Chirurgia na zwichnięcie barku

Leczenie zwichnięcia barku zależy od wielu czynników, a niektórzy pacjenci mogą wymagać operacji. Kiedy pacjent przemieszcza ramię od traumatycznego zdarzenia (np. Kolizja sportowa, upadek, wypadek samochodowy itp.), Są zagrożeni utrzymaniem nawracających dyslokacji w przyszłości. Prawdopodobieństwo, że zwichnięcia stawów staną się nawracającym problemem, zależy w największym stopniu od wieku pacjenta. Procent ponownych dyslokacji dotyczy:

• Mniej niż 20 lat: 90%
• 20-30 lat: 75%
• 30-40 lat: 30%

Są to dane z gry w piłkę nożną, a inne czynniki powodują ryzyko powtórzenia się ramienia u danego pacjenta.

Czy operacja jest konieczna?

Tradycyjnie większość chirurgów ortopedów nie zdecydowałaby się na operację u pacjenta po pierwszym zwichnięciu. Przeciwnie, po krótkim okresie unieruchomienia, po którym nastąpiła fizjoterapia, pacjent stopniowo powrócił do normalnej aktywności. Jeśli u pacjenta wystąpiło drugie lub nawracające przemieszczenie, rozważano operację.

Niedawno istnieją dobre naukowe dowody na poparcie wczesnej operacji, szczególnie u młodych pacjentów, którzy są narażeni na duże ryzyko powtórnego zwichnięcia. Jeśli utrzymujesz zwichnięcie barku i interesujesz się zabiegiem chirurgicznym, przedyskutuj z lekarzem potencjalne korzyści leczenia chirurgicznego i niechirurgicznego.

Opcje leczenia

Kiedy operacja jest wybrana jako opcja leczenia, celem jest naprawa szkód, które wystąpiły, gdy ramię wyszło z gniazda. Najczęstszym urazem, który występuje, jest to, że jedno z głównych więzadeł stabilizujących przyczepia się do obrąbka w okolicy ramienia. Ten specyficzny typ urazu nazywany jest łzą Bankarta i jest po prostu opisem określonego rodzaju urazu, który pojawia się w wyniku zwichnięcia barku. Kiedy łza Bankarta wymaga naprawy, można tego dokonać przez operację otwartą lub artroskopową operację barku. Najczęściej w dzisiejszych czasach preferowane jest leczenie artroskopowe, jednak istnieją sytuacje, w których tradycyjna otwarta operacja może być lepszą alternatywą. Naprawa Bankarta polega na ponownym zamocowaniu uszkodzonego obrąbka do gniazda łopatki, przywracając normalną szczelność więzadła, która utrzymuje piłkę w gnieździe.

Dostępne są również zabiegi niechirurgiczne dla osób, które doznały zwichnięcia barku. Najczęściej ludzie będą próbować fizykoterapii w celu wzmocnienia mięśni, które pomogą ustabilizować piłkę ramienia w gnieździe. Podczas gdy obrąbka nie leczy się w normalnej pozycji, czasami można zrekompensować, wzmacniając mięśnie ramion, że wiele osób może wznowić normalne czynności. Przeprowadzono również badania pokazujące, że unieruchomienie barku w określonej pozycji może również pomóc w zapobieganiu powtórnemu przemieszczaniu się. Jest to leczenie rzadko stosowane, ponieważ pozycja wymagana do unieruchomienia jest bardzo niewygodna, gdy ramię jest odwrócone od ciała.

Co powinieneś zrobić?

Jak wspomniano, istnieją kontrowersje dotyczące tego, które leczenie jest najlepsze. U młodych sportowców uprawiających sporty kontaktowe (w tym w piłkę nożną lub w hokeju na lodzie) zabieg chirurgiczny jest prawdopodobnie dobrym leczeniem po pierwszym zwichnięciu, ponieważ prawdopodobieństwo powtórnego zwichnięcia jest tak duże, jeśli nie ma operacji. W większości przypadków rozsądne jest wypróbowanie metod nie chirurgicznych w początkowym wysiłku w celu opanowania tych urazów. Jeśli wystąpi drugie zwichnięcie, należy rozważyć operację.