Czy moje dziecko to psychopata?

Jest prawdopodobne, że wielu rodziców czasami kwestionowało - nawet jeśli trwa to ułamek sekundy - czy brak wyrzutów sumienia lub empatia dziecka mogą być oznaką znacznie większego problemu. Ale żaden rodzic nigdy nie chce sobie wyobrazić, że ich dziecko może być psychopatą.

Na szczęście większość dzieci nie jest psychopatami - nawet jeśli mogą być nieczułe lub wręcz wredne w tym czy innym czasie. Dzieci, które są psychopatami, są jednak okrutne i pozbawione emocji przez większość czasu.

Ważne jest, aby pamiętać, że dzieci nie są ani psychopatami, ani nie. Psychopatia jest kontinuum i niektóre elementy można znaleźć w pewnym stopniu u większości dzieci.

Omówienie psychopatii

Chociaż termin psychopata nie jest oficjalną diagnozą zdrowia psychicznego, jest on używany do opisania grupy cech i zachowań, które wskazują, że dana osoba jest nieczuła, nieuczciwa i kłamliwa. W obecnej terminologii psychiatrycznej wzorzec jest ogólnie znany jako zaburzenie osobowości antyspołecznej. To poważny stan, który odzwierciedla deficyty interpersonalne. Może być również powiązany ze szkodliwymi zachowaniami.

Jednak psychopaci są często źle rozumiani. Często są przedstawiani jako masowi mordercy w filmach. Prawda jest taka, że ​​większość psychopatów nie staje się seryjnymi zabójcami.

W rzeczywistości niektórzy psychopaci stają się sukcesami przedsiębiorców i liderów biznesu. Jedno z badań szacuje, że około 3 procent liderów biznesu może faktycznie być psychopatami.

Rozpowszechnienie

Badacze szacują, że około 1% dzieci wykazuje bezemocjonalne i bezduszne cechy związane z byciem psychopatą. Podobnie jest z populacją dorosłych - około 1% dorosłych może spełniać kryteria psychopatii.

Psychopatia występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet, ale nie jest to choroba męska.

Ponieważ dostawcy zdrowia psychicznego nie używają etykiety psychopata, jednak dokładne liczby nie są znane. Wiele diagnoz stosowanych w leczeniu zdrowia psychicznego jednak pokrywa się z psychopatią.

Dzieci, które są bezduszne i beznamiętne, często są diagnozowane z opresyjnym, buntowniczym zaburzeniem w młodym wieku. Następnie, podczas nastolatków, można im zdiagnozować zaburzenie zachowania, które wiąże się z ciągłym naruszaniem praw innych osób i lekceważeniem podstawowych zasad społecznych.

Jako dorośli psychopaci mogą być diagnozowani z aspołecznym zaburzeniem osobowości. I chociaż warunki się pokrywają, nie są synonimami. Antyspołeczne zaburzenie osobowości jest diagnozą opartą na osobowości. Psychopatia jest raczej stanem opartym na zachowaniu.

Znaki ostrzegawcze

Małe dzieci i przedszkolaki

Badanie przeprowadzone w 2016 roku przez naukowców z University of Michigan sugeruje, że wczesne objawy psychopatii można zaobserwować u dzieci w wieku 2 lat. Nawet w tym wieku wykazują różnice w empatii i sumieniu.

W badaniu zapytano głównego opiekuna, drugiego rodzica oraz nauczyciela / opiekuna przedszkolnego, o ocenę dzieci w wieku od 2 do 4 lat w następujących przypadkach:

1. Twoje dziecko nie wydaje się winne po niewłaściwym zachowaniu.
2. Kara nie zmienia zachowania twojego dziecka.
3. Twoje dziecko jest samolubne / nie chce się nim dzielić.
4. Twoje dziecko kłamie.
5. Twoje dziecko jest podstępne i stara się ominąć ciebie.

Naukowcy obserwowali te dzieci ponownie, gdy mieli 9 lat. Odkryli, że dzieci, które wykazywały najwięcej problemów jako maluch lub przedszkolak, częściej wykazywały problemy z zachowaniem związane z psychopatią w późniejszym dzieciństwie.

Starsze dzieci

Psychopata dziecięcy wykazuje podobne cechy jak dorośli psychopaci. Znane znaki oznaczają lekceważenie uczuć innych i całkowity brak wyrzutów sumienia.

Nie ma jednego testu, który wskazywałby, że dziecko może być psychopatą, ale psychologowie mają do dyspozycji kilka ocen, które pomogą im ocenić i zmierzyć objawy dziecka.

