Fenfluramina do leczenia napadów padaczkowych

Fenfluramina jest lekiem, który jest obecnie badany pod kątem kontroli napadów padaczkowych w określonych typach epilepsji. W chwili obecnej Zogenix, firma farmaceutyczna, uzyskała pozwolenie od Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA) na badanie fenfluraminy do stosowania jako leczenie epilepsji. Trwają badania kliniczne, a niektóre wyniki wczesnej fazy są już dostępne.

Fenfluraminę stosowano już w ograniczonym zakresie w leczeniu padaczki w Belgii, a wyniki uważnie obserwowano.Kilka opublikowanych badań przeprowadzono w Belgii.

Używaj w padaczce

Istnieje wiele rodzajów epilepsji i w chwili obecnej istnieje ponad 20 różnych leków zatwierdzonych do leczenia padaczki. Te leki nie wszystkie działają na każdy typ padaczki, a jeśli masz napady, lekarz przepisze lek przeciwdrgawkowy, który jest skuteczny w kontrolowaniu rodzaju napadów.

Według Zogenix, fenfluramina jest szczególnie badana w leczeniu zespołu Dravet, stanu, który często powoduje napady padaczkowe, które są napadami, których nie można kontrolować pomimo standardowego postępowania medycznego. Fenfluraminę badano także w zespole Lennoxa Gastauta (LGS), innym zespole padaczki, charakteryzującym się napadami opornymi na leczenie.

Fenfluramina w zespole Dravet

Zespół Dravet'a jest rzadkim zaburzeniem charakteryzującym się częstymi napadami, problemami z równowagą, upośledzeniem fizycznym oraz deficytami w nauce i behawioralnym. Dzieci zaczynają wykazywać oznaki zespołu Dravet we wczesnym dzieciństwie. Napady padaczkowe mogą występować wiele razy dziennie i często są wywoływane przez gorączki. Dzieci i dorośli z zespołem Dravet zwykle doświadczają kilku rodzajów napadów opornych, w tym drgawek toniczno-klonicznych i napadów mioklonicznych.

W jednym z ostatnich badań europejskich wzięło udział dziewięciu pacjentów z zespołem Dravet, w wieku od 1 do 29 lat. Średnio przed rozpoczęciem badania uczestnicy badania doświadczyli około 15 poważnych napadów drgawek.

Pacjentów ochotników leczono fenfluraminą przez okres od czterech miesięcy do 5 lat. Każdy z nich otrzymał dawkę leczniczą w oparciu o ich masę. Dawka fenfluraminy wynosiła 0,25-1,0 mg / kg na dobę, z maksymalną dawką 20 mg na dobę.

Pacjent, który zgłosił się na ochotnika lub jego rodzice, udokumentował napady w dzienniku napadów padaczkowych i wszyscy doświadczali mniejszej częstotliwości napadów z fenfluraminą. Uśredniono 75% poprawę.

Fenfluramina w zespole Lennoxa Gastauta (LGS)

LGS to zespół epilepsji charakteryzujący się wieloma rodzajami napadów. Podobnie jak w przypadku zespołu Dravet, drgawki są częste i trudne do kontrolowania przy standardowym leczeniu.

Osoby z LGS zazwyczaj zaczynają doświadczać objawów choroby we wczesnym dzieciństwie i oprócz napadów drgawkowych mają niedobory w zakresie uczenia się, upośledzenia fizyczne i problemy behawioralne.

W europejskim badaniu zbadano wpływ fenfluraminy na napady padaczkowe związane z LGS. W badaniu wzięło udział 13 ochotników. Otrzymano doustny roztwór chlorowodorku fenfluraminy, rozpoczynający się od dawki 0,2 mg / kg na dzień, podzielony na dwie oddzielne dawki, ze stopniowym wzrostem, i maksymalnie 0,8 mg / kg na dzień, lub 30 mg na dzień.

