chłonny zaotrzewnowy (RPLND)

Jeśli rak jąder zostanie pozytywnie zdiagnozowany, można wykonać zabieg chirurgiczny zwany rozwarstwieniem węzłów chłonnych zaotrzewnowych (RPLND), jeśli rak rozprzestrzenił się lub istnieje obawa, że ​​może to nastąpić.

Gdy nowotwór jądra ulega przerzutom, robi to we względnie przewidywalnym schemacie. Pierwszymi tkankami zwykle dotkniętymi są węzły chłonne zaotrzewnowe. Jest to przestrzeń za otrzewną (błoną, która wyścieła jamę brzuszną) wypełniona krwią i naczyniami limfatycznymi. Badając wyodrębniony węzeł chłonny patolog może ustalić, czy choroba rozprzestrzeniła się.

RPLND jest typowo wskazany dla niewystawniaków stadium 1 i stadium 2, ponieważ istnieje większe prawdopodobieństwo przerzutów. (Dla kontrastu, nasieniaki stopnia 1. i 2. stopnia są częściej leczone samym napromienianiem).

W przypadku niektórych stadiów nasieniaka stopnia 1. lekarz będzie chciał rozważyć zalety RPLND w porównaniu z mniej inwazyjną chemioterapią. Decyzja nie zawsze jest cięta i sucha. W niektórych przypadkach preferowane może być podejście typu "oglądaj i czekaj", jeśli nowotwór jest zamknięty i nie ma śladów raka w mosznie, powonieniu lub gdzie indziej.

Jeśli u pacjenta występuje niezmienniczak stopnia 2., RPLND można wykonać po chemioterapii, jeżeli istnieją jakiekolwiek dowody na pozostały nowotwór. Dzieje się tak dlatego, że resztki nowotworowe mogą czasami rozprzestrzeniać się i stać się odpornymi na leki stosowane w chemioterapii, które były wcześniej stosowane. Gdyby do tego doszło, rak byłby o wiele trudniejszy do wyleczenia.

RPLND może być odpowiedni dla nasieniaka stopnia drugiego lub trzeciego stopnia, jeśli pozostały resztki raka pozostające po radioterapii lub chemioterapii.

Jak to się odbywa: Operacja obejmuje nacięcie zaczynające się tuż poniżej mostka i kontynuujące pępek. Po łagodnym przemieszczeniu jelit około 40 do 50 węzłów chłonnych usuwa się, uważając, aby nie uszkodzić otaczających nerwów. Jest to wysoce techniczna operacja wymagająca wykwalifikowanego chirurga.

Po zastąpieniu jelit i zszyciu rany, węzły chłonne są wysyłane do laboratorium w celu analizy. Wszystko wskazuje na to, że zabieg może potrwać kilka godzin.

Poprawa: Po zabiegu zostajesz przeniesiony do ośrodka opieki anestezjologicznej przez kilka godzin, po czym zostajesz przeniesiony do pokoju szpitalnego na pozostały okres rekonwalescencji. Cewnik moczowy zostanie umieszczony w czasie zabiegu chirurgicznego, aby pomóc osuszyć pęcherz; będzie on tam przechowywany przez dwa do czterech dni w celu monitorowania wydatku moczu. Przez pierwsze dwa lub trzy dni jesteś na diecie płynnej. Można także przepisać doustne i dożylne leki przeciwbólowe.

Ogólnie mówiąc, powinieneś być na tyle dobry, aby zostać zwolnionym w ciągu siedmiu do dziesięciu dni. Po powrocie do domu może upłynąć od 3 do 7 tygodni.

Powikłania pooperacyjne: Powikłania mogą obejmować uszkodzenie nerwu współczulnego, który przebiega równolegle do rdzenia kręgowego. Jeśli tak się stanie, możesz doświadczyć wytrysku wstecznego, w którym nasienie jest kierowane do pęcherza, a nie do cewki moczowej. Chociaż może to wpływać na zdolność do poczęcia, niektóre leki, takie jak Tofranil (imipramina), mogą pomóc w poprawie reakcji mięśni.