Jedną z najczęściej używanych ocen jest Młodzieżowy Psychopatyczny Skład Cech (YPI). Jest to narzędzie samoopisowe, co oznacza, że ​​nastolatkowie otrzymują test i są proszeni o odpowiedź na pytania dotyczące samych siebie. Jest przeznaczony do mierzenia cech osobowości, a nie zachowania.

Kiedy test YPI został przetestowany na uwięzionej i zinstytucjonalizowanej młodzieży, wykazano, że jest całkiem niezawodny. Test ocenia następujące objawy:

• Nieuczciwy urok
• Wielkoduszność
• Kłamstwo
• Manipulacja
• Znieczulica
• Unemotionality
• Bezlitosność
• Impulsywność
• Poszukiwanie mocnych wrażeń
• Nieodpowiedzialność

Dodatkowo, nastolatkowie o wysokim stopniu zniesienia i bez emocji prawdopodobnie dołączą do antyspołecznych i przestępczych rówieśników, by popełniać zbrodnie w grupach.

Ważne jest, aby pamiętać, że dzieci, które mają wysoką pozycję w psychopatii, prawdopodobnie nie zostaną zmuszone do złamania prawa. Zamiast tego, są bardziej prawdopodobne, że są prowodyrami, którzy wpływają na innych członków swojej grupy, aby zaangażować się w aspołeczne zachowania.

Link do nadużywania substancji

Zarówno wśród osób dorosłych, jak i nastolatków, badania wykazały, że osoby o wysokich kwalifikacjach psychopatologicznych są bardziej skłonne do nadużywania substancji.

Naukowcy podejrzewają, że związek jest wzajemny, co oznacza, że ​​osoby, które wydają się być impulsywne i nieodpowiedzialne, są bardziej skłonne do nadużywania substancji. A nadużywanie substancji może prowadzić do wzrostu impulsywnych i nieodpowiedzialnych zachowań.

Młodzież w wieku dojrzałym, która ma wysokie cechy psychopatyczne, zaczyna stosować substancje w młodszym wieku. Bardziej prawdopodobne jest również, że będą stosować szerszą gamę leków i częściej będą walczyć z problemami nadużywania substancji w dorosłym życiu.

Stabilność objawów

Niektórzy badacze sugerują, że cechy psychopatii pozostają stabilne przez cały okres życia, co oznacza, że ​​dziecko wykazujące oznaki psychopatii najprawdopodobniej dojrzeje, aby wykazać te same cechy.

Inni badacze sugerują, że wyniki psychopatii mogą być zawyżone w okresie dojrzewania. Poszukiwanie wrażeń i impulsywność są najwyższe na tym etapie życia i jest to kwestia rozwojowa, niekoniecznie patologiczna.

Badania wskazują, że dzieci, które wydają się być bezduszne i pozbawione emocji, są bardziej agresywne w późniejszym życiu. Są również bardziej skłonni do popełniania przestępstw. Bez leczenia jest mało prawdopodobne, że psychopatia z czasem poprawi się.

Przyczyny

Jest wiele debat dotyczących tego, czy psychopaci się rodzą, czy powstają. Ale naukowcy podejrzewają, że nie jest to tak jednoznaczny problem.Zamiast tego, psychopatia wynika ze złożonego związku między genetyką, dynamiką rodziny i doświadczeniami życiowymi.

Wczesne narażenie na dysfunkcyjne środowisko jest prawdopodobnie czynnikiem rozwoju cech psychopatycznych. Dzieci, które zostały fizycznie wykorzystane, zaniedbane i oddzielone od rodziców, częściej stają się psychopatami.

Niewłaściwe wiązanie się z rodzicem również uważa się za czynnik. Rodzic, który ma problemy ze zdrowiem psychicznym lub problemy związane z nadużywaniem substancji, lub mający niewielki kontakt z niemowlęciem, na przykład może nigdy nie mieć więzi z dzieckiem. Dzieci, które mają niespójne opiekunów, mogą nie być w stanie skutecznie dołączyć do osoby dorosłej.

Badania pokazują, że mężczyźni dorośli psychopaci są najbardziej narażeni na wiktymizację w młodym wieku. Natomiast młodzi psychopaci płci żeńskiej częściej pochodzą z dysfunkcyjnych środowisk, takich jak częste zmiany w rodzinach zastępczych.