Średnio wolontariusze przeprowadzający badanie doświadczyli 53-procentowej redukcji napadów drgawek podczas stosowania fenfluraminy.

Dawkowanie

Niektóre leki przeciwdrgawkowe można zmierzyć poziomem we krwi, a dawkę można monitorować na podstawie wytycznych docelowych. W chwili obecnej nie ma standardowego docelowego poziomu fenfluraminy w osoczu, więc dawka jest obecnie zarządzana w oparciu o zalecaną dawkę na masę, kliniczną odpowiedź napadów i obserwowane działania niepożądane.

W badaniach eksperymentalnych fenfluraminę stosowano w dawce od 20 do 60 mg na dzień. Był on również stosowany w dawce w zakresie od 0,2 do 3 mg / kg na dzień. Jeśli stanie się dostępny, zalecana dawka może być oparta na dawkach stosowanych w tych badaniach.

Zasadniczo, w leczeniu padaczki lekoopornej, dawka przeciwdrgawkowa zwiększa się stopniowo, aż napady są dobrze kontrolowane, podczas gdy w tym samym czasie działania niepożądane są dokładnie monitorowane. Jeśli objawy niepożądane są nie do zaakceptowania, może zaistnieć konieczność przerwania leczenia.

Mechanizm akcji

Fenfluramina jest pochodną amfetaminy, co oznacza, że ​​jest blisko spokrewniona ze stymulantami: adrenaliną i norepinefryną, które organizm naturalnie wytwarza. Te stymulanty przyspieszają tętno, zwiększają ciśnienie krwi, zmniejszają apetyt i spowalniają trawienie. Chemiczne podobieństwo do amfetaminy jest najprawdopodobniej powodem, dla którego fenfluramina hamuje apetyt, a także może wyjaśnić niektóre z działań niepożądanych.

Fenfluramina zwiększa także serotoninę (5 HT), neuroprzekaźnik, który działa przede wszystkim w mózgu. Zwykle mózg usuwa nadmiar 5 HT, przechowując go w maleńkich strukturach zwanych pęcherzykami po użyciu. Fenfluramina utrzymuje wysoki poziom 5 HT, zapobiegając jej wychwytowi zwrotnemu w pęcherzyki, zwiększając jego dostępność. Leki, które oddziałują z 5 HT są zwykle stosowane w leczeniu depresji, a nie epilepsji. Pojawiają się jednak dowody na to, że 5 HT może stabilizować aktywność nerwów w mózgu, co zostało zasugerowane jako możliwy mechanizm, dzięki któremu zmniejsza napady.

Przeszłość Historia

Podczas gdy fenfluramina nigdy nie została zatwierdzona do leczenia epilepsji, nie jest to nowy lek. Był uważany za bardzo skuteczny środek tłumiący łaknienie przez wiele lat, aw przeszłości został zatwierdzony przez FDA do leczenia otyłości.

Fenfluramina była składnikiem popularnego produktu Fen-Phen, a także była sprzedawana pod nazwą Pondimin.

Jednak stwierdzono, że fenfluramina wywołuje poważne działania niepożądane, w tym pogrubienie zastawki serca i nadciśnienie płucne. Został wycofany z rynku w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie pod koniec lat 90-tych ze względu na te obawy o bezpieczeństwo.

Skutki uboczne

Jak dotąd badania nad fenfluraminą jako lekiem na padaczkę były niewielkie, zwykle obejmowały mniej niż 100 pacjentów na badanie.Jednakże przeprowadzono szereg badań, a kilka tysięcy uczestników wzięło udział w badaniach nad epilepsją fenfluraminy w ciągu ostatnich kilku lat.

Najczęstsze działania niepożądane obejmują utratę wagi i senność. Czasami efekty uboczne zmniejszały się, gdy dawka leku była zmniejszona. Utrata masy ciała jest zgodna z historią fenfluraminy jako leczenia otyłości, i prawdopodobnie wynika to z tłumienia apetytu.