Inne powikłania pooperacyjne obejmują zakażenie, niedrożność jelit i reakcję na leki znieczulające. Wbrew powszechnemu przekonaniu, RPLND nie spowoduje zaburzeń erekcji, ponieważ nerwy regulujące erekcje znajdują się gdzie indziej w ciele.

Chirurgia laparoskopowa (znana również jako chirurgia "dziurka od klucza") może czasami być rozważana w przypadku RPLND. Chociaż jest mniej inwazyjny niż tradycyjny RPLND, jest niezwykle czasochłonny i może nie być tak skuteczny jak "otwarta" operacja.

Chemoterapia

Chemioterapia polega na użyciu toksycznych leków do zabijania komórek nowotworowych. Zazwyczaj dwa lub więcej leków podaje się dożylnie (do żyły krwionośnej), aby zapewnić szerokie rozproszenie leku przez organizm.

Jest to standardowe leczenie nasieniaków, które przeszły przerzuty (etap 2 do stadium 3). RPLND można również wykonać później, jeśli są jakieś pozostałości rakowe. Chemioterapia jest rzadziej stosowana w przypadku nasieniaka stopnia 1. Chyba że komórki rakowe są wykrywane poza jądrami, ale nie są widoczne w badaniach obrazowych.

W przeciwieństwie do tego chemioterapia może być stosowana do leczenia niewysiękaków w stadium 1, a nawet może być preferowana w porównaniu z RPLND w 2. etapie. Podobnie jak w przypadku 3 guzów w stadium 3, nie-nasieniaki trzeciego stadium są standardowo leczone chemioterapią.

Sześć leków najczęściej stosowanych w leczeniu raka jąder to:

• Bleomycyna
• Platinol (cisplatin)
• Etopozyd (VP-16)
• Ifex (ifosfamid)
• Taksol (paklitaksel)
• Winieblastyna

Leki są powszechnie przepisywane w terapii skojarzonej. Istnieją trzy standardowe schematy, do których odnoszą się następujące akronimy:

• BEP: bleomycyna + etopozyd + Platinol (cisplatin)
• EP: etopozyd + Platinol (cisplatin)
• VIP: VP-16 (etopozyd) lub winblastyna + ifosfamid + Platinol (cisplatyna)

Pacjenci zwykle poddawani są od dwóch do czterech cykli chemioterapii podawanej co trzy do czterech tygodni. Zabieg rozpoczyna się wkrótce po wykonaniu wycięcia jamy ustnej.

Skutki uboczne:Chemioterapeutyki działają poprzez celowanie w szybko replikujące się komórki, takie jak rak. Niestety, atakują także inne szybko replikujące się komórki, takie jak mieszki włosowe, szpik kostny i tkankę jamy ustnej i jelit. Wynikające z tego skutki uboczne mogą obejmować:

• Wypadanie włosów
• Zmęczenie (z powodu supresji szpiku kostnego)
• Usta
• Biegunka
• Nudności i wymioty
• Utrata apetytu
• Łatwe siniaczenie (z powodu niskich płytek)
• Zwiększone ryzyko infekcji

Podczas gdy większość z tych skutków ubocznych zniknie po zakończeniu leczenia, niektóre z nich mogą trwać długo i mogą nigdy nie ustąpić. Jeśli wystąpią poważne lub nasilone działania niepożądane, należy porozmawiać z lekarzem, który może przepisać leki, aby zapobiec nudnościom i wymiotom lub zmniejszyć biegunkę lub ryzyko zakażenia.

W niektórych przypadkach chemioterapia może wymagać zmiany lub zatrzymania się, jeśli działania niepożądane staną się nie do zniesienia. Inne możliwości leczenia zostaną wówczas zbadane.

Chemioterapia z transplantacją komórek macierzystych

Podczas gdy większość nowotworów jąder reaguje na chemioterapię, nie wszystkie nowotwory można łatwo wyleczyć. Niektóre wymagają leczenia dużymi dawkami, które mogą poważnie uszkodzić szpik kostny w miejscu produkcji nowych krwinek. W takim przypadku chemioterapia może spowodować krwawienie potencjalnie zagrażające życiu lub zwiększone ryzyko poważnej infekcji z powodu braku białych krwinek.