Wzajemna wiktymizacja może również odgrywać rolę. Dzieci, które są prześladowane przez swoich rówieśników, częściej stają się bezduszne i bezemocjonalne w starszym wieku.

Niektóre badania sugerują, że dzieci z nieczułymi i pozbawionymi emocji cechami mogą być nieco inaczej zakodowane. Ich mózgi inaczej reagują na strach, smutek i negatywne bodźce. Mają także trudności z rozpoznawaniem emocji innych ludzi.

Zabiegi

Przez wiele lat uważano, że psychopaci są nieuleczalni. Jednak nowsze badania sugerują, że objawy mogą ulec poprawie dzięki intensywnym kuracjom, dostosowanym do unikalnych stylów emocjonalnych, poznawczych i motywacyjnych, które można znaleźć u dzieci z wysoką psychopatią.

Jeśli widzisz znaki, które sprawiają, że pytasz, czy twoje dziecko może być psychopatą, ważne jest, aby szukać profesjonalnej pomocy. Pediatra lub specjalista ds. Zdrowia psychicznego może pomóc w ocenie, diagnozowaniu i leczeniu Twojego dziecka.

Dzieci wykazujące cechy psychopatii wymagają specjalistycznego leczenia. Nie reagują dobrze na zwykłe metody dyscyplinowania, ponieważ wydają się być nieobeznane z konsekwencjami i nie obchodzi ich, czy inni są zawiedzeni swoimi wyborami.

Niektóre programy leczenia stacjonarnego oferują interwencje oparte na nagrodach, co oznacza, że ​​dzieci muszą zdobywać wszystkie przywileje w oparciu o dobre zachowanie. Badania pokazują, że tego typu interwencje mogą mieć pozytywny wpływ na zachowanie dzieci.

Dzieci mogą czerpać korzyści z uczenia się zachowań prospołecznych, empatii, umiejętności rozwiązywania problemów i rozpoznawania emocji. Leczenie często koncentruje się na poprawie zdolności dziecka do radzenia sobie z gniewem i frustracją.

Chociaż nie ma konkretnego leku, który leczy objawy psychopatii, leki mogą być częścią planu leczenia. Stwierdzono, że leki przeciwpsychotyczne, takie jak rysperydon, zmniejszają agresję u dzieci z zaburzeniami zachowania.

Stabilizatory nastroju i inne leki mogą być również podawane, aby pomóc dziecku poprawić dysregulację emocjonalną.

Jak uzyskać pomoc

Jeśli twoje dziecko czasami nie czuje empatii dla innych, albo od czasu do czasu kłamie, prawdopodobnie nie jest psychopatą. Zamiast tego jest prawdopodobnie normalnym dzieckiem, które uczy się nowych umiejętności i rozwija rozumienie świata.

Jeśli jednak jego nieczułość i brak wyrzutów sumienia wydają się pogarszać, lub nie jest to pojedynczy przypadek, porozmawiaj z pediatrą.

Pediatra może chcieć skierować dziecko na bardziej kompleksową ocenę, aby ustalić, czy są jakieś problemy ze zdrowiem psychicznym, problemy z osobowością lub zaburzenia zachowania.

Jak Socjopaci różnią się od psychopatów

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Hillege S, Das J, Ruiter CD. Cechy psychopatyczne młodych psychologów: właściwości psychometryczne i ich związek z używaniem substancji i stylem interpersonalnym w holenderskiej próbie nierekomendowanych nastolatków. Journal of Adolescence. 2010; 33 (1): 83-91. DOI: 10.1016 / j.adolescence.2009.05.006.

• Mullins-Sweatt, S., Glover, N., Derefinko, K., Miller, J., & Widiger, T. The Success for the Successful Psychopath. Journal of Research in Personality. 2010; 44 (4), 554-558. DOI: 10.1016 / j.jrp.2010.05.010.

• Pisano S, Muratori P, Gorga C, i in. Prowadzenie zaburzeń i psychopatii u dzieci i młodzieży: etiologia, prezentacja kliniczna i strategie leczenia cech bezdusznych. Italian Journal of Pediatrics. 2017; 43 (1). DOI: 10.1186 / s13052-017-0404-6.

• Waller R, Dishion TJ, Shaw DS, Gardner F, Wilson MN, Hyde LW. Czy wczesnoszkolne, bezduszne zachowania jednoznacznie przewidują problemy behawioralne lub zachowanie bezduszne w późnym dzieciństwie? Psychologia rozwojowa. 2016; 52 (11): 1805-1819. DOI: 10,1037 / dev0000165.