Omówienie choroby Gauchera

Choroba Gauchera (wymawia się chorobę "GO shay") jest chorobą genetyczną o szerokim zakresie objawów klinicznych wpływających na kilka układów narządów w organizmie. W najczęstszej postaci Gauchera ludzie mają wysoce uleczalne objawy. W innych typach choroby Gauchera objawy są ciężkie i bardzo trudne do leczenia. Twój lekarz pomoże ci dowiedzieć się, czego możesz oczekiwać w danej sytuacji.

Przyczyny

Choroba Gauchera jest chorobą genetyczną spowodowaną problemem z genem o nazwie GBA. Ten gen jest częścią twojego DNA, materiału genetycznego odziedziczonego po rodzicach.

The GBA gen odpowiedzialny jest za wytwarzanie enzymu zwanego glukocerebrozydazą. U osób z chorobą Gauchera ten enzym jest niewystarczający lub nie działa tak dobrze, jak powinien.

Aby zrozumieć znaczenie tego enzymu, ważne jest, aby wiedzieć o części komórki zwanej lizosomem. Lizosomy istnieją jako składniki wewnątrz komórek organizmu. Pomagają w oczyszczaniu i usuwaniu materiału, którego w innym przypadku organizm nie jest w stanie zepsuć. Pełnią ważną rolę w rozkładaniu materiałów, które mogą gromadzić się w ciele. Glukocerebrozydaza jest jednym z enzymów, który pomaga tym lizosomom.

Zwykle enzym ten pomaga w recyklingu substancji tłuszczowej w ciele zwanej glukocerebrozydem. Ale w chorobie Gauchera glukocerebrozydaza nie działa bardzo dobrze. Enzym może wcale nie być aktywny lub może mieć zmniejszoną aktywność. Z tego powodu glukocerebrozyd zaczyna narastać w różnych częściach ciała. Prowadzi to do objawów choroby.

Kiedy niektóre komórki odpornościowe zostaną wypełnione nadmiarem glukocerebrozydu, nazywa się je "komórkami Gauchera". Te komórki Gauchera mogą wypierać normalne komórki, powodując problemy. Na przykład gromadzenie się komórek Gauchera w szpiku kostnym zapobiega wytwarzaniu przez organizm normalnych ilości nowych komórek krwi. Nagromadzenie glukocerebrozydu i komórek Gauchera stanowi szczególnie problem w śledzionie, wątrobie, kości i mózgu.

Problemy z innymi typami enzymów w lizosomach mogą prowadzić do innych rodzajów zaburzeń. Jako grupa są one nazywane lizosomalnymi chorobami spichrzeniowymi.

Rozpowszechnienie

Choroba Gauchera jest rzadkim schorzeniem. Wpływa na około jedno niemowlę urodzone na 100 000. Jednak w niektórych grupach etnicznych choroba Gauchera występuje częściej, na przykład u Żydów aszkenazyjskich. Na przykład około jedna na 450 niemowląt z tego podłoża genetycznego ma chorobę Gauchera.

Choroba Gauchera jest najczęstszą z chorób spichrzania lizosomalnego, które obejmują inne stany, takie jak choroba Tay-Sachsa i choroba Pompego.

Diagnoza

Lekarz może najpierw podejrzewać chorobę Gauchera na podstawie objawów i oznak choroby. Jeśli dana osoba jest znana z choroby Gauchera w rodzinie, zwiększa to podejrzenie choroby.

Ludzie z chorobą Gauchera często mają nietypowe wyniki laboratoryjne, takie jak na szpiku kostnym. Te wyniki mogą być pomocne w skierowaniu się w stronę Gauchera. Istnieje wiele innych testów laboratoryjnych i obrazowych, które lekarz może wykorzystać do oceny stanu swojego Gauchera. Na przykład lekarz może zlecić badanie MRI, aby sprawdzić powiększenie narządu wewnętrznego.

Jednak, aby uzyskać prawdziwą diagnozę, lekarz będzie również wymagał wykonania badania krwi lub biopsji skóry. Ta próbka służy do sprawdzenia, jak dobrze działa glukocerebrozydaza. Alternatywą jest genetyczny test krwi lub tkanki stosowany do analizy genu GBA.

Ponieważ jest to rzadka choroba, większość lekarzy nie zna dobrze Gauchera. Częściowo z tego powodu diagnoza choroby Gauchera czasami trwa chwilę. Jest to szczególnie prawdopodobne, jeśli nikt inny w rodzinie nie jest znany z posiadania go.