Ponieważ niena nasieniakom nie można skutecznie leczyć za pomocą promieniowania, czasami lekarze będą stosować chemioterapię w dużych dawkach, a następnie przeszczep komórek macierzystych krwi obwodowej (PBSCT) jako sposób na "zwiększenie" produkcji komórek krwi przez organizm. Stosując PBSCT, wyższe dawki chemioterapii mogą być przepisywane bez ryzyka poważnych powikłań.

W przeszłości komórki macierzyste pobierano bezpośrednio ze szpiku kostnego. Obecnie są one częściej zbierane z krwioobiegu za pomocą specjalnej maszyny. Można to zrobić w tygodniach prowadzących do leczenia. Po zebraniu komórki macierzyste będą przechowywane w stanie zamrożonym do momentu użycia.

Po rozpoczęciu chemioterapii komórki macierzyste zostaną delikatnie rozmrożone i przywrócone do krwioobiegu poprzez wlew dożylny (IV). Komórki macierzyste następnie osadzą się w szpiku kostnym i rozpoczną wytwarzanie nowych komórek krwi w ciągu sześciu tygodni.

Zabieg jest najczęściej stosowany u mężczyzn, którzy mieli nawrót choroby nowotworowej.Nawet wśród populacji trudnych do leczenia mężczyzn z guzami nie nasiennymi, połączone zastosowanie chemioterapii wysokodawkowej i PBSCT może przełożyć się na długoterminowy wskaźnik przeżycia bez choroby wynoszący 60 procent, wynika z badań opublikowanych w 2017 r. W Journal of Clinical Oncology.

Chociaż zabieg jest czasochłonny, zwykle można go tolerować z niewielkimi efektami ubocznymi. Zarówno pobór jak i infuzja komórek macierzystych mogą powodować zlokalizowany ból, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu infuzji. Niektóre osoby mogą reagować na środki konserwujące stosowane w przechowywanych komórkach macierzystych i doświadczyć dreszczy, duszności, zmęczenia, zawrotów głowy i uli. Efekty uboczne są łagodne i szybko ustępują.

Jeśli z jakiegokolwiek powodu nie jesteś w stanie tolerować procedury (lub leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów), twój lekarz może być w stanie odnieść się do badań klinicznych, stosując leki i metody badawcze.

Radioterapia

Terapia radiacyjna obejmuje promienie wysokoenergetyczne (takie jak promienie gamma lub promienie X) lub cząstki (takie jak elektrony, protony lub neutrony) w celu zniszczenia komórek nowotworowych lub spowolnienia ich wzrostu. Znane również jako promieniowanie wiązki zewnętrznej, procedura jest ogólnie zarezerwowana dla nasieniaków, które są bardziej wrażliwe na promieniowanie.

W 1. stopień nasienny, promieniowanie jest czasami stosowane jako forma terapii adjuwantowej (zapobiegawczej) w celu zapewnienia usunięcia zbędnych komórek rakowych. W związku z tym jest on stosowany tylko w określonych warunkach.

Dla etap 2 nasienie, promieniowanie może rozpocząć się wkrótce po radykalnej orchiektomii. Uważa się ją za preferowaną formę nasieniaków drugiego stadium leczenia, chyba że zajęte węzły chłonne są zbyt duże lub zbyt rozpowszechnione. Chemioterapia jest alternatywną opcją.

Radioterapia rozpoczyna się, gdy tylko odpowiednio wyleczysz się z wycięcia jamy ustnej. Dawka, którą otrzymasz będzie się różnić w zależności od stadium raka.

Leczenie jest dostarczane pięć razy w tygodniu w dawkach 2,0 Gy. W przypadku nasienia drugiego stopnia, które przekłada się na 10 dawek w ciągu dwóch tygodni. W przypadku etapu 3 potrzeba 15 dawek w ciągu trzech tygodni.

Sama procedura jest stosunkowo szybka i prosta. Po prostu leżysz na stole pod emiterem promieniowania na wolnym powietrzu. Tarcza służy do ochrony pozostałego jądra. Często ręcznik umieszcza się między nogami, aby pomóc w utrzymaniu prawidłowej pozycji. Raz na miejscu promieniowanie zostanie dostarczone w ciągłej serii. Nie zobaczysz go ani nie poczujesz promieniowania.

