Jak traktuje się Chlamydię

Chlamydia to zakażenie przenoszone drogą płciową (STI), które musi być leczone antybiotykami na receptę. Przy właściwym stosowaniu antybiotyki mogą wyleczyć chorobę i zapobiec dalszym powikłaniom. Leczenie nie zapobiega jednak infekcjom w przyszłości, a reinfekcja jest powszechna. Dostępne są zarówno zalecane, jak i alternatywne schematy leczenia antybiotykami, ze szczególnymi zaleceniami dotyczącymi kobiet w ciąży lub mogących zajść w ciążę.

Terapie bez recepty

Dostępne są bez recepty terapie nie skuteczny przeciwko chlamydiom i nie powinien być stosowany. Należy unikać mycia pochwy, ponieważ istnieje ryzyko, że może ona wepchnąć bakterie wyżej w żeński układ płciowy, zwiększając ryzyko choroby zapalnej narządów miednicy mniejszej (PID) i związanych z nią powikłań, takich jak niepłodność i przewlekły ból miednicy.

Jeśli uważasz, że upławy związane z chlamydią są uciążliwe, pamiętaj, że szybko się rozwiążą dzięki leczeniu na receptę. Środki zaradcze dostępne bez recepty nie pomogą i mogą sprawić, że poczujesz się bardziej nieswojo.

Recepty (dorośli nie będący w ciąży)

Lekarz może przepisać jeden z dwóch zalecanych sposobów leczenia dla nieciężarnych dorosłych, którzy nie są uczuleni na te leki:

• Zithromax (azytromycyna) -1 gram doustnie w pojedynczej dawce
• Vibramycin / Doryx (doksycyklina) -100 mg doustnie dwa razy dziennie przez siedem dni

Obydwa są uważane za równie skuteczne w zakażeniach narządów płciowych chlamydii i nie wydaje się, aby istniała jakakolwiek znacząca oporność na chlamydię na którąkolwiek z tych opcji. Zapalenie odbytnicy (doodbytnicze chlamydie) może jednak lepiej reagować na doksycyklinę niż azytromycynę. Ciężkie przypadki zapalenia odbytnicy są często traktowane jako wenerurię limfatyczne (patrz poniżej).

Dostępne są alternatywy, chociaż mogą nie być tak skuteczne lub mogą powodować więcej efektów ubocznych. Leki te powinny być stosowane wyłącznie przez osoby uczulone na antybiotyk lub mające niepożądaną reakcję na zalecane antybiotyki.

Alternatywne terapie dla nieciężarnych dorosłych obejmują:

• EryC (baza erytromycyny) - 500 mg cztery razy dziennie przez siedem dni
• E.E.S./EryPed (etylobursztynian erytromycyny) -800 mg cztery razy dziennie przez siedem dni
• Levaquin (lewofloksacyna) -500 mg raz na dobę przez siedem dni
• Floxin (ofloksacyna) -300 mg dwa razy dziennie przez siedem dni

Wydaje się, że erytromycyna jest nieco mniej skuteczna niż inne opcje, ale jest to prawdopodobnie spowodowane nudnościami i wymiotami spowodowanymi przez antybiotyk (co powoduje, że ludzie pomijają dawki), a nie brak skuteczności.

Podczas ważenia opcji rozważ, że:

• Niektórzy uważają, że jednorazowa dawka Zithromax jest najłatwiejszym wyborem. Możesz szczególnie chcieć rozważyć to, jeśli masz tendencję do zapominania o przyjmowaniu leków.
• Ceny tych leków są różne. Z alternatywnych metod leczenia, na przykład, Floxin (ofloksacyna) jest zwykle najdroższa.

W przypadku kobiet w ciąży nie zaleca się żadnych dodatkowych obserwacji po leczeniu. Jeśli jednak nadal występują u Ciebie objawy, powinieneś skontaktować się z lekarzem.