Rodzaje

Istnieją trzy główne typy choroby Gauchera: typ 1, typ 2 i typ 3. Te typy różnią się nieco pod względem objawów i nasilenia. Typ 1 jest najłagodniejszą formą Gauchera. Nie wpływa na układ nerwowy, w przeciwieństwie do choroby Gauchera typu 2 i typu 3. Typ 2 Choroba Gauchera jest najbardziej dotkliwym typem.

Znaczna większość osób z chorobą Gauchera ma chorobę Typu 1. Uważa się, że około 1% osób z chorobą Gauchera cierpi na chorobę typu 2. Około 5 procent osób z chorobą Gauchera ma chorobę typu 3.

Rozważając objawy choroby Gauchera, należy pamiętać, że ludzie doświadczają wielu różnych objawów. Symptomy nakładają się na te trzy typy.

Objawy typu 1

Objawy choroby Gauchera typu 1 pojawiają się po raz pierwszy w dzieciństwie lub w wieku dorosłym. Problemy z kością mogą obejmować:

• Przewlekły ból kości
• Nagłe epizody bólu kości
• Struktura kości
• Osteoporoza
• Artretyzm

Gaucher typu 1 wpływa również na niektóre narządy wewnętrzne. Może powodować powiększenie śledziony i wątroby (tzw. Hepatosplenomegalię). Jest to zwykle bezbolesne, ale powoduje wzdęcie i uczucie pełności.

Gaucher typu 1 powoduje również coś, co nazywa się cytopenia. Oznacza to, że ludzie z chorobą Gauchera mają niższy niż normalny poziom czerwonych krwinek (powodujący anemię), białych krwinek i płytek krwi. Ludzie z Gaucherem mogą mieć również inne zaburzenia krzepnięcia i odporności. Może to prowadzić do wystąpienia objawów takich jak:

• Zmęczenie
• Łatwe krwawienie lub siniaczenie
• Krwotok z nosa
• Zwiększone ryzyko infekcji

Choroba Gauchera może również wpływać na płuca, prowadząc do takich problemów, jak:

• Śródmiąższowa choroba płuc
• Nadciśnienie płucne
• Kaszel
• Skrócenie oddechu

Dodatkowo, typ 1 Gaucher może powodować:

• Zwiększone ryzyko kamieni żółciowych
• Zły wzrost i rozwój
• Psychologiczne komplikacje, takie jak depresyjny nastrój
• Powikłania serca (rzadko)
• Powikłania nerek (rzadko)

Niektóre osoby z chorobą Gauchera typu 1 mają bardzo łagodną chorobę i mogą nie zauważyć żadnych objawów. Jednakże, klinicyści mogą wykryć niewielkie nieprawidłowości dzięki badaniom laboratoryjnym i badaniom obrazowym.

Objawy typu 2 i 3

Niemal wszystkie te same układy ciała dotknięte chorobą typu 1 mogą również powodować problemy w chorobie typu 2 i 3. Jednak typy 2 i 3 mają również dodatkowe objawy neurologiczne. Objawy te są najpoważniejsze u pacjentów z chorobą typu 2. Te dzieci zwykle umierają przed wiekiem 2. W bardzo rzadkiej postaci choroby dzieci umierają krótko przed lub wkrótce po urodzeniu. U osób z chorobą Gauchera typu 3 problemy te nie są tak poważne, a ludzie mogą żyć w wieku 20, 30 lub więcej lat.

Objawy neurologiczne obserwowane w wielu chorobach typu 2 i 3 obejmują:

• Przesunięcie oka (strabismus)
• Problemy z obiektami śledzącymi lub zmiennym spojrzeniem
• Napady padaczkowe
• Sztywność mięśni
• Słabe mięśnie
• Problemy z równowagą i skoordynowanym ruchem
• Problemy z mową i połykaniem
• Upośledzenie umysłowe
• Demencja

Podzbiór osób z Gauche typu 2 lub typu 3 ma również dodatkowe objawy. Przykłady obejmują zmiany skórne, problemy z rogówką i zwapnienie zastawki serca.

Wtórne choroby

Choroba Gauchera zwiększa również ryzyko niektórych innych chorób. Na przykład osoby z chorobą Gauchera mają wyższe niż przeciętne ryzyko choroby Parkinsona. Niektóre nowotwory mogą występować częściej u osób z chorobą Gauchera, w tym:

• Raki krwi
• Szpiczak mnogi
• Rak wątroby
• Rak nerki

Ludzie z Gaucherem są również narażeni na pewne wtórne powikłania, takie jak zawał śledziony (brak przepływu krwi do śledziony, powodujący śmierć tkanki i silny ból brzucha).

Leczenie

Standardem leczenia choroby Gauchera jest enzymatyczna terapia zastępcza (czasami nazywana ERT). To leczenie zrewolucjonizowało leczenie Gauchera.