Sam brak apetytu może stanowić problem dla dzieci z zespołem LGS i Dravet, szczególnie dla osób z poważnymi deficytami poznawczymi. Do tej pory uczestnicy badań nie mieli poważnej utraty wagi ani niedożywienia.

Potencjalne skutki uboczne płuc (płuc) lub sercowe (serce) budzą niepokój, biorąc pod uwagę profil bezpieczeństwa fenfluraminy, gdy był stosowany jako środek tłumiący łaknienie. Uczestnikom badań zwykle towarzyszył echokardiogram, który jest testem, który wizualizuje ruchy serca i ocenia zastawki serca.

Obserwacje dotyczące padaczki sugerują, że efekty płucne i kardiologiczne mogą nie być tak poważne lub tak częste jak te obserwowane, gdy były stosowane w leczeniu otyłości. Może tak być dlatego, że dawka fenfluraminy w leczeniu padaczki jest uważana za względnie niską w porównaniu do dawki stosowanej w leczeniu otyłości.

Jeśli jednak w przyszłości u Ciebie lub dziecka zostanie przepisane fenfluramina, ważne jest, aby regularnie odwiedzać lekarza, aby można było dokładnie monitorować. Może to pomóc w wczesnym wykrywaniu poważnych skutków ubocznych, dając możliwość skutecznego leczenia.

Przyszłość Fenfluraminy

W chwili obecnej Zogenix International posiada wyłączną licencję na stosowanie niskodawkowej fenfluraminy w leczeniu zespołu Dravet. FDA przyznało Zoginex Przełomowe Oznaczenie Terapii dla ZX008, która jest niskodawkową fenfluraminą badaną jako produkt badawczy. Trudno przewidzieć, czy fenfluramina zostanie zatwierdzona do leczenia opornej na leczenie epilepsji w zespole Dravet.

Trwający proces obejmuje kontrolowane badania naukowe, które wymagają formalnego zatwierdzenia. Po zakończeniu badań istnieje procedura, w której wyniki badań są przedstawiane FDA do zatwierdzenia.

To, czy lek zostanie zatwierdzony, zależy od wyniku dowodu. Wyniki dotyczące tego, jak skuteczne są leki, a także czy są niekorzystne wyniki i czy skutki uboczne są tolerowane, zostaną zebrane i przedstawione FDA. FDA bierze pod uwagę to ryzyko i korzyści podczas przeglądu nowego leku w celu ewentualnego zatwierdzenia.

Jeśli lek zostanie zatwierdzony, lekarz prowadzący lub lekarz Twojego dziecka dokonają przeglądu potencjalnego ryzyka i korzyści związanych z przyjmowanym lekiem w konkretnej sytuacji. Ty i twój lekarz może, ale nie musi, uznać, że fenfluramina jest właściwym wyborem dla ciebie.

Słowo od DipHealth

Jeśli masz chorobę, na którą nie ma skutecznego leczenia, takiego jak padaczka lekarska, czasami może wydawać się przytłaczająca i beznadziejna. Zespół Dravet i LGS to zarówno warunki, które stanowią wiele wyzwań na całe życie dla pacjentów i ich rodzin.

Czasami osoby z nieuleczalnymi schorzeniami decydują się na udział w badaniach naukowych. W badaniu uczestniczy wiele wad i zalet. Zalety to dostęp do nowszych leków, które nie zostały jeszcze zatwierdzone, a także bliska kontrola medyczna i testy diagnostyczne, często za niewielką opłatą lub za darmo. Wady obejmują narażenie na leki, które mogą powodować potencjalnie nieznane ryzyko i wątpliwą skuteczność, a także możliwość umieszczenia w grupie ochotników, którzy mogą nie otrzymywać leczenia.

Jeśli ty lub twój ukochany choruje na padaczkę, możesz być kandydatem do nowych leków, nowych procedur lub udziału w badaniach eksperymentalnych.