Recepty (kobiety w ciąży)

Zalecane metody leczenia kobiet w ciąży różnią się od wymienionych powyżej. Jeśli jesteś w ciąży, nie należy przyjmować doksycykliny, ofloksacyny lub lewofloksacyny. Doksycyklina może na przykład wpływać na rozwój kości u płodu i powodować przebarwienia zębów.

Zitromax (azytromycyna), 1-gramowa pojedyncza dawka doustna, jest jedynym zalecanym leczeniem, chyba że pacjent jest uczulony na lek lub po jego przyjęciu doświadczył niepożądanej reakcji. Jest bezpieczny i skuteczny u kobiet w ciąży.

Alternatywne terapie powinny być stosowane wyłącznie przez kobiety w ciąży, które mają alergię lub które miały niepożądaną reakcję na Zithromax. Opcje obejmują:

• Amoksycylina-500 mg trzy razy na dobę przez siedem dni
• EryC (baza erytromycyny) -500 mg na dobę cztery razy dziennie przez siedem dni
• EryC (baza erytromycyny) -250 mg cztery razy na dobę przez 14 dni
• E.E.S./EryPed (etylobursztynian erytromycyny) -800 mg cztery razy dziennie przez siedem dni
• E.E.S./EryPed (etylobursztynian erytromycyny) -400 mg cztery razy na dobę przez 14 dni

Przegląd badań przeprowadzony w 2017 r. Wykazał podobne współczynniki wyleczenia wśród tych opcji. Jednak Zithromax powodował mniej skutków ubocznych niż związki erytromycyny. Nudności i wymioty wywołane erytromycyną są częste i mogą być zaostrzone przez poranne mdłości w pierwszym trymestrze ciąży.

Względy partnera seksualnego

Kiedy jesteś leczony z powodu chlamydii, niezwykle ważne jest to, że twoi partnerzy seksualni (każdy, z kim uprawiałeś seks w ciągu 60 dni poprzedzających twoją diagnozę) są również traktowani. Jeśli tak nie jest, możesz zakończyć przenoszenie infekcji między wami.

Nie udostępniaj swojego antybiotyku. Pomijając fakt, że nie może być zalecana dla twojego partnera, twoja infekcja nie zostanie wykorzeniona bez twojej pełnej recepty.

Powinieneś także powstrzymać się od seksu przez siedem dni po rozpoczęciu leczenia lub do momentu jego zakończenia. Pomoże to w zapobieganiu infekcjom partnerów seksualnych.

Nawet jeśli skończyłeś antybiotyki, skontaktuj się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się i kontynuuj powstrzymywanie się od seksu do czasu, aż Cię obejrzy. Jeśli powstrzymanie się od głosu nie jest możliwe, upewnij się, że używasz prezerwatyw podczas wszystkich kontaktów seksualnych, w tym z seksem oralnym.

Leczenie powikłań

Powikłania chlamydii często wynikają z trwającej nieleczonej infekcji, dlatego wyżej wymienione zabiegi mają ogromne znaczenie.Gdy pojawiają się komplikacje, infekcja chlamydiami jest leczona tymi samymi antybiotykami, o których mowa powyżej, ale mogą być również wymagane dalsze leczenie.

Choroba zapalna miednicy (PID)to łagodne może być traktowane jako nieskomplikowane zakażenie narządów płciowych, ale ciężkie przypadki mogą wymagać hospitalizacji i dożylnych antybiotyków. Ponieważ może być również trudne stwierdzenie, czy zakażenie jest spowodowane przez więcej niż jeden drobnoustrój, mogą być potrzebne dwa antybiotyki (a czasem i więcej). PID może spowodować ropień (zbiór ropy, który jest ściśnięty przez ciało), co może wymagać drenażu.

Zabiegi takie jak chirurgia w celu usunięcia blizny mogą być potrzebne tym, którzy stają się ofiarami niepłodności w wyniku infekcji. Ponieważ ciąża pozamaciczna występuje częściej u kobiet z PID, należy uważnie monitorować i leczyć ciąże jajowodowe.