W ERT osoba otrzymuje sztucznie zsyntetyzowaną postać glukocerebrozydazy w postaci dożylnej infuzji. Różne formy ERT są obecnie dostępne na rynku, ale wszystkie one dostarczają enzym zastępczy. To są:

• imigluceraza (oznaczona jako Cerezyme)
• welaglucerazy alfa (VPRIV)
• Taliglucerase alfa (Elelyso)

Zabiegi te są bardzo skuteczne w zmniejszaniu objawów kości, problemów z krwią oraz powiększania wątroby i śledziony. Jednak nie działają one bardzo dobrze w poprawie objawów neurologicznych obserwowanych w chorobie Gauchera typu 2 i typu 3.

ERT jest bardzo skuteczny w zmniejszaniu objawów Gauchera typu 1 oraz w zmniejszaniu niektórych objawów Gauchera typu 3. Niestety, ponieważ typ 2 Gaucher ma tak poważne problemy neurologiczne, ERT nie jest zalecany dla tego typu. Osoby z Gauche typu 2 zwykle otrzymują tylko leczenie wspomagające.

Inną nowszą opcją terapeutyczną dla Gauchera typu 1 jest terapia zmniejszająca substrat. Leki te ograniczają produkcję substancji, które rozkładają glukocereberozydazę. To są:

• miglustat (Zavesca)
• Eliglustat (Cerdelga)

Miglustat jest dostępny jako opcja dla osób, które z jakiegoś powodu nie mogą przyjmować ERT. Eliglustat jest doustnym lekiem, który jest rozwiązaniem dla niektórych osób z Gauche typu 1. Jest to nowy lek, ale niektóre dowody sugerują, że jest tak samo skuteczny jak terapia ERT.

Te zabiegi dla Gauchera mogą być bardzo drogie. Większość ludzi będzie musiała ściśle współpracować ze swoją firmą ubezpieczeniową, aby przekonać się, że mogą uzyskać odpowiedni zakres leczenia.

Osoby z chorobą Gauchera powinny być leczone przez specjalistę z doświadczeniem w tej chorobie. Ci ludzie potrzebują regularnych obserwacji i monitorowania, aby zobaczyć, jak dobrze ich choroba reaguje na leczenie. Na przykład ludzie z Gaucherem często potrzebują powtórnych skanów kości, aby zobaczyć, jak choroba wpływa na ich kości.

Osoby, które nie są w stanie przyjąć ERT lub nowszej terapii zmniejszania substratu, mogą potrzebować dodatkowych terapii dla objawów Gauchera. Na przykład osoby te mogą potrzebować transfuzji krwi w przypadku ciężkiego krwawienia.

Genetyka

Choroba Gauchera jest autosomalnym recesywnym stanem genetycznym. Oznacza to, że osoba z chorobą Gauchera otrzymuje kopię chorego GBA gen od każdego z rodziców. Osoba, która ma tylko jedną kopię dotkniętego GBA gen (odziedziczony od jednego rodzica) mówi się nosicielowi stanu. Ci ludzie mają wystarczająco działającą glukocerebrozydazę, że nie mają objawów. Tacy ludzie często nie wiedzą, że są nosicielami chorób, chyba że ktoś w ich rodzinie zostanie zdiagnozowany z chorobą. Przewoźnicy są narażeni na ryzyko przekazania dotkniętej kopii genu swoim dzieciom.

Jeśli ty i twój partner jesteście nosicielami choroby Gauchera, istnieje 25 procent szans, że twoje dziecko będzie miało chorobę. Istnieje również 50-procentowa szansa, że ​​twoje dziecko nie będzie miało choroby, ale będzie także nosicielem tego schorzenia. Istnieje 25 procent szans, że twoje dziecko nie będzie chorować ani być nosicielem. Badania prenatalne są dostępne w przypadkach, w których dziecko jest zagrożone przez Gaucher.

Porozmawiaj ze swoim lekarzem, jeśli martwisz się, że możesz być nosicielem choroby Gauchera na podstawie historii twojej rodziny. Jeśli ktoś z twojej rodziny ma chorobę Gauchera, możesz być narażony na ryzyko. Testy genetyczne mogą być wykorzystane do analizy twoich genów i sprawdzenia, czy jesteś nosicielem choroby.

Słowo od Bardzo dobrze

To może być przytłaczające, aby dowiedzieć się, że ty lub ktoś bliski ma chorobę Gauchera. Jest wiele do nauczenia się na temat radzenia sobie z chorobą i nie musisz robić tego wszystkiego naraz. Na szczęście od czasu pojawienia się ERT wiele osób z chorobą Gauchera może prowadzić stosunkowo normalne życie.