Skutki uboczne: Skutki uboczne radioterapii mogą pojawić się natychmiast lub zdarzają się lata po drodze. Krótkoterminowe działania niepożądane mogą obejmować zmęczenie, mdłości i biegunkę. Niektórzy mężczyźni odczuwają również zaczerwienienie, pęcherze i łuszczenie się w miejscu dostawy, chociaż jest to stosunkowo rzadkie.

Więcej informacji na temat długotrwałych skutków ubocznych, w tym uszkodzenia pobliskich narządów lub naczyń krwionośnych, które mogą ujawnić się dopiero w późniejszym życiu. Promieniowanie może również wywoływać rozwój nowych nowotworów, w tym białaczki i nowotworów pęcherza, żołądka, trzustki lub nerek. Na szczęście ryzyko tego jest znacznie mniejsze niż dawniej, ponieważ leczenie jest bardziej ukierunkowane i dostarczane w niższych dawkach.

Ryzyko związane z leczeniem

Rak jądra i jego leczenie mogą wpływać na poziom hormonów i zdolność do ojcostwa. Ważne jest, aby omówić te możliwości z lekarzem przed rozpoczęciem leczenia, aby lepiej ocenić, co nas czeka i jakie mogą być przyszłe możliwości.

Podczas gdy pojedyncze jądro może zwykle wytwarzać wystarczającą ilość testosteronu, aby zachować zdrowie, obustronna wycięcie jamy ustnej (usunięcie obu jąder) wymagałoby umieszczenia na jakiejś stałej terapii zastępczej testosteronem. Może to obejmować żel testosteronowy, plaster przezskórny lub miesięczny zastrzyk testosteronu w gabinecie lekarskim.

Jeśli chodzi o efekty uboczne leczenia, nie jest niczym niezwykłym, że chemioterapia powoduje przejściową bezpłodność. Ryzyko wzrasta wraz z dawką leku. Dla wielu mężczyzn płodność powróci w ciągu kilku miesięcy. Dla niektórych może to potrwać do dwóch lat, podczas gdy inne mogą nie odzyskać w ogóle. Nie ma możliwości wcześniejszego określenia, kto zostanie lub nie będzie dotknięty.

Jeśli chodzi o promieniowanie, ryzyko niepłodności zmniejszyło się w ostatnich latach ze względu na mniejsze dawki promieniowania, większe zabezpieczenia i bardziej ukierunkowane technologie wiązki zewnętrznej. W razie jej wystąpienia płodność zazwyczaj zostanie przywrócona w ciągu dwóch do trzech lat.

Jeśli masz zamiar mieć dziecko jednego dnia, możesz rozważyć bankowość spermy przed rozpoczęciem leczenia. Zachowuje to twoje opcje płodności i pozwala kontynuować zapłodnienie in vitro (IVF), jeśli z jakiegokolwiek powodu nie będziesz w stanie sobie wyobrazić.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Amerykański Wspólny Komitet ds. Raka. (2017) AJCC Cancer Staging Manual (wydanie 8). Nowy Jork, Nowy Jork: Springer.
• Hanna, N. i Einhorn, L. Rak jądra. N Engl J Med. 2014; 371: 2005-16. DOI: 10.1056 / NEJMra1407550.
• Nadra, N.; Abonour, R.; Althouse, S. i in. Chemioterapia wysokodawkowa i autologiczny przeszczep komórek macierzystych krwi obwodowej dla nawrotowych nowotworów komórek zarodkowych: Doświadczenie Uniwersytetu Indiana. J Clin Oncology. 2017; 35 (10): 1096-1102. DOI: 10,1200 / JCO.2016.69.5395.
• Pagliaro, L. Rola chemioterapii wysokodawkowej z autologicznym ratowaniem komórek macierzystych u mężczyzn z uprzednio leczonymi guzami komórek zarodkowych. J Clin Oncology. 2017; 35 (10): 1036-40. DOI: 10,1200 / JCO.2016.70.6523.