Przewlekły ból w miednicy związane z infekcjami chlamydiowymi u kobiet i mężczyzn jest trudne do leczenia i często wymaga kombinacji modalności.

Noworodki i dzieci

Zakażenie chlamydiami u noworodków i dzieci jest o wiele mniej powszechne niż u dorosłych.

Jeśli okaże się, że dziecko jest zarażone chlamydią, pierwszym krokiem (innym niż ustabilizowanie dziecka) jest ustalenie, czy infekcja została przeniesiona podczas porodu, czy zakontraktowana później.

Noworodki, u których rozwijają się infekcje oka lub zapalenie płuc (po zarażeniu chlamydią od matki z nieleczoną chlamydią podczas porodu pochwowego) wymagają leczenia antybiotykami na receptę. W przypadku zapalenia płuc często potrzebne są dożylne antybiotyki.

Starsze dzieci (w wieku średnim i wyższym) powinny być traktowane jak osoby dorosłe, ale młodsze dzieci, zwłaszcza te, które są w okresie przedprodukcyjnym, powinny być ocenione przez lekarza wykwalifikowanego w zakresie oceny chorób przenoszonych drogą płciową u dzieci.

Infekcje w pierwszych trzech latach życia może być uporczywymi infekcjami od porodu, ale każda infekcja u dziecka wymaga rozważenia seksualnego wykorzystywania dzieci.

Leczenie innych typów

Dwa inne warunki spowodowane przez Chlamydia trachomatis są rzadkie w Stanach Zjednoczonych, ale bardzo powszechne na całym świecie:

• Limfogranuloma venerium (LGV):Limfogranuloma venereum leczy się w ten sam sposób, co standardowe infekcje chlamydiami narządów płciowych, ale stosuje się dłuższy cykl terapii (21 dni zamiast 7). Inne leczenie może być również wymagane w leczeniu wrzodów narządów płciowych lub ropień pachwinowych węzłów, jeśli występują.
• Jaglica:Trachoma jest główną przyczyną ślepoty na całym świecie i często wymaga agresywnego leczenia antybiotykami i chirurgią; Konieczne jest także zajęcie się niehigienicznymi warunkami życia.

Styl życia

Rozpoznanie chlamydii jest dobrą okazją, aby przyjrzeć się swojemu stylowi życia i sprawdzić, czy można coś zmienić, aby zmniejszyć ryzyko.

• Poświęć chwilę, aby przejrzeć bezpieczne praktyki seksualne.
• Porozmawiaj ze swoim partnerem seksualnym na temat historii diagnoz.
• Zwróć uwagę na częstotliwość twoich badań zdrowotnych. Ważne jest, aby kobiety otrzymywały coroczne badania cytologiczne i, w zależności od wieku, na przykład roczne testy na obecność chlamydii.

Ciało nie wykazuje odporności na chlamydie, podobnie jak w przypadku niektórych mikroorganizmów, dlatego też często występuje ponowna infekcja.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Arkusz informacyjny Chlamydia-CDC. Zaktualizowano 10/04/17.
• Cluver C., Novikova, N., Eriksson, D., Bengtsson, K. i G. Lingman. Interwencje w leczeniu zakażenia narządów płciowych Chlamydia Trachomatis w czasie ciąży. Baza danych systematycznych Cochrane. 2017. 9: CD010485.
• LeFevre, M., Zespół zadaniowy ds. Usług prewencyjnych w USA. Screening for Chlamydia and Gonorrhea: oświadczenie o zaleceniach grupy zadaniowej U.S. Preventive Services Task Force. Roczniki chorób wewnętrznych. 2014. 161:902-10.
• Workowski, K. i G. Bolan. Centra kontroli i zapobiegania chorobom. Wskazówki dotyczące leczenia chorób przenoszonych drogą płciową, 2015. Zakażenia Chlamydiami MMWR. 2015. 64 (nr RR-3): 1-137.