Cel uczniów w naszych oczach

Otwór lub otwór, który znajduje się w centrum tęczówki oka. Uczeń kontroluje ilość światła wpadającego do oka. Wielkość źrenicy kontrolowana jest przez rozwieracz i mięśnie zwieracza tęczówki.

Dlaczego mamy uczniów

Uczeń kontroluje ile światła wpuszcza się do oka. Jest bardzo podobny do otworu aparatu, który pozwala na więcej światła w celu zwiększenia ekspozycji. W nocy nasze źrenice rozszerzają się, aby umożliwić więcej światła, aby zmaksymalizować naszą wizję. W jasnym świetle słonecznym nasz uczeń kurczy się do bardzo małej średnicy, aby umożliwić nam normalne funkcjonowanie. W przeciwnym razie bylibyśmy bardzo wrażliwi na światło. Chroni wrażliwe fotoreceptory w naszej siatkówce.

Ponadto, gdy patrzymy na coś z bardzo bliskiej odległości, na przykład czytając książkę, nasze oczy zbiegają się i nasi uczniowie kurczą się. Kiedy nasi uczniowie się kurczą, jest to podobne do patrzenia przez dziurkę. Przebicie małej dziury zmniejsza rozmycie peryferyjne i zwiększa głębię ostrości. Poprawia to ogólną ostrość wzroku. Normalny rozmiar źrenicy wynosi od 2,5 do 4,0 mm.

Jaki system kontroluje ucznia?

Tęczówka, kolorowa część naszego oka, składa się z pigmentu i zawiera dwa zestawy mięśni gładkich, które kontrolują rozmiar źrenicy. mięsień zwieracza i mięsień rozszerzający. Mięsień zwieracza ma kształt pierścienia na brzegu źrenicy. Kiedy kurczy się, zmniejsza lub zmniejsza rozmiar źrenicy. Mięśnie rozszerzające mają promieniowy kształt w całej tęczówce, a gdy kurczy się, rozszerza lub powiększa rozmiar źrenicy.

Oba systemy, układy przywspółczulne i współczulne kontrolują źrenicę. Nasz system przywspółczulny kontroluje codzienne czynności, takie jak odpoczynek, spowolnienie akcji serca i takie rzeczy jak trawienie. Kontroluje wielkość źrenicy podczas normalnych czynności w ciągu dnia i zmienia wielkość źrenicy zależnie od ilości światła. System współczulny jest systemem ochronnym i daje nam typowe reakcje "walki lub ucieczki". W przypadku ucznia, jeśli boimy się lub odczuwamy lęk, nasze źrenice bardzo się rozszerzają.Uważa się, że pozwala to na światło, więc nasze odpowiedzi są szybsze.

Znaczenie w opiece zdrowotnej

Badanie źrenicy jest bardzo ważne w medycynie, ponieważ ścieżka neurologiczna źrenicy składa się z trzech różnych nerwów i podąża bardzo długą ścieżką w ciele. Te trzy szlaki neuronowe zaczynają się w części mózgu zwanej podwzgórzem i przemieszczają się wzdłuż rdzenia kręgowego. Drugi neuron wychodzi z rdzenia kręgowego, przemieszczając się przez górną część płuca, a następnie w górę szyi, gdzie spotyka się z trzecim neuronem.

Stąd przechodzi pod tętnicę podobojczykową, a następnie wjeżdża wzdłuż tętnicy szyjnej i cofa się do mózgu i do oka. Ze względu na długą ścieżkę lekarze wykorzystują ucznia do zdiagnozowania ewentualnych zaburzeń, które mogą wpłynąć na tę ścieżkę. Na przykład rak płuca atakujący górną część płuca, gdzie nerw ucznia przesuwa się nad nim, może wpływać na funkcję źrenic. W zależności od tego, jaką utratę funkcji uczeń wykazuje, czasami mogą powiedzieć, gdzie szukać